Categorie archief: Romans

Love is on MY brain!

Ik ben dol op romantische boeken, vooral die met een vrolijke hoofdpersoon en een “grumpy” man. Ik ben altijd al een liefhebber geweest van “happy endings” en daarom begon ik aan dit boek na The Love Hypothesis van Ali Hazelwood te hebben VERSLONDEN. Het tweede boek Love on the Brain van Ali Hazelwood is precies de feel-good roman die ik iedereen aanraad om te lezen!

Bee, die door verschillende familieleden is opgevoed en in tientallen landen heeft gewoond, verlangt naar een veilig en stabiel leven. Ze dacht dat ze eindelijk de liefde van haar leven had gevonden in Tim, maar ontdekt dan dat hij een affaire heeft met haar beste vriendin wanneer zij allen samen werken. Daarom is ze dolblij wanneer ze de kans krijgt om bij NASA te gaan werken en helmen voor astronauten te ontwikkelen! Maar dan komt ze erachter dat ze moet samenwerken met de vreselijke Levi. Levi kon haar tijdens hun tijd op de universiteit niet uitstaan, ondanks haar vele pogingen om vrienden met hem te worden.

Haar baan verloopt dus niet zonder problemen. Zelfs wanneer ze erin slaagt om met de vreselijke Levi samen te werken, lijkt de rest van haar leven tegen te zitten. Haar werkplek mist essentiële apparatuur en ze kan niemand bereiken om het op te lossen. Maar naarmate het verhaal vordert en alles op zijn plek valt, merkt ze dat alles wat ze dacht te weten over Levi en haar baan langzaam begint te veranderen. Wat als Levi eigenlijk helemaal geen slecht persoon is? Wat als zijn ongemakkelijke gedrag bij haar niet per se betekent dat hij geen interesse heeft?

De manier waarop Levi gewoon zo nuchter was in de omgang met Bee was zo ontzettend grappig. Vanaf het eerste moment dat hij in het verhaal verscheen, was het mij duidelijk dat hij geen idee had hoe hij met deze paarsharige, coole meid moest omgaan. Hij deed me daarom zo erg denken aan Mr. Darcy uit Pride and Prejudice, en ik hou echt heel erg van dat boek (ook de 2005 film natuurlijk!). Verder was Bee zo energiek en gewoon COOL, dat het heerlijk was om in haar hoofd vol grappige wetenschappelijke referenties te duiken. De personages in Love on the Brain zullen echt je hart veroveren en je laten genieten van een onvergetelijk avontuur vol liefde, humor en onverwachte wendingen.

Al met al is Love on the Brain een absolute aanrader voor liefhebbers van dit genre. Het boek biedt een welkome ontsnapping aan de dagelijkse realiteit en laat je achter met een glimlach op je gezicht. Of je nu even wilt ontspannen, jezelf wilt verwennen of gewoon wilt genieten van een positief verhaal, deze feel-good roman zal je zeker betoveren en inspireren.

Als laatste noot wil ik dit bijpassende citaat uit dit Love on the Brain delen voor alle mensen die op dit moment examens maken, met de groeten van een universitaire alumnus:

“if academia ever makes you feel like you’re not good or smart enough . . . it’s not you, it’s academia”

Love on the brain

Twee boeken die keihard binnenkomen

Wanneer je op goed geluk wat boeken mee naar huis neemt en de achterflap niet leest, is de kans aanwezig dat je voor verrassingen komt te staan. Gelukkig vind ik dat nu juist een fijne manier van lezen maar sommige verhalen zie je echt totaal niet aankomen. En dat komt binnen. Hard zelfs. Het verbaast me keer op keer hoe ontzettend ik geraakt kan worden door een boek. Chapeau voor al die indrukwekkende auteurs, ik ben zo blij dat jullie er zijn! 🙂

Zo las ik een paar weken geleden Reminders of him van Colleen Hoover.
De Nederlandse versie, dat wel, maar de Engelse titel staat nogal prominent op de cover. Herinneringen aan hem is een hartverscheurend verhaal dat erg veel indruk op me gemaakt heeft.

Het bewijst op een totaal open-minded manier dat de dingen niet altijd zijn wat ze lijken. Cryptisch? Mwoah, valt mee hoor. Maar ik wil hier absoluut niets verklappen over de inhoud. Geniet, net als ik, onvoorbereid van dit aangrijpende boek.

