Categorie archief: Young Adult Books

Huisje 13

Leestip, Young Adult Books,

Deze keer eens iets anders dan een thriller, want Huisje 13 is namelijk een YA-Roman. Het heeft een vrolijke cover met een pakkende zin “overleven zonder wifi”. Hierdoor sprak het boek mij al aan, maar de achterflap zorgde ervoor dat ik het boek leende uit de Bibliotheek.

Op haar negende gaan Ronja’s ouders uit elkaar en beide ouders krijgen een nieuwe relatie. Ronja blijft bij haar moeder wonen en kan het goed vinden met haar nieuwe vriend. Af en toe gaat Ronja een weekend naar haar vader. Dan komt Ronja’s wereld ineens op zijn kop te staan. Haar moeder verandert in een ‘wifiwappie’ en wil per se verhuizen naar een stralingsvrijezone. Al die stralingen, daar wordt ze ziek van. Ronja moet gedag zeggen tegen haar vrienden en haar school, maar ook tegen de wifi. In het vakantiepark waar ze komen te wonen is die er namelijk niet. Dit betekent dat ze haar vriendinnen niet kan appen, maar ook veranderingen in haar schoolrooster niet kan zien. Helaas blijft het daar niet bij. Na een uit hand gelopen feestje is Ronja niet langer meer welkom in het huis. Ze krijgt haar eigen vakantiehuisje.

Een droom voor iedere tiener zou je denken, maar zonder stromend water en werkende verwarming is het best pittig. Wat als haar school hierachter komt of, erger nog, haar vader?

Het leuke aan het boek is dat het wordt verteld in twee verschillende tijdlijnen. In het heden, wanneer Ronja in Huisje 13 woont, en in het verleden. In het verleden lees je hoe de situatie met haar moeder uit de hand is gelopen. In het heden lees je over het overleven in een niet functionerend huis. Hierdoor wordt Ronja snel volwassen. Het leven in het vakantiehuisje is niet altijd vervelend. Zo zitten er ook een aantal positieve kanten aan: ze houdt van tuinieren en eigen groentes verbouwen, ze heeft haar eigen plekje én er komt wel een hele interessante jongen op het park wonen.

Voor Ronja gaat het niet alleen om overleven, maar ook het leren inzien dat haar huidige situatie niet ideaal is.

Huisje 13 is een prachtig boek voor jongeren, maar ook voor volwassenen.

The first to die at the end

Bestseller, Leestip, Ontroerend, Young Adult Books, ,

The first to die at the end is een hartverscheurend verhaal geschreven door Adam Silvera over het idee dat het leven niet oneindig is. Wat zou er namelijk gebeuren als er een organisatie zou bestaan die je belt op de dag dat jij gaat sterven? Death-cast is zo’n een organisatie in The first to die at the end. Maar kan deze lijst van mensen die dood gaan echt zijn en wat zijn de potentiële implicaties door ontstaan door deze organisatie? Hier komen we allemaal achter in The first to die at the end. 

De twee primaire hoofdpersonen zijn Orion en Valentino. Orion is een jongen die weet dat tijd niet oneindig is. Orion heeft namelijk een hartziekte waardoor hij het besluit heeft genomen om lid te worden van de zogenaamde Death-cast organisatie. Valentino wilde er eerst niks van weten. Maar, na bijna zijn tweelingzus te zijn verloren in een auto-ongeluk, besluit hij om zich toch aan te melden bij de organisatie. Orion en Valentino ontmoeten elkaar na oogcontact te hebben gemaakt op Times Square tijdens de lancering van de Death-cast organisatie en zijn voor altijd veranderd. 

“… as long as you keep existing, you’ll keep breathing, and if you’re breathing, one day you’ll start living again“

The first to die at the end p. 61

Na het succes van Silvera’s boek They both die at the end in 2017 had ik zeer hoge verwachtingen van deze prequel. Fictieve verhalen over de dood hebben mij nooit aangesproken (ik hou meer van de zogeheten happy endings), behalve wanneer ze zijn geschreven door Adam Silvera. Zelf zou ik echt nooit mij opgeven voor zo’n Death-cast organisatie, maar ik snap wel door dit boek waarom mensen het wel zouden doen. In The first to die at the end ontmoet de lezer namelijk ook mensen in deze organisatie werken en leert de Death-cast organisatie kennen vanuit hun ogen. Door dit boek te lezen leer je als lezer redenen kennen waarom mensen deze organisatie kunnen vertrouwen of wantrouwen.

