Categorie archief: Familie

De Clifton-kronieken

Wie mijn blogs vaak leest zal het wel opgevallen zijn dat ik van series houd. Hoe meer boeken er in zitten, hoe blijer ik word. 🙂 Zeker wanneer de serie al in zijn geheel te leen is in de bieb.
De laatste reeks die ik in handen kreeg bleek er zo eentje te zijn. Het eerste deel is alweer drie jaar oud, maar het afsluitende deel 7 werd pas eind 2018 gepubliceerd. Lucky me,  want deze zogenaamde Clifton-kronieken blijken bijzonder verslavend te zijn!

In deze boeken draait het om de familie Clifton en de familie Barrington. In het eerste deel groeit Harry Clifton op in armoede en bij gebrek aan opleiding lijkt daar in de toekomst weinig verandering in te komen. Tot op een dag ontdekt wordt dat Harry over een uitzonderlijk zangtalent blijkt te beschikken. Hij wordt toegelaten op een exclusieve jongensschool waar hij bevriend raakt met Giles Barrington. Giles is in een heel ander milieu opgegroeid dan Harry en wanneer Giles’ vader ontdekt dat de twee jongens bevriend zijn, lijkt hij daar allesbehalve blij mee te zijn. Maar waarom?

Jeffrey Archer blijkt een meesterverteller te zijn, je kunt bijna niet stoppen met lezen! Hij sleept je in een hoog, maar prima bij te houden tempo, mee door de levens van Harry en Giles, die in ieder boek de hoofdrol spelen.  Je volgt ze de rest van hun leven en hoewel dat allemaal niet zo spannend klinkt, krijgt Archer het voor elkaar dat zijn verhalen  nergens saai worden.  Onmogelijke liefde, manipulerende exen, moord en intriges; deze boeken hebben het allemaal. En naast Harry en Giles zijn er nog vele andere, heel boeiende personages.

Ik zou je wel aanraden deze serie echt in de goede volgorde te lezen, want Archer heeft er een handje van zijn boeken met een ware cliffhanger af te sluiten. Zorg er daarom ook voor dat je het volgende deel al in huis hebt want ik kan je uit eigen ervaring zeggen dat je die absoluut meteen wilt lezen!

Hier vind je de hele serie op een rij

 

 

Verborgen levens

Verborgen levens van Judith Lennox begint met een kort inkijkje in het leven van de zussen Edith en Sadie Lawless. Hun vader is een vooruitstrevend architect die twee schitterende huizen heeft laten bouwen in de bossen in Sussex, waar de zussen helemaal weg van zijn. Wanneer beide ouders plotseling om het leven komen blijkt dat jongste zus Sadie beide huizen geërfd heeft. Deze beslissing zet de toch al gecompliceerde band tussen de zussen op losse schroeven.

Het verhaal gaat verder in 1970, wanneer Rose na het overlijden van haar oma Edith ontdekt dat zij de enige erfgenaam is. Ze laat haar niet alleen haar appartement en een som geld na, maar ook een huis, genaamd het Ei, in Sussex. Rose heeft nooit van het bestaan van dit huis af geweten en wil er dan ook graag meer over te weten komen. Wanneer ze in het appartement van haar oma begint op te ruimen ontdekt ze brieven die geschreven zijn door ene Sadie, een naam die Rose niet eerder gehoord heeft. Vreemd genoeg blijkt uit de correspondentie dat Sadie eerst de eigenaar van het Ei was en het aan Edith geschonken heeft. Wie was deze Sadie en waarom heeft haar oma nooit met Rose over haar gesproken?

