Alle berichten door Robert

Russische staatsmaffia

Autobiografisch, Waar gebeurd, ,

In 2015 verscheen het boek Red notice, later vertaald als Vijand van de staat. Het is het verhaal van Bil Browder over zijn leven. Zijn grootvader was leider van de communistische partij in de VS. Iets wat van grote invloed was op zijn eigen jeugd dat hierdoor rood kleurde. De jonge Bill, in al zijn jeugdige opstandigheid, bedacht als 12 jarige dat hij kapitalist wilde worden. Dat lukt hem bijzonder goed in het Rusland van de jaren 90. Hij beheert een tijd lang het grootste hedgefonds in het land.

Dat verandert als zijn hedgefonds in het vizier komt van Russische criminelen met een ambtelijke functie. Hij krijgt allerlei rechtszaken aan de broek. Een van zijn advocaten, Sergej Magnitsky, wordt op een vreselijke manier slachtoffer van de volstrekte wetteloosheid en wreedheid van deze mensen. Browder pleit met medestanders in de VS om een wet aan te nemen die het mogelijk maakt gerichte sancties in te stellen tegen mensen en organisaties uit andere landen die betrokken zijn bij ernstige schendingen van de mensenrechten en corruptie. Uiteindelijk met succes. Deze wet heeft de naam gekregen van genoemde Magnitsky.

Achtervolgd door de staatsmaffia begint net als het eerste boek van Browder met een scene die niet zou misstaan in een politieke thriller. Hij wordt gearresteerd in Spanje omdat er via Interpol een internationaal arrestatiebevel is uitgevaardigd. Er volgen een aantal benauwde uren als blijkt dat het de Russen zijn die om zijn arrestatie en uitlevering hebben gevraagd. Hoe Browder in deze situatie terecht is gekomen lees je in dit verbijsterende verhaal. Zelfs als je na lezing van Vijand van de staat weet hoe de Russen handelen als ze iemand op de korrel hebben en je het nieuws over de oorlog in Oekraïne volgt, blijft het onvoorstelbaar wat een soeverein land uitvreet om zijn belangen veilig te stellen. In de naam van Poetin.

Beide boeken overlappen elkaar enigszins, maar dat is niet storend. In een vlotte stijl en hoog tempo schetst Browder zijn overgang van hedgefonds-eigenaar naar mensenrechtenactivist.

Nog even dit. Ergens in het boek wordt een Russische mop verteld die een inkijkje geeft in die beruchte ziel van de Rus. Een geest verschijnt aan een Rus die drie wensen mag doen. De geest vertelt erbij dat alles wat de Rus wenst, zijn buurman het dubbele krijgt. De Rus denkt even na en zegt: “Steek mijn ene oog uit”.

De vele levens van Rosey Pool

Biografie, Tweede Wereldoorlog

Als Lonneke Geerlings een onderwerp zoekt voor haar promotieonderzoek aan de VU wijst professor Susan Legêne haar op Rosey Pool. Ze kent Pool niet, maar als ze begint te zoeken, raakt ze algauw in de ban van deze vrouw. Ze schrijft haar proefschrift en publiceert later deze biografie. Geerlings is zelf aanwezig op de pagina’s, ze maakt ons deelgenoot van haar zoektocht, twijfels en frustraties. Zelf vond ik dat niet storend. Juist doordat ze 50 jaar na het overlijden van Pool betrokken raakt bij haar onderwerp geeft de biografie een zekere urgentie om de lezer kennis te laten maken met deze bijzondere en vergeten vrouw.

Rosey Pool is in 1905 geboren op de grens van de Jodenbuurt en de Nieuwmarkt in Amsterdam. Doordat het gezin op de grens van de Jodenbuurt woont is het geen doorsnee Joods gezin, als je al van zoiets kunt spreken. De socialistische overtuigingen van haar ouders kleuren haar jeugd rood. Van betekenis zijn voor mensen, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet, lijkt niet voor niets een rode draad in haar leven.

