Categorie archief: Waar gebeurd

Verhalen van een moordenaar

Curtis Dankins zit een levenslange gevangenisstraf uit wegens moord in een gevangenis in Michigan. Gekleed in een Halloweenkostuum en onder de invloed van crack pleegde hij in 2004 een moord tijdens een inbraak en hield iemand in gijzeling. Vierentwintig agenten en een SWAT-team kwamen er aan te pas om de situatie onder controle te brengen. Om overeind te blijven schreef hij deze bundel korte verhalen over het gevangenisleven.

dawkins

Het boek brengt een ongemakkelijke vraag naar boven. Mag je als uitgever geld verdienen aan een moordenaar? De jongere broer van het slachtoffer vindt van niet. De staat van Michigan heeft hiertegen minder bezwaar. Zij eist in een rechtszaak 90% van de inkomsten. Dit ter compensatie van de kosten die de opsluiting van Dawkins met zich meebrengen. Dawkins zelf wil het geld in een studiefonds voor zijn drie kinderen storten.

Alle morele overwegingen terzijde. De bundel verhalen in Graybar Hotel is Amerikaanse literatuur op zijn best. Realistisch en eerlijk in een bij tijden bezwerende stijl. Het leven in de gevangenis, de medegevangenen, de uitzichtloosheid worden zonder gewelddadige scenes verteld. De kracht zit in de beschrijving van de personages, het zelfbedrog van de gevangenen en het monotone leven. Een hoogtepunt is het verhaal over het recht om te telefoneren. Met een collect call probeert de verteller contact te zoeken met willekeurige mensen. Dat leidt bizar genoeg tot wonderlijke gesprekken met mensen die de kosten voor het telefoongesprek op zich willen nemen.

Het laatste verhaal gaat over Clyde die na twaalf jaar vrijkomt, iets wat Dawkins nooit zal overkomen. Dat Clyde in zijn hoofd nooit vrij zal zijn lijkt een afspiegeling van het lot van de schrijver. Hem wacht niks anders dan vrijgelaten middels de dood. Dat is de officiële benaming voor levenslang gestrafte gevangenen die uiteindelijk een natuurlijke dood sterven in de cel.

reserveer dit boek

Seringenmeisjes

seringenmeisjes

Als Hitler in 1939 Polen binnenvalt verandert het lot van drie vrouwen voor altijd. Dit indrukwekkende boek is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Caroline Ferriday en Herta Oberheuser hebben echt bestaan.

seringenmeisjesHet verhaal van de Poolse Kasia en haar zus Zuzanna is losjes gebaseerd op de zussen Iwanska. Heb jij ooit gehoord over vrouwen die ‘konijnen’ werden genoemd? Ze hebben echt bestaan. Herta is één van de chirurgen die deze vrouwen opereerde. In Ravensbrück hupten ze na hun operaties door het kamp en ze waren ‘proefkonijnen’ van de nazi’s. Kasia en haar zus zijn konijnen. Het kost hun moeite om na de oorlog met deze handicap te leven.

Caroline zet zich na de oorlog in om deze vrouwen naar de Verenigde Staten te halen om hersteloperaties te ondergaan. De arts Herta onstnapt in Neurenberg aan de strop en raakt pas in 1960 haar licentie kwijt en moet dan haar artsenpraktijk sluiten. De schrijfster Martha Hall Kelly voegt aan het ware verhaal van de drie vrouwen een verzonnen man toe. De knappe acteur Paul Rodierre waar Caroline verliefd op is. Hij komt van oorsprong uit Frankrijk en maakt zo de band sterker tussen Caroline en dat land.

Eerder schreef ik al eens een blog over het boek ‘Als je het licht niet kunt zien’. Heb je hiervan genoten? Dan zal deze roman je zeker aanspreken.

reserveer deze boeken

Schatzoeken in de jungle

prestonvloek
La Mosquitia in Honduras is een van de gevaarlijkste gebieden ter wereld. Het is een bijna ondoordringbare jungle met dodelijke slangen, insecten en andere dieren, ziekten, overstromingen en modderstromen. Ondanks dat dringen illegale houtkap, drugssmokkelaars en plunderaars steeds verder door en wie archeologische schatten veilig wil stellen moet snel zijn. Filmmaker en avonturier Steve Elkins, geobsedeerd door legendes over een Witte Stad, of de Stad van de Aapgod, was jaren bezig met bronnenonderzoek en het verzamelen van fondsen voordat hij in 2015 een expeditie kon uitrusten. Met behulp van moderne Lidar-technologie, die door een dicht bladerdek kon dringen, is het terrein vanuit een vliegtuig verkend en werden er door mensen aangelegde wallen ontdekt. Dat maakte gericht zoeken mogelijk in dit gebied waar honderden jaren geen mensen zijn geweest.