Wat een heerlijk boek was dit! Een verrassend en meeslepend verhaal dat heel makkelijk leest, ook al gebeurt er heel veel. Ik werd er ook wel een beetje verdrietig van moet ik zeggen.  Ik heb zelf een zus en kan me dan ook echt niet voorstellen dat je elkaar zo uit het oog verliest. Dat je niet weet hoe het met de ander gaat, wat de ander doet, ik moet er echt niet aan denken.
Maar goed, laat dit je er vooral niet van weerhouden dit boek te gaan lezen. Want ook wanneer je geen zus hebt zal je begrijpen wat ik bedoel. Geniet er van! reserveer dit boek

 

 

Alsof opgroeien nog niet lastig genoeg is

Een hand geven, iemand aankijken wanneer diegene tegen je praat, antwoord geven op een vraag van de juf op school; allemaal dingen die de meeste kinderen al best lastig vinden om te leren. Maar hoe leer je jezelf dit soort sociale vaardigheden aan wanneer je eigenlijk alleen maar met je hond durft te praten? En hoe houd je het in vredesnaam een hele dag vol in een klas vol luid pratende kinderen en onverwacht lawaai?

In Zondagskind zie je de wereld van een opgroeiend kind door de ogen van Jasmijn, een meisje met autisme. Maar omdat het verhaal zich eind jaren 80 en begin jaren 90 afspeelt, wordt het autisme niet herkend. Zo is ze nu eenmaal zegt haar moeder, wanneer Jasmijn zich terugtrekt in haar slaapkamer wanneer er visite is. Of wanneer ze met haar handen voor haar oren door het winkelcentrum loopt. En omdat ze liever met haar hond speelt dan met andere kinderen.

Judith Visser weet met dit boek precies de juiste toon te raken. Dat kan ook bijna niet anders wanneer je weet dat de schrijfster haar eigen jeugd met je deelt. Ik vind het ontzettend knap dat Judith haar belevenissen precies zo heeft opgeschreven zoals zij ze destijds heeft beleefd. Hierdoor begrijp je des te meer hoe vreselijk intens en overheersend de wereld op je over kan komen wanneer je niet kunt filteren. Je hoort alles, ziet alles en ruikt alles, tegelijkertijd, en dat is gewoon heel erg veel. Bij Judith uitte deze overprikkeling zich in zware migraine aanvallen, waardoor het leek alsof haar hoofd implodeerde.

Toch wordt dit boek nergens zwaar op de hand.  Alek Dabrowski, boekenrecensent bij o.a. Radio Rijnmond weet het treffend samen te vatten:

 ‘Soms kan een roman waarin gedetailleerd elke levensfase wordt beschreven gaan vervelen. Bij ‘Zondagskind’ had ik dat helemaal niet. Juist de details en de uitputtende beschrijvingen van wat er in Jasmijn omgaat na iedere verandering in haar leven maken het verhaal boeiend.’

Judith Visser is bij het grote publiek bekend als thrillerauteur maar wat ben ik blij dat ze ervoor gekozen heeft een uitstap te maken naar het romangenre en daarmee dit schitterende werk afleverde. Zondagskind is haar meest persoonlijke boek tot nu toe en  dit is bekroond met de Hebban Literatuur Clubprijs 2018, waarmee ze concurrenten als Arthur Japin, Haruki Murakami en Tommy Wieringa met een overvloed aan stemmen ver achter zich liet. Lezen dat boek! reserveer dit boek

 

 

 

Het appartement aan Central Park

Wat ben ik toch altijd blij met de tafels met nieuwe boeken, in al onze bibliotheken. Hoeveel pareltjes ik daar al niet ontdekt heb, ontelbaar inmiddels. En het mooie is, dankzij ons blog komt een aantal van die fijne boeken daarna lekker opnieuw in de schijnwerpers te liggen, op onze blogtafel! De fijnste plekken in de bieb voor wie op zoek is naar mooie leestips.

Ik heb dit keer een boek van Fiona Davis, een schrijfster waarvan ik nog niet eerder iets gelezen had. Bij nader inzien geen wonder, aangezien ze nog behoorlijk nieuw blijkt te zijn in schrijversland. Maar ik kan je zeggen, hier hoort ze thuis!

