Alle berichten door Annelies

Lekker laten lullen

Autobiografisch, Humor, Non-fictie,

Een boekje dat gaat over de perikelen van dertigers, wil je dat lezen als je maar liefst tweemaal zo oud bent? Ja dus. Volgend jaar hoopt jongste dochter haar dertigste verjaardag te vieren, en dan zou dit boek een toepasselijk cadeautje kunnen zijn. Maar dan moet ik wel zeker weten dat ik haar geen kat in de zak geef.

Lianne Sanders (30) en Suzette Hermsen (31) zijn freelancers en journalisten. Verder hebben zij met elkaar gemeen dat ze in tegenstelling tot veel leeftijdsgenoten in hun kennissenkring nog niet getrouwd zijn, geen huis en goedbetaalde baan hebben en ook nog geen kind(eren). Daar houden de overeenkomsten op. Lianne zit midden in een burn-out en krabbelt daar moeizaam uit; Suzette gaat nuchter en optimistisch om met alles wat op haar pad komt. In dit boek komen ze om de beurt aan het woord en geven ze openhartig en met humor een kijkje in hun leven. Dit doen zij in hoofdstukken met titels als:

  • Waarom je niet meer bij je moeder wilt wonen als je bijna dertig bent (Lianne)
  • Ik ben al twaalf jaar volwassen, maar voel het me nog altijd niet (Suzette)
  • Ik was de hele tijd bang, maar wist niet goed waarvoor (Lianne)
  • Dat je niet meer op reis kunt zonder dat mensen denken dat je ten huwelijk wordt gevraagd (Suzette)
  • Ik werd zo zweverig dat ik soms bang was dat ik opsteeg (Lianne)
  • Tegenwoordig is iedereen authentiek, wat het meteen weer een boel minder authentiek maakt (Suzette)

Lianne is naar mijn smaak wat veel bezig met zaken als leven in het nu, mediteren en in verbinding zijn met zichzelf, maar voordat ik echt met kromme tenen zat te lezen gooide ze er wat zelfspot en rake oneliners doorheen. En sommige van haar inzichten zijn best verhelderend.
Verder is dit gewoon een herkenbaar en vaak vermakelijk boekje, plezierig leesvoer voor dertigers maar net zo goed voor hun moeders (die het volwassen worden ook nog niet allemaal onder de knie hebben). In elk geval komt Lekker laten lullen alvast op het lijstje met cadeau-ideeën.

Eerder verscheen van hun hand Zeik niet zo; het echte leven van de millennial. Dit schreven ze samen met mede-journalist Anouk Kemper.

Reserveer dit boek

 

 

Lianne Marije Sanders en Suzette Hermsen

Moeders en zonen

Autobiografisch, Columns, ,

Boeken over ouders – vaak moeders, omdat die gemiddeld genomen nu eenmaal ouder worden – verschijnen met grote regelmaat op de markt. Zo zijn daar Ma van Hugo Borst en Dit is mijn moeder van Tommy Wieringa. Recentelijk zagen ook Klaar van F. Starik en Het zijn de kleine dingen die het doen van Marcel van Roosmalen het levenslicht. Beide boeken, gebundelde columns, bevatten veel herkenbaars voor wie te maken heeft met ouder wordende ouders.

Een moeder-op-leeftijd is vaak niet meer dezelfde als de moeder die je vroeger kende. Langzamerhand kost het haar steeds meer moeite om grip op de dagelijkse gang van zaken te houden, vooral als er dementie mee gaat spelen. Dat vraagt veel geduld van de kinderen, en niet iedereen is daarvoor in de wieg gelegd. Ik moet zeggen: ondanks alle irritaties en hun gemopper hebben zowel Starik als Van Roosmalen veel voor hun moeder over. Het scheelt natuurlijk als je de humor van de situatie kan blijven inzien.

Starik is bekend als stadsdichter van Amsterdam, performer en door zijn werk voor de stichting De Eenzame Uitvaart. In dit vervolg op Moeder doen (2013), waarin hij beschreef hoe zijn moeder in een verzorgingshuis terecht komt, lezen we hoe moeder steeds vergeetachtiger en minder mobiel wordt. Starik schrijft zelf dat hij zijn verhalen in boekvorm wil uitgeven om daar weer een paar jaar van te kunnen leven en dat hij daarom zo vaak bij haar langskomt. Maar dan wordt Starik zelf patiënt. Door een hartinfarct moet hij revalideren, stoppen met roken (lukt niet) en drinken (lukt wel). En moeder blijft maar leven. Zij overleeft zelfs haar zoon, die op 60-jarige leeftijd in zijn bed overlijdt. Stariks vriendin Vrouwkje Tuinman (interview) heeft ervoor gezorgd dat het boek uitgegeven kon worden.

