Categorie archief: Roadtrip

De vader, de zoon en de lelijke eend

De groene eendEr is een nieuwe aanwinst voor liefhebbers van roadmovies in boekvorm  zoals Een man die Ove heet en De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween : De groene eend, het debuut van de Franse schrijver en vertaler Manu Causse.

Hoofdpersonen zijn Eric (‘de Vader’), gescheiden, ooit succesvol striptekenaar maar zonder inspiratie, en zijn autistische zoon Isaac. Elke woensdag bezoekt Eric zijn zoontje in de kinderkliniek om samen karpers te observeren. Hij slaagt er maar niet in om tot hem door te dringen. Verder zijn daar Erics oude oom die zijn groene eend nalaat aan Eric, een ongezellige ex, tevens moeder van Isaac, een gendarme die het liefst paddenstoelen zoekt, een jong meisje dat bijna de weg kwijt is (net als bijna iedereen in dit verhaal trouwens) en een kat. Of is het geen kat? Niets is wat het lijkt in dit verhaal, dat vol zit met onverwachte gebeurtenissen, bovennatuurlijke trekjes, poëtische en filosofische zinswendingen en zo nu en dan een vleug humor.

Als vader Eric de groene lelijke eend erft van zijn oom, wekt deze auto een sprankje belangstelling op bij zijn zoon. Dit stemt Eric zo hoopvol dat hij hem meeneemt op wat een avontuurlijke reis wordt. Erics ex is het er niet mee eens en stuurt de gendarme achter hen aan. Natuurlijk ontmoeten ze onderweg de nodige kleurrijke types. Na de roadtrip zijn er zeker dingen ten goede veranderd, en daarmee heeft het verhaal een optimistische afloop.

De schrijfstijl van dit boek is heel apart en vroeg van mij wat doorzettingsvermogen. Wat is echt, wat verbeelding, welke betekenis zit er achter die dichterlijke en fantasierijke beschrijvingen? Nieuwsgierigheid naar de afloop maakte dat ik de laatste bladzijde toch heb gehaald.

reserveer deze boeken

Paradise village, roadtrip van een vader en zoon

mijnboek
Dina Eringa

umbgroveAfwisselend wordt in de ik-vorm het verhaal verteld door Frank, bankier en zijn zoontje Thomas, die met zijn tweeën een autoreis door het westen van Amerika maken.

De reis is een vlucht en Frank vertelt wat er aan de vlucht uit Nederland vooraf ging.
Hoe hij als CEO van een grote bank, zoals hij zelf zegt “eerlijk, hardwerkend, hard voor zijn medewerkers, veel geld verdienend en rijk levend”, ontslag krijgt daardoor thuis zit en belaagd wordt door journalisten. Zijn medebestuurders negeren hem en met zijn zoon ontvlucht hij alle sores voor een korte vakantie naar Amerika. Daar trekken ze rond, logeren in motels en ontmoeten mensen van diverse pluimages. Frank komt tijdens de reis steeds meer tot het besef dat hij zijn zoontje Thomas niet kent en verwachtigen van hem heeft die niet reeel zijn. Langzamerhand dringt het tot hem door dat Thomas anders is, creatief, lief en positief, maar geen studiebol.

Het verhaal eindigt in Paradise village als Thomas wegloopt en de vader zich afvraagt wat hij fout gedaan heeft, “behalve alles wat hij als vader heeft fout gedaan”.

Paradise village is een makkelijk lezend verhaal, dat op lichtvoetige wijze een kijkje geeft in de gedachtewereld van een vader en (oud) bankier en zijn zoontje. Een boek voor een paar lekkere ontspannende uurtjes.

Komt een fakir bij IKEA

pertolas-ikea-kast-188x300Ajatashatru Lavash Patel is fakir, wat in dit geval neerkomt op: dief, oplichter, goochelaar en armoedzaaier. Dorpsgenoten hebben zijn reis naar Parijs bekostigd, alwaar hij bij IKEA een astridlindgrenen spijkerbed met 15.000 in hoogte verstelbare roestvrijstalen spijkers zal gaan aanschaffen (met de bedoeling hem met winst weer te verkopen). Omdat het bed besteld moet worden en Ajatashatru slechts één briefje van honderd euro – enkelzijdig bedrukt – bij zich heeft is hij van plan bij IKEA te overnachten om de kosten te drukken. Daar gaat het dus mis, hij moet zich in een kast verstoppen en dat is het begin van een lange reis vol bijzondere ontmoetingen, pech en mazzel, achtervolgingen en hulp uit onverwachte hoek. En passant komt ook de vluchtelingenproblematiek aan de orde. Onderweg komt onze fakir tot het besef dat hij een slecht leven heeft geleid en dat het veel fijner is om goed te doen dan om te profiteren van andermans goedgelovigheid. En hij wordt verliefd.

Marie van haar kant legde, zoals we al zeiden, de hoorn neer, ten prooi aan een fel vlammend vuur, wat op zich niet veel betekent maar kan bogen op een sterke literaire zeggingskracht en een niet-onverdienstelijke alliteratie.

Al zijn de woordspelingen soms wat flauw en lijkt het einde een beetje afgeraffeld, Romain Puértolas heeft er een hilarisch verhaal van gemaakt, vol prachtige volzinnen, levenswijsheid en humor. Een modern sprookje, met goede afloop én een moraal, geschikt voor liefhebbers van De honderdjarige man die uit het raam klom en verdween.

Het succesverhaal van Romain Puértolas is al even wonderbaarlijk als de reis van de fakir uit zijn debuut. Nog voor de Fransman een gedrukt exemplaar van zijn roman in ontvangst kon nemen, was het boek al aan meer dan dertig landen verkocht, soms alleen op basis van de titel. Lees hier hoe het boek tot stand kwam.

Thriller Noir op z’n best

Naar de catalogus
Naar de catalogus

De naam Nic Pizzolatto doet een maffia-baas vermoeden. Maar Nic doet geen misdaad, hij schrijft over misdaad. True Detective is van zijn hand, de broeierige prachtserie met het formidabele duo Matthew McConaughey en Woody Harrelson. Dat wekt verwachtingen voor dit debuut.

Galveston is een uiterst sfeervolle thriller noir en voor de liefhebbers een lust om te lezen.
Roy Cady staat laag in de pikorde van de criminele organisatie waarvoor hij werkt. Zijn ex-vriendin doet het met zijn baas. Roy op zijn beurt heeft Carmen afgepakt van Angelo, net zo laag in de pikorde.
Op de dag dat Roy hoort dat hij kanker heeft, worden beiden op een klus gestuurd die volledig uit de hand loopt. Ternauwernood weet Roy te ontsnappen met de 18 jarige prostituee Raquel (Rocky). Ze slaan op de vlucht, voor de politie en voor zijn baas. Van Louisiana reizen ze naar Texas, onderweg pikken ze het 3-jarige zusje van Rocky op.

Hier begint eigenlijk het verhaal dat Pizzolatto wil vertellen en waar de kracht van dit boek zit. Bij noir liggen de clichés altijd op de loer, maar de schrijver blijft ver van de valkuilen. Zijn personages lijken verloren, toch schrijft Pizzolatto met mededogen over ze, al betekent dat niet een vrolijk verhaal. Eenmaal aan de onderkant van de maatschappij is er geen weg omhoog. Gevoelens voor een ander brengen jezelf in gevaar.
Overleven is het motto voor iedereen die overnacht in motels en zijn slaap vindt dankzij goedkope whiskey. Slaap die laat komt als je eenmaal begint te lezen in Galveston.

One-two-three-four echte vrienden

Fons Dellen - Echte vrienden
Fons Dellen – Echte vrienden

Het lijkt wel of we een kleine trend te pakken hebben.
Middelbare mannen die over oude mannenvriendschap schrijven.  Mannenvriendschap als een laatste bastion tegen de feminisering van de maatschappij, al spelen vrouwen natuurlijk een grote rol.
Bert Wagendorp met Ventoux, Rick Niemann met Altijd Viareggio. En nu dan Fons Dellen, oud punker, programmamaker bij de VPRO (Loladamusica) en oude held van mij.

Programmamaker Tom Derckx krijgt van zijn oude vriend Richard een brief uit een gevangenis in Duitsland. Hij is opgepakt met een koffer waarin, naast een verschoning, een kilo cocaïne zat. Samen met Richard, Bonno en Marva speelden ze in de Zwolse punkband Schmucks 44, Dellens eigen punkband uit vervlogen jaren.

Met een wisselend perspectief schetst Dellen de jaren 70 die ten einde lopen in een duffe provincieplaats en een vriendschap waarin oude loyaliteiten op de proef worden gesteld. Dat de brief van Richard zal leiden tot een puinhoop is meteen duidelijk, maar Dellen verbindt alle personages en verhaallijnen mooi aan elkaar. Sommige oude vriendschappen kun je het beste in het fotoalbum bewaren en koesteren.

Dellen is geen stylist als Wagendorp, zijn stijl is zonder opsmuk en direct. Echte vrienden is als een punksong, kort, stuiterend, rechttoe rechtaan en one-two-three-four de volgende graag, Fons Dellen!

Altijd Viareggio

BoekKort voordat Rick Nieman in mei van dit jaar stopte als nieuwslezer van RTL 4 verscheen zijn roman ‘Altijd Viareggio’. Mocht ik voor toekomstige generaties één meesterwerk moeten kiezen dan zou dit boek buiten de boot vallen. Los daarvan heeft Rick Nieman een heerlijk boek geschreven dat ook nog ergens over gaat.

Vanaf de middelbare school gaan vier vrienden elk jaar met de motor een week op vakantie. Bas, de rustigste van het stel doet iets in het verzekeringswezen en Robert is tandarts. Horecaondernemer Douwe is het type ruwe bolster blanke pit. Hij is degene die de meeste risico’s neemt, bezigt stoere taal en spuugt niet in een alcoholische versnapering. In Jack, de hoofdpersoon, herkennen we Rick Nieman. Hij verdient de kost als acteur.

Het boek gaat over vriendschap. Mannenvriendschap wel te verstaan. Mannen praten niet voortdurend, maar brengen tijd met elkaar door: bier drinken, meiden versieren, voetbalwedstrijden kijken en motorkilometers maken. De schrijver merkt op dat een motorvakantie niet zomaar een vakantie op de motor is. Het is een week zoals je als puber denkt dat je altijd zult leven.

Meestal is het feest, maar soms ontstaan er pittige discussies over vriendschap, vriendinnen, trouwen, kinderen krijgen; kortom de grote beslissingen des levens. De mannen hebben in de loop der jaren een hechte vriendschap opgebouwd. Om dat in stand te houden moet je elkaar wel blijven zien en daar begint de schoen te wringen. Met het klimmen der jaren komt er vanuit het thuisfront meer weerstand tegen de snoepreisjes naar het buitenland. Het gezinsleven eist z’n tol en heeft z’n prijs. Tijdens één van de vakanties naar de Italiaanse badplaats Viareggio ontstaat er onenigheid en komt de vriendschap onder druk te staan. Een dramatisch motorongeluk geeft een onverwachte wending aan het verhaal.

‘Altijd Viareggio’ is een boek over keuzes maken, vrije jongen of saaie burgerlul, huisje boompje beestje of groots en meeslepend leven. Rick Nieman is een goede verteller en beschikt over een vlotte schrijfstijl. Zijn verhalen worden met de nodige humor gebracht. Een aanrader!

Op reis om je huwelijk te redden

David Nicholls - Wij
David Nicholls – Wij

Douglas Petersen krijgt midden in de nacht van zijn vrouw Connie te horen dat het wel mooi geweest is met hun huwelijk. Hun 17-jarige zoon Albie gaat het huis uit en ze wil wat anders met haar leven.

In een poging de boel te redden plant Douglas een Grand Tour voor het gezin door Europa.

Wij is het verslag van deze reddingspoging, afgewisseld met gebeurtenissen uit zijn leven met Connie. Douglas is als biochemicus behept met een gebrek aan empathisch vermogen en de tegenpool van de artistieke Connie. Daar lijdt vooral zoon Albie onder. Albie heeft een goede band met zijn moeder, waardoor Douglas zich steeds meer buitengesloten voelt.

Het verhaal is behalve een portret van een huwelijk met al zijn hoogte- en dieptepunten een bijzonder grappig en warm boek dat bovendien ontroert door de eerlijkheid van Douglas.

David Nicholls is bekend van de legendarische serie Cold Feet, waarin zes dertigers gevolgd worden. De Britse humor uit die serie spat hier van de pagina’s af. Zo veel, dat het hier en daar wel ietsjes minder had gemogen. Later in het boek komt dit meer in balans met het verhaal, eigenlijk vanaf het moment dat Douglas zich minder verschuilt achter zijn ironie en zijn vrouw en zoon beter leert begrijpen.

Wij is een geweldige feelgood-roman, vergelijkbaar met de boeken van Jonathan Tropper. Met als leuk extraatje voor de Nederlandse lezer een verslag van drie Britten in Amsterdam (coffeeshops, De Wallen, je kent het wel).

Rotmoevie

Rotmoevie
Rotmoevie

Zaterdag 14 september was ik voor het eerst in de bibliotheek van Amsterdam, sta je wel even te kijken als bibliothecaris uit de provincie, maar daar ga ik het niet over hebben. In de bibliotheek werd de Middag van het Kinderboek gehouden, een hele leuke middag gepresenteerd door Ted van Lieshout, een hele leuke man.
Na afloop werd de Gouden Lijst uitgereikt, de prijs voor het beste jeugdboek voor 12 tot 15 jaar. Naast Rotmoevie van Marian de Smet waren Rebel met vleugels van Marcel Roijaards en Zwarte zwaan van Gideon Samson genomineerd.

In Rotmoevie lift Eppo naar het zuiden als hij wordt opgepikt door de 18-jarige Tabby. Beide hebben een reden om weg te rijden van huis, al hebben de ouders van Eppo erop aangedrongen want hij moet “wat van de wereld zien”.

Het verhaal is een onvervalste roadtrip. Een genre op zich, waarin de hoofdpersoon meestal een verleden achter zich probeert te laten om erachter te komen dat het verleden op de achterbank zit.

Eppo en Tabby krijgen in weerwil van hun verschillende karakters een band met elkaar en er groeit een vertrouwen waarin ze elkaar vertellen wat er gebeurd is, al gaat dat gepaard met het nodige gehakketak. Hoe het zit met Eppo en Tabby wordt langzaam duidelijk in dit juweel van een boek.

De Smet schrijft zo helder dat de zinnen je tegemoet glanzen en je ontroerd het boek dichtslaat, mijmerend over liefde, vriendschap en verdriet. De verhalen van Eppo en Tabby vormen een mooi contrast, maar dat moet je zelf maar lezen.

Het boek van Roijaards staat nog op mijn nog-te-lezen-lijstje, maar de jury van de Gouden Lijst moet er een hele kluif aan hebben gehad om de keus te maken. Zwarte zwaan en Rotmoevie zijn me even lief en beide boeken staan nu gesigneerd in de boekenkast. Tussen alle andere romans want dit zijn volwassen jeugdboeken.

Een onwaarschijnlijke reis

De onwaarschijnlijke reis van Harold FryDe Leesditboek-app, waarin de eerste hoofdstukken te lezen waren van het boek De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry, maakte me nieuwsgierig naar de rest. Dat is dan ook precies de bedoeling van deze app. De rest stelde niet teleur.