Het appartement aan Central Park is een bijzonder verhaal, dat begint in het Londen van 1884, waar Sara Smythe ‘hoofd huishoudelijke staf’ is in het prestigieuze Langham Hotel. Nadat ze voorkomt dat het kind van één van hun belangrijkste gasten uit een raam valt, ontmoet ze de vader van het meisje, Theodore Camden. Deze beginnend architect is bijzonder geïnteresseerd in het werk van Sara en geeft aan dat hij mee werkt aan de bouw van een nieuw appartementengebouw in New York: het Dakota.  Het is een gigantisch en baanbrekend project en hij vraagt zich af of Sara misschien naar New York wil komen om  hoofd van de huishouding in het Dakota te worden.

Daarna verplaatst het verhaal zich naar New York, 1985, waar Bailey Camden net ontslagen is uit een ontwenningskliniek en probeert haar baan als binnenhuisarchitect terug te krijgen, maar dit blijkt niet zo makkelijk als ze had gehoopt. Ze neemt contact op met haar nicht Melinda, die een appartement bezit in het Dakota, in de hoop dat zij iets voor haar kan betekenen. Melinda is van plan haar appartement volledig te laten opknappen en wie kan dat nu beter dan haar nichtje Bailey, die al zoveel renovaties gedaan heeft?

Davis neemt je als lezer stukje bij beetje mee door de levens van Sara en Bailey en dat doet ze heel boeiend. Er zijn verschillende plotwendingen die het spannend en verrassend houden. Net wanneer je denkt te begrijpen waar het verhaal naartoe gaat wordt je ineens op het verkeerde been gezet. Dat vond ik erg knap gedaan!
Daarom vind ik dat Het appartement aan Central Park het verdient om nog een tijdje in de schijnwerpers te liggen, klaar om de volgende lezer te laten genieten. reserveer dit boek

Het verhaal van Alice Hart

De rol die bibliothecaris Sally speelt in deze roman is misschien klein maar heel belangrijk. Met boeken en verhalen het leven van mensen veranderen of redden dat is misschien wel de droom van iedere bibliotheekmedewerker. Maar als je de flaptekst leest wordt Sally niet genoemd en zo gaat het meestal met mensen in onze beroepsgroep. We doen belangrijk werk maar treden meestal niet op de voorgrond. Daarom denken veel mensen die niet lid zijn van de bibliotheek dat we stoffige dames (en heren) zijn. En dat we werken in een gebouw waar absolute stilte moet heersen. Terwijl dat natuurlijk allang niet meer zo is. Kom maar eens langs want behalve hier op ons blog adviseren we je ook graag in de bibliotheek zelf.

Maar even in het kort over deze heerlijke zomerroman van Holly Ringland. Alice Hart groeit op in een wereld vol bloemen. Bij haar moeder, haar oma en later in het resort waar ze een baan krijgt. Liefde en de geheime geschiedenis van haar familie spelen ook een grote rol. Bloemen die een taal spreken, het was voor mij een andere wereld. Maar wat heerlijk om me daar in onder te dompelen. Alice krijgt heel wat tegenslagen te verwerken maar het fijne aan dit boek is dat het uiteindelijk allemaal goed lijkt te komen. Maar voor het zover is …

Ik wens je veel plezier bij het lezen van dit boek.

reserveer dit boek

Een andere liefde

Bereid je maar voor, het boek dat ik met jullie wil delen is heftig.
Hoe sfeervol en romantisch het kaft je ook lokt, het verhaal is alles behalve dat. Het is rauw, eerlijk en heel erg verdrietig.
Het verhaal van een alcoholist.

Romilly is getrouwd met David en samen hebben ze een prachtig dochtertje, Celeste. Ze wonen in het huis van hun dromen en hebben beide een baan waarin ze zich helemaal thuis voelen. Alles wat Romilly altijd wilde, heeft ze bereikt. Haar enige zwakke plek is dat ze geen maat weet te houden met alcohol.
In haar studententijd, toen ze David ontmoette, merkte ze dat ze met een glaasje op minder onzeker was en ineens veel meer durfde. David vond deze kant van Romilly ook wel spannend en deed daarom graag met haar mee. Naarmate ze ouder werden, een dochter kregen en hun huis kochten, verdween de behoefte aan deze losbandige avonden, maar Romilly vond het moeilijk de drank te laten staan. Wanneer ze een nieuwe buurvrouw krijgt die ook wel van een glaasje houdt, wordt het steeds moeilijker om de controle te bewaren en Romilly glijdt langzaam maar zeker steeds verder af.

