Categorie archief: Informatief

In de ban van Heel Holland Bakt

zomertaart
zomertaart

Bent u ook zo in de ban van het programma Heel Holland Bakt? En leeft u ook zo ontzettend mee als Martine Bijl roept: nog 10 minuten! Kandidaten voor het ovenraampje, de dwingende blik richting taart. Is het baksel al gaar, wordt het niet te donker? Wie zelf wel eens bakt weet dat het altijd weer spannend is hoe iets uit de oven komt. Gister nog bakte ik een Clafoutis met een recept uit het tijdschrift Flair. Er stonden afmetingen bij voor de ovenschaal en daar klopte dus helemaal niks van. Was ik maar op mijn intuïtie afgegaan dan had ik meteen een andere vorm gekozen. Maar nee, de eerste keer volg ik een recept altijd letterlijk en dat was dom in dit geval. Jammerlijk mislukt dus. Maar vorige week bakte ik een zomertaart uit de Libelle en dat was een topper. Niet moeilijk, lekker en met veel zomers fruit. Het resultaat ziet u op de foto.

En zo bakken de kandidaten de ene keer de sterren van de hemel maar bakken ze er ook wel eens niks van. De aflevering van deze week met de hartige recepten was voor veel kandidaten pittig. Juryleden Robèrt van Beckhoven en Janny van der Heijden hebben een zware taak nu er steeds meer kandidaten afvallen en ze allemaal hun eigen kwaliteiten hebben. Evert bijvoorbeeld met zijn simpele perfectie. En we gaan Emma volgende week missen met haar nonchalante manier van bakken en haar vrolijke lach. Maar … de overgebleven kandidaten zorgen vast weer voor een spannende uitzending.

Wilt u zelf aan de slag dan zijn er in de bieb natuurlijk heel veel leuke, mooie en lekkere recepten te vinden in de kook- en bakboeken. Bent u een beginner dan is ‘Het lekkerste kinderbakboek’ een heel handig boek om te kijken of bakken wat voor u is. Het boek geeft duidelijke beschrijvingen en recepten en veel voorbeeld foto’s dus het kan bijna niet mislukken. Ik zou zeggen: zet ‘m op en wie weet staat u volgend jaar in de finale van Heel Holland Bakt.

Oorlogsverhalen

Ik heb iets met boeken over de Tweede Wereldoorlog. Altijd al gehad. Mijn ouders hadden de complete Lekturama serie ‘de Tweede Wereldoorlog’ en daar heb ik urenlang in zitten bladeren.
Verhalen over de oorlog begonnen voor mij tot leven te komen toen er bij mij op de lagere school uitgebreid aandacht werd besteedt aan 50 jaar vrijheid. Dat was in 1995 en ik zat toen in groep acht. Speciaal voor deze gelegenheid werd in de gemeente Skarsterlân de lesbrief ‘Opdat wij niet vergeten…’ uitgebracht. Een prachtige beschrijving van de oorlog in, onder meer, mijn woonplaats Joure. Ik schrok er dan ook van toen ik ontdekte dat het boekje tegenwoordig bijna niet meer verkrijgbaar is. Gelukkig heeft bibliotheek Joure  het nog wel te leen!

Mijn leeshonger naar oorlogsverhalen is na al die jaren nog niet gestild en dat heb ik vooral te danken aan het feit dat er nog heel regelmatig nieuwe boeken uitgebracht worden. De afgelopen jaren heb ik er alweer heel wat verslonden en daar wil ik, nu de herdenking en viering van 4 en 5 mei weer dichterbij komen, graag een aantal van met u delen.

Om te beginnen ‘Het meisje uit de trein’ van Irma Joubert.  Simpelweg een schitterend boek. De oorlog beleven door de ogen van een zevenjarig meisje is echt confronterend. Joubert weet op een prachtige manier de emoties en ervaringen van verschillende betrokkenen te beschrijven.

Na ‘Het meisje uit de trein’  verschenen ook nog ‘Kind van de rivier’ en vrij recent Pontenilo’Ook deze verhalen spelen zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar dan in Zuid Afrika. Het derde deel in deze trilogie, ‘Kronkelpad’ is net uit. Die staat hoog op mijn verlanglijstje!

