Categorie archief: Psychologische romans

Dromen of werkelijkheid?

Door Ineke van Erp

Clarissa is schrijfster. Nadat ze haar man heeft verlaten vindt ze een nieuw onderkomen in een opmerkelijk appartementengebouw waar alleen kunstenaars wonen. Ze worden streng geselecteerd. Al snel krijgt Clarissa het gevoel dat ze wordt bespied en dat ze er niet veilig is. Samen met haar kleindochter gaat ze op onderzoek uit.

Parallel aan het spannende verhaal lezen we haar aantekenboekje waarin we flarden van het geheime leven van haar man Francois ontdekken. Als Clarissa achter de waarheid komt verlaat ze haar man.
De setting van het verhaal is Parijs in de toekomst. De Eiffeltoren is door een bomaanslag vernield. Er is een zinderende hittegolf en watertekort. Er is geen groen sprietje meer in de stad te bekennen. Ook andere grote steden hebben te maken met bomaanslagen. Niet bepaald een florissant toekomstbeeld.

Dromen en werkelijkheid lopen steeds meer in elkaar over. Heeft Clarissa teveel fantasie als schrijfster, zakt ze weg in een depressie of een psychose? Of is ze een complot op het spoor? Het is een superspannende zoektocht. Als lezer blijf je in totale verwarring achter in deze wereld van camera’s, robots, en virtuele assistenten. Ik herinner me nog hetzelfde onwerkelijke gevoel dat ik destijds kreeg bij het lezen van “1984”van George Orwell.

Tatiana de Rosnay kennen we van haar zeer geslaagde romans met thema’s uit de geschiedenis. In deze nieuwste roman krijgen we een kijkje in de toekomst, een wereld met de macht van kunstmatige intelligentie. Maar menselijke thema’s blijven altijd. Jaloezie, eenzaamheid en angst zijn actueel in verleden, heden en toekomst.

De kindertrein

“Ik woon elders maar dit is mijn stad,” antwoord ik, en ik verbaas me hoe makkelijk de waarheid is. Dit zegt Amerigo aan het einde van het boek maar er gaat heel wat aan vooraf.

De Kindertrein is een ontroerend verhaal over hechting en onthechting. We schrijven Italië 1946 en de 8-jarige Amerigo telt schoenen. Een gave schoen: een punt. Nieuwe schoenen: een bonuspunt. Een schoen met een gat: een punt aftrek en geen schoenen: nul punten. Hij heeft nooit schoenen van zichzelf gehad.

Hij raapt lompen, moet naar buiten als Capa ‘e fierro komt en zich met zijn moeder in de kamer opsluit. Een vader heeft hij niet. Volgens zijn moeder is dat een geweldige man die naar Amerika is vertrokken om fortuin te maken. En dan komen de treinen! Mama Antonietta gaat met Amerigo naar de communisten om hem in te schrijven voor de treinen.

De communistische partij organiseert iets dat geschiedenis zal schrijven. Communiste Maddalena belooft Amerigo dat hij plezier zal hebben en dat families uit Noord- en Midden-Italië hem zullen behandelen als hun eigen kind. Ze krijgen eten, schoenen, kleding en verzorging. Het is niet te bevatten voor Amerigo en de praatjes die er in zijn steeg gaan zeggen hele andere dingen. Dat ze (de kinderen) verkocht gaan worden aan Amerika of naar Rusland om in ovens gestopt te worden. Of dat alleen slechte kinderen met de trein gaan en dat moeders de goede bij zich houden.

Aangekomen in het noorden krijgt hij het mooiste kado van zijn leven, een viool. Dit hartverscheurende boek van Viola Ardone heeft mijn hart gestolen. Wie weet straks ook dat van jou. Reserveren kan meteen vanaf hier …

De verloren berg

Als ik goede recensies van romans tegenkom in een tijdschrift of krant zet ik ze meteen op mijn verlanglijst. In de Bibliotheek Wise-app, de gratis applicatie voor alle bibliotheekzaken op m’n smartphone. Dan kan ik ze later makkelijk reserveren als ik even krap in de boeken zit. Handig hoor.