Adam Silvera’s schrijfstijl helpt enorm om dit heftige onderwerp van sterven toch luchtig te houden. Silvera schrijft vlot en meeslepend en hij weet de emoties van zijn personages goed over te brengen. Het verhaal is ontroerend en de lezer zal zich zeker betrokken voelen vooral bij de personages Orion en Valentino.

Kortom, The first to die at the end is een prachtig boek dat zeker de moeite waard is om te lezen. Het is een verhaal over vriendschap, liefde en de strijd tegen de dood en het zal de lezer zeker ontroeren. Adam Silvera heeft opnieuw bewezen een getalenteerde schrijver te zijn die in staat is om diep emotionele verhalen te vertellen die de lezer niet snel zal vergeten.

Dit boek is te reserveren in het Engels!

The Invisible Life of Addie LaRue

Fantasy, Geschiedenis, Leestip, Romantiek, Young Adult Books, , ,

Ik dacht oprecht toen The Invisible Life of Addie LaRue van V.E Schwab op Tiktok (booktok) een hit werd een paar jaar geleden dat het echt zo’n typisch overhyped boek zou zijn.  Dit beeld bleef ik denken totdat een van onze collega’s mij forceerde om toch met dit boek te beginnen. The Invisible Life of Addie LaRue heeft mij veranderd als persoon en ik zal NOOIT meer een boek op zijn achterkant beoordelen. 

Ons hoofdpersoon Adeline (Addie) heeft een keuze gemaakt. Om onder een geforceerd huwelijk uit te komen sluit ze een deal met een donkere schaduw die haar ziel als prijs eist. Ze spreekt met hem af dat pas als ze klaar is met leven (hoe lang dit ook maar duurt) mag hij haar ziel hebben:

“Then take my life when I am done with it. You can have my soul when I don’t want it anymore”

The invisible life of addie larue p.50

Om ervoor te zorgen dat de schaduw zo spoedig mogelijk haar ziel krijgt zorgt hij ervoor dat elk persoon die Adeline ontmoet vergeet wie ze is. Ieder persoon die ze ooit heeft ontmoet vergeet Adeline op het moment dat zij uit hun zicht is. Voor meer dan 300 jaar wordt Adeline vergeten door iedereen om haar heen.

Totdat Adeline Henry tegenkomt. Henry, die een werknemer is bij Good Books, herinnert haar op het moment dat Adeline zijn boekhandel in stapt en een boek steelt. Henry is de eerste persoon in 300 jaar die Adeline niet gelijk vergeet en de twee vormen gelijk een band samen.

Dit boek was geweldig en hartverscheurend. Vooral het Engels taalgebruik straalt eruit, want het is niet moeilijk geschreven en toch zit het vol met beeldspraak om ervaringen beter te laten overkomen. Ik kan zo wel honderden citaten opnoemen die ik heb opgeschreven omdat ik ze zo prachtig vond maar ik kies deze om te delen:

“It is like waiting at a neighbor’s door after you’ve knocked, when you know they are home.”

The invisible life of addie larue p.28

Ik vind door het prachtige taalgebruik ook echt dat iedereen dit boek minstens één keertje moet hebben geprobeerd in het Engels. De schrijfstijl van Schwab is ongeëvenaard en moet worden gewaardeerd in haar moedertaal anders kun je vergelijkingen missen die boek het juist zo mooi maken.

Tijdens het lezen van The Invisible Life of Addie LaRue heb je geen idee hoe het boek gaat eindigen. En dat maakt dit boek juist zo vermakelijk. Ondanks de lengte van het boek houdt het je vast tot het einde. Ik vind daarom ook echt dat iedereen The Invisible Life of Addie LaRue moet gaan lezen! 

Maar is Engels toch niet je ding? Dit boek is ook te reserveren in het Nederlands!

Onze verloren harten

Literatuur, Young Adult Books

De ouders van Celeste Ng zijn eind jaren 60 van Hong Kong naar de VS verhuisd. Dat ze in de loop van jaren geconfronteerd is met haar “anders zijn”, ligt voor de hand, maar de aanleiding voor Onze verloren harten ligt in het jaar 2016. Eigenlijk was ze een boek aan het schrijven over een moeder, een zoon en haar kunstenaarschap. Met op de achtergrond Trump, gezinnen die aan de grens uit elkaar werden gerukt en de corona epidemie waar Aziaten de schuld van kregen, veranderde haar verhaal.