Douglas Preston De verdwenen stadHistoricus en schrijver Douglas Preston is vooral bekend als een van de auteurs van het duo Preston & Child, maar hij is ook historicus en hij schrijft regelmatig voor National Geographic Magazine. In die laatste hoedanigheid mocht hij met de expeditie mee als correspondent, samen met een filmploeg, archeologen, soldaten en survivalspecialisten. De zoektocht vol ontberingen werd beloond met de vondst van aarden wallen en piramiden, en een heel kerkhof van gebroken aardewerk. Preston publiceerde zo snel mogelijk na de vondst een artikel in de National Geographic (hier te lezen).

In dit gebied met destijds uitgebreide nederzettingen woonde een aan de Maya’s verwant volk, dat zijn bloeiperiode beleefde nadat de Mayasteden waren vervallen. Omstreeks 1500 stortte de cultuur plotseling ineen. De belangrijkste oorzaak is waarschijnlijk de uitbraak van besmettelijke ziekten, waaronder pokken, die de Spanjaarden met zich meegebracht hadden.

Wie de nogal ‘Amerikaanse’ stijl van schrijven voor lief neemt raakt geboeid door een spannend avonturenverhaal en steekt ondertussen het nodige op over de geschiedenis van Honduras, de oude volken van Midden-Amerika, de oorzaken van hun massale uitsterven en de gevaren die de natuur en archeologische vindplaatsen bedreigen.

Zelfs de vloek werd werkelijkheid: de helft van de groep, inclusief de auteur,  werd via zandvliegjes besmet met parasieten die zonder behandeling zouden zorgen voor een uiterst onaangename manier van doodgaan.

reserveer deze boeken

Judas

judas
Op de laatste bladzijde van het boek Judas schrijft Astrid Holleeder:

Het is tijd dat het moorden stopt. Dat Sonja en ik onze getuigenis tegen jou met de dood moeten bekopen weten wij. De enige reden dat jij nog leeft, is dat je ons het leven wilt ontnemen. Maar ondanks die zekerheid, Wim, hou ik nog steeds van jou.

judasHet was alles behalve pais en vree in het gezin Holleeder. Ze woonden in de Eerste Egelantiersdwarsstraat in de Amsterdamse Jordaan. Vader Willem Holleeder, werkzaam bij het Heineken-concern,  was alcoholist en tiranniseerde zijn vrouw en kinderen, waarvan Willen de oudste en Astrid de jongste was. Nadat zijn ouders waren gescheiden nam Willem steeds meer de rol van zijn vader over. Astrid ontworstelde zich aan het milieu en werd strafrechtadvocaat, terwijl zus Sonja trouwde met de later vermoorde crimineel Cor van Hout.

Met een wekelijkse column in Nieuwe Revue en een optreden in het programma College Tour werd Willem Holleeder neergezet  als een society figuur, als de nationale knuffelcrimineel. Wie eenmaal kennis heeft genomen van het bijna 600 pagina’s tellende boek Judas krijgt een beeld van een psychopaat voorgeschoteld, dat elke verbeelding te boven gaat. Na de ontknoping van de Heineken ontvoering in 1983 heeft Willem Holleeder zijn familie meer dan dertig jaar lang geterroriseerd .

Astrid Holleeder leidde een dubbelleven. Ze was de vertrouweling van beroepscrimineel Willen Holleeder, maar ook werkzaam als strafrechtadvocaat. De schrijfster leefde in een wereld van arrestaties, afpersingen, liquidaties en huiszoekingen en zag nog maar één uitweg. Ze nam de gesprekken met haar broer op en legde een kluisverklaring af bij justitie. Met het doel hem levenslang achter de tralies te krijgen. De titel van dit boek slaat dan ook op de schrijfster, zij heeft haar broer verraden.