Daarna las ik Wat er te redden viel van Liese O’Halloran Schwarz. Alweer zo eentje die onder je huid kruipt. Je zintuigen worden meteen al op scherp gezet in de eerste hoofdstukken door een raadselachtig mailtje dat allerlei emoties oproept. Daarna springt het verhaal een dikke 40 jaar terug in de tijd en leer je vanuit verschillende invalshoeken de hoofdpersonen kennen.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik zo nu en dan bijna knapte van nieuwsgierigheid, de schrijfster houdt je lang in spanning! Maar toch werd dat nergens vervelend, de details die je stukje bij beetje ontdekt geven het verhaal hun diepgang en werken langzaam maar zeker toe naar de ontknoping. En hoewel ik er al een beetje bang voor was, raakte die me toch diep. Het is fictie maar de wetenschap dat dit soort dingen wel degelijk gebeuren is onvoorstelbaar…

Biecht aan mijn vrouw

De body changes, the mind not, schrijft Pieter Waterdrinker. Zijn tiende roman speelt ten tijde van het vleermuizenvirus. In Sint- Petersburg, zijn woonplaats, gaat alles wat geen apotheek of supermarkt is, dicht. De doodskop van de Sovjet-Unie, van het communisme, van tekorten schemert weer door het kapitalistische masker heen, lezen we op bladzijde 30.


Hij besluit Rusland te verlaten en zijn intrek te nemen in het door het Letterenfonds beschikbaar gestelde schrijvershuis aan het Spui in Amsterdam, om te werken aan zijn nieuwe boek. Van hieruit komen de verschillende verhaallijnen bij elkaar. Allereerst is daar Eva, een 30-jarige brunette met grote hertenogen. De schrijver laat zich haar gezelschap met gespeelde tegenzin aanleunen. Vanuit hun vakantieadres in Frankrijk probeert zijn stikjaloerse vrouw enige controle te houden door hem voortdurend op te bellen en eist daarbij dat de camera aan staat. Wanneer de ex-vriend van Eva, de rap dichter en vorige bewoner Winston Wow langskomt, lopen de spanningen hoog op. Door een onaangekondigd bezoek van zijn vroegere schoolvriend Otto Brons raakt de schrijver pas echt in de problemen. De vraag is of hij alles wat er in het schrijvers appartement is voorgevallen, zal opbiechten aan zijn vrouw.

De keren dat ik met Eva alleen was geweest, had de duivel slechts op mijn schouder getikt. Nu was hij met zijn zoete verleidingen in mijn ruggengraat geschoten’

Waterdrinker kan schrijven als de ziekte en de humor ontbreekt niet. Hij bewandelt verschillende zijpaden, maar komt steeds terug bij de kern van zijn verhaal. Door het gemak en het plezier waarmee hij zijn (sterke) verhalen de wereld in slingert, schiet je door het boek heen. Het is de vraag of het allemaal op waarheid berust. In de verantwoording staat: Deze autobiografische roman is een werk van fictie. Daar moet de lezer het mee doen.

Biecht aan mijn vrouw is ook als luisterboek beschikbaar. Eerder werd op ons blog Tsjaikovskistraat 40 besproken. Eveneens een fantastisch boek en ook als luisterboek te downloaden.

De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo

“Hé mem, is dat wer sa’n zeven zussen boek?” vroeg mijn zoon toen hij deze dikke pil van Taylor Jenkins Reid op tafel zag liggen. Ik keek verbaasd naar het boek, hoe komt ie daar nou bij? Maar ik snap z’n vraag. Als een negenjarige al meteen bij een titel met een zeven er in de link legt met Lucinda Riley, is wel duidelijk hoe groot de hype rondom die populaire boekenserie is. En terecht. In oktober 2017 las ik het eerste boek over de zussen en was meteen verkocht. Nu zijn we 3,5 jaar verder en is de serie wereldwijd uitgegroeid tot een gigantisch succes. Ik ben toe aan het laatste deel en als het goed is ligt die vandaag voor me klaar in de bieb zodat ie mee kan op vakantie. Nu al zin in!

Maar goed, genoeg over de zussen, want De zeven echtgenoten van Evelyn Hugo heeft daar helemaal niets mee te maken. Dit boek verdiend zelf de volledige aandacht, want wat een verhaal is dit zeg. Ik had een beetje last van opstartprobleempjes toen ik begon aan dit boek, maar nadat ik tussendoor een aantal andere boeken gelezen heb, pakte ik het toch weer op. En wat ben ik daar blij om. Ik had dit niet willen missen!

