Alle berichten door mijnboek

Fulltime avonturier

Door Angela Perdok

Op reis gaan is door deze hele Coronapandemie helaas niet meer zo vanzelfsprekend. Gelukkig kunnen we vanaf de bank in ons eigen huis nog wel lekker op reis in een boek, zelfs tijdens deze nieuwe lockdown. Ik heb gelijk een reis geboekt die ik waarschijnlijk zelf nooit zal maken, maar waarvan ik zou willen dat ik de ballen had om hem wel te maken.

Tamar Valkenier zat een paar jaar geleden met een gebroken been op de bank en dacht “is dit het nou?” Ze besluit haar baan op te zeggen en gaat op reis. Ze stapt op de fiets en trapt duizenden kilometers helemaal naar Istanboel. Dit is de eerste reis die ze in haar boek Fulltime avonturier beschrijft, haar fietstocht door Europa heen, zonder enige ervaring in fietsvakanties.

Het reisverslag leest echt als een spannende roman. Ik heb, bij wijze van, op het puntje van mijn stoel haar avonturen gevolgd. Ze neemt je niet alleen mee langs alle mooie momenten tijdens haar reis, ze neemt je ook mee langs de vele moeilijke en onzekere momenten. Zoals wanneer ze bijna onderkoelt raakt midden op een berg in Zwitserland, ternauwernood weet te ontsnappen aan een Italiaanse gladjakker of wanneer ze haar kameel en paard kwijtraakt in Mongolië met al haar bepakkingen.

Haar voetreis door Mongolië is haar tweede solo-reis. Met kameel, paard en hond loopt ze door dit open en soms onherbergzame landschap. Hoewel het een prachtige reis is, zijn er ook nu genoeg zware momenten en mooie ontmoetingen met een totaal andere cultuur. Dit alles leidt bij Tamar tot mooie persoonlijke inzichten, maar ook zeker bij mij als lezer. Het roept vragen op als:  hoeveel spullen heb je als mens eigenlijk nodig? En: Zou ik zelf mijn kleine huis en weinige eten ter beschikking stellen aan een voorbij zwervende reiziger?

Ze zoekt pas echt de spanning op als ze samen met de eveneens Nederlandse Mirjam op jaag-expeditie gaat door Nieuw Zeeland. Zelf kende ik Mirjam van het programma Floortje aan het einde van de wereld en dat was ook de reden dat ik dit boek ben gaan lezen. Tijdens deze loodzware voettocht buiten alle gebaande paden om, zoeken ze ook nog eens zelf hun eten bij elkaar. Veel avontuurlijker wordt het bijna niet.

Uiteindelijk is het vooral een verhaal over grenzen verleggen, ultieme vrijheid en persoonlijke bewustwording. Nu zie ik mezelf niet direct met een paard en een kameel een woestijn doorkruisen, maar Tamars verhaal heeft me zeker aan het denken gezet over hoe ik zelf, dichter bij huis, het avontuur kan opzoeken en persoonlijke grenzen kan verleggen.

Het heeft ook met de wildernis te maken en het loslaten van alles wat ik vind en vond. De rust dat ik niemand hoef te zijn, dat ik niks te bewijzen heb, dat ik in alle vrijheid de wereld mag ontdekken. Juist door die rust gaat een wereld aan mogelijkheden voor me open en ik durf inmiddels te denken dat als ik iets echt wil, ik het dan ook kan.

De beer en de nachtegaal

Door Angela Perdok

Eerlijk is eerlijk, ik koos dit boek voornamelijk door de prachtige en kleurrijke kaft. Toen ik op de achterkant de woorden “het oude Rusland” en “winters sprookje” zag staan, was ik verkocht. Dit boek moest ik lezen.

Het verhaal speelt zich af in Middeleeuws Rusland, toen nog Roes geheten. Het is nog hartje winter als het verhaal start. De kinderen van Pjotr Vladimirovitsj zitten rond de grote kleikachel wachtend op een verhaal van hun min Doenja. Doenja vertelt hen het verhaal van Morozko, een sprookje over de winterkoning. Niet wetende, dat sprookjes niet altijd sprookjes zijn.

Vasja is een van de dochters van Pjotr Vladimirovitsj. Ze groeit op tot een avontuurlijk, wild meisje. Als enige ziet zij nog de natuurgeesten uit de verhalen van haar min Doenja en voelt ze de duistere groeiende krachten die de winter met zich meebrengt. In haar eentje probeert ze deze tsjerti levend te houden door offers van onder andere brood achter te laten. Dit is echter geen gemakkelijke opgave, zeker niet nu de Kerk een steeds grotere rol inneemt in haar dorp. Lukt het Vasja om haar huis en dorp te beschermen?

De beer en de nachtegaal zit vol magie en avontuur en wordt verteld vanuit verschillende personages. Door alle verschillende perspectieven is het niet zo makkelijk te zeggen wie nu goed is en wie slecht, misschien heeft iedereen wel wat van beide kanten. Dat gegeven vond ik heel verfrissend, omdat de meeste sprookjes toch werken met een “held” en “slechterik”. Fijn dat dit een keer doorbroken wordt.

Het is het eerste deel van de Winternacht trilogie, waarvan deel twee en drie zeker niet onderdoen voor het eerste deel. Je ziet Vasja nog verder opgroeien van jong meisje tot volwassen vrouw en de scheidslijn tussen goed en kwaad wordt nog iets dunner.

Het Verre Veld

Door Cecile Steenwijk

Ik zal gelijk maar opbiechten dat ik geen expert ben op het gebied van de wereldpolitiek. Laat staan, de situatie in Kasjmir (India), van pak en beet dertig jaar geleden. En dat het daar vanaf de jaren 40 al onrustig is. En hoe actueel het onderwerp nog steeds is, waar de rechten van minderheden door de overheid nog steeds onder druk staan en waar de pers tot op de dag van vandaag nog steeds wordt geweerd *.

De Indiase schrijfster Nadhuri Vijay vond dat het tijd werd een tijdsbeeld te schetsen middels deze debuutroman. En dat is mijn inziens goed gelukt. Hoewel ik niet als zodanig van de politieke onrust op de hoogte was, geeft het boek goed de sfeer weer van deze onrustige Indiase regio.

Het verhaal is niet autobiografisch, maar duidelijk te merken is wel de Vijay haar eigen indrukken en ervaringen hierin heeft verwerkt. Met name in de hoofdpersoon van het boek, Shalini. Als twintiger begint zij een zoektocht naar Bashar Ahmed, waarvan de relatie tussen hem en Shalini’s moeder lang onduidelijk blijft in het verhaal, maar die je als lezer snel zelf invulling geeft.

Hoofdstukken over herinneringen uit Shalini’s jeugd en Bashar Ahmed en die van haar zoektocht in de tegenwoordige tijd, wisselen elkaar moeiteloos af. Als lezer heb je totaal geen moeite om te schakelen bij het omslaan van een nieuwe bladzijde en een nieuw hoofdstuk. Wat vooral opvalt is de beeldschone manier waarop Vijay haar verhaal ‘aankleedt’ met veel details, waardoor je als lezer India als het ware wordt ingezogen en een niet stereotyperend beeld van dit diverse land te zien krijgt. Het moet voor Ronald Vlek een feestje zijn geweest dit boek uit het Engels te mogen vertalen.

* Radio-interview met Marten van den Berg – Ambassadeur in India


Dingen die we toevertrouwen aan de wind

Door Ineke van Erp

Deze roman is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Het verhaal speelt zich af in het Noord-Oosten van Japan. De hoofdpersoon is een jonge vrouw, Yui, die de tsunami on 2011 overleeft. Maar ze verliest bij deze ramp haar dochter en haar moeder. Daardoor raakt ze emotioneel helemaal uit balans. Tijdens haar werk als DJ  ontvangt ze tijdens haar radioprogramma een gast die vertelt over Sasaki Itaru die in de tuin van zijn huis een telefooncel zette met daarin een kapotte telefoon. Met deze telefoon communiceert hij met zijn overleden neef via de wind. Deze telefoon van de wind wordt daarna door tienduizenden mensen bezocht die hun verloren geliefden en familieleden berichten via de wind willen sturen. Het wordt een soort pelgrimsoord. Yui besluit er naar toe te reizen, ze verblijft vele uren in de tuin en observeert de bezoekers. Maar ze durft te telefooncel niet te betreden. Tijdens een van haar verblijven ontmoet ze Takeshi, die zijn vrouw is verloren. Langzaam komen we steeds meer te weten over hun beider levens.  En zien we een band ontstaan. Uiteindelijk lukt het Yui om de telefooncel in te gaan en te spreken met haar moeder en dochter.

Dit is een verhaal van rouw, liefde en hoop. Wat een mooie gedachte om via te wind te communiceren met overleden geliefden. Het taalgebruik is prachtig, iedere bladzijde is er wel weer een zin om in te lijsten. Het verhaal is ontroerend, maar de vorm soms wat verwarrend. Het verhaal wordt steeds onderbroken met heel korte hoofdstukken met bijvoorbeeld een filmscene, een stuk Bijbeltekst, een boodschappenlijstje, een krantenbericht. Ik ben ook niet zo sterk in Japanse namen dus moest ook nogal eens even terugzoeken wie is nou wie? Achterin staat een Japanse woordenlijst die je echt wel nodig hebt om het verhaal goed te kunnen volgen.

Het is een prachtig verhaal. Hoe mooi is het dat stemmen via de wind worden meegevoerd naar overleden geliefden. Het is zeker geen feelgood-boek, je moet af en toe even doorbijten. Maar je krijgt veel stof tot nadenken.
Ik geef één zin als voorbeeld: “Het leven is een slijtageslag, met de tijd creëert het talloze barstjes en maakt je kwetsbaar. Maar juist daardoor wordt je geschiedenis bepaald en krijg je zin om verder te gaan om te zien wat er later zal gebeuren”.

Dromen of werkelijkheid?

Door Ineke van Erp

Clarissa is schrijfster. Nadat ze haar man heeft verlaten vindt ze een nieuw onderkomen in een opmerkelijk appartementengebouw waar alleen kunstenaars wonen. Ze worden streng geselecteerd. Al snel krijgt Clarissa het gevoel dat ze wordt bespied en dat ze er niet veilig is. Samen met haar kleindochter gaat ze op onderzoek uit.

Parallel aan het spannende verhaal lezen we haar aantekenboekje waarin we flarden van het geheime leven van haar man Francois ontdekken. Als Clarissa achter de waarheid komt verlaat ze haar man.
De setting van het verhaal is Parijs in de toekomst. De Eiffeltoren is door een bomaanslag vernield. Er is een zinderende hittegolf en watertekort. Er is geen groen sprietje meer in de stad te bekennen. Ook andere grote steden hebben te maken met bomaanslagen. Niet bepaald een florissant toekomstbeeld.

Dromen en werkelijkheid lopen steeds meer in elkaar over. Heeft Clarissa teveel fantasie als schrijfster, zakt ze weg in een depressie of een psychose? Of is ze een complot op het spoor? Het is een superspannende zoektocht. Als lezer blijf je in totale verwarring achter in deze wereld van camera’s, robots, en virtuele assistenten. Ik herinner me nog hetzelfde onwerkelijke gevoel dat ik destijds kreeg bij het lezen van “1984”van George Orwell.

Tatiana de Rosnay kennen we van haar zeer geslaagde romans met thema’s uit de geschiedenis. In deze nieuwste roman krijgen we een kijkje in de toekomst, een wereld met de macht van kunstmatige intelligentie. Maar menselijke thema’s blijven altijd. Jaloezie, eenzaamheid en angst zijn actueel in verleden, heden en toekomst.

Het museum van verbroken beloftes

Door Ineke van Erp

Wat een mooie gedachte. Een museum in Parijs waar mensen voorwerpen kunnen brengen met een verhaal over een verbroken belofte. En dit verhaal vertellen ze zelf. Een voorwerp aan dit museum schenken is een manier om te gaan met iets wat is misgegaan in je leven. Achter het glas van de vitrines vermengen zich jaloezie, woede, verlangen, teleurstelling en verdriet.

De romanticus in mij hoopte op mooie verhalen achter de voorwerpen in dit museum. Het gaat echter vooral over de verbroken belofte in het leven van de curator van het museum, Laure Carlysle. Je gaat terug in de tijd, Praag 1985, het leven achter het IJzeren Gordijn tijdens de Koude Oorlog. Laure werkt er als nanny. Ze ontmoet de dissidente muzikant Tomas en wordt verliefd. De liefde bloeit op in de beklemmende wereld van overheidscontrole, verklikkers, telefoontaps, en arrestaties zonder aanklacht. Er is ondergronds verzet, vormgegeven in muziek, theater en poppenspel. In deze wereld raakt Laure verzeild door haar liefde voor Tomas. Maar op haar werk verkeert zij in een andere wereld, haar werkgever is werkzaam voor de inlichtingendienst. Althans, dat denk je. Wat is waar en wat is niet waar? Overal zijn spanningen en bovenal twijfel. Is Tomas de persoon die Laure denkt dat hij is? Wie is nou eigenlijk te vertrouwen?

Ik heb het boek een paar keer weggelegd omdat het zo’n ongemakkelijk beklemmend gevoel geeft. Het is geschiedenis, maar zeer recent! Zo lang is het toch niet geleden? We hebben het hier over Tsjechoslowakije in de periode net voor de Fluwelen revolutie in 1989.  Onder het communistische regime had de bevolking weinig vrijheden.

“Hier is wat geschreven is door de autoriteiten de waarheid, ook al weet iedereen dat het niet klopt, inclusief de autoriteiten zelf”. 

Ook al speelt in dit boek een liefdesverhaal, het gaat vooral over twijfel, schuldgevoel, hoop, onderdrukking, leugens, vergiffenis, bedrog en straf. Eén zin blijft me bij:

“Het virus van angst suisde door haar aderen”.

Dit is een verhaal dat onder je huid gaat zitten.

Een roadtrip anno 1827

Door Ineke van Erp

Mohammed Ali Pasja, de gouverneur van Ottomaans Egypte, schenkt in 1827 een giraffe aan de Franse koning Karel X. Dit cadeau moet van Alexandrië naar Parijs vervoerd worden. Er gaan 2 Soedanese begeleiders mee, Hasan en Atir.

atirDe giraffe Zafara wordt in het ruim van een boot getrokken – met de kop naar beneden – en vervolgens schuifelt ze wijdbeens en gebogen langs scheepsladingen tot het gat dat de zeemannen voor haar in het dak hebben gezaagd. Dan steekt ze haar kop erdoor. Van buitenaf zie je dan bij een van de twee masten de kop van Zafara door het gat naar boven steken. Er wordt een tentdoek gespannen ter bescherming tegen wind en regen.

Bij dit beeld ben ik om. Het wordt alleen nog maar mooier.

Eenmaal aangekomen in Marseille blijkt geen enkel vervoermiddel geschikt voor de reis naar Parijs. Besloten wordt de lange tocht te voet af te leggen. Zo start een bijzondere karavaan door Frankrijk. De Franse wetenschapper Etiënne Saint Hilaire, directeur van de dierentuin Jardin du Roi in Parijs, begeleidt de stoet. Samen met enkele gendarmes, koeien, paard en wagen met hutkoffers en voedselvoorraad trekken ze door Frankrijk. Het is een kleurrijk en exotisch geheel: Hasan met djellaba en tulband, Atir in pofbroek, rode fez, en aan de voeten babouches met opkrullende punt. Mensen drommen langs de straten en klappen, iedereen loopt uit om het grote vriendelijke monster te zien. Het is een nooit eerder vertoonde attractie. Het wordt een zware tocht, met veel verwikkelingen. Na 42 dagen bereiken ze Parijs en worden ontvangen door de koning. Een ware triomftocht. In processie paraderen ze door een driedubbele laag toeschouwers.