Judas is een verbijsterende familiekroniek en een testament in één, goed geformuleerd en met vaart geschreven. Ook ontbreekt de (cynische) Amsterdamse humor niet. Niet eerder kreeg ik zo’n huiveringwekkend verhaal onder ogen. Toch is het goed te bedenken dat dit verhaal de beleving weergeeft van Astrid Holleeder;  het is haar invulling van de werkelijkheid.

Zoetzuur


We halen allemaal wel ’s chinees bij ons favoriete restaurant. Die van mij is Sing King Ling in Sneek en het afhalen van een portie nasi speciaal is altijd een mooi moment. Een stuk kroepoek uit het mandje op de bar, een biertje en ondertussen kijken naar de bedrijvigheid van het personeel. De telefoontjes, de scherpe blikken op de gasten, het luikje dat open en dicht gaat en het besef dat die stapel plastic bakjes voor degene is die voor je naar binnen kwam.

Als je er over nadenkt is dat gewoon een geluksmoment. Maar in al die tientallen jaren dat ik er al kom ben ik niets te weten gekomen over de familie die het restaurant bestiert.

sunliHet mooie boek van Sun Li geeft je blik achter de schermen van het keiharde werken en het familieleven van een Chinees gezin dat neergestreken is in een Fries dorp.

De ouders van Sun Li komen in 1980 naar Nederland met twee dochters. Hun andere kinderen zijn bij oma achtergebleven en komen pas later naar het dorp. De schrijfster laat ons kennis maken met een leven waarin alles draait om het restaurant en waar een gezinsleven nauwelijks bestaat. Er wordt weinig gepraat, Chinezen praten met eten schrijft ze. Als de moeder haar liefde wil tonen maakt ze het favoriete maaltje van Sun Li. Zonder sentiment beschrijft ze de gloriedagen van het restaurant in de jaren 80 en 90 en de onvermijdelijke neergang als er een groot wokrestaurant geopend wordt in het dorp.

De zoetzure smaak van dromen gaat over het verlangen om je kinderen een beter leven te geven als jezelf bent opgegroeid in grote armoede om erachter te komen dat in een nieuw land je kinderen hun eigen pad kiezen. Een prachtig portret van een in zichzelf gekeerde bevolkingsgroep en een periode waarin ieder dorp zijn Chinese restaurant had.

Na het lezen van het boek heb ik me in ieder geval voorgenomen om thuisbezorgd.nl links te laten liggen en mijn nasi speciaal met kipsaté weer zelf af te halen.

reserveer

Weesmeisje nr. 8

alkemadeWeesmeisje nr 8 is het hartverscheurende verhaal van de vierjarige Rachel die dankzij een familiedrama in het Joodse weeshuis in New York terecht komt.
Het weeshuis wordt gerund door een arts, dokter Hess, die zich bezighoudt met medische experimenten op de kinderen. Hij wil onderzoeken waarom bepaalde kinderziekten ontstaan en welke remedies helpen. De jonge en ambitieuze dokter Solomon komt stage lopen in het weeshuis en zij krijgt de mogelijkheid om te experimenteren met röntgenstraling. Zij gelooft dat de veelvoorkomende operaties aan keelamandelen bij kinderen ook met röntgenstraling uit te voeren zijn en probeert dit in verschillende stadia op de kinderen uit.
Rachel, in het weeshuis bekend als meisje nr. 8, is door dokter Solomon gekozen als het proefkind dat de meest intensieve behandeling zal krijgen. Rachel zal hier haar hele verdere leven de gevolgen van dragen.

Het boek vertelt afwisselend over het leven van Rachel. Je leert haar eerst als kind en later ook als volwassene kennen en deze verhalen zijn prachtig met elkaar vervlochten.
De schrijfster weet goed te verwoorden hoe Rachel de wereld om zich heen ervaart, wat haar wensen en dromen zijn en hoe ze zich staande houdt. Het leven is niet bepaald makkelijk voor haar geweest, maar de manier waarop zij zich hierdoor slaat is bewonderenswaardig.
Wat ik verder erg knap gevonden vind, is de manier waarop Rachel en dokter Solomon elkaar 35 jaar later opnieuw ontmoeten.