Soms duurt dat reserveren een tijdje en dan weet ik niet zo goed meer waarom het boek op de lijst stond. Dat is ook het geval bij “De verloren berg” van Lieke Kézér. Ik zie voorop het boek dat ze winnares is van de ANV Debutantenprijs & Bronzen Uil is. Zeer benieuwd begin ik aan deze roman. Een prettige heldere stijl van schrijven trekt mij het boek door.

Het verhaal gaat over een gezin dat ontwricht raakt door de dood van de moeder. De man en vader, Thomas, besluit met zijn drie kinderen op reis te gaan in een oude camper. Hij is schrijver en bemoeide zich niet veel met de opvoeding van z’n kinderen. En nu staat hij er ook nog eens alleen voor. Vooral met tienerdochter Cleo botst het nogal eens. De kinderen proberen alle drie zo goed en zo kwaad door te gaan met hun leven zonder moeder. Ontroerd door de voorzichtige pogingen van de twee jongsten om hun vader te steunen geniet ik van deze gevoelige en tedere roman.

Ik ben nu heel benieuwd naar Lieke haar eerste roman: de Afwezigen. Maar deze tweede roman is zeker een aanrader. Ik gun je veel leesplezier met De verloren berg.

Een psychologisch kat-en-muisspel

“Dat u de lezer met elke nieuwe roman kunt verrassen”, staat op bladzijde 293 van dit boek. En dat is precies wat ik hier wil zeggen over deze ingenieuze roman van John Boyne: Een ladder naar de hemel. Vanaf de eerste regels word ik meegetrokken in het verhaal van Erich Ackerman. Of is het het verhaal van Maurice Swift? De vastberaden jongeman die een grote aantrekkingskracht uitoefent op Erich. En wie zijn de andere mannen en vrouwen die zich in laten pakken door deze onweerstaanbare knappe beginnende schrijver?

Maurice Swift wil een groot schrijver worden en heeft zeker schrijftalent maar omdat hij ook een jammerlijk gebrek aan inspiratie kent moet hij het van anderen hebben. Van Erich leert hij dat overal verhalen te vinden zijn. En daar is hij dan weer heel goed in met zijn knappe uiterlijk en onverbeterlijke ambities. Want mensen vertrouwen hem graag dingen toe. Helemaal als ze eenzaam zijn en tot over hun oren verliefd raken.

We beginnen het boek met Maurice als jonge man is en eindigen met hem als hij oud is. Heerlijk zo’n roman die een heel leven beschrijft. Je kunt zo lekker mee in de tijd. Ik probeer de titel te plaatsen als ik het boek uit heb maar ook de oorspronkelijk engels titel “A Ladder to the Sky” brengt me niet verder. Even googelen misschien wel.

Iemand legt het zo uit: De titel van het boek verwijst naar een Amerikaanse uitdrukking ‘Ambition is putting a ladder to the sky’. Iemand is zo ambitieus dat hij letterlijk en figuurlijk een ladder plaatst naar de hemel. Hij is bereid om alle risico’s te nemen om zijn doel te bereiken. Uiteraard als hij valt, valt hij diep. Het Engels kent ook de uitdrukking ‘the top of the ladder’, het hoogtepunt van iemands carrière. ‘If you want to get to the top of the ladder, you must work like a demon, and be completely ruthless’.