De economie van de VS herstellende van een enorme crisis. Een crisis waar China de schuld van kreeg. De regering besluit tot extreme maatregelen. Amerikanen van Chinese afkomst, en daarmee eigenlijk iedereen die een Aziatisch uiterlijk heeft, worden gedwongen trouw te zijn aan de vlag. Onder een nieuwe wet, PACT, krijgen de autoriteiten veel ruimte om het leven van deze inwoners aan banden te leggen. Je kunt zonder veel aanleiding opgepakt worden, boeken in bibliotheken worden uit de collectie gehaald en kinderen van Aziatische inwoners kunnen zonder pardon weggehaald worden en bij “patriottische” gezinnen worden ondergebracht.

Met deze dreiging op de achtergrond probeert Ethan zijn 12-jarige zoon Bird op te voeden en veilig te houden. De moeder van Bird is 3 jaar eerder van de een op de andere dag uit hun leven verdwenen om haar gezin veilig te houden. Zij is van Chinese afkomst en erger, ze heeft een gedichtenbundel gepubliceerd waar de strofe “onze verloren harten” uit komt. Die zin wordt gebruikt door mensen die zich verzetten tegen de overheid.

Als Bird 15 is, gaat hij op zoek naar zijn moeder. Halverwege het boek verandert het perspectief en lees je het verhaal van Margaret. Ondergedoken, afhankelijk van goedwillende inwoners is ze uit het zicht gebleven van de overheid. Ze heeft die jaren gebruikt om via een netwerk van bibliotheken, de verhalen op te tekenen van ouders die rouwen om hun kind dat is weggehaald door de autoriteiten.

De kracht van het verhaal ligt erin dat alles wat ze schrijft meer dan plausibel is. Antidemocratische krachten worden na de bestorming van het Capitool sterker. Boeken worden op dit moment uit de collecties van scholen en bibliotheken gehaald. Het anti-Aziatische is aan de orde van de dag.

De actie die Margaret jarenlang heeft voorbereid en waarmee het boek eindigt is van een grote schoonheid. Of de actie iets verandert in de autocratische maatschappij die de VS zijn geworden, wordt in het midden gelaten. Het is van levensbelang om verhalen te vertellen. Met die boodschap laat de schrijfster je achter, somber gestemd en tegelijk ook geraakt.

Dochter van de vuurhoeder

Thrillers, Young Adult Books,

Daunis heeft een witte moeder en een vader die behoorde bij de Ojibwe-stam. Zij is de dochter van de vuurhoeder, degene die bij ceremonies verantwoordelijk is voor het vuur. Haar gemengde afkomst zorgt er voor dat ze heen en weer geslingerd wordt tussen twee werelden, de stad in Michigan waar ze woont en het reservaat van de Ojibwe. Het verlies van haar vader en de recente dood van haar oom David hebben haar getekend. Met David had ze een sterke band en ze twijfelt aan de officiële lezing van de doodsoorzaak. Hij zou zijn overleden aan een overdosis meth.
Ze staat op het punt om te gaan studeren en daarmee te verhuizen naar een andere staat, als haar beste vriendin Lily voor haar ogen wordt vermoord door een vriend die verslaafd is geraakt aan meth.

In de aanloop naar de moord lees je veel over de gebruiken en de positie van de inheemse bevolking, waar ijshockey een belangrijke rol speelt in het leven aan het Bovenmeer. Waar drugsverslaving een groot probleem is.
Daunis begint voorzichtig een relatie met Jamie die is aangetrokken om het ijshockeyteam te versterken. Na de moord op Lily wordt ze benaderd door de FBI om undercover te gaan en te helpen bij het ontrafelen van de drugshandel in het gebied. Het verhaal van Daunis leest lekker weg, maar krijgt een nieuwe dimensie als dit thrillerelement het verhaal binnensluipt.

Het leven van de stam in het huidige Amerika krijgt alle ruimte van de schrijfster, Angeline Boulley. Ze is zelf lid van de Ojibwe-stam en vond dat er te weinig verhalen zijn over inheemse vrouwen. De tekst is gekruid met niet vertaalde woorden en zinnen in de taal van de stam. Met haar debuut heeft ze een lekker weg lezende Young Adult geschreven, die de lezer meezuigt in de wereld van de oorspronkelijke bewoners van de Verenigde Staten.