David wil Romilly ontzettend graag helpen, hij houdt zoveel van haar en wil er alles aan doen zijn geliefde vrouw weer terug te krijgen. Er wordt tot twee keer toe professionele hulp gezocht maar diep van binnen heeft Romilly niet het idee dat ze hulp nodig heeft. Dat vond ik zo schrijnend en het is precies waar de kern van het probleem zit. Hoe kun je iemand helpen die zelf vindt dat ze geen probleem heeft?
David probeert het met een ultimatum:

“Goed Rom, ik zal je een keus geven. Hier zitten Celeste en ik, recht voor je neus. En daar staat die fles wodka. Je kunt vandaag één van tweeën hebben, niet allebei. Ons. Of deze. Welke kies je?”
Ze staarde naar de man van wie ze hield en wist dat ze hem de waarheid was verschuldigd. (…)
En toen, alsof ze werd geleid door iets wat sterker was dan zij, reikte ze naar de fles en greep hem vast.

Slik. Echt hoor, toen ik dat las brak er gewoon iets in me. Hoe wanhopig moet je zijn als je zo afhankelijk geworden bent? Ik vond het afschuwelijk om te lezen hoe Romilly door de drank veranderde van een lieve vrouw in een karikatuur van zichzelf dat rare praat uitslaat en daarmee haar dochter doodsbang maakt. Celeste komt zelf ook aan het woord in dit boek, ze kijkt als jongvolwassen vrouw die op het punt staat te gaan trouwen, terug op haar jeugd.
Zoals ik dus als zei, bereid je maar voor wanneer je dit boek pakt.
Amanda Prowse heeft namelijk de fantastische gave een verhaal zo te vertellen dat het meteen onder je huid kruipt.
Ik ben diep onder de indruk van dit boek.reserveer dit boek

Het geheim van een moeder

Raadselachtige titels trekken meteen mijn aandacht, ik hou wel van een beetje geheimzinnigheid op z’n tijd. Het is dan ook geen enkele verrassing dat ik ” Het geheim van een moeder” mee naar huis nam. En ik ben er blij om.

desilvaRenita de Silva schrijft vanuit verschillende personages, iets wat ik erg fijn vind omdat ik me op deze manier meer verbonden voel met de persoon.
De eerste die je leert kennen is Durga, een meisje dat zich in haar geboortedorp in India zo verveelt dat ze er baldadig van wordt. Nadat haar ouders bij een scooterongeluk ernstig gewond raken wordt Durga naar haar oma gestuurd, die op een vervallen landgoed woont en werkt. Hier zorgt zij voor de verwarde Kali, die in het verleden iets vreselijks heeft meegemaakt waarna ze nooit meer zichzelf geworden is.

Daarna verspringt het verhaal naar Londen, waar Jaya worstelt met het verlies van haar moeder en vlak daarna haar zoontje verliest aan wiegendood. Samen met een therapeut probeert zij dit enorme verdriet een plaatsje te geven. Jaya was altijd gek op haar moeder, maar deze was altijd erg gesloten waardoor ze het idee heeft haar nooit te hebben gekend. Haar therapeut raadt haar aan de spullen van haar moeder uit te zoeken en wanneer Jaya twee dagboeken en een oude foto vindt, kan ze niet wachten om het verhaal van haar moeder te ontrafelen. Vooral die foto maakt iets los, wie is dat kleine jongetje dat haar moeder op de arm heeft en waarom komt hij haar zo bekend voor? Samen met haar man besluit ze naar India te gaan, want volgens de dagboeken zou Jaya’s moeder daar vroeger op een landgoed gewoond hebben…

