Categorie archief: Ontboezeming

De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo

Familie, Film, Ontboezeming, Romans, ,

“Hé mem, is dat wer sa’n zeven zussen boek?” vroeg mijn zoon toen hij deze dikke pil van Taylor Jenkins Reid op tafel zag liggen. Ik keek verbaasd naar het boek, hoe komt ie daar nou bij? Maar ik snap z’n vraag. Als een negenjarige al meteen bij een titel met een zeven er in de link legt met Lucinda Riley, is wel duidelijk hoe groot de hype rondom die populaire boekenserie is. En terecht. In oktober 2017 las ik het eerste boek over de zussen en was meteen verkocht. Nu zijn we 3,5 jaar verder en is de serie wereldwijd uitgegroeid tot een gigantisch succes. Ik ben toe aan het laatste deel en als het goed is ligt die vandaag voor me klaar in de bieb zodat ie mee kan op vakantie. Nu al zin in!

Maar goed, genoeg over de zussen, want De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo heeft daar helemaal niets mee te maken. Dit boek verdiend zelf de volledige aandacht, want wat een verhaal is dit zeg. Ik had een beetje last van opstartprobleempjes toen ik begon aan dit boek, maar nadat ik tussendoor een aantal andere boeken gelezen heb, pakte ik het toch weer op. En wat ben ik daar blij om. Ik had dit niet willen missen!

Monique Grant werkt nog maar kort als reporter bij een bekend tijdschrift en krijgt op een dag een onvoorstelbaar verzoek van haar baas. De 79-jarige Evelyn Hugo, de grootste filmster uit de jaren vijftig, wil een deel van haar jurken laten veilen voor het goede doel en biedt het tijdschrift een exclusief interview aan. Op één voorwaarde: Monique moet het doen. Anders gaat het niet door. Monique begrijpt er niets van, waarom zou de bekendste vrouw van het land in hemelsnaam specifiek om haar vragen?

Eenmaal bij de grande dame thuis blijkt dat deze helemaal niet van plan is een interview voor het blad te doen. Ze heeft een heel ander verzoek, ze wil haar levensverhaal laten optekenen en ze wil dat Monique dat gaat doen. Die valt bijna van haar stoel van verbazing maar grijpt deze kans met beide handen aan.
Evelyn Hugo vertelt openhartig over haar leven, hoe ze in de filmwereld terecht kwam, waarom ze zeven keer (!) getrouwd is geweest en wie de liefde van haar leven was. Monique luistert gefascineerd en krijgt steeds meer sympathie voor de vrouw. Tot Evelyn aan het einde van haar verhaal met een schokkende mededeling komt…

Wát een boek. Reserveren en mee op vakantie zou ik zeggen!

Kun je liefhebben met een hart vol geheimen?

Bestseller, Familie, Ontboezeming, Ontroerend, Romans, , , , ,

Als ik de titel zie bij het inwerken van de nieuwe boeken ben ik meteen geïntrigeerd. Wat een mooie poëtische titel: Een vraagteken is een half hart. Dat spreekt mij als dichter enorm aan. Het boek begint in het Nu en dat is New York 2017 en later ook in Visby. Daarna speelt het verhaal zich afwisselend af in het Nu en Toen. Toen is Heivide, Gotland, 1979 en Stockholm en Parijs.

Elin is een succesvolle fotografe in New York en ze lijkt gelukkig. Ze werkt zoveel uren op een dag dat er bijna geen privé meer over is. Tot ze een kaart ontvangt vanaf haar geboorte-eiland. Hierna wordt ze overvallen door herinneringen aan haar jeugd. De dingen die toen zijn gebeurd hebben nog steeds een grote invloed op haar leven. En hoe zou het met Fredrik zijn, haar vriend voor het leven? Haar man en dochter zijn ondertussen van haar vervreemd maar laten haar niet helemaal los. Gelukkig maar want Elin heeft hier en daar wel een duw nodig.

Een vraagteken is een half hart neemt je mee en laat je voelen. Het leest als een trein. Het is dan ook geen verrassing dat het een bestseller is. De vertaalrechten werden al aan 25 landen verkocht. En misschien heeft het mijn blog helemaal niet nodig om veel gelezen te worden. Maar ik kan het toch niet laten omdat ik het zo’n prachtige roman vind.