Een rijk boek

Literatuur, Young Adult Books, , , ,

Frank Nellen is fiscalist, niet direct een beroep dat je associeert met een schrijver. Een vooroordeel blijkt. Het land van dadels en prinsen is het debuut van Nellen, dat zich afspeelt in Parijs, voor een groot deel op de daken van deze stad.

nellen 2019. Het verhaal begint met een aanslag op het hoofd terrorismebestrijding in Parijs. Tulard wordt als gerechtspsychiater naar het politiebureau geroepen om de dader te onderzoeken. In hem herkent hij Youssef een vriend van zijn overleden zoon Simon.

2005. Na de dood van zijn moeder, tien jaar daarvoor, wordt Simon door zijn  vader verwaarloosd. Omdat hij het niet meer uithoudt in het appartement van zijn vader, besluit hij zijn zomervakantie door te brengen bij een oom. Daar wordt hij gered uit een benarde situatie door Youssef, een even oude jongen van Algerijnse afkomst. Youssef leeft op de daken van Parijs waar hij alleen van afdaalt als hij moet eten of niet van het ene op het andere dak kan komen. Youssef leert Simon de daken te beheersen. Een vriendschap zonder veel woorden ontstaat tussen de twee. De tijd die we doorbrengen op de daken prikkelt je als lezer en geeft reliëf aan de band die ontstaat.

Door het openingshoofdstuk ligt er een onderliggende spanning in het verhaal dat door Simon wordt versterkt als hij vertelt dat hij Youssef twee keer heeft verraden.

Tulard verliest zijn werkplezier na de dood van Simon. Al die patiënten met hun kleinzerige psychische klachten wil hij niet meer zien of horen.  Zijn visie op het nut van de psychiatrie veranderd.  Hij stort zich op het schrijven van een boek over de immigratiekloof. Gebaseerd op statistieken probeert hij aan te tonen dat de Arabier een andere aard heeft dan de westerling. Die immigratiekloof is een gevaar voor de Franse samenleving volgens Tulard waarmee hij zich als xenofoob manifesteert.

Daarin ligt ook de spanning van het boek. Hoe gaat de confrontatie verlopen tussen Tulard en Youssef? Een confrontatie die pas in het laatste hoofdstuk wordt beschreven.

Het land van dadels en prinsen is een mooi geschreven en tegelijk ongemakkelijk verhaal. Door het wisselende perspectief tussen vader en zoon krijgen de gebeurtenissen steeds meer gestalte. Het rijke verhaal raakt een aantal thema’s. Psychiatrie, vriendschap, verraad en vooral immigratie en discriminatie. Dat geeft veel ruimte om over na te denken (of te praten in een leesgroep).
Het was dit jaar genomineerd voor het Beste Boek voor Jongeren.

reserveer

 

Het boek is ook te leen als e-book.

Durven zijn wie je bent

Young Adult Books,

Door Marije Hoogland

Dit blog schreef ik ongeveer een jaar geleden al, maar belandde onder op een stapeltje omdat er andere boeken en blogs voorbij kwamen. Nu Black Lives Matter echter weer volop het nieuws domineert, leek het mij een goed idee om dit blog alsnog te plaatsen. Een boek kan je de mogelijkheid bieden om door de ogen van een ander te kijken, om deel te nemen aan een leven dat je zelf niet kent. Niet Te Stoppen is zo’n boek.

angie

In oktober 2017 plaatste mijn collega Robert een blog over het debuut van Angie Thomas, het veelgeprezen The Hate U Give. Naast het gedrukte boek en e-book is hiervan ook de speelfilm op DVD te leen in de bibliotheek, dus mocht je minder tijd hebben om te lezen en toch dit indrukwekkende verhaal willen leren kennen: sla je slag. Ik kwam er nog niet aan toe het boek te lezen, maar bij de film werd ik behoorlijk emotioneel….

In Angie Thomas’ tweede YA roman Niet Te Stoppen is het hoofdpersonage wederom een zwart tienermeisje dat opgroeit in de achterstandswijk Garden Heights. De zestienjarige Bri heeft maar één droom: beroemd worden als rapper. Aan talent en doorzettingsvermogen ontbreekt het haar niet, maar de armoede en vooroordelen waar ze tegen moet vechten werken haar tegen. Als ze al haar frustraties in een rap stopt die viral gaat komt de roem ineens wel heel snel dichtbij. Het is echter niet de roem die ze wenst: het publiek ziet haar als een gangster en crimineel.