Een tamelijk rauw en indringend boek, maar hoewel Starik zichzelf beslist niet als de liefhebbende zoon neerzet is hij best aardig en zorgzaam voor zijn moeder en andere bewoners van het verzorgingshuis. Rake en vaak humoristische observaties van alledaagse gebeurtenissen maken hiervan een vlot leesbaar geheel.

 

 

De moeder van NRC-columnist Marcel van Roosmalen woont nog thuis. Ze komt er niet zo best af in zijn stukjes, en ze vindt het maar niks dat er over haar geschreven wordt. De onderlinge irritaties zijn niet van de laatste tijd; het beeld van het gezin waarin Van Roosmalen opgroeide is niet echt gezellig. Maar nu wordt zijn moeder steeds afhankelijker en haar wereldje almaar kleiner. Een kerstdiner klaarmaken (elk jaar precies hetzelfde) lukt niet meer, treinreizen is te ingewikkeld en het gehoorapparaat werkt alleen als het haar zo uitkomt. Het onderwerp mag dan verre van vrolijk zijn, door Van Roosmalens cynisme en humor leest deze bundel als een trein.

Er was een tante overleden. Mijn moeder verzuchtte door de telefoon dat er nu bijna niemand meer over was (…). Ik probeerde me voor te stellen hoe het zou zijn als iedereen die ik kende er niet meer was en dat je het dan moest hebben van types als ik.
Ik bood aan om mee te gaan.”

En na de begrafenis:

“Leuk om iedereen weer te zien, jammer dat er niemand meer is”

 

 

Moord op de moestuin

Cosy Crime, Detective, Humor

Als liefhebber van (moes)tuinieren én van detectives kon ik niet om dit boek van Nicolien Mizee heen. De titel gaf me de indruk dat de moestuin zélf vermoord werd, maar dat komt doordat ik zelf nooit spreek van werken ‘op’ de tuin. Ik wroet ‘in’ de tuin. Maar het gaat hier – neem ik dan maar aan, om een vermoorde landheer. Of de moestuin ongeschonden uit de strijd komt is maar de vraag. En het blijft niet bij deze ene moord uit een vrij ver verleden.

mizee1Judith, een schrijfster halverwege de veertig, is onlangs getrouwd met de veertien jaar oudere Thijs. Drie dagen na de bruiloft kreeg Thijs een hartaanval en na een zware operatie wil het herstel niet vlotten. Het helpt niet dat de buurman met een lawaaiige verbouwing bezig is. Zus Cora en haar man hebben de oplossing: ze huren voor twee maanden een idyllisch gelegen huisje op landgoed Groenlust.
Daar volgt het onverwachte weerzien met twee schoolvriendinnen van de zussen, die met hun demente moeder op het landgoed wonen. Dit hebben zij geërfd van hun vader Friso Lanssen, nadat die jaren geleden spoorloos verdween.
Bij het landgoed horen tien volkstuinen, die worden gehuurd door een bonte verzameling al dan niet serieuze tuiniers. Judith laat zich verleiden om voor twee maanden een tuin te huren en zij doet in diezelfde tuin een griezelige vondst…

Deze detective leest lekker weg. Nicolien Mizee heeft een prettige laconieke stijl van schrijven, en met spitsvondigheden en onverwachte wendingen houdt ze de aandacht gevangen.
Wat leren we van dit verhaal? Ga er niet te snel van uit dat tuiniers per definitie een vreedzaam volkje vormen, en plant geen bamboe in een volkstuin ;). Ondanks alle commotie knapt Thijs overigens goed op.

Mizee heeft inmiddels negen heel diverse boeken geschreven. Moord op de moestuin is haar eerste detective. Wat mij betreft mogen er meer volgen!