Eerder schreef Sofia Lundberg haar debuutroman, Het rode adresboek. Ook dat werd onmiddellijk een internationale bestseller. Beide boeken zijn in onze bibliotheken te krijgen. Reserveren is handig. Dat kan met onderstaande button of aan de balie van je bieb.

Een schuld ontkennen is het ergste wat een mens zichzelf kan aandoen

Familie, Ontboezeming, Tweede Wereldoorlog, ,

Constance Croon, een jonge schrijfster, heeft lang geleden gebroken met haar familie. Zolang ze zich kan herinneren is ze het zwarte schaap geweest, zij werd gezien als lelijk en kon niets goed doen. Wanneer ze tien jaar is, gebeurt er een ongeluk waarbij zij en haar broer gewond raken en waar haar familie haar de schuld van geeft. Jaren later is ze de leugens en het bedrog zat en doet ze een poging om dingen uit te praten. Als dit mislukt besluit ze het familiehuis de rug toe te keren.

Haar verbazing is dan ook groot als ze een telefoontje van haar tante krijgt, die vertelt dat Constance’s oma op sterven ligt en naar haar kleindochter gevraagd heeft. Haar eerste impuls is koppig weigeren, haar oma heeft vroeger immers ook nooit naar haar omgekeken. Maar kun je de wens van een stervende negeren? Constance besluit haar wrok opzij te zetten en rijdt voor het eerst in 15 jaar weer naar Vossensteyn, het ‘buiten’ van haar familie in Twente. 

Eenmaal terug bij het landhuis komen de herinneringen en pijn uit haar jeugd in volle hevigheid terug. Ze kijkt er dan ook bepaald niet naar uit haar oma weer te zien. Maar de oude vrouw blijkt een bijzondere vraag te hebben. Ze wil dat er een boek geschreven wordt over haar ervaringen in de oorlog en ze wil dat Constance dat gaat doen. Oma heeft haar herinneringen opgetekend in een dagboek dat ze aan haar kleindochter toevertrouwd. Constance ziet de opdracht in eerste instantie helemaal niet zitten, maar zodra ze de eerste 20 pagina’s van het broze dagboek gelezen heeft, is ze om. Ze verbaast zichzelf door te besluiten voorlopig op het landhuis te blijven, zodat ze met oma over het dagboek kan praten en het ondertussen kan bewerken tot een roman.  Maar dan arriveert de rest van de familie ook op Vossensteyn, om afscheid te nemen van oma…

Het litteken van Vossensteyn is een intrigerende familieroman die je meteen wilt uitlezen. De schrijfstijl van Maria Boonzaaijer is heel verslavend, poëtisch bijna, en het tempo ligt lekker hoog. Rode draad in dit verhaal is schuldgevoel. Boonzaaijer weet op een bijzonder gevoelige manier te omschrijven hoe ontzettend veel impact een leugen kan hebben op mensen en hoe lang dit kan doorwerken.

Een schuld ontkennen is het ergste wat een mens zichzelf kan aandoen. Dat weet ik nu, na zoveel jaren. De waarheid ontkennen maakt je innerlijk ziek…

Lezen dus, dit boek.

Een psychologisch kat-en-muisspel

Ontboezeming, Psychologische romans, , ,

“Dat u de lezer met elke nieuwe roman kunt verrassen”, staat op bladzijde 293 van dit boek. En dat is precies wat ik hier wil zeggen over deze ingenieuze roman van John Boyne: Een ladder naar de hemel. Vanaf de eerste regels word ik meegetrokken in het verhaal van Erich Ackerman. Of is het het verhaal van Maurice Swift? De vastberaden jongeman die een grote aantrekkingskracht uitoefent op Erich. En wie zijn de andere mannen en vrouwen die zich in laten pakken door deze onweerstaanbare knappe beginnende schrijver?