Weesmeisje nr 8 is een op ware verhalen gebaseerd boek en dat maakt het extra indringend. De grootvader van de schrijfster groeide net als Rachel en haar broer Sam op in het weeshuis nadat zijn vader hen in de steek had gelaten.
Ook dokter Hess, de man van de medische experimenten, heeft echt bestaan. Zijn isolatieafdeling in het opvangtehuis voor heel jonge kinderen werd in 1914 alom geprezen.

Ondanks het best wel heftige onderwerp vind ik dit een prachtboek.
De manier van schrijven maakt dat het boek nergens over je gevoelsgrens heengaat en dat je blij bent dat je Rachel hebt leren kennen.
Een schitterend debuut!

Het zuur en het zoet

Wat kan mij gebeuren; leven met René GudeWat kan mij gebeuren? Die vraag is de titel van een boek over René Gude, filosoof, schrijver, optimist en Denker des Vaderlands. Heel veel, is het antwoord. Zijn vrouw Babs van den Bergh stuurde tijdens de zeven jaren die zijn ziekte duurde lange mails naar vrienden en bekenden. Hierin hield ze hen op de hoogte van de ups en downs, hoop en vrees en alle praktische zaken die samenhingen met de slopende ziekte van haar man. Het begon met een gebroken been; lastig maar niet echt verontrustend. Achteraf gezien was botkanker de oorzaak. Vele pijnlijke behandelingen en operaties volgden, het been moest eraf, er waren uitzaaiingen en dankzij de media weten we hoe het is afgelopen. Babs van den Bergh wisselt de e-mails uit die jaren af met haar persoonlijke verhaal. Babs en René hielden de moed erin, werkten zoveel mogelijk door en hadden gelukkig een groot netwerk van behulpzame vrienden en kennissen.

Geen vrolijk verhaal, maar toch met de nodige humor. Een bijzondere en ontroerende leeservaring.

Dan nu het zoet. Als ik zeg dat ik graag romans lees met een positief einde, omdat het leven al genoeg narigheid biedt, dan bevind ik mij in goed gezelschap. Ook Babs van den Bergh had regelmatig lichte lectuur nodig als tegenwicht:

Mijn leesgewoonten had ik langzamerhand aan de wilgen gehangen – uit moe- en verslagenheid. Ik wendde me tot oude, comfortabele liefdes, youngadultliteratuur en downright kinderboeken. Geen experimenten meer, geen nieuwe schrijvers, vooral geen Nederlandse naargeestigheid van in het leven teleurgestelde mannen die daar scherpzinnig gewag van weten te maken. (…) Een boek moest erin gaan als koek en me meenemen naar een begrijpelijk universum met het liefst een goede afloop.

How to find love in a bookshop Dan is How to find Love in a Book Shop van Veronica Henry een aanrader. Een positief verhaal, typisch Engels sfeertje en happy endings bij de vleet. Dit boek eindigt niet met een sterfgeval, maar begint ermee, namelijk dat van een geliefde boekhandelaar. Zijn dochter probeert de boekhandel over te nemen, wat nog niet meevalt gezien de financiële situatie van de zaak. Haar lotgevallen en die van een aantal dorpsgenoten staan centraal, en elk van de hoofdrolspelers wordt in een paar bladzijden zo trefzeker neergezet dat het geen enkele moeite kost om met hen mee te leven. Heerlijk leesvoer voor degenen die niet bang zijn voor – niet al te moeilijk – Engels. Merkwaardig genoeg zijn er maar weinig boeken van Veronica Henry in het Nederlands verschenen, maar zo te zien is wordt er gewerkt aan een vertaling van dit boek.

Babs van den Bergh in DWDD
Babs van den Bergh in DWDD

10 jaar oud en op de vlucht voor de nazi’s

janinaOorlogsboeken, het blijft me trekken.
Niet zo verwonderlijk dus dat mijn oog direct viel op dit boek met de pakkende titel Ren, Janina, ren! Een tienjarig joods meisje dat in haar eentje op de vlucht moet voor de nazi’s, het moet toch de nachtmerrie van iedere ouder zijn. Ik moest me echt inhouden, de verleiding was groot om meteen al op kantoor te beginnen met lezen want ik moest gewoon weten hoe zo’n jong kind in zo’n afschuwelijke situatie belandt.