De vele levens uit de titel slaat op de bijzondere levensloop van Rosey Pool. Na een rol in de socialistische jeugdbeweging trouwt ze met linkse activist en advocaat, Gerhard Kramer. Ze verhuist naar Berlijn. Daar krijgt ze een verhouding met een vrouw. In het Duitsland van de jaren 30 voelt ze zich als Joodse vrouw steeds minder veilig. Na de Kristallnacht keert ze terug naar Amsterdam. Ze geeft les aan Joodse vluchtelingen, waaronder Margot en Anne Frank. Uiteindelijk wordt het hele gezin Pool opgepakt en afgevoerd naar Westerbork. Haar ouders en broer worden meteen afgevoerd naar Sobibor. Zij weet op wonderbaarlijke wijze te ontsnappen aan het kamp en gaat verder met haar verzetsdaden terwijl ze ondergedoken zit.

Na de oorlog voelt ze zich steeds minder thuis in Nederland. Ze verhuist met haar geliefde naar Londen. Het feit dat ze Anne Frank heeft gekend, geeft haar later in de Verenigde Staten de mogelijkheid om lezingen te geven. Het frustreert haar wel, omdat het haar vooral te doen is om haar grote passie, de zwarte poëzie, bekendheid te geven. Ze raakt bevriend met bekende zwarte dichters en haar leven in de VS is een van de vele levens van haar.

Pool schreef veel van haar leven op, ze bewaarde brieven, hield plakboeken bij, een schat voor een biograaf. Toen de Duitsers Nederland binnenvielen heeft ze alles wat ze tot dan had bewaard, vernietigd. Geerlings worstelt met de jaren voor de oorlog, waardoor ze zo nu en dan speculeert op wat er gebeurd kan zijn, maar dat is in het geheel geen probleem.
Uiteindelijk brengt ze een ode aan deze bijzondere vrouw die na haar dood in 1971 vergeten is. Jodin, socialist, lesbienne, dichter, verzetsvrouw, tv-maker en nog meer “levens” krijgen door haar gestalte in deze biografie.

Boek van het jaar

Familie, Literatuur

Soms moet je geduld hebben. Het jaar is bijna voorbij en eindelijk is daar het boek dat mij van de sokken blies. De beesten van debutant Gijs Wilbrink.

Laat ik beginnen met een rijtje.
Alles smelt van Lize Spit, Alleen met de goden van Alex Boogers, De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld. Titels die je meesleuren in prachtig vertelde familieverhalen. Met een scherpe rand en ongemak, om het woord van Rijneveld te lenen.
En nu is daar Gijs Wilbrink met De beesten over de familie Keller. Grimmig, maar o zo mooi.

Wat ik eerst moet vertellen over Tom Keller is het eerste hoofdstuk, een titel die je als lezer meteen uitdaagt. En dan die eerste zin van het boek, een schets van een leven waar we nog niks van weten, maar waaraan je niet meer kunt of wilt ontsnappen.

Ik wil niet veel zeggen, maar volgens mij ging het al mis met Tom Keller toen die twee ooms hem ’s nachts meenamen naar het bos en hem dingen lieten doen die een jongen van negen nog lang niet zou moeten doen.

Hier is een verteller aan het woord die terugkijkt op een lange geschiedenis van een asociale familie. De gebroeders Keller wonen ergens voorbij de IJssel in een afgelegen huis zonder gordijnen, want er komt toch niemand langs. Bovendien, niemand zal het in zijn hoofd halen om naar binnen te gluren. De Kellers hebben namelijk een lange kerfstok die de dorpsbewoners op grote afstand houdt. Dat de ogen van de broers wijd uiteen staan komt regelmatig terug. Net als doorlopende wenkbrauwen een fysiek kenmerk dat weinig goeds beloofd, alhoewel de oudste broer zijn geld verdient met eerlijk werk. De andere twee stropen ongegeneerd, intimideren een ieder die op hun pad komt en dat zijn nog de lichtste misdragingen.

Maar eerst gaan we een Utrechts kraakpand binnen met Isa, een studente kunstgeschiedenis die vooral bezig is met blowen, punkmuziek, drinken en haar vriendin Evra. Los wil ze komen van haar achtergrond, maar als ze bericht krijgt dat haar vader is verdwenen keert ze terug om hem te zoeken.

Meer vertellen is niet verantwoord. Lees zelf wat er is mis ging met Tom. Hoe alles in elkaar grijpt, wie er vertelt en waarom en wie er nog meer vertelt. Waarom de oudste broer uit beeld is, de confrontatie met het kwaad. Ervaar zelf de geur van een vochtig bos, de ongewassen kleren, de gekookte aardappelen en de damp van het kwaad, in de taal van Gijs Wilbrink, een Schrijver.