Ik heb net een detective geschreven, ‘Moord op de moestuin’. Ik wilde graag weer fictie schrijven en ik hou van Agatha Christie. Die boeken zijn wel in sjablonen geschreven maar ze getuigen van een tijdloze wijsheid. En de moestuin is een ideale setting: afgesloten arena, microkosmos, zomer, vriendschappen en natuurlijk een moordje hier en daar. (Trouw)

interview met Nicolien Mizee, VPRO boeken
Carolina Lo Galbo spreekt in VPRO Boeken met Nicolien Mizee over haar thriller ‘Moord op de moestuin’

Een winters sprookje

Fantasy, Young Adult Books,

Naomi Novik, schrijfster van de bestseller Ontworteld, heeft ons verblijd met een nieuwe titel. Zilvergaren is geïnspireerd door Repelsteeltje, maar daarnaast zit het verhaal vol elementen uit de wereld van de – voornamelijk Oost-Europese – volksverhalen.

Drie vrouwen spelen de hoofdrol. Zij zijn niet volmaakt en ook niet beeldschoon, maar ze zijn dapper uitgevallen en tonen initiatief en vindingrijkheid.

Miryem komt uit een Joodse familie van geldschieters, maar haar vader is te zachtaardig om het geld te innen dat hij heeft uitgeleend en zo vervalt het gezin in armoede. Als Miryem besluit het werk van vader over te nemen, keren hun kansen en lijkt het of zij zilver in goud kan veranderen. Dat hoort ook de koning van de Staryk, een ijzig elvenvolk. Hij ontvoert Miryem en dwingt haar hem en zijn volk te helpen.

Daarnaast is er het verhaal van de eenvoudige dienstmeid Wanda en dat van de adellijke Irina, die verondersteld wordt met de tsaar te trouwen. Deze tsaar is bezeten door een duivel, die het rijk van de Staryk bedreigt. Hun levens raken steeds meer met elkaar verweven.

Geloof en magie, rijk en arm, goed en kwaad en zelfs het ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ – alle sprookjeselementen komen aan bod. Dat het verhaal in ik-perspectief is geschreven vanuit verschillende hoofdpersonen is eerst wat verwarrend, maar het is niet al te moeilijk om te bedenken wie er nu weer aan het woord is. Boeiend en spannend leesvoer voor de steeds groeiende schare fantasyliefhebbers!

reserveer dit boek

Waar is Alice?

Thrillers

Wildernis Jane HarperIs Alice hier? Heeft ze het gehaald? Is ze veilig? In de chaos, in het donker was het onmogelijk om te zeggen wie van de vier vrouwen dit riep. Later, toen alles erger werd, zou ieder van hen beweren dat zij het was geweest…

De hitte en droogte waren voelbaar in het vorige boek van Jane Harper rond agent Aaron Falk, De droogte.
In Wildernis, daarentegen, is alles even nat en koud. En dat in Australië.

Het ultieme bedrijfsuitstapje: met een aantal collega’s die je niet echt graag mag een paar dagen de slecht begaanbare wildernis in om de teamgeest te versterken. Met wat aanwijzingen, een kompas en wat levensmiddelen moet je je zien te redden. Mobieltjes zijn verboden, maar je hebt toch geen bereik op de meeste plekken. En het regent de hele tijd. Het groepje mannelijke collega’s is na een paar dagen ruim op tijd terug op de afgesproken plek, maar de vijf vrouwen laten op zich wachten. Als ze uiteindelijk, niet ongehavend, terecht zijn ontbreekt er iemand: Alice Russell. Wat is er met haar gebeurd? Leeft ze nog? De vermiste vrouw leverde bedrijfsinformatie in verband met fraude en om die reden raakt Falk als financieel deskundige bij de politie betrokken bij de zoektocht.

We beleven de gebeurtenissen beurtelings vanuit het perspectief van de hoofdpersonen. Langzamerhand wordt duidelijk wat er speelt en hoe de relaties op scherp zijn komen te staan. En hoe zit het met die seriemoordenaar die de omgeving jaren geleden onveilig maakte?