Heb jij nog een andere verklaring van de titel dan horen we dat uiteraard graag in een reactie.

reserveer dit boek

Wat er ook gebeurt: je hebt altijd een keuze

Eén van de leukste manieren om aan nieuwe leestips te komen is via vrienden of kennissen. Tijdens een gezellig etentje vertelde mijn vriendin zo enthousiast over het boek De Keuze en hoeveel indruk dit op haar had gemaakt dat ik het daar in het restaurant ter plekke gereserveerd heb. 🙂

Wat er ook gebeurt: je hebt altijd een keuze

De Keuze is geschreven door Edith Eva Eger, die als 16-jarig meisje met haar ouders en zus naar Auschwitz werd gedeporteerd.
In haar boek vertelt ze bijzonder gedetailleerd over haar ervaringen in het kamp. Ik vond dat zo indrukwekkend. Deze vrouw heeft dit boek namelijk pas geschreven toen ze al 90 was. Niet te geloven toch! Dat je ruim 70 jaar deze herinneringen met je meedraagt en ze dan nog kunt opschrijven alsof het gister gebeurd is. Het lijkt mij een enorme last om te dragen. Uit een interview met Dr. Eger kan ik opmaken dat het delen van alle details uiterst pijnlijk is geweest maar haar tegelijkertijd bevrijdde. Dat maakt me blij.

Wat dit boek bijzonder maakt is dat het niet alleen de herinneringen aan de oorlog beschrijft, maar vooral het leven van Dr. Eger daarna.
Hoe ze langzaam maar zeker sterker wordt, een lieve man trouwt, een dochter krijgt en daarna emigreert naar Amerika. Hier wordt het gezin nog uitgebreid en besluit Edith psychologie te gaan studeren. Haar boek is dan ook doorspekt met ervaringen van patiënten uit haar praktijk. Een terugkerend onderwerp is de keuze. Dr. Eger laat haar patiënten inzien dat je zelf een keuze hebt in je ervaringen met moeilijkheden die op je pad komen. Ja, het is zwaar en nee, je wilde dit niet maar het overkomt je nu wel en daarom is aan jou de keuze hoe je er mee omgaat. Zoals ik het nu opschrijf klinkt dat misschien te simpel, maar dat is kort gezegd waar het verhaal op neerkomt. De manier waarop Dr. Eger dit beschrijft en ook zelf toepast is vele malen mooier en daarom raad ik je ook aan dit boek te gaan lezen. Het is een boek dat hoop geeft. 

 

De onsterfelijken

Iedereen gaat een keer dood. We weten alleen niet precies wanneer. In deze ontroerende roman van Chloe Benjamin krijgen de kinderen Gold hun sterfdatum wel te horen. En dat heeft invloed op de jaren die volgen. Na de dood van hun vader valt het gezin uit elkaar.

Jongste zoon Simon vlucht met zijn zus Klara naar San Francisco op zoek naar liefde. Klara gaat doen wat ze altijd heeft willen doen, namelijk illusionist worden. Maar ze wil niemand voor de gek houden. Als ze een geldstuk uit iemands oor plukt of een balletje in een citroen verandert, wil ze een ander soort kennis overbrengen. Een ruimer idee van wat mogelijk is. De oudste zoon Daniël zoekt zijn hele leven naar zekerheid en de serieuze Varya probeert via haar werk de grens tussen wetenschap en onsterfelijkheid te breken.

Een roman die steeds meer ontroerd naarmate je meegenomen wordt in de levens van de broers en zussen Gold. Onverwachte wendingen in het verhaal houden de spanning er in. Een boek om over na te praten. Wat op de achterflap geschreven staat kan ik alleen maar beamen: De onsterfelijken is een prachtige ode aan de onontkoombare kracht van verhalen en van familiebanden.

reserveer dit boek

Gestrand in Barcelona

Ik wilde je iets over mezelf vertellen, totdat ik besefte dat dat niet kan zonder over mijn broer te vertellen, over Thomas, en dat is iets wat me, ook nu nog, eigenlijk hoe langer hoe meer moeite kost.