Dan nu een heel ander boek, Süskind’. Een klant in Lemmer raadde mij aan dit boek te gaan lezen en daar ben ik nog steeds erg blij om. Wat een verhaal!
De Duitse Jood Walter Süskind, die in de oorlog naar Nederland vluchtte, wordt door de Joodse Raad gevraagd beheerder te worden van de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam. Hiervandaan worden de Joden uit Amsterdam op transport gezet naar Westerbork. Een vreselijke taak, maar Süskind weet dankzij deze functie heel veel kinderen te redden door hen veilig te laten onderduiken. Uiteindelijk werd Süskind samen met zijn vrouw en dochtertje zelf op transport  gezet naar Westerbork. Een indrukwekkend verhaal dat vorig jaar verfilmd is.

In de categorie Young Adult Books werd ‘Een boek voor Hanna’ uitgegeven. Een erg mooi boek over de oorlogsbelevenissen van de 14 jarige Hanna die de kans krijgt naar Denemarken te vluchten en hier probeert een nieuw leven op te bouwen. Wanneer de Duitsers Denemarken binnenvallen wordt Hanna gearresteerd en naar Theresienstadt gedeporteerd. Hanna weet wonder boven wonder in de buurt te blijven van haar vriendinnen uit Denemarken en zij doen wat ze kunnen om te overleven. Niet opgeven, wat er ook gebeurt, dat was het motto. Ik was diep ontroerd.


‘Ik schrijf u vanuit het Vel d’Hiv’ 
is een verzameling van brieven en briefjes die geschreven zijn door joden die tijdens de grote razzia in Parijs opgepakt werden. Over deze zwarte bladzijde in de Franse geschiedenis werd, en wordt nog steeds, amper gesproken. De oorzaak is dat deze razzia, waarbij duizenden joden opgepakt werden, niet door de Duitsers, maar door de Franse politie uitgevoerd werd.
Tatiana de Rosnay gaf met haar boek  ‘Haar naam was Sarah’ eerder al aandacht aan deze gruweldaad en schreef het voorwoord van dit boekje met herinneringen aan die vreselijke dagen in het Vélodrome d’Hiver.

Dit waren de eerste  van een aantal van mijn favoriete oorlogsverhalen. Binnenkort zal ik de andere boeken die ik absoluut wil aanraden hier beschrijven.

Ieeeeeeh, wat draaft dêr?

Naar catalogus
Naar catalogus

Ik lei justerjûn nei in tige slagge filosofylêzing yn bibleteek Snits lekker op bêd te lezen. Efkes de sinnen fersette want oars is it noch sa drok yn de holle. Ynienen hearde ik it lûd fan poatsjes flak boppe myn holle. Ik skeat oerein as wie ik stutsen en myn oare helte dy ’t krekt yn de earste sliep wie skrok wekker. En net samar wekker …. nee hy lei stiif fan de stress. ‘Wat is der oan’, rôp er. ‘Ik hearde wat oer myn kessen draven’ sei ik en tocht oan in mûs of sa. Foarsichtich helle ik myn kessen fuort en dêr draafde er hinne, in hiele dikke spin. Fuortendaliks smiet ik it kessen der wer boppe op en drukte it stiif oan. Mar in kessen yn in matras fuortdrukke dat slagget samar net en doe ’t ik wer seach woe er útnaaie. De oare helte hat doe it kessen der op drukt en ik bin fuort west om papieren bûsdoeken om it bist mei dea te meitsjen. (Ja, ik wit dat jo sa ’n bist ek bûten bringe kinne mar jim hawwe dit eksimplaar net sjoen, brr. Fan de measte spinnen hearre jo de poatsjes net!) Ik ha ‘m krigen al koste it wol wat muoite en in skjin kessensloop. Bah, wat jout dat in rommel. Grize blubber kaam derút it bist, ik koe der hast net fan sliepe letter. Earder yn de wike hiene we ek al sa’n grouwe jonge fan de sliepkeamerssouder helle en meastentiids binne se mei syn twaën. Ik hie dan ek al wakker socht om nûmer twa mar him net fine kinnen. Oant justerjûn dus. Fansels hawwe we yn de bibleteek boeken oer spinnen, sjoch hjir mar ris.

Wolst ek noch witte hokker boek as ik oan it lezen wie? ‘Villa Triste’ fan Lucretia Grindle in spannend boek oer de oarloch yn Florence en twa moarden dy’t no plak fûn hawwe en de konneksje dêr tusken. Lekker spannend.