Dit waargebeurde verhaal over de in Polen wonende familie Katz heeft een heerlijk vlotte schrijfstijl, je vliegt werkelijk door het boek. De inhoud heeft daar uiteraard ook mee te maken, want hoeveel ik ook al gelezen heb over de Tweede Wereldoorlog, de gruwelen die zich toen in het dagelijks leven afspeelden slaan me iedere keer weer met stomheid. Je kunt (en wilt) je er gewoon niets bij voorstellen.
Janina, de jongste dochter van de familie, wordt samen met haar moeder en oudere zus door de nazi’s naar het grote marktplein gedreven waar ze op transport gezet zullen worden naar vernietigingskamp Belzec. In de chaos die ontstaat tijdens deze samendrijving krijgt Janina’s moeder ineens een idee.

“Als ik het zeg, moet jij onder de poort van de steeg doorkruipen en heel hard wegrennen. Zo hard je kunt. En dan moet je je verstoppen waar ze je niet kunnen vinden. Begrijp je me? Je moet jezelf redden.”
“Maar, mama…”, begon Janina.

“Nee Janina, je moet doen wat ik zeg. Beloof me dat je hard wegrent.” 
Er daalde een kalmte over Bertha neer en het was alsof de tijd stilstond. Daar stond Janina, haar prachtige jongste dochter met de donkere krullen, haar ronde koppie en guitige blik. Met heel haar hart wenste ze dat Janina dit zou overleven. Dat ze een toekomst zou hebben, veilig zou zijn.
Op dat moment brak er vlakbij hen een opstootje uit. Twee Duitsers met honden kwamen recht op haar af lopen. Haar adem stokte in haar keel. Zo hard ze kon gilde ze “Ren, Janina, ren!” 

Wat een dappere vrouw,  hoe verschrikkelijk moet het zijn om deze keuze te maken. Maar het blijkt de juiste te zijn. Janina overleeft de oorlog, in haar eentje.

Een schitterend boek, dat ook bijzonder geschikt is voor tieners. Daarom is dit boek bij zowel de volwassenen als op de Young Adult afdeling te vinden.

Koninklijk complot

Koninklijk complotDe dood van Diana – dat is typisch zo’n gebeurtenis waarbij je je herinnert waar je was toen je het nieuws hoorde. Ze verongelukte in 1997 samen met haar vriend Dodi Al-Fayed in een tunnel in Parijs, doordat hun chauffeur veel te hard reed in een poging de paparazzi kwijt te raken. Althans, dat is de officiële versie. Er waren veel onduidelijkheden en er rezen vragen. Was het toch moord? Wilde het Britse koningshuis het ongeleide projectiel Diana kwijt?

Linda Udo uit Oranjewoud heeft een heel andere theorie. Diana is niet verongelukt en ook niet vermoord. Zij leeft! Het hele ongeluk is zorgvuldig in scene gezet. Prins Charles zou daarna vrij zijn om verder te gaan met Camilla en Diana kreeg de kans een nieuw leven te beginnen, zonder persmuskieten en zonder verstikkende regeltjes. Waarom zo ingewikkeld? Op deze manier kregen de paparazzi de schuld en  kon Diana ervoor zorgen dat het gedrag van fotografen aan banden werd gelegd, wat vooral ook voor haar zoons een hele opluchting zou zijn.

De raadsels rond de dood van Diana lieten Linda Udo niet los en zij heeft 17 jaar lang onderzoek gedaan. Haar reconstructie van de gebeurtenissen heeft ze verwerkt in de vorm van een roman, Koninklijk complot, waarin feit en fictie naadloos in elkaar overgaan. Het maakt het tot een beetje verwarrende leeservaring. Het ene moment lees je een waargebeurd verhaal, het volgende lijkt het of je in een spannende thriller bent beland. Of in een deel uit de Bouquetreeks.

Hij veegt een traan weg die langzaam over haar wang rolt en mompelt verrast: ‘Je beeft’. Hij kust haar op het voorhoofd. ‘Je bent mij geen dank verschuldigd. Ik ben jou dankbaar vanwege je aanwezigheid hier.’ Ze begint te blozen en voelt opeens een intens verlangen om door hem in zijn armen te worden genomen.

diana-WikipediaEn wat moeten we er nu van denken? In elk geval is Koninklijk complot een spannend verhaal en interessante leeservaring. We krijgen meer inzicht in het leven van Diana en eerlijk is eerlijk: er zit veel logica in de conclusies van Udo. Wat ik me dan weer niet kan voorstellen: er waren zoveel mensen bij de uitvoering van het scenario betrokken, is er dan niemand die zijn mond voorbij zal praten? Maar toch, de twijfel is gezaaid…