Verwacht geen zinderende spanning, maar boeiend is het verhaal zeker. In elk geval had ik er moeite mee om het aan de kant te leggen. De droogte was een enorm succes en wordt verfilmd, en dit tweede verhaal met Aaron Falk is wat mij betreft ook een goede kanshebber. Een derde deel is in de maak.

reserveer dit boek

Alles goed en wel

Feelgood

Wat was dat leuk, werken op de bibliobus en toeren door de gemeente. Hele schoolklassen kwamen tegelijk de bus in en in hoog tempo namen we boeken in en leenden stapels nieuwe uit. Ondertussen hielpen we zoeken naar materialen voor spreekbeurten en werkstukken. In de vakanties was er bijna niets te doen als je bij een school stond en op zulke dagen lukte het me soms om onderweg een of twee jeugdboeken uit te lezen. Het voordeel van boeken voor kinderen is, dat ze vaak levendig geschreven zijn en er veel fantasie en vaart in zit.

Mirjam Oldenhave - Alles goed en welMirjam Oldenhave schreef meer dan 40 kinderboeken, waaronder de succesvolle Mees Kees-serie. Alles goed en wel is haar eerste roman voor volwassenen en heeft de kenmerken van een jeugdboek die mij destijds zo aantrokken, terwijl het verhaal allesbehalve kinderachtig is. Een tragikomische roman wordt het genoemd, en dat klopt wel aardig.

Julia heeft het helemaal gehad met de slippertjes van haar man. Ze vertrekt en deze keer komt ze niet met hangende pootjes weer terug. Het is wel even een probleem om onderdak te vinden, maar bij de woningstichting wordt ze aangesproken door een jongeman die een tijdelijke oplossing voor haar heeft. Een oude dame ligt in coma in het ziekenhuis en er moet op haar huis gepast worden. De villa is bijna te mooi om waar te zijn, en al gauw komt Julia erachter dat de oude dame zorgde voor een aangespoeld groepje mensen dat nu op Julia gaat rekenen. Zo zijn er een verwaarloosd meisje van 7 jaar, een filosofische tuinman, een koffieshopmedewerker, een crimineel en een vluchteling die goed kan koken. En dan is er ook nog de joviale neef die het huis eigenlijk zo snel mogelijk wil verkopen en er geen doekjes om windt dat hij hoopt dat tante gauw de geest geeft.

Ik ruik een vleugje aftershave, subtiel en lekker, zijn neus en oren zijn haarvrij, kapsel netjes in model.
‘Ik heb nog een vraag.’ Zorgvuldig hang ik mijn vest aan de kapstok, even tijd winnen om mijn zenuwen de baas te worden.
‘Je wilt zeker verkering met me.’
We lachen allebei. Berend en ik zijn de beste vrienden.
‘Geen probleem, hoor!’ zegt hij. ‘Ik was getrouwd, maar afval moet je scheiden, zeggen ze.’ Hij wacht even tot ik halfslachtig lach. ‘Restanten: twee studerende kinderen en een ex-vrouw met een héle grote garderobekast.’

Een origineel verhaal waarin veel gebeurt, met sympathieke personages en plezierige duidelijke letters – dit boek heb je snel uit en sla je tevreden dicht. Een aanrader wat mij betreft, en bij gebrek aan bibliobus heel geschikt voor een treinreis of lange sessie bij de kapper.

reserveer dit boek

Het probleem met bokken en schapen

Detective

Engeland, 1976. Mevrouw Creasy is verdwenen en de hele buurt staat op stelten. Tijdens de lange en hete zomervakantie gaan twee tienjarige meisjes, Gracie en de ziekelijke Tilly, daarom op zoek naar God. Want volgens de pastoor weet Hij alles en als ze Hem vinden komt mevrouw Creasy vast ook weer thuis…

 ‘Zozo, de eerste dag van de vakantie,’ zei mijn vader.
‘Hmm.’ Ik hurkte voor de koelkast om te zien wat ik voor de lunch kon verwachten.
‘Wat gaan Tilly en jij doen deze zomer?’
‘We gaan God zoeken,’ zei ik vanuit het binnenste van de koelkast.
‘God?’ Ik hoorde de borstel over het leer glijden. ‘Daar ben je wel even zoet mee.’
‘Zo moeilijk kan het niet zijn. Hij is overal.’

En verderop:

‘Ik wil dat hij iedereen hier in de Avenue beschermt,’ zei ik uiteindelijk. ‘Zoals een herder.’
‘Maar alleen de schapen,’ zei Tilly. ‘God houdt niet van bokken. Die stuurt hij de woestijn in en dan praat hij nooit meer met ze.’
Walter keek op. ‘Bokken?’
‘Ja,’ zei ik. ‘De wereld is een en al bokken en schapen. Je moet er alleen achter zien te komen wie wat is.’