Ps. Op dit moment is het boek nog niet in onze collectie, nog even geduld, maar zodra het boek er is, kun je het via deze link reserveren

Antonia Scott

Thrillers

Het is een beetje flauw, maar tijdens het lezen van de trilogie rond Antonia Scott van Juan Gómez-Jurado moest ik terugdenken aan Lisbeth Salander van Stieg Larsson. Een heldin van de buitencategorie met de nodige eigenaardigheden maar vooral erg begaafd.

Scott is mensenschuw en behept met een enorme intelligentie. Ze werkte voor De Rode Koningin. Dit is een internationale organisatie die in het geheim opereert, in het leven geroepen om grote misdaden te bestrijden. Haar werkterrein is Spanje. Op het moment dat de trilogie begint is ze depressief en komt ze haar appartement niet uit.

Rechercheur Jon Gutiérrez van de Madrileense politie krijgt, na een beschuldiging van corruptie, een zaak toegeschoven om zijn eigen reputatie weer wat op te schroeven, maar vooral om Scott bij de zaak te betrekken. Scott laat zich overhalen en onder leiding van Mentor van de organisatie De Rode Koningin storten ze zich op de zaak.

Hiermee hebben we een mooi speurdersduo, de frêle Scott naast Gutiérrez, een boom van een homoseksuele kerel. Scott mediteert elke dag een paar minuten over hoe ze zelfmoord kan plegen. Dat zorgt ervoor dat de apen in haar hoofd rustig worden. Apen, zo noemt ze de rond stuiterende gedachten die ze nauwelijks weet te hanteren. Scott haar kracht is dat ze dingen ziet en verbanden legt, zaken die niet zijn weggelegd voor een gewone sterveling. Dat komt overigens wel met een prijs. Gutiérrez hangt met zijn twee meter erg aan zijn oude moeder, maar weet in de trilogie voor Scott onmisbaar te worden door zijn innerlijke en fysieke kracht.

De trilogie is alleen te lezen in de juiste volgorde. Achter de moordzaak verschijnen de contouren van een tegenstander waar ze geen grip op krijgen. De schrijver geeft deze nemesis langzaam gestalte in de drie delen. Alle gebeurtenissen, alle plotwendingen worden in het laatste deel op een formidabele manier samengeknoopt. Een absolute aanrader deze trilogie die je wel achter elkaar moet lezen om alle lijntjes nog helder te houden. We hebben niet allemaal zo’n hoog functionerend brein als Scott.

Onze verloren harten

Literatuur, Young Adult Books

De ouders van Celeste Ng zijn eind jaren 60 van Hong Kong naar de VS verhuisd. Dat ze in de loop van jaren geconfronteerd is met haar “anders zijn”, ligt voor de hand, maar de aanleiding voor Onze verloren harten ligt in het jaar 2016. Eigenlijk was ze een boek aan het schrijven over een moeder, een zoon en haar kunstenaarschap. Met op de achtergrond Trump, gezinnen die aan de grens uit elkaar werden gerukt en de corona epidemie waar Aziaten de schuld van kregen, veranderde haar verhaal.

De economie van de VS herstellende van een enorme crisis. Een crisis waar China de schuld van kreeg. De regering besluit tot extreme maatregelen. Amerikanen van Chinese afkomst, en daarmee eigenlijk iedereen die een Aziatisch uiterlijk heeft, worden gedwongen trouw te zijn aan de vlag. Onder een nieuwe wet, PACT, krijgen de autoriteiten veel ruimte om het leven van deze inwoners aan banden te leggen. Je kunt zonder veel aanleiding opgepakt worden, boeken in bibliotheken worden uit de collectie gehaald en kinderen van Aziatische inwoners kunnen zonder pardon weggehaald worden en bij “patriottische” gezinnen worden ondergebracht.

Met deze dreiging op de achtergrond probeert Ethan zijn 12-jarige zoon Bird op te voeden en veilig te houden. De moeder van Bird is 3 jaar eerder van de een op de andere dag uit hun leven verdwenen om haar gezin veilig te houden. Zij is van Chinese afkomst en erger, ze heeft een gedichtenbundel gepubliceerd waar de strofe “onze verloren harten” uit komt. Die zin wordt gebruikt door mensen die zich verzetten tegen de overheid.