Met deze zin begint de 28-jarige Mathis zijn verhaal. Hij is letterlijk en figuurlijk gestrand in een appartement in Barcelona. Mathis is zes minuten eerder geboren dan Thomas. Zijn broer heeft door zuurstoftekort een fysieke beperking waardoor hij gekluisterd is aan een rolstoel.

barnhoornMathis en Thomas hebben een prachtige band in hun jeugd. Ze slapen in hetzelfde bed, vertellen elkaar verhalen en de fysieke beperking van Thomas speelt niet een grote rol. Dat verandert als ze wat ouder worden. Bij Mathis wordt het schuldgevoel over zijn broer groter. Hij lag in de baarmoeder achter Thomas, maar is op het moment suprême voor zijn broer gekropen. Het schuldgevoel duwt hij weg door minder contact met hem te hebben. Een wild studentenleven, een carrière als fotograaf die al zijn tijd opslokt, uiteindelijk haalt de tijd hem in en vindt hij zichzelf terug in dat groezelige appartement in Barcelona.

De Tweelingparadox wordt in het boek beschreven als iets dat met tijdreizen van doen heeft, maar als lezer ligt het vooral in de karakters van de broers. Thomas met al zijn beperkingen zit vol levensvreugde, zelfspot en de drang om het mensen naar de zin te maken. Mathis met zijn knappe uiterlijk houdt mensen op een afstand, is een nurkse en gesloten man. Eigenlijk is hij zo nu en dan een enorme eikel, van hardhout.

Nowelle Barnhoorn heeft deze roman doorweven met autobiografische elementen. Haar stijl is een ontdekking, licht, wars van sentiment en ondanks de eenvoud meeslepend. Mij had Barnhoorn bij de lurven met dit ontroerende boek en dan heb ik het nog niet eens over het verhaal van de moeder van die twee gehad.

reserveer dit boek

Joe O’Loughlin is back

Zelfs het beroerdste uur van je leven duurt maar zestig minuten. Dat is een van de prachtige zinnen in deze nieuwe thriller van Michael Robotham. Het is niet het enige juweeltje van de Australische schrijver, die zich wat mij betreft revancheert met De andere vrouw voor zijn vorige boek Verwachting.

anderevrouwDat komt vooral door de terugkeer van Joe O’Loughlin, een van mijn favoriete personages in boekenland. O’Loughlin is klinisch psycholoog en in de greep van de ziekte van Parkinson. Dit negende deel rond hem is wederom een genot om te lezen met zijn subtiele humor en aandacht voor de personages.

De vader van O’Loughlin ligt in coma na een gewelddadige aanval in zijn woning in Londen. Die vader, William, is een gerenommeerd chirurg en al zestig jaar getrouwd met zijn moeder. Groot is dan ook Joe’s verbazing dat er naast het ziekenhuisbed een vrouw zit die zegt al twintig jaar getrouwd te zijn met zijn vader.

Wat volgt is meer een psychologische roman met speurzin, dan een recht toe recht aan thriller. De spanning zit vooral in de ontrafeling van het dubbele leven van William en de fouten in het verleden die blootgelegd wordt.
Mooi is ook de schets van de verhouding tussen vader en zoon. Joe voelt zich miskend door zijn vader, omdat hij de mannelijke lijn van vooraanstaande chirurgen heeft doorbroken met zijn keus voor een studie psychologie.

Daar tussendoor speelt het gezinsleven van Joe een belangrijke rol, vooral zijn relatie met zijn dochters na het overlijden van zijn vrouw. Alle drie proberen op hun eigen manier dit verlies te verwerken.
Ontroerend is de scene als het Joe eindelijk lukt om hierover met zijn jongste dochter te praten. Toepasselijk hierbij is een andere zin uit het boek. Zonder duisternis kun je het licht niet op waarde schatten.

Joe O’Loughlin is terug en dat is goed nieuws.

reserveer dit boek

Ik ben Eleanor Oliphant (met mij gaat alles goed)

Dus. Dit is duidelijk weer een pareltje op het gebied van boeiende titels 🙂 En het werkt! Want ik moet natuurlijk meteen ontdekken of het echt wel zo goed met deze Eleanor gaat. Zo ben ik 😉

Eleanor is een beetje een wereldvreemd type en houdt ervan de dingen op haar eigen manier te doen. Zo werkt ze bijvoorbeeld al jaren bij hetzelfde bedrijf, draagt ze elke dag dezelfde kleren en eet ze iedere avond hetzelfde, want dat is lekker makkelijk. Op vrijdagavond trakteert ze zichzelf op een pizza en twee flessen wodka. Zo drinkt ze zichzelf het weekend door om maandag weer van voren af aan te beginnen. Haar keurig gestructureerde leventje loopt dus op rolletjes maar soms vraagt ze zich af of ze niet iets mist.