Maurice Swift wil een groot schrijver worden en heeft zeker schrijftalent maar omdat hij ook een jammerlijk gebrek aan inspiratie kent moet hij het van anderen hebben. Van Erich leert hij dat overal verhalen te vinden zijn. En daar is hij dan weer heel goed in met zijn knappe uiterlijk en onverbeterlijke ambities. Want mensen vertrouwen hem graag dingen toe. Helemaal als ze eenzaam zijn en tot over hun oren verliefd raken.

We beginnen het boek met Maurice als jonge man is en eindigen met hem als hij oud is. Heerlijk zo’n roman die een heel leven beschrijft. Je kunt zo lekker mee in de tijd. Ik probeer de titel te plaatsen als ik het boek uit heb maar ook de oorspronkelijk engels titel “A Ladder to the Sky” brengt me niet verder. Even googelen misschien wel.

Iemand legt het zo uit: De titel van het boek verwijst naar een Amerikaanse uitdrukking ‘Ambition is putting a ladder to the sky’. Iemand is zo ambitieus dat hij letterlijk en figuurlijk een ladder plaatst naar de hemel. Hij is bereid om alle risico’s te nemen om zijn doel te bereiken. Uiteraard als hij valt, valt hij diep. Het Engels kent ook de uitdrukking ‘the top of the ladder’, het hoogtepunt van iemands carrière. ‘If you want to get to the top of the ladder, you must work like a demon, and be completely ruthless’.

Heb jij nog een andere verklaring van de titel dan horen we dat uiteraard graag in een reactie.

reserveer dit boek

Het geheim van een moeder

Familie, Ontboezeming, Romans, ,

Raadselachtige titels trekken meteen mijn aandacht, ik hou wel van een beetje geheimzinnigheid op z’n tijd. Het is dan ook geen enkele verrassing dat ik ” Het geheim van een moeder” mee naar huis nam. En ik ben er blij om.

desilvaRenita de Silva schrijft vanuit verschillende personages, iets wat ik erg fijn vind omdat ik me op deze manier meer verbonden voel met de persoon.
De eerste die je leert kennen is Durga, een meisje dat zich in haar geboortedorp in India zo verveelt dat ze er baldadig van wordt. Nadat haar ouders bij een scooterongeluk ernstig gewond raken wordt Durga naar haar oma gestuurd, die op een vervallen landgoed woont en werkt. Hier zorgt zij voor de verwarde Kali, die in het verleden iets vreselijks heeft meegemaakt waarna ze nooit meer zichzelf geworden is.

Daarna verspringt het verhaal naar Londen, waar Jaya worstelt met het verlies van haar moeder en vlak daarna haar zoontje verliest aan wiegendood. Samen met een therapeut probeert zij dit enorme verdriet een plaatsje te geven. Jaya was altijd gek op haar moeder, maar deze was altijd erg gesloten waardoor ze het idee heeft haar nooit te hebben gekend. Haar therapeut raadt haar aan de spullen van haar moeder uit te zoeken en wanneer Jaya twee dagboeken en een oude foto vindt, kan ze niet wachten om het verhaal van haar moeder te ontrafelen. Vooral die foto maakt iets los, wie is dat kleine jongetje dat haar moeder op de arm heeft en waarom komt hij haar zo bekend voor? Samen met haar man besluit ze naar India te gaan, want volgens de dagboeken zou Jaya’s moeder daar vroeger op een landgoed gewoond hebben…

Doordat je als lezer ook de dagboekfragmenten van Jaya’s moeder Sudha leest, word je helemaal opgenomen in deze ingewikkelde familiekwestie. Want wat is er veel gebeurd in de levens van deze vrouwen.
De Silva heeft deze verschillende verhaallijnen op een mooie manier weten samen te brengen, en stuurt langzaam maar zeker aan op een verrassend einde. Het gebruik van meerdere personages kan verwarrend zijn, omdat het verhaal zowel in het verleden als in het heden speelt. Maar laat dit je vooral niet weerhouden dit boek te lezen, daar is het verhaal gewoon te mooi en origineel voor. reserveer dit boek

In één woord: schitterend!

Bestseller, Familie, Ontboezeming, Ontroerend, Romans,

John Boyne, schrijver van ‘de jongen in de gestreepte pyjama’ is terug. En hoe! Zondagmorgen begon ik tijdens de koffie aan zijn laatste boek ‘Wat het hart verwoest’ en ik heb net tijdens mijn lunchpauze de laatste van maar liefst 603 pagina’s omgeslagen.
En hier zit ik nu, nog steeds helemaal in de ban van dit boek.