Het probleem met bokken en schapenGracie en Tilly bellen bij iedereen aan, op zoek naar aanwijzingen. Iedereen in de buurt heeft iets te verbergen, want negen jaar geleden is er iets ergs gebeurd waaraan ze allemaal schuldig zijn. Heeft mevrouw Creasy ontdekt wat er aan de hand was en komt alles uit?

In de bieb is dit boek ingedeeld bij de detectives, maar het is meer een – met vaart en humor geschreven – verhaal over volwassen worden en menselijke tekortkomingen.

Joanna Cannon (1951) is psychiater, wat goed te merken is aan het plezier en inzicht waarmee ze de buurtbewoners beschrijft. Bovendien tovert ze met woorden, en dat levert zinnen op als deze:

Door de vroege weduwestaat vulde ze haar leven met de restjes van anderen en had ze zich een weg naar de onmisbaarheid gebakken, gebreid en opgepast. (…) Ik heb mevrouw Morton nooit anders gekend dan zo, schoongewassen en gehuld in tweed, rammelend als een kiezelsteen in een leven gemaakt voor twee.

reserveer dit boek

 

 

Nerd op liefdespad

Humor, Romantiek

peetz

De Duitse auteur Monika Peetz, bekend van de De dinsdagvrouwen, heeft zich in Uitgerekend wij verplaatst in wiskundenerd Tom Morbach. Tom is een virtuoos met getallen, maar behoorlijk onhandig op het gebied van relaties. Dat is lastig, want gemiddeld trouwen mannen als ze 33,6 jaar zijn en de meeste stellen kennen elkaar dan 5 jaar. Vlak voor zijn 29ste verjaardag begint de tijd dus echt te dringen.

Uitgerekend wij

Tom schakelt het relatiebureau ‘Eén plus 1’ in. Dankzij ingenieuze wiskundige formules had hij namelijk berekend dat er in heel Berlijn maar zes vrouwen rondliepen die voldoen aan zijn criteria. De zoektocht naar de ware leek zo op de jacht naar het godsdeeltje.

Nico van ‘Eén plus 1′ koppelt hem aan *L!saH*, die voor 94% met hem zou moeten overeenstemmen. Ze spreken met elkaar af, maar dat wordt een fiasco. Het blijkt dat Lisa’s moeder haar dochter heeft aangemeld en zij komt dan ook opdraven bij het afspraakje. Tom is zwaar teleurgesteld, maar nog wel nieuwsgierig naar Lisa. Zij moet volgens de berekeningen toch echt de ware voor hem zijn. Wat een verrassing als Lisa zijn concurrent blijkt te zijn bij bakkerij Schwab, waar men een financieel adviseur nodig heeft om het bedrijf door te lichten.

Of het iets wordt met die twee ga ik niet verklappen. Tom doet in elk geval zijn best. Hij gaat aan zichzelf werken op advies van zijn ex-zwager Joshi en neemt zich voor om drie weken lang elke dag iets aan iemand te geven zonder er iets voor terug te verwachten. Dat valt nog niet mee en het brengt hem geregeld in gênante situaties. Hij gaat daar tamelijk laconiek mee om en houdt stug vol.

Het is de aandoenlijke anti-held Tom van harte gegund dat er tenslotte hoop is op een minder eenzame toekomst.
De vergelijking met Het Rosie project dringt zich op, maar Uitgerekend wij heeft minder diepgang. Toch is het een lekker leesbare romantische komedie.

reserveer deze boeken

Recepten voor liefde en moord

Cosy Crime, Detective, Humor, Koken, ,

andrew

Liefhebbers van de boeken van Alexander McCall Smith, opgelet! Deze ‘humoristische, spannende en smakelijke roman die zich afspeelt in een boeiend deel van Zuid-Afrika’ – aldus McCall Smith –  is de eerste van een gloednieuwe detectiveserie rond een vrouwelijke speurder.

Recepten voor liefde en moordBlijkbaar noemt men elke persoon van middelbare leeftijd in Zuid-Afrika ‘Tannie’ of ‘Oom’. In dit boek draait het om Tannie Maria, Afrikaanse moeder, Engelse vader. Zij is een weduwe van een jaar of 50 met een obsessie voor eten en koken. Maria werkt parttime voor de plaatselijke krant, de Klein Karoo Gazette, samen met haar goede vriendin en redacteur Harriet, en de jonge, gedreven en altijd hongerige journaliste Jessie. Voor deze krant verzorgt Maria de ‘Lieve Lita’-rubriek, waarbij ze voor elk probleem een oplossing en passend recept weet te vinden.

Als een van haar vragenstelsters wordt vermoord voelt Maria zich enigszins verantwoordelijk. Gezamenlijk steken de dames hun neuzen in het onderzoek en gewapend met gebak of koek weet Tannie Maria bijna iedereen aan het praten te krijgen. Als ze de moordenaar te dicht op de hielen komen loopt het bijna slecht af met Tannie Maria en Jessie.

Recepten, humor, een vleugje romantiek en een sprankelende schrijfstijl  maken van dit boek een licht verteerbaar geheel, maar er komen ook serieuze zaken als vrouwenmishandeling en apartheid aan de orde. Heel herkenbaar voor ons, Nederlanders, zijn de vele Afrikaanse woorden en uitdrukkingen. De Zuid-Afrikaanse recepten, die achterin volledig zijn opgenomen, zijn een mengelmoesje van invloeden uit onder andere Afrika, India, Frankrijk, Italië en natuurlijk Nederland.

Sally Andrew woont in een natuurreservaat in Klein Karoo. Haar liefde voor en kennis van de planten en dieren in de omgeving geven extra sfeer aan het verhaal.

Het wachten is nu op de vertaling van deel 2, The Satanic Mechanic!

reserveer deze boeken

Schatzoeken in de jungle

Avontuur, Informatief, Non-fictie, Waar gebeurd, , ,

prestonvloek
La Mosquitia in Honduras is een van de gevaarlijkste gebieden ter wereld. Het is een bijna ondoordringbare jungle met dodelijke slangen, insecten en andere dieren, ziekten, overstromingen en modderstromen. Ondanks dat dringen illegale houtkap, drugssmokkelaars en plunderaars steeds verder door en wie archeologische schatten veilig wil stellen moet snel zijn. Filmmaker en avonturier Steve Elkins, geobsedeerd door legendes over een Witte Stad, of de Stad van de Aapgod, was jaren bezig met bronnenonderzoek en het verzamelen van fondsen voordat hij in 2015 een expeditie kon uitrusten. Met behulp van moderne Lidar-technologie, die door een dicht bladerdek kon dringen, is het terrein vanuit een vliegtuig verkend en werden er door mensen aangelegde wallen ontdekt. Dat maakte gericht zoeken mogelijk in dit gebied waar honderden jaren geen mensen zijn geweest.

Douglas Preston De verdwenen stadHistoricus en schrijver Douglas Preston is vooral bekend als een van de auteurs van het duo Preston & Child, maar hij is ook historicus en hij schrijft regelmatig voor National Geographic Magazine. In die laatste hoedanigheid mocht hij met de expeditie mee als correspondent, samen met een filmploeg, archeologen, soldaten en survivalspecialisten. De zoektocht vol ontberingen werd beloond met de vondst van aarden wallen en piramiden, en een heel kerkhof van gebroken aardewerk. Preston publiceerde zo snel mogelijk na de vondst een artikel in de National Geographic (hier te lezen).

In dit gebied met destijds uitgebreide nederzettingen woonde een aan de Maya’s verwant volk, dat zijn bloeiperiode beleefde nadat de Mayasteden waren vervallen. Omstreeks 1500 stortte de cultuur plotseling ineen. De belangrijkste oorzaak is waarschijnlijk de uitbraak van besmettelijke ziekten, waaronder pokken, die de Spanjaarden met zich meegebracht hadden.

Wie de nogal ‘Amerikaanse’ stijl van schrijven voor lief neemt raakt geboeid door een spannend avonturenverhaal en steekt ondertussen het nodige op over de geschiedenis van Honduras, de oude volken van Midden-Amerika, de oorzaken van hun massale uitsterven en de gevaren die de natuur en archeologische vindplaatsen bedreigen.

Zelfs de vloek werd werkelijkheid: de helft van de groep, inclusief de auteur,  werd via zandvliegjes besmet met parasieten die zonder behandeling zouden zorgen voor een uiterst onaangename manier van doodgaan.

reserveer deze boeken