Hoofdvraag in Niet Te Stoppen is: durf je te zijn wie je werkelijk bent of ga je je gedragen naar het beeld dat men van je heeft? Waarschijnlijk is dat een vraag waar heel veel mensen mee worstelen, maar als je leeft in de omstandigheden zoals Bri dat doet kan je keus voor het een of het ander heel bepalend zijn voor het verloop van de rest van je leven.

Een boek dat niet alleen maar gaat over rappen, maar ook  over familierelaties, racisme, vriendschap en liefde. De raps van Bri zijn vertaald door de Nederlandse rapper Akwasi, waardoor je al lezend de flow voelt van de muziek.

De wording van een tiran

Science Fiction, Young Adult Books

Tien jaar geleden verscheen het eerste deel van De Hongerspelen. Suzanne Collins heeft een dik hoofdstuk toegevoegd aan het verhaal van Panem met De ballade van slangen en zangvogels. Een prequel op de trilogie, die het zo goed deed onder jongere en oudere lezers.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-atribuut; de bestandsnaam is ballade.pngCoriolanus Snow , de tiran uit de trilogie, leren we kennen als een twijfelende tiener. Zijn familie is na de oorlog met de rebellen uitgedund tot zijn grootmoeder en zijn zus Tigris. Van het familiekapitaal is niet veel meer over. Alle dagen doorgekookte kool en opgelapte kleding, daar staat Coriolanus aan het begin van het boek. Hij wordt uitgekozen als mentor van een van de deelnemers aan de tiende Hongerspelen. Die hebben een make over nodig want de kijkcijfers vallen nogal tegen. Hij krijgt een deelneemster toegewezen uit het 12e District. Inderdaad, hetzelfde district als Katniss Everdeen jaren later.

Snow brengt wat leuke ideeën in voor De Hongerspelen en dat is een van de leuke aspecten van deze prequel. Hoe is alles zo ver gekomen, wie heeft het wrede spektakel bedacht en waarom? De technologische hoogstandjes uit de trilogie zijn hier nog in de maak. De rudimentaire Hongerspelen in een vervallen arena zijn de blauwdruk van de latere spelen en tegelijk bekend terrein. Vierentwintig kinderen vechten totdat er eentje overblijft.

Snow moet Lucy Gray Baird begeleiden. Hij probeert haar vertrouwen te winnen, wat lukt en uiteindelijk uitloopt in een verliefdheid.  Daar zit geen verrassing in. Die zit in het perspectief van het verhaal. We volgen de wording van Coriolanus Snow, toekomstig tiran.

Hij is de hoofdpersoon van het boek, zijn gedachten krijgen we te horen. We leren hem kennen als een wat onzekere jongeman zijn ware karakter niet toont, hypocriet, jaloers en manipulatief. Dat maakt het verhaal wat minder verteerbaar dan de trilogie, waar je je zonder schaamte kunt vereenzelvigen met Katniss. Wat moet je met een ellendeling als hoofdpersoon? Dus eigenlijk een onaangename verrassing.

Collins is op haar best als ze met de nodige actie de vaart in het verhaal houdt. Ze is minder overtuigend in haar psychologische tekening van een zoekende jongeman die uiteindelijk ruimte geeft aan zijn egoïsme en kwaadaardigheid. Dat maakt De ballade van slangen en zangvogels soms een lange zit. Dat is tegelijk de makke van prequels die later verschijnen. Je weet wat er gaat komen. Misschien moet je geen prequels schrijven, maar gewoon je verhaal beginnen bij het begin.

 

Overleven in een nieuw normaal

Young Adult Books

Door Marije Hoogland

Leven in een nieuw normaal, tegenwoordig een veelgehoorde uitspraak over hoe we met elkaar om moeten gaan in de huidige Corona periode.

Ook in het boek van Erin Stewart wordt regelmatig gerefereerd aan leven in een nieuw normaal. Voor hoofdpersoon Ava betekent dit nieuwe normaal echter iets totaal anders dan leven in een 1,5 meter samenleving. Als brandoverlever moet deze 16-jarige zich een jaar na een verwoestende huisbrand, waarbij ze haar ouders en nichtje annex beste vriendin heeft verloren, tegen haar zin in staande weten te houden op haar nieuwe high school.