Harold Fry is niet lang geleden met pensioen gegaan. Hij slijt samen met zijn vrouw Maureen zijn dagen in Kingsbridge, in het zuidelijkste puntje van Engeland.
Op een dag ontvangt Harold een afscheidsbrief van Queenie, een oud-collega, die terminaal ziek is en in een hospice verpleegd wordt in Berwick-upon-Tweed, een plaatsje in het uiterste noorden van het land. Twintig jaar geleden vertrok ze plotseling en Harold heeft nooit meer iets van haar gehoord.

Harold schrijft haar een brief terug en gaat de deur uit om die te posten. Maar het geeft een onvoldaan gevoel om alleen maar een nietszeggende brief te sturen en hij loopt de eerste brievenbus voorbij. De tweede ook, en zo loopt hij door langs alle volgende brievenbussen. Gaandeweg besluit hij helemaal naar haar toe te lopen en de brief zelf te bezorgen, met het idee dat ze daardoor zal blijven leven.
Het wordt een wandeling van 800 kilometer, op verkeerde schoenen en zonder kaart of telefoon. Zijn tocht neemt de vorm aan van een pelgrimage en begint na verloop van tijd de aandacht te trekken.

Onderweg komen allerlei herinneringen boven en we leren gaandeweg hoe Harold geworden is wie hij is, waardoor zijn huwelijk in het slop is geraakt, wat er is gebeurd met zijn zoon en waarom Queenie destijds zo plotseling is vertrokken. Door ontmoetingen met mensen van allerlei pluimage en door het nauwe contact met de wereld om hem heen ervaart hij alles intensiever dan hij de laatste jaren ooit gedaan had.
“Al wandelend bevrijdde hij het verleden dat hij twintig jaar lang had geprobeerd te onderdrukken, en nu kwetterde en buitelde het door zijn hoofd met een eigen wilde energie”

Ondertussen maakt zijn vrouw Maureen ook een hele ontwikkeling door. Van ongerustheid en irritatie naar gemis en acceptatie van het verleden, en tenslotte zorgt een vernieuwd verlangen naar haar man ervoor dat ze hem achterna reist.

Deze prachtige, sfeervolle debuutroman van Rachel Joyce staat op de Man Booker Prize 2012 longlist.
De eerste 31 bladzijden zijn hier te lezen en wie het boek wil reserveren kan dat hier doen.
Harold Fry heeft een Facebookpagina met links en foto’s van de plaatsen waar hij geweest is.
Op YouTube is een interview met de schrijfster te bekijken. En hier is de boektrailer:

Tsjik, roadtrip

Tsjik van Wolfgang Herrndorf
Naar de catalogus

Je bent een geluksvogel, ik heb dit boek uit en jij kan het nog gaan lezen.

Tsjik is een roadtrip van twee 14 jarige jongens in een gestolen Lada. Maik die door zijn ouders aan z’n lot wordt overgelaten en Tsjik omdat dat gemakkelijker is dan Andrej Tsjichatsjorov.
Beiden hebben geen Facebookvrienden om het zo maar te zeggen. Als Maiks vader twee weken op zakenreis gaat met zijn strakke secretaresse, zijn moeder weer in rehap en het gazon gesproeid is, beginnen ze een roadtrip naar Walachije, Duits voor Nergensland.

Wat volgt is een hilarische reis, met een kennisquiz om het grootste toetje te verdienen, een ex-nazi met geweer, een politie-achtervolging en een poging om hun naam in een korenveld te schrijven met de Lada. Een einmalige trip. Razendknap geschreven, het kan zo op je leeslijst, en bij mij hoef je niet meer aan te komen met gezwam dat die Duisters geen gevoel voor humor hebben. Bovendien zijn Maik en Tsjik allebei op hun eigen manier verliefd en dergelijk gedoe is altijd leuk.

Wolfgang Hernndorf weet als striptekenaar de vaart erin te houden en dat zorgt ervoor dat dit boek leest als een roadtrip die veel te kort duurt.
Awesome zou John Green zeggen en als hij Duits sprak; einzigartig, wunderbar und großartig. Een vette aanrader.