Op een dag krijgt haar computer kuren en vraagt ze de nieuwe jongen van ICT om hulp. Tot haar verrassing repareert hij niet alleen haar pc maar maakt hij ook nog eens een praatje met haar, iets wat haar andere collega’s al lang niet meer proberen.
Langzaam maar zeker ontwikkelt zich een vriendschap tussen de twee en samen met hem maakt Eleanor voor het eerst kennis met ‘het leven’.

Rode draad in dit verhaal zijn de wekelijkse telefoontjes van Eleanor met haar moeder, die ronduit afschuwelijk zijn. Hoe kan een moeder zo tegen haar kind praten? Ik werd er gewoon naar van.
Je merkt al snel dat Eleanor als kind iets vreselijks moet hebben meegemaakt maar wat, dat blijft lange tijd onduidelijk. Het wordt aangeduid als ‘het incident’ en heeft naast een litteken in haar gezicht ook een totale blokkade van haar geheugen veroorzaakt.
Door haar vriendschap met Raymond lijken de muren rondom Eleanors hart langzaam af te brokkelen en met zijn hulp ontdekt ze wat er in het verleden gebeurt is.

Wat een schitterend, gevoelig, grappig en bijzonder boek is dit. Ik kan er gewoon niet over uit hoe knap Gail Honeyman dit geschreven heeft. Ondanks de vele emoties die het verhaal je laat doormaken wordt het nergens voorspelbaar, gemaakt of te veel van het goede. Eleanor is een vrouw om van te houden en dat zul je ook zeker doen. Ga het vooral snel zelf ontdekken en geniet.reserveer deze boeken

 

Koorts

koorts384
Eigenlijk is het niet nodig om een blog te schrijven over een nieuw boek van Deon Meyer. Hij staat garant voor geweldige thrillers die hun weg wel vinden naar de liefhebbers, maar met Koorts schreef Meyer een post-apocalyptische avonturenroman. Een waagstuk, maar de Meyer-fan kan gerust zijn. In Koorts laat hij zien dat hij een geweldige schrijver is en het platgetreden genre van de mens-na-een-wereldwijde-ramp zijn eigen glans geeft.

koortsWillem Storm probeert met zijn 13-jarige zoon Nico te overleven in Zuid-Afrika na de uitbraak van een virus waardoor in korte tijd 95% van de mensheid is omgekomen. Willem is een denker en visionair en wil een nieuwe samenleving opzetten met andere overlevenden. Nico is uit ander hout gesneden, lijkt op zijn verdwenen moeder. Hij redt met dodelijk geweld tot twee keer toe zijn vader die hiertoe niet in staat blijkt. Dat verandert de relatie tussen vader en zoon, zeker als de enigmatische Domingo zich aansluit bij de groep. Domingo heeft duidelijk een militaire achtergrond en is voor Nico een rolmodel.

Het boek bestaat uit de memoires van Nico aangevuld door interviews met andere bewoners van de nieuwe nederzetting. Al snel weet je dat Willem vermoord zal worden. De vader-zoon verhouding krijgt door deze wetenschap en door die veranderde relatie een lading die Meyer prachtig neerzet. Net als de andere personages en de beschrijving van het leven na de koorts. Het beste en slechtste van de mens, de wil om te overleven, de onderlinge verhoudingen en de uitbarstingen van geweld zorgen voor spanning. En Meyer zou Meyer niet zijn als hij niet een daverende verrassing in petto heeft op het eind van dit lekkere dikke boek.

reserveer deze boeken