Boyne vertelt het levensverhaal van Cyril, en de auteur kiest ervoor om zijn lezer op een interessante wijze op de hoogte te brengen van hoe het leven van deze jongen begint. Het eerste personage dat beschreven wordt is namelijk Cyril’s moeder Catherine, die als 16-jarig ongehuwd meisje door de kerk wordt verbannen. Zwanger, iets wat beslist ondenkbaar was in een klein Iers gehucht in het jaar 1945.
Ze probeert een nieuw leven op te bouwen in Dublin en realiseert zich maar al te goed dat zij daarin geen kind kan groot brengen.
Ze staat haar zoontje af voor adoptie en daarna maakt het verhaal een sprong van 7 jaar waarin we een verlegen Cyril en zijn pleegouders Maude en Charles  Avery leren kennen. Er gebeurt heel wat in het jaar 1952 maar voor Cyril is zijn kennismaking met leeftijdgenootje Julian het belangrijkste moment van zijn leven. Cyril is compleet gefascineerd door dit bijdehante kereltje en merkt tot zijn grote verbazing dat hij niet stottert als hij met Julian praat.

Het hele boek heeft een fijne, chronologische volgorde waarbij het verhaal steeds 7 jaar vooruit springt in de tijd en waarin je steeds dezelfde personages terugziet. Wonderlijk genoeg weet Boyne het leven van Cyril’s moeder fantastisch te verweven met dat van Cyril. Ze blijken vlakbij elkaar te wonen en komen elkaar verschillende keren in hun leven tegen, zonder te weten dat ze moeder en zoon zijn. En zo zijn er meer personages die we meerdere keren terug zien. In een ander boek zou dit misschien gekunsteld over kunnen komen, Boyne weet het wél op de juiste manier samen te brengen. Knap!

Ik waarschuw maar vast; dit is een boek dat binnenkomt. Keihard.
Ondanks het beladen onderwerp en de verdrietige gebeurtenissen weet Boyne precies op de juiste momenten humor in te zetten.
Dat is wat dit boek zo bijzonder en maakt en waarom je het gewoon moet lezen. Doen hoor!reserveer deze boeken

John Green, nog steeds awesome

Ontboezeming, Young Adult Books,

greenschildpad

Als zelfverklaard fan van John Green, heb ik en de rest van de wereld lang moeten wachten op een nieuw boek van John Green. Beetje aanmatigend om jezelf eerst te noemen en dan pas de rest van de wereld, maar er zullen weinig mensen zijn die John Green met de auto hebben opgehaald van het station in Heerenveen. In 2011 was hij writer in residence in Amsterdam. Via zijn uitgever bleek je Green te kunnen “bestellen” voor een lezing en daar was ik als de kippen bij.

fotogreenIk koester nog steeds deze gesigneerde foto van hem.

Op een mooie morgen in juni van dat jaar, stond ik ietwat zenuwachtig te wachten op zijn trein uit Amsterdam. Die zenuwen verdwenen zodra ik hem de hand schudde en hij van wal stak hoe awesome hij het vond dat je wifi in de trein had. Het autoritje vanaf station Heerenveen naar de bibliotheek in Joure vond ik veel te kort. Een omweg zat er niet omdat hij voor een groep leerlingen zou spreken.

Met een ontwapenende directheid vroeg hij van alles over Freezlèènd en mijzelf. En hij vertelde dat hij het verhaal, dat hem wereldberoemd zou maken, net had afgemaakt. In de bibliotheek gaf hij mij het manuscript van The Fault in our Stars. Daar heb ik even in mogen bladeren, hoe vet is dat zou ik zeggen als ik 16 was. In ieder geval heb ik warme herinneringen aan deze bruisende, intelligente, grappige man die prachtige Young Adult schrijft.

schildpaddenDan zijn boek waar we zes jaar op hebben moeten wachten. Dat het zo lang heeft geduurd komt omdat het zijn meest persoonlijke boek is, vertelt hij in interviews. Hij heeft een obsessieve-compulsieve stoornis, een dwangneurose. De hoofdpersoon in Schildpadden tot in het oneindige heeft deze stoornis. Via de zestienjarige Aza schetst Green hoe dit je leven kan bepalen. Aza is bang voor bacteriën, vooral voor de Clostridium difficile. Bang dat ze ziek wordt, of erger, dood gaat door besmetting. Als eenmaal dat idee in haar hoofd komt, raken haar gedachten in een alsmaar enger wordende spiraal. Aza zal een weg moeten vinden om met haar dwangstoornis te leven, net als Green dat probeert te doen. Hij maakt duidelijk hoe moeilijk dat is. Aza vraagt zich zelfs af of haar ik wel bestaat, als er ook een ik is dat die dwanggedachten denkt.

Het verhaal raakt alle bekende thema’s van Green, vriendschap, liefde en veerkracht. Thema’s die hij uitwerkt in verhalen over slimme, gevoelige tieners, die aan het begin staan van een leven als volwassene. Dit keer geven de problemen van Aza het verhaal een extra laag omdat het raakt aan het leven van de schrijver. Ondertussen smijt Green als vanouds met prachtige zinnen en gedachten.

“Ik gebruik internet wel. Ik voel alleen geen behoefte er iets aan toe te voegen”, zegt Aza op een gegeven ogenblik. Ik lees John Green, daar hoef ik verder niks aan toe te voegen, want John Green is nog steeds awesome.

Zijn lezing in de bibliotheek voor 3 VWO van het Bornego College staat op Youtube. Het zou leuk zijn om te horen of leerlingen van toen zich John Green nog kunnen herinneren.

reserveer deze boeken

Terug naar het grote huis

Ontboezeming, Ontroerend, Psychologische romans, ,

terugnaarhetgrotehuisHebben we dat niet allemaal, dat we verlangen naar een thuis en een stuk veiligheid? Een huis waar we terecht kunnen als het even tegen zit en waar iedereen welkom is. In deze roman van Harriet Evans is het perfecte bestaan uiteindelijk niet zo perfect als gedacht. Alle gezinsleden Winter krijgen een uitnodiging om thuis te komen. Naar het prachtige landhuis Winterfold op het Engelse platteland.
De schrijfster laat je in deze roman meevoelen met de personages en doet dat op zo’n manier dat je denkt dat je ze kent. Wat gebeurt er als hoofdpersoon Martha haar grote geheim onthult? Lees het in deze prettig en pakkend geschreven roman van bijna 500 bladzijden.

En dat het heerlijk leest in de zon kan ik je verzekeren want ik heb het boek gelezen tijdens het Hemelvaartweekend toen het prachtig weer was. Dus een aanrader voor deze zomer. En een mooie toevoeging aan onze stapels biebblogboeken. Meer van dit soort boeken lezen? Kijk dan eens naar de boeken waar collega Irene over blogt. Die spreken je dan vast ook aan.

Favoriete begintitels tv-series

Ontboezeming, Tv-serie, , , , , , , , , , ,

Als je met een tv-serie begint, is de begintitel de binnenkomer. Een goede begintitel met intrigerende, duistere of vrolijke beelden zet de toon van wat je te wachten staat.
Hoe goed de begintitel ook is, meestal begint het grote doorspoelen van de begintitels bij aflevering drie. Gewoon, omdat je het deuntje niet meer kunt aanhoren.  Zoiets als Bohemian Rapsody, of eigenlijk alles van Queen.
Hieronder mijn favoriete begintitels, in willekeurige volgorde. Heb je aanvullingen, dan hoor ik het graag!

Six Feet Under
De formidabele Thomas Newman heeft o.a. de soundtrack van Spectre en Road to Perdition geschreven. Zijn begintune voor Six Feet Under hoor ik nog regelmatig in mijn hoofd.

The Bridge
Hollow Talk van Choir of Young Believers heb ik geen enkele keer doorgespoeld omdat het je meteen in de sfeer van de serie brengt en het een fascinerend nummer blijft.

Game of Thrones
Heerlijk bombastisch en met elk nieuw seizoen weer nieuwe steden of nederzettingen in het bijbehorende clipje. Brengt je meteen in een fantasy-stemming.

True Blood
Beelden en muziek zetten je in Bon Temps, Louisiana, waar het niet pluis is. Let vooral op de man in de schommelstoel met zijn lach van “Ik een rare man? Kijk toch hoe vriendelijk ik lach”.

Dexter
Ik weet niet hoe Dexter uiteindelijk afloopt, maar heb het lang volgehouden. De begintitels niet, hoe goed ze ook zijn. Met 1.40” duren ze wel wat lang. Maar al het gesnij in fruit en vlees geeft goed aan wat je te wachten staat.

The Walking Dead
Onsmakelijkste tv-serie aller tijden. De zombies zijn niet zo snel en komen bij bosjes om het “leven”. De begintitels van deze horrorserie huiveren al lekker.

Mad Men
Veel cooler krijg je ze niet, het lekkere korte beginfilmpje van deze serie is moderne retro. Helaas kon ik de hoofdpersoon, Don Draper, niet uitstaan, dus ben blijven hangen na 1 seizoen.

Orphan Black
Zo moet het ongeveer zijn als je met een hallucinerende paddenstoel in je mik naar een natuurdocumentaire van David Attenborough kijkt.

House of Cards
Jazzy timelapse als kennismaking met de grote manipulator Frank Underwood. Goed gedaan, maar door zijn lengte voorbestemd om doorgespoeld te worden.

Twin Peaks
Moeder van alle begintitels. De serie van David Lynch laat zijn ware gezicht niet zien in de begintitel. Twin Peaks oogt als een idyllisch houthakkersstadje ergens in de VS. Maar schijn bedriegt, het kwaad sluipt de huiskamer binnen onder de mooie muziek van Angelo Badalamenti.

Kieft, waarschuwing van een junkie

Non-fictie, Ontboezeming, Sport, Waar gebeurd, ,

KIEFT
KIEFT
Met een troosteloze en afwezige blik kijkt Wim Kieft je vanaf de omslag van het boek aan.
Ooit was hij een veelscorende spits bij Ajax, PSV en het Nederlands Elftal. De enige prijs die Oranje tot dusver heeft gewonnen, het EK van 1988, hebben we voor een belangrijk deel aan de blonde spits te danken. Op de rand van uitschakeling maakte hij toen de winnende treffer tegen Ierland. Tot wanhoop van de ex-voetballer wordt hij hier vrijwel dagelijks aan herinnerd. De hoofdpersoon praat niet graag over zijn voetballoopbaan , hij heeft wel iets anders aan zijn hoofd….`
Wie mocht denken dat het boek ‘Kieft’ (biografie is een te groot woord) over voetbal gaat slaat de plank lelijk mis. Het is vooral de periode na zijn actieve voetballoopbaan die uitgebreid wordt besproken. ‘Kieft’ is het verslag van een bittere strijd tegen drugs en in mindere mate alcohol. Twintig jaar lang is hij verslaafd geweest aan cocaïne. In die periode loog hij alles bij elkaar en jaste zijn hele kapitaal erdoor. Relaties liepen stuk. Hij kwam in de schuldsanering terecht en moest leven van nog geen twee tientjes per dag. Tijdens het lezen moest ik voortdurend denken aan het boek over Jan Ykema. De oud-topschaatser raakte na zijn carrière in dezelfde situatie verzeild als Wim Kieft.

Michel van Egmond heeft er met zijn mooie pen en geholpen door een openhartige Kieft, een lezenswaardig verhaal van gemaakt. Geen uitgesproken voetbalboek dus, maar meer een waarschuwing tegen de gevaren van langdurig druggebruik. Van Egmond heeft er wel voor gezorgd dat het geen aaneenschakeling van trieste verhalen is geworden, want er valt nog genoeg te lachen. Dit komt mede doordat Wim Kieft zijn leventje soms top op het bot relativeert.
Kieft: “Al die kutverhalen van voetballers over het zwarte gat. Rot op. Ik ben gaan gebruiken, omdat ik het lekker vond. En ik ben verslaafd geraakt, doordat ik het zolang ben blijven gebruiken tot ik niet meer zonder kon. Punt.”