Als Bird 15 is, gaat hij op zoek naar zijn moeder. Halverwege het boek verandert het perspectief en lees je het verhaal van Margaret. Ondergedoken, afhankelijk van goedwillende inwoners is ze uit het zicht gebleven van de overheid. Ze heeft die jaren gebruikt om via een netwerk van bibliotheken, de verhalen op te tekenen van ouders die rouwen om hun kind dat is weggehaald door de autoriteiten.

De kracht van het verhaal ligt erin dat alles wat ze schrijft meer dan plausibel is. Antidemocratische krachten worden na de bestorming van het Capitool sterker. Boeken worden op dit moment uit de collecties van scholen en bibliotheken gehaald. Het anti-Aziatische is aan de orde van de dag.

De actie die Margaret jarenlang heeft voorbereid en waarmee het boek eindigt is van een grote schoonheid. Of de actie iets verandert in de autocratische maatschappij die de VS zijn geworden, wordt in het midden gelaten. Het is van levensbelang om verhalen te vertellen. Met die boodschap laat de schrijfster je achter, somber gestemd en tegelijk ook geraakt.

L’investigatore privato

Italiaanse literatuur, Thrillers,

Contrera is een schepping van Christian Frascella, de schrijver die ik ken van Ik ben de sterkste. Een prachtig en rauw boek met een hoofdpersoon die net zo’n einzelgänger is als Contrera, de hoofdpersoon uit deze serie thrillers.

Contrera, geen voornaam, woont in de wijk Barriera di Milano in Turijn. Een armoedige, multiculturele wijk. Hij is ontslagen als politieman nadat hij cocaïne wilde stelen uit de bewijskamer. Dankzij zijn vader, wel een gerespecteerde politieman, hoefde hij niet het gevang in. Omdat de opties minimaal waren, is hij een carrière als  l‘investigatore privato begonnen, oftewel een private eye in goed Engels. Hij houdt kantoor in een wasserette, met als enige inventaris een stoel en een koelkast voor zijn coronabiertjes. Hij heeft geen cent te makken. Zelfs in Italië valt er geen droog brood te verdienen met overspel.

Contrera heeft een ex en een puberdochter, met wie hij voortdurend in de clinch ligt. Hij slaapt al jaren bij zijn zuster Paola, de enige vrouw die onvoorwaardelijk van hem houdt, tot grote ergernis van zijn zwager. Liefde krijgt hij ook van de beide kinderen van Paola, daarmee houdt het met de liefde wel op.

Contrera’s karakter is op z’n zachtst gezegd hopeloos. Hij ging vreemd. Zijn ex trouwens ook met een toenmalige collega, die nu zijn beste en enige vriend is. Wilde met de opbrengsten van de cocaïne naar Costa Rica. Zonder vrouw en kind overigens. Hij stapelt leugen op leugen om zich uit situaties te redden die hij zelf gecreëerd heeft, waardoor zijn leven steeds ingewikkelder wordt. En is als veertigjarige erg gevoelig voor mooie vrouwen.

In het eerste deel van de trilogie blijft het nog redelijk binnen de perken met zijn karakterfouten, maar in het tweede deel loopt het behoorlijk uit de hand. Het zorgt wel voor de nodige humor, want hij kan het eigenlijk niet helpen. Zijn mond is sneller dan zijn brein, om over zijn libido maar te zwijgen. Met al zijn tekortkomingen vergeet je als lezer bijna dat Contrera wel een hele goede speurder is. Waar de politie het allang heeft opgegeven of verkeerde conclusies heeft getrokken, weet Contrera de ware toedracht te ontrafelen.

Voor liefhebbers van het private eye genre is Contrera een personage om van te houden en bovendien zijn er drie delen vol gênant gedrag, lijken, knappe vrouwen en familieproblemen. Genoeg redenen om deze thrillers te lezen.

Nog even over de omslagen van de serie. Die zijn van Claudia Claas. Ze springen er echt uit in dit genre waar uitgevers elkaars ontwerpen vooral lijken te kopiëren. Ik vind ze prachtig in al hun eenvoud en de weergave van aanwijzingen uit het verhaal.