Dit boek is een historische roman, met uitgebreide voetnoten over alle historische feiten. Het is een avonturenroman, een reisverhaal, maar ook een psychologische roman. De verhouding tussen de Franse wetenschapper en de Arabische dierverzorger is aanvankelijk stroef en afwerend. Gedurende de tocht ontstaat vriendschap en respect, en langzaam vervalt het statusverschil. Discriminatie op basis van huidskleur en godsdienst was aan de orde in 1827, maar is ook nog steeds een actueel thema. 

De tocht met de “vriendelijke reus” deed me denken aan de tocht van de Reuzen door Leeuwarden, toen Leeuwarden Culturele hoofdstad was. Ook ik stond toen langs de kant van de weg in de ban van een enorm spektakel. Wat was dat mooi. Dit voelde de Franse bevolking ook in 1827.

De hoofdrol is voor de giraffe Zafara , de vriendelijke reus, die onvermoeibaar door Frankrijk wandelt, die zelfs kan knipogen, die sluit je in je hart.

reserveer

 

Het zwembad

Ineke van Erp

Terwijl ik bijna smelt van de warmte wordt mijn aandacht getrokken door het boek Het zwembad van Libby Page, met op de cover een oudere dame in badpak, met badmuts, aan de rand van een zwembad. Ze staat op het punt een duik te nemen. Alleen al van dit plaatje koel ik af.pageIk word al snel gegrepen door de bijzondere vriendschap tussen de 86-jarige Rosemary en de jonge journaliste Kate. Rosemary is een kwieke dame die al meer dan 60 jaar iedere dag in het plaatselijke openluchtbad zwemt. Hier voelt zij zich thuis, in het water voelt zij zich leeftijdloos. Hier haalt ze herinneringen op aan haar liefdevolle huwelijk met George, die net als zij iedere dag zwom. Als pubers klommen ze ‘s avonds over het hek van het zwembadterrein, genoten van het bad en van elkaar. En dat is altijd zo gebleven totdat George stierf. Alles verandert in de wijk waarin ze woont, de bibliotheek waar Rosemary vroeger werkte sloot, winkels verdwenen, en nu wordt het zwembad met sluiting bedreigd.

Kate is een onzekere, eenzame jonge vrouw, ze verhuisde van een dorp naar de wijk Brixton in Londen, waar ze in een huis een kamer huurt maar haar huisgenoten eigenlijk nooit ziet. Als journaliste bij de plaatselijke krant, de Brixton Chronicle houdt ze zich bezig met “klein leed”. Van haar baas krijgt ze de opdracht een artikel te schrijven over de zwembadsluiting en dan ontmoet ze de strijdbare Rosemary.

Langzaam maar zeker ontpopt zich de ware Kate, ze ontmoet buurtbewoners, toont zich creatief, hartelijk en strijdbaar. Een gevecht met de gemeente volgt. De speech van Rosemary in de gemeenteraad maakt indruk.
“Toen de oude bibliotheek dicht ging zag niemand hoe belangrijk die was, totdat we haar kwijt waren. Het was een plek waar je kon leren en samenkomen. Met het zwembad is het precies zo. Iedereen in de wijk heeft hier herinneringen. En voor mij, nou ja voor mij is het mijn hele leven.”

Als de wethouder dan tegensputtert dat het zwembad alleen van belang is bij mooi weer, trekt Rosemary haar jas uit en staat daar in haar wetsuit “Zoals u ziet ben ik goed voorbereid op kou”. Nou, als dat geen mooie filmscène is!