Koninklijk complot verscheen al in 2014. De reden dat het nu nog in ons blog verschijnt, is dat het in het Engels is vertaald en ook de aandacht heeft getrokken in Amerika. Er ligt zelfs een filmscript klaar en niemand minder dan Tom Cruise toont belangstelling. De film zou Mission Escape moeten gaan heten en in 2017 uitkomen, 20 jaar na het ongeluk. Jammer dat Diana en Dodi volgens Udo in Cape Cod zijn gaan wonen en niet in Oranjewoud, we hadden Tom Cruise hier graag welkom geheten!

Voor wie meer wil weten:

Verbijsterend Rusland

waterdrinkerWaterdrinker is tegen wil en dank correspondent in Rusland, want hij schrijft liever fictie. Of zoals hijzelf zegt, mijn baas wil de toekomst, ikzelf wil het verleden. Zijn romans worden nauwelijks verkocht, laat hij regelmatig met een lichte mopper weten in deze geweldige bundel journalistieke verhalen.

Waterdrinker spreekt vloeiend Russisch en drinkt als een Rus. Met deze eigenschappen weet hij in alle hoeken van het land prachtige, schrijnende en absurde verhalen op te tekenen.
In Tsjaikovskistraat 40 vertelt hij over de aankoop van een appartement in Sint Petersburg. Het vier verdiepingen tellend pand stamt uit de 18e eeuw en als een archeoloog legt hij de geschiedenis bloot van dit statige bouwwerk. Na de revolutie werden de appartementen opgedeeld in kommunalka’s, gemeenschappelijke woningen voor meerdere gezinnen, slechts gescheiden door dunne gipswanden. Rijke Russen proberen de kommunalkabewoners uit te kopen om in luxe te leven, omgeven door grandeur. De derde verdieping is nog zo’n kommunalka. Het verschil tussen de derde verdieping en de andere verdiepingen ligt in de kakkerlakken en het dedain van andere bewoners over deze armoedzaaiers. Eén van de bewoners is gaan zwerven en spoorloos. Zolang hij niet getekend heeft, kan het niet verkocht worden. Hij mag ook gewoon dood zijn, maar hoe weet je of iemand niet meer leeft als je niet weet waar hij is?

In dit verhaal en alle andere verhalen laat Waterdrinker zien dat hij een verrassende stilist is. Trefzeker, enthousiast en aanstekelijk. Zijn weergave van de dialogen en zijn zelfspot zijn uiterst genietbaar.
Als toegift staan er nog drie korte verhalen van hem in de bundel. Deze vond hij onderin een doos terug nadat hij jarenlang dacht dat ze verloren waren gegaan dankzij Nadja, een schoonmaakster aangenomen door zijn vrouw. Nadja deed haar werk in zijn appartement in Moskou. Haar geneurie van psalmen, sterke lichaamsgeur en haar onaantrekkelijkheid maken dat Waterdrinker op zoek gaat naar een vervangster:

Een Moskouse kennis van mij vertelde dat de gezinshulp die hij drie dagen per week had – een vlijtig meisje uit de Filipijnen – nog een paar extra opdrachtgevers zocht.
Dat leek me wel wat.
‘Over mijn lijk!’protesteerde mijn vrouw vanuit Petersburg.
‘Waarom niet?’
‘Viespeuk!
Julia had zich buiten mij om in verbinding gesteld met de echtgenote van de vriend en een digitale foto van de Filipijnse huishoudster opgevraagd. Ze bleek een soort fotomodel met een verdorven oogopslag.

Eigenlijk is Julia daarmee verantwoordelijk voor het verlies van een twintigtal verhalen. In haar opruimwoede had Nadia zijn schriften bij het oud papier gegooid.

Meestal schrijf ik op dit blog over nieuwe boeken, maar De Correspondent (uit 2013) verdient een groot publiek en daar draag ik graag een steentje aan bij. Voor iedereen die die meer wil weten over het enorme en verbijsterende Rusland, dat nu al jaren het nieuws beheerst.

Meer over Rusland? Lees dan het blog over de biografie van Edward Limonov. Of dit interview met Waterdrinker:

https://vimeo.com/114892122