Monique Grant werkt nog maar kort als reporter bij een bekend tijdschrift en krijgt op een dag een onvoorstelbaar verzoek van haar baas. De 79-jarige Evelyn Hugo, de grootste filmster uit de jaren vijftig, wil een deel van haar jurken laten veilen voor het goede doel en biedt het tijdschrift een exclusief interview aan. Op één voorwaarde: Monique moet het doen. Anders gaat het niet door. Monique begrijpt er niets van, waarom zou de bekendste vrouw van het land in hemelsnaam specifiek om haar vragen?

Eenmaal bij de grande dame thuis blijkt dat deze helemaal niet van plan is een interview voor het blad te doen. Ze heeft een heel ander verzoek, ze wil haar levensverhaal laten optekenen en ze wil dat Monique dat gaat doen. Die valt bijna van haar stoel van verbazing maar grijpt deze kans met beide handen aan.
Evelyn Hugo vertelt openhartig over haar leven, hoe ze in de filmwereld terecht kwam, waarom ze zeven keer (!) getrouwd is geweest en wie de liefde van haar leven was. Monique luistert gefascineerd en krijgt steeds meer sympathie voor de vrouw. Tot Evelyn aan het einde van haar verhaal met een schokkende mededeling komt…

Wát een boek. Reserveren en mee op vakantie zou ik zeggen!

Het strand van de verloren schatten

Ik heb dit weekend weer een heerlijk, meeslepend boek van Julie Klassen gelezen, een van mijn favoriete historische roman schrijfsters. Hoe die vrouw het iedere keer weer voor elkaar krijgt zo schitterend te schrijven, het is om jaloers op te worden.

Het strand van de verloren schatten speelt zich af in Cornwall, in 1813. Voor de ruige kust van Laura’s woonplaats kan het behoorlijk spoken waardoor er regelmatig schepen in de problemen komen, vaak met een noodlottige afloop. Daags na zulke scheepsrampen staan de eerste jutters al klaar om te kijken of er iets van hun gading te vinden is. Ook Laura dwaalt na die stormachtige momenten langs de kustlijn, maar zij is op zoek naar voorwerpen waaraan ze misschien kan ontdekken wie de personen waren die schipbreuk geleden hebben. Aan de hand van die persoonlijke spullen hoopt ze familieleden van de omgekomen zeelieden op de hoogte te kunnen brengen van de laatste rustplaats van hun dierbare en het gevonden voorwerp bij de familie terug te krijgen.

Op een avond, tijdens een noordwesterstorm, hoort Laura een scheepskanon afgaan en ze haast zich naar het strand. Daar ziet ze hoe de bemanning machteloos door de hoge golven van het schip gespoeld wordt, blijkbaar heeft geen van hen de reddingsboten kunnen bereiken. Een aantal dorpsbewoners doet een poging de mannen te bereiken maar uiteindelijk weten ze er maar één aan land te krijgen, waar hij roerloos blijft liggen. Laura ontdekt dat de man nog leeft en laat hem naar haar huis brengen, waar ze samen met haar buurvrouw haar uiterste best doen hem weer bij kennis te brengen.

Je zou zeggen dat hiermee al een groot deel van het verhaal verteld is, maar nee, dit alles gebeurt alleen nog maar in het eerste hoofdstuk. De rest van het verhaal laat ik je liever zelf ontdekken, vind ik fijner.
Ga er maar even lekker voor zitten, want de kracht van Julie Klassen is dat je niet eerder wilt stoppen met lezen dan wanneer je weet hoe het afloopt.