Een heerlijk boek om te lezen, met een lach en een traan, vriendschap en verbondenheid. Daar word je warm van. De hittegolf is voorbij dus nu kan het! Duik in dit boek!

reserveer

Never judge a book by its cover

Door Betty Wiersma

Ik pakte dit boek vanwege het uiterlijk. Een oppervlakkige keuze, zul je misschien zeggen, maar ik moet bekennen dat ik meestal op deze manier kies. Als de buitenkant van een boek mij niet aanspreekt en ik weet niets van de schrijver, dan is de kans erg klein dat ik het lees. Voor mij gaat Never judge a book by its cover dus niet op.

waha

Op de voorkant van dit boek lees ik, in handgeschreven letters, dat het om een moordgeschiedenis gaat. De schrijfster is Zweeds. De combinatie van een Zweedse schrijfster en een moordverhaal bevalt mij meestal goed dus besluit ik het te gaan lezen.

Ik heb er geen moment spijt van gehad, maar het was niet een Zweedse moord met een ontknoping zoals ik het had verwacht. Het is meer een spannend familieverhaal.

Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Tornedal op het Finse platteland. Hier woont het gezin Toimi. De schrijfster laat je kennis maken met de, maar liefst 14, leden van het gezin. Ze doet op een geheel eigen manier, met humor en spanning.

Vader Pentti Toimi is, nukkig, onberekenbaar, ontoegankelijk en regeert met harde hand. De 3 oudste kinderen zijn het huis uit en 2 kinderen zijn op jonge leeftijd overleden. De andere kinderen wonen allemaal nog thuis op de boerderij, waar de omstandigheden hard zijn.

De gezinsleden zijn erg verschillend en toch allemaal onherroepelijk aan de familie verbonden (“Er zit zoveel kracht in gezamenlijkheid”) Annie, de oudste dochter, die inmiddels in Stockholm woont en zwanger is. Esko de oudste zoon die hoopt de boerderij over te kunnen nemen. Hirvo de zoon die met dieren kan praten en al die anderen. Opgroeien in dit gezin heeft beperkingen en is benauwend en er zijn veel botsingen tussen de broers en zussen en hun ouders.

Het gezin Tomio is geen doorsnee gezin door het aantal kinderen en hun overheersende vader. Ik kreeg door het lezen al snel een band met dit gezin. Door de manier van schrijven blijf je nieuwsgierig. Er hangt vanaf de eerste pagina spanning in de lucht. Er moet iets gebeuren met de autoritaire vader van het gezin, dat is duidelijk. Maar gaat moeder Siri ook daarmee akkoord en hoe pakken ze dit aan en wie krijgt welke rol?

Testament is in 2019 verschenen en stond op de bestsellerlijst in Zweden.

Ik begrijp wel waarom. Het is een aanrader.

reserveer

De Nederlandse Dan Brown

Door Betty Wiersma

Als je de Nederlandse Dan Brown wordt genoemd dan ligt de lat hoog. Jeroen Windmeijer laat ons zijn nieuwste thriller De Offers kennismaken met Bolivia.

offers

En er zijn zeker gelijkenissen met Dan Brown. Net als bij Dan Brown komen we via Jeroen Windmeijer veel te weten over andere religies en culturen. In dit boek over de oorspronkelijke natuurgodsdienst van Bolivia, maar ook de overeenkomsten van deze natuurgodsdienst met het Rooms Katholieke en Protestantse geloof.

Tijdens het verblijf in Bolivia van de Nederlandse student Luc worden er 3 kinderen vermoord. Waarom zijn deze kinderen vermoord? Is er iemand die door het offeren van kinderen de natuurgoden weer gunstig wil stemmen?

Vanuit het Nederlandse perspectief van de student Luc wordt de gemeenschap in Bolivia met zijn vele tradities beschreven en de verbanden met andere religies gelegd. Op deze manier krijg je een inkijkje in de Boliviaanse maatschappij. Daarnaast is het natuurlijk een thriller, dus blijft het tot het eind onduidelijk wie deze moorden op zijn of haar geweten heeft.

En tot slot speelt de romantiek een rol. Luc is tot aan zijn oren toe verliefd op Nayra, een Boliviaanse vrouw die hem helpt bij het onderzoek. In deze relatie zijn de verschillen in het beleven van geloof en het houden aan traditie regelmatig een struikelblok.

Dit boek is een geschiedenisboek, een roman en een thriller in één.

reserveer