Doordat je als lezer ook de dagboekfragmenten van Jaya’s moeder Sudha leest, word je helemaal opgenomen in deze ingewikkelde familiekwestie. Want wat is er veel gebeurd in de levens van deze vrouwen.
De Silva heeft deze verschillende verhaallijnen op een mooie manier weten samen te brengen, en stuurt langzaam maar zeker aan op een verrassend einde. Het gebruik van meerdere personages kan verwarrend zijn, omdat het verhaal zowel in het verleden als in het heden speelt. Maar laat dit je vooral niet weerhouden dit boek te lezen, daar is het verhaal gewoon te mooi en origineel voor. reserveer dit boek

In één woord: schitterend!

John Boyne, schrijver van ‘de jongen in de gestreepte pyjama’ is terug. En hoe! Zondagmorgen begon ik tijdens de koffie aan zijn laatste boek ‘Wat het hart verwoest’ en ik heb net tijdens mijn lunchpauze de laatste van maar liefst 603 pagina’s omgeslagen.
En hier zit ik nu, nog steeds helemaal in de ban van dit boek.

Boyne vertelt het levensverhaal van Cyril, en de auteur kiest ervoor om zijn lezer op een interessante wijze op de hoogte te brengen van hoe het leven van deze jongen begint. Het eerste personage dat beschreven wordt is namelijk Cyril’s moeder Catherine, die als 16-jarig ongehuwd meisje door de kerk wordt verbannen. Zwanger, iets wat beslist ondenkbaar was in een klein Iers gehucht in het jaar 1945.
Ze probeert een nieuw leven op te bouwen in Dublin en realiseert zich maar al te goed dat zij daarin geen kind kan groot brengen.
Ze staat haar zoontje af voor adoptie en daarna maakt het verhaal een sprong van 7 jaar waarin we een verlegen Cyril en zijn pleegouders Maude en Charles  Avery leren kennen. Er gebeurt heel wat in het jaar 1952 maar voor Cyril is zijn kennismaking met leeftijdgenootje Julian het belangrijkste moment van zijn leven. Cyril is compleet gefascineerd door dit bijdehante kereltje en merkt tot zijn grote verbazing dat hij niet stottert als hij met Julian praat.

Het hele boek heeft een fijne, chronologische volgorde waarbij het verhaal steeds 7 jaar vooruit springt in de tijd en waarin je steeds dezelfde personages terugziet. Wonderlijk genoeg weet Boyne het leven van Cyril’s moeder fantastisch te verweven met dat van Cyril. Ze blijken vlakbij elkaar te wonen en komen elkaar verschillende keren in hun leven tegen, zonder te weten dat ze moeder en zoon zijn. En zo zijn er meer personages die we meerdere keren terug zien. In een ander boek zou dit misschien gekunsteld over kunnen komen, Boyne weet het wél op de juiste manier samen te brengen. Knap!

Ik waarschuw maar vast; dit is een boek dat binnenkomt. Keihard.
Ondanks het beladen onderwerp en de verdrietige gebeurtenissen weet Boyne precies op de juiste momenten humor in te zetten.
Dat is wat dit boek zo bijzonder en maakt en waarom je het gewoon moet lezen. Doen hoor!reserveer deze boeken

Lekker lachen met deze vrienden

Ken je Astrid Harrewijn? Nee? Dat wordt hoog tijd!
Ik kende haar vooral van haar onvervalste chicklits, die erg fijn zijn wanneer je het erg druk hebt maar tóch even wilt lezen.  Maar nu heeft ze een ontzettend leuke  serie boeken over drie vrienden geschreven. Gewoon lekker vlot te lezen en ik moest er zo nu en dan hardop om lachen. Heerlijk vind ik dat.