Dingen die we toevertrouwen aan de wind

Door Ineke van Erp

Deze roman is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Het verhaal speelt zich af in het Noord-Oosten van Japan. De hoofdpersoon is een jonge vrouw, Yui, die de tsunami on 2011 overleeft. Maar ze verliest bij deze ramp haar dochter en haar moeder. Daardoor raakt ze emotioneel helemaal uit balans. Tijdens haar werk als DJ  ontvangt ze tijdens haar radioprogramma een gast die vertelt over Sasaki Itaru die in de tuin van zijn huis een telefooncel zette met daarin een kapotte telefoon. Met deze telefoon communiceert hij met zijn overleden neef via de wind. Deze telefoon van de wind wordt daarna door tienduizenden mensen bezocht die hun verloren geliefden en familieleden berichten via de wind willen sturen. Het wordt een soort pelgrimsoord. Yui besluit er naar toe te reizen, ze verblijft vele uren in de tuin en observeert de bezoekers. Maar ze durft te telefooncel niet te betreden. Tijdens een van haar verblijven ontmoet ze Takeshi, die zijn vrouw is verloren. Langzaam komen we steeds meer te weten over hun beider levens.  En zien we een band ontstaan. Uiteindelijk lukt het Yui om de telefooncel in te gaan en te spreken met haar moeder en dochter.

Dit is een verhaal van rouw, liefde en hoop. Wat een mooie gedachte om via te wind te communiceren met overleden geliefden. Het taalgebruik is prachtig, iedere bladzijde is er wel weer een zin om in te lijsten. Het verhaal is ontroerend, maar de vorm soms wat verwarrend. Het verhaal wordt steeds onderbroken met heel korte hoofdstukken met bijvoorbeeld een filmscene, een stuk Bijbeltekst, een boodschappenlijstje, een krantenbericht. Ik ben ook niet zo sterk in Japanse namen dus moest ook nogal eens even terugzoeken wie is nou wie? Achterin staat een Japanse woordenlijst die je echt wel nodig hebt om het verhaal goed te kunnen volgen.

Het is een prachtig verhaal. Hoe mooi is het dat stemmen via de wind worden meegevoerd naar overleden geliefden. Het is zeker geen feelgood-boek, je moet af en toe even doorbijten. Maar je krijgt veel stof tot nadenken.
Ik geef één zin als voorbeeld: “Het leven is een slijtageslag, met de tijd creëert het talloze barstjes en maakt je kwetsbaar. Maar juist daardoor wordt je geschiedenis bepaald en krijg je zin om verder te gaan om te zien wat er later zal gebeuren”.

Een glimp van jou

Heb jij ook zo’n behoefte aan een boek met een happy end? Of bijna een happy end? In deze rare tijden van afstand en quarantaine? Dan is deze roman precies wat je zoekt.

Holly Miller schreef met het boek “Een glimp van jou” een heerlijke roman. Het boek leest lekker weg. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit de hoofdpersonen Callie en Joël. En die hebben het allebei niet zo makkelijk in dit leven. Callie runt de koffiebar die van haar beste vriendin was. Maar dat is niet haar eigen droom. En Joël?

Joël wil niet verliefd worden en laat daarom geen mensen dichtbij komen. Maar dan ontmoet hij Callie in de plaatselijke koffiebar en kan hij er niet langer tegen vechten. Ook Callie is tot over haar oren verliefd en het is duidelijk dat ze bij elkaar horen.

Maar … er is een geheim dat het onmogelijk maakt om samen gelukkig te worden. Of toch niet?

Lees het in dit adembenemende en verpletterende verhaal. Reserveren kan meteen via de oranje button. Onze afhaalbibliotheekmedewerkers staan klaar om het voor je uit de kast te halen.

Kun je liefhebben met een hart vol geheimen?

Als ik de titel zie bij het inwerken van de nieuwe boeken ben ik meteen geïntrigeerd. Wat een mooie poëtische titel: Een vraagteken is een half hart. Dat spreekt mij als dichter enorm aan. Het boek begint in het Nu en dat is New York 2017 en later ook in Visby. Daarna speelt het verhaal zich afwisselend af in het Nu en Toen. Toen is Heivide, Gotland, 1979 en Stockholm en Parijs.

Elin is een succesvolle fotografe in New York en ze lijkt gelukkig. Ze werkt zoveel uren op een dag dat er bijna geen privé meer over is. Tot ze een kaart ontvangt vanaf haar geboorte-eiland. Hierna wordt ze overvallen door herinneringen aan haar jeugd. De dingen die toen zijn gebeurd hebben nog steeds een grote invloed op haar leven. En hoe zou het met Fredrik zijn, haar vriend voor het leven? Haar man en dochter zijn ondertussen van haar vervreemd maar laten haar niet helemaal los. Gelukkig maar want Elin heeft hier en daar wel een duw nodig.