Dochter van de vuurhoeder

Thrillers, Young Adult Books,

Daunis heeft een witte moeder en een vader die behoorde bij de Ojibwe-stam. Zij is de dochter van de vuurhoeder, degene die bij ceremonies verantwoordelijk is voor het vuur. Haar gemengde afkomst zorgt er voor dat ze heen en weer geslingerd wordt tussen twee werelden, de stad in Michigan waar ze woont en het reservaat van de Ojibwe. Het verlies van haar vader en de recente dood van haar oom David hebben haar getekend. Met David had ze een sterke band en ze twijfelt aan de officiële lezing van de doodsoorzaak. Hij zou zijn overleden aan een overdosis meth.
Ze staat op het punt om te gaan studeren en daarmee te verhuizen naar een andere staat, als haar beste vriendin Lily voor haar ogen wordt vermoord door een vriend die verslaafd is geraakt aan meth.

In de aanloop naar de moord lees je veel over de gebruiken en de positie van de inheemse bevolking, waar ijshockey een belangrijke rol speelt in het leven aan het Bovenmeer. Waar drugsverslaving een groot probleem is.
Daunis begint voorzichtig een relatie met Jamie die is aangetrokken om het ijshockeyteam te versterken. Na de moord op Lily wordt ze benaderd door de FBI om undercover te gaan en te helpen bij het ontrafelen van de drugshandel in het gebied. Het verhaal van Daunis leest lekker weg, maar krijgt een nieuwe dimensie als dit thrillerelement het verhaal binnensluipt.

Het leven van de stam in het huidige Amerika krijgt alle ruimte van de schrijfster, Angeline Boulley. Ze is zelf lid van de Ojibwe-stam en vond dat er te weinig verhalen zijn over inheemse vrouwen. De tekst is gekruid met niet vertaalde woorden en zinnen in de taal van de stam. Met haar debuut heeft ze een lekker weg lezende Young Adult geschreven, die de lezer meezuigt in de wereld van de oorspronkelijke bewoners van de Verenigde Staten.

Stad van de levenden

Italiaanse literatuur, Waar gebeurd, ,

Rome, voorjaar 2016. In de auto onderweg naar de begrafenis van een oom, bekent Manuel aan zijn vader en broer dat hij iemand vermoord heeft. Dat het slachtoffer in zijn appartement ligt, een paar etages boven de woning van zijn vader. Samen met Marco heeft hij na dagenlang alcohol- en cocaïnegebruik Luca Varani naar zijn appartement gelokt en de beestachtige moord uitgevoerd.

Lagioia heeft zich vijf jaar lang bijna obsessief met de zaak bezig gehouden. Een moord die Italië maandenlang in zijn greep hield. Hij heeft familie en betrokkenen geïnterviewd. Het boek is een minutieus verslag van twee normale jongemannen, verstrikt in een relatie met seksuele spanningen, verongelijktheid en waanideeën. Met de schrijver daal je af in het delirium van Manuel en Marco.
Tegelijk schetst Lagioia een beeld van de inwoners, de fonteinen, de straten van de oude stad Rome waardoor je haar bijna kunt ruiken. Een geur van verval.

De overpeinzingen over zijn eigen leven en zijn contacten op straat met inwoners van de stad maken het ook een persoonlijk verhaal. Hoe verhoudt de schrijver zich tot deze misdaad, de daders en het slachtoffer? Die worsteling geeft het boek een extra laag.

Stad van levenden van Nicola Lagioia is geen gemakkelijk boek, bij tijd en wijle zelfs benauwend. Toch raak je als lezer volledig gefascineerd door het verhaal en is het boek moeilijk weg te leggen. Dat is de verdienste van de schrijver die een literaire meesterproef heeft afgelegd in het genre van waargebeurde misdaadverhalen.

Madame le Commissaire

Cosy Crime, Detective, Humor

In Groot Brittannië en de VS is de cosy detective al langer populair. Een luchtige detective waarin de spanning niet voorop staat, maar wel een prima plot heeft met licht excentrieke speurders en de nodige humor. Inspecteur Montalbano van Camilleri is al lang in ons midden, al heeft de schrijver ons inmiddels verlaten.

Meer recente gezellige detectives hebben we eerder besproken op dit blog. De serie van S.J. Bennett rond Queen Elizabeth. De Moordclub (op donderdag) van Richard Osman. Dan is er nog Tante Poldi van Mario Giordano, een serie die speelt op Sicilië en onze eigen Hetty Kleinloog met de zusjes Kauffmann.

In dit rijtje horen ook de boeken van Pierre Martin over Madame le Commissaire. Martin en Giordano zijn trouwens allebei Duitse schrijvers. Het idee dat Duitsers geen humor hebben kan daarmee definitief in de grijze container.