In het eerste boek, Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) staat de 35-jarige Noor centraal. Zij is al 18 jaar samen met haar vriend Ewald en woont samen met hem in haar geboorteplaats in Limburg, met haar ouders vlak om de hoek. Nu alleen nog een paar kinderen en het plaatje is compleet. Ewald en de ouders van Noor zien het helemaal zitten, maar Noor weet niet of ze hier al aan toe is.
Zeker nu ze door het Van Gogh museum in Amsterdam gevraagd is om hier twee jaar lang te komen werken. Op en neer neer reizen is niet te doen en daarom besluit Noor doordeweeks in Amsterdam te gaan wonen. Haar zus Kiki en studievriend Joost, die net als Noor in de kunstwereld werken, zijn daar ook op zoek naar woonruimte. Wanneer een vriend van Joost aanbiedt dat ze een pand dat hij laat verbouwen mogen huren, besluiten ze dit met z’n drieën te doen.

Het tweede boek, Daar heb je vrienden voor, draait helemaal om Joost, die een baan heeft in het Rijksmuseum.  Hij doet een vreemde ontdekking in de kelder van het museum waardoor de verbouwing die de directeur daar gepland had niet door kan gaan. Joost verliest hierdoor zijn baan maar is vastbesloten toch uit te zoeken wat die vreemde vondst betekend.
Daarnaast vindt de 40 jarige Joost dat het nu ook wel eens tijd wordt voor een vrouw, hij wil namelijk heel graag een kind.
Twee bijzondere zoektochten dus in dit verhaal en weer op zo’n heerlijke manier geschreven dat je echt door de pagina’s heen vliegt.

Het laatste boek Vrienden voor het leven sleurt ons mee in het hectische leven van Kiki, die als kunstintermediair meer onderweg is dan dat ze thuis is. Het moment van de grote opening van het kunstproject waar ze al tijden aan werkt is eindelijk aangebroken en de verwachtingen zijn hooggespannen. Het project blijkt ontzettend veel stof te doen opwaaien, de kritiek is niet van de lucht en bij Kiki thuis wordt zelfs een steen door het raam gegooid! Kiki moet alles op alles zetten om dit omstreden project toch nog een positieve draai te geven. Daarna zal ze eindelijk tijd hebben om op vakantie te gaan en lekker niks te doen. Dit loopt jammer genoeg niet helemaal zoals ze het had bedacht…

Echt zonde dat ik nu al afscheid moet nemen van Noor, Joost en Kiki. Door Harrewijns manier van schrijven kun je niet anders dan een klein beetje gek worden op deze drie. Wat ik ook heel erg leuk vind is dat Harrewijn echt bestaande dingen, zoals bijvoorbeeld restaurant Pllek in Amsterdam, verweeft in haar verhalen. Omdat ik hier zelf twee keer geweest ben zorgt dit voor een extra stukje beleving.  Lekker gaan lezen deze serie!reserveer deze boeken

 

 

Bijna echt gebeurd

Het is nogal wat. De #1 New York Times-Bestseller. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen als ik begin te lezen. Op een gegeven moment denk ik: hier ga ik echt geen blog over schrijven. Wat is er eigenlijk zo geweldig aan dit boek. Maar dat verandert als ik verder lees. img_0312-1In deze roman weet je tot op het laatst niet wat er aan de hand is met de personen die er een rol in hebben. Ik baal de eerste hoofdstukken dat ik de vinger niet kan leggen op wat er aan de hand is. Maar dit blijkt juist de kracht van het boek te zijn. Als jij iemand bent die eerst achterin gaat lezen hoe het afloopt dan is dit boek niks voor jou. Laat je gewoon meenemen vanaf de eerste pagina en verdwijn in de bladzijden. Een interessant verhaal over menselijke relaties en eigenaardigheden. Het verhaal van Clementine en Sam en hun kinderen Holly en Ruby. Van het kinderloze stel Erika en Oliver en hun levenslustige buren Tiffany en Vid met dochter Dakota. En welke rol speelt de norse buurman Harry eigenlijk in het verhaal? Ik zou zeggen: snel naar de bieb voor deze lekkere dikke roman van Liane Moriarty. Bijna echt gebeurd, pffff spannend.

reserveer deze boeken