Een vraagteken is een half hart neemt je mee en laat je voelen. Het leest als een trein. Het is dan ook geen verrassing dat het een bestseller is. De vertaalrechten werden al aan 25 landen verkocht. En misschien heeft het mijn blog helemaal niet nodig om veel gelezen te worden. Maar ik kan het toch niet laten omdat ik het zo’n prachtige roman vind.

Eerder schreef Sofia Lundberg haar debuutroman, Het rode adresboek. Ook dat werd onmiddellijk een internationale bestseller. Beide boeken zijn in onze bibliotheken te krijgen. Reserveren is handig. Dat kan met onderstaande button of aan de balie van je bieb.

Viktor

Met Viktor schrijft Judith Fanto een hartveroverende, waargebeurde familiegeschiedenis over de betekenis van familiebanden. Je bent Joods als je een Joodse moeder hebt. Maar hoe werkt het allemaal in een Joodse familie waarin niet gepraat wordt over opgepakt, gedeporteerd en vermoord. Maar alleen over de onschuldige begrippen: weggehaald, op transport gesteld en omgekomen. Geertje de jongste telg van de familie vind het lastig omgaan met de Joodse identiteit en de angst en schaamte van haar familie. Het lijkt wel of de familie Rosenbaum nog steeds onderduikt.

Geertje gaat op zoek naar haar familiegeschiedenis en zo komen de verhalen van Geertje en haar oud-oom Viktor uiteindelijk samen. Opgroeien in de schaduw van ouders met een oorlogstrauma. Judith Fanto beschrijft het in deze rijke en liefdevolle ode aan haar familie waarin ze haar eigen plek heeft gevonden.

Deze debuutroman over identiteit heeft mij vanaf het begin gegrepen. De sprongen van Geertje naar Viktor maken dat het boek leest als een trein. Als je na het lezen van dit blog zin hebt om deze roman te lezen dan kun je het hieronder reserveren.

Het antwoord op misschien

Hij is taxichauffeur, zij is zijn nieuwe klant.
Hun liefde is zeker, hun toekomst niet.

Met deze woorden trekt auteur Hendrik Winter mijn aandacht en daarom gaat Het antwoord op misschien snel mee naar huis. Het eerste hoofdstuk is meteen al prikkelend. Winter heeft een fijne manier van schrijven waarmee mijn nieuwsgierigheid gewekt is en ik met een goed gevoel aan hoofdstuk twee begin . En dat is even schrikken, die zag ik niet aankomen!

Goed, achteraf gezien had ik mezelf die verrassing kunnen besparen door de achterflap te lezen. Maar dat is iets wat ik nooit doe. Ik baseer mijn boekenkeus bij voor mij onbekende auteurs altijd alleen op de titel en de kaft. Ik wil gewoon lekker blanco aan een nieuw boek beginnen, dus lees ik nooit de flaptekst. Goeie tip die ik jaren geleden kreeg en ik kan het iedereen aanraden. Maar dat terzijde.
Als je zelf ook liever niet van te voren weet waar een boek over gaat dan raad ik je aan nu te stoppen met lezen van dit blog.

Het antwoord op misschien  gaat over de 25-jarige Adam, die in een ‘kankerkar’ rijdt. Excuses voor de formulering, niet mijn woorden.
Hij rijdt kankerpatiënten naar bestralings- en chemotherapie, naar afspraken met specialisten of het ziekenhuis. Een baan die veel meer inhoudt dan alleen chauffeur zijn, want zes tot acht weken lang dagelijks gemiddeld een uur met iemand doorbrengen in de beperkte ruimte van een auto schept intimiteit, of je dat nu wilt of niet.
Op een dag stapt Jessi in zijn auto, een jonge vrouw die een tumor in haar luchtpijp heeft. Adam en Jessi hebben meteen vanaf het begin een klik. Ze praten over van alles en nog wat en groeien steeds meer naar elkaar toe. Jessi is een opmerkzaam type die geen blad voor de mond neemt en dankzij haar gaat Adam op een andere manier naar zichzelf kijken.

Dit boek is schitterend, ik kan niet anders zeggen. Het onderwerp is uiteraard al bijzonder meeslepend maar de manier waarop Winter dit weet te formuleren is echt prachtig. Dit komt waarschijnlijk omdat de schrijver dit verhaal grotendeels zelf ervaren heeft. Wat de reden ook is, dit boek wil je gewoon lezen.