Isabelle Bonnet draagt fysieke en psychische littekens als ze aankomt in haar geboorteplaats Fragolin, een dorp aan de Côte d’Azur. Ze stond aan het hoofd van een binnenlandse veiligheidsdienst en wil daar herstellen van een bomaanslag in Parijs waarbij ze bijna het leven liet. Haar baas laat haar echter niet met rust en vraagt haar, nu ze toch in de buurt woont, de dood van een jonge vrouw en de vermissing van een Engelsman te onderzoeken. Ze krijgt van hem de rang van commissaire. Met tegenzin begint ze het onderzoek, maar merkt gaandeweg dat het haar goed doet. Daar speelt ook het prettige dorpsleven een rol in. Elke morgen koffie en croissants in het café, de hernieuwde kennismaking met een jeugdvriendin en de aantrekkelijke burgemeester die toenadering zoekt. Ze krijgt een slungelige assistent toegewezen die, naast een grote voorraad gekleurde sokken, onverwachte talenten blijkt te hebben. Samen ontdekken ze wat er gebeurd is in de villa waar de dode vrouw is gevonden.

De titels die zijn verschenen hebben alle drie een lichte toets en Martin verslapt niet in deel 2 en 3 van de serie. De personages zijn op een goede manier een beetje zwart-wit. De treffende sfeer in de Provence geeft je het idee dat je zelf op vakantie bent aan de Côte d’Azur. Zonnig leesplezier.

Het eerste deel is ook te leen in de Online bibliotheek als luisterboek en e-book. Het tweede deel als e-book.

IJzingwekkend actueel

Thrillers,

Proloog.
Op een ijsvlakte ergens op de grens tussen Noorwegen en Rusland ligt de uitgeputte Ylva Nordahl als een sneeuwarend haar ontdekt als een makkelijke prooi.
Hoofdstuk 1. Een week eerder.
Ylva Nordahl is een straaljagerpiloot die in Bodø meedoet aan een grootscheepse NAVO-oefening.

Laat ik allereerst even zeggen dat thrillerschrijvers, tv-seriemakers en andere creatievelingen op moeten houden met een begin waarin iets gebeurt met de hoofdpersoon om terug te gaan in de tijd en te vertellen hoe die persoon in deze situatie terecht is gekomen. Heb ik een hekel aan, omdat het verhaal dat volgt nog zo spannend kan zijn, maar je toch zit te wachten op het moment dat Nordahl op haar rug in de sneeuw ligt en een arend aan haar begint te knabbelen. Een ingebakken spoiler. Dan kan ik nu vertellen dat Grethe Bøe met Mayday een geweldige thriller heeft geschreven die ook nog ijzingwekkend actueel is.

De NAVO-oefening aan de grens met Rusland roept een reactie op uit het Kremlin. De niet bij naam genoemde machthebber, in wie iedere lezer Poetin zal herkennen, brengt een grote troepenmacht op de been omdat hij de oefening als een provocatie beschouwt. Nordahl en de legendarische John Evans, die haar mentor is, moeten een helikopter ondersteuning geven. Tijdens deze opdracht worden ze “gestrest” door een Russische straaljager. Deze raakt de onderkant van F-16 waardoor de straaljager onbestuurbaar wordt en boven Russisch grondgebied uit de lucht wordt geschoten. Nordahl en Evans weten zich met een schietstoel te redden. Rusland beheerst het narratief omdat het contact met de F-16 tijdens de botsing weg gevallen is. Het westen wordt er van beschuldigd een aanval op een kernreactor voorbereid te hebben.

In Mayday voert de schrijfster de spanning hoog op. Daarnaast zit ze in het hoofd van de machthebber in het Kremlin, wat het verhaal een extra laag geeft. Ze zal zich hebben ingelezen in de levensloop van Poetin en je kunt achteraf alleen maar wensen dat westerse politici dat meer hadden gedaan. Bøe schetst de Russische overwegingen en overtuigingen zeer geloofwaardig en tilt Mayday daarmee boven de normale achtervolging-in-ijzige-omstandigheden thriller. Om ook nog uit te pakken met politiek, private legers, vuile spelletjes, verraad, wolven en rendierkuddes. Een aanrader dit debuut van Bøe, als je openstaat voor de politieke beschouwingen waar ze de tijd voor neemt.

4 poolsterren