In het boek ‘De moeder van Ikabod’ wordt de wereld van Maarten ’t Hart beschreven aan de hand van 18 grotendeels autobiografische verhalen. Het eerste verhaal gaat over een bakkerij in zijn geboortedorp Maassluis. We hebben het dan een over een tijd waarin de consument nog trouw zijn brood haalde bij de lokale bakker, liefst langs de verzuilde geloofslijn. De gereformeerde dorpeling ging naar de gereformeerde middenstander en de hervormde naar de concurrent.

Het verhaal krijgt een merkwaardige wending wanneer de hoofdpersoon ternauwernood aan verdenking van aanranding van één van de bakkersdochters kan ontkomen. We zien dit vaker in de verhalen van ‘t Hart. Hij plaatst zich zo nu en dan in de slachtofferrol, maar zorgt er ondertussen wel voor dat hij er niet al te zwaar onder gebukt gaat en krijgt niet zelden de lachers op zijn hand.

In het titelverhaal wordt de ik-figuur te elfder ure opgetrommeld om de zondagsdienst op de orgelbank te vervullen. De te spelen liederen worden pas op het laatste moment opgestuurd, zodat de schrijver vrijwel geen tijd heeft om ze in te studeren. Als het moment daar is blijft de kerk vrijwel leeg. Na afloop van de dienst voelt de schrijver, die wat verliefdheden betreft naar eigen zeggen -de gezegende staat van immuniteit heeft bereikt-, zich sterk aangetrokken tot de vrouwelijke dominee.

Niets stookt de als zilvervisjes door je bloedbaan schietende hormonen  meer op dan de vrolijke lach van een vrouw van wie je reeds gecharmeerd bent.

Of een vrouw aantrekkelijk oogt hangt voor 85% af van de haardracht. Wij mannen zijn slachtoffer van de krultang.

In zekere zin doen de verhalen van Maarten ’t Hart denken aan die van Bob den Uyl. Ook hier kwam vaak een licht melancholische ondertoon naar voren en belandde de schrijver –buiten zijn schuld om- in allerlei merkwaardige situaties, waaruit hij zich slechts ternauwernood kon redden.

Bekende thema’s komen steeds terug in de verhalen van ’t Hart zoals de klassieke muziek, het geloof, de biologie, het beroep van zijn vader als grafdelver, maar ook zijn geboortestreek. Dat de schrijver een sterke afkeer heeft van interviews, pr activiteiten voor de uitgever, publieke optredens en filmploegen over de vloer, wisten we al. Toch is hij er door zijn uitstekende vertelkunst weer in geslaagd een prachtige bundel samen te stellen, waarin alledaagse gebeurtenissen worden omgetoverd tot afgeronde verhalen.