Dat kom je niet vaak tegen: dit verhaal wordt verteld door een stad. Deze verteller, de stad Rome, klust bij als liefdesgeest en gebruikt een tegelfabriekje als uitvalsbasis. Drie verhaallijnen zijn er,  en deze vertegenwoordigen drie stadia in het liefdesleven: het prille begin, het moeizame midden en het einde door overlijden van een van de partners.

Zo klinkt het ingewikkeld en wat zwaar op de hand, maar dat valt reuze mee.

Alice is een jonge, serieuze kunstenares die voor inspiratie naar Rome reist voordat ze zich definitief bindt aan haar verloofde. Ze ontmoet er een groepje vakantievierende jongens en op een van hen wordt ze halsoverkop verliefd. Wat doet ze, volgt ze haar hart of blijft ze haar verloofde trouw?

De Amerikanen Meg en Alec zijn van middelbare leeftijd en in goeden doen. Wat een eenvoudig tochtje van twee dagen naar Rome zou moeten worden, op zoek naar een bijzonder soort tegel, verandert in een avontuurlijke reis met misverstanden en hindernissen. Is dit voldoende om hun toch al wankele huwelijk het laatste zetje te geven of brengt het hen juist dichter bij elkaar?

De oude dames Constance en Lizzie zijn in Rome om de as te verstrooien van Henry, de man van Constance en broer van Lizzy. Henry en Constance hebben elkaar lang geleden in Rome ontmoet. Maar Henry had daar al een vriendin…

Rome en de liefde staan centraal in dit boek. Voor wie de stad heeft bezocht is het ongetwijfeld een feest van herkenning. Voor alle anderen is het een levendig en intelligent geschreven feelgoodverhaal, doorspekt met geschiedenislesjes en gelukkig ook met de nodige humor.

Mark Lamprell werkt in de televisie- en filmwereld. Hij schreef o.a. Babe: Pig in the City. Een liefde in Rome is zijn tweede roman en de eerste die in het Nederlands is vertaald.