Als de Thriller en Detectivegids van Vrij Nederland op de mat valt, kijk ik altijd als eerste naar de thrillers die vijf sterren hebben gekregen. Dit jaar zat de nieuwste thriller van Harlan Coben tussen de uitverkorenen.

Kat Donavon is rechercheur in New York en krijgt het verzoek van een bezorgde zoon om de vermissing van zijn moeder te onderzoeken. Tegelijkertijd heeft haar bloedmooie* vriendin een account voor haar gemaakt op een datingsite, omdat ze vindt dat Kat aan de man moet.

Ondanks haar aanvankelijke tegenzin scrollt ze op een avond door de profielen en komt tot haar grote schrik een foto van Jeff tegen. Haar grote liefde die 18 jaar geleden uit haar leven verdween, omdat hij het verdriet van Kat om haar vermoordde vader niet meer aankon. Alleen noemt Jeff zich anders en het chat-contact gaat niet zoals ze gehoopt had.

Wat hier allemaal achter zit ontvouwt zich in een plot waar langzaam de spanning in sluipt en dat eindigt in een geweldige finale.

Op zich wel opmerkelijk die vijf sterren van VN omdat de recensenten van Vrij Nederland het niet zo hebben op getut over verloren liefdes en datingsites. Door het getut duurt het even voordat alles op gang komt en de bekende spanning van plotmeester Coben in het verhaal komt. Vier sterren van mij en de volgende keer wat minder romantisch gedoe en meer misdaad. Een half sterretje erbij omdat je als lezer afvraagt of je je account op die ene datingsite nog wel wil aanhouden. Het lijkt vooral niet pluis in cyberspace.

* vreemd verschijnsel in thrillers, al die bloedmooie vrouwen waar alle mannen als een blok voor vallen. Lijkt me toch vooral de fantasie van de mannelijke thrillerschrijver die zich in zijn werkkamer opsluit. Hoewel in Ripper (ook vijf sterren) van Isabel Allende ook een bloedmooie vrouw rondloopt. Op Allende’s prettige verrassing kom ik later nog terug.