Van de Ava van voor de brand is uiterlijk weinig meer over. Zestig procent van haar lichaam is verbrand, van haar gezicht tot aan haar kuiten. Negentien operaties verder is haar huid een samenvoegsel van diverse delen getransplanteerde huid. Maar ook haar innerlijk is aangetast; waar de Ava van voor de brand niets liever deed dan zingen en toneelspelen, wil zij nu niet meer zingen en doet haar best om zo onopvallend mogelijk door haar school te bewegen. Maar met haar uiterlijk is dat een onbegonnen opgave:

Het gestaar laat me weten dat ik anders ben, uiteraard, maar onthult tegelijkertijd een diepere waarheid: ik ben minder.
Iets om naar te kijken in plaats van mee te praten.
Daarom heb ik dus geen spiegels nodig: als ik mezelf wil zien, kijk ik wel in de ogen van de mensen om me heen.
Mijn gezicht weet me altijd weer te vinden.
(p. 27/28)

Bij een bijeenkomst van een brandoverlevers-praatgroep ontmoet Ava de eigenzinnige Piper, die verwond is geraakt tijdens een auto-ongeluk. In tegenstelling tot Ava is Piper verre van onopvallend: haar brandwonden hult ze in felroze, zebra gestreepte drukkleding en met haar rolstoel maait ze zonder pardon mensen die haar dwarszitten omver. De twee sluiten vriendschap, om samen hun nieuwe normaal te vinden, “Wat dat in godsnaam ook mag betekenen.” (p.50)

Piper heeft een wrange humor. Zo maakt ze bijvoorbeeld een playlist voor Ava met als titel: brandmix. Alle liedjes gaan over vuur, zoals bijvoorbeeld Alicia Keys’ This Girl is on Fire en Billy Joel’s We Didn’t Start the Fire. Ook heeft ze er geen moeite mee om starende medescholieren op hun plek te zetten. Meer en meer kruipt Ava uit haar schulp. Ze laat zich zelfs door Piper overtuigen om auditie te doen voor de schoolmusical. Maar achter Piper’s uitbundigheid gaan ook littekens schuil, die van schuldgevoel en verloren vriendschappen. Hoe meer Ava opbloeit, des te meer lijkt Piper naar het duister in zichzelf te keren.

In het boek wordt ook meerdere malen verwezen naar een tekst van de Canadese dichter Atticus (Atticus Poetry). In 2018 werd hij door tijdschrift Galore Magazine uitgeroepen tot “World’s Most Tattoo-able Poet”. Niet zo verwonderlijk dus dat Piper op haar rug tussen twee vleugels van een feniks de volgende zin van zijn hand laat tatoeëren:

She conquered her demons,
and wore her scars like wings.
(p. 157)

Misschien wel de meest wijze raad voor ons allemaal, of onze littekens nu zichtbaar zijn of niet.

reserveer

Wie kun je vertrouwen?

Thrillers, Young Adult Books,

Mama vindt me in de bijkeuken. Ik zit in de hoek op de grond en schrik me rot van het plotselinge licht in de deuropening. Ik heb een mond vol bloed en scherven.

pollcokHiermee struikel je hals over kop het verhaal van Peter Blankman binnen. Peter is 17 en heeft last van paniekaanvallen. In zo’n paniekaanval heeft hij een zoutvaatje kapot gebeten. Met moeilijke wiskundige berekeningen probeert hij de aanvallen te bezweren, maar dat is dit keer niet gelukt. In ieder geval weet je met zo’n begin dat je geen gewone thriller voorgeschoteld krijgt.

De aanval komt de nacht voordat zijn moeder een belangrijke wetenschappelijke prijs krijgt uitgereikt vanwege haar baanbrekende hersenonderzoek. Bij die bijeenkomst mag Peter natuurlijk niet ontbreken, maar dat geeft hem stress die hij niet kan hanteren.

Hij geeft act de présence, maar de prijsuitreiking loopt gierend uit de hand. Zijn gedachten schieten in een hoge versnelling en hij maakt zich uit de voeten, terwijl zijn moeder achter hem aan rent. Even later vindt hij haar met een levensgevaarlijke buikwond. Hier gaat het verhaal zelf in een hoge versnelling. Een intrige met een erg geheime dienst, mensen die zich voordoen als vertrouweling die uiteindelijk een eigen agenda hebben. De enige op wie hij kan vertrouwen is zijn zus Bel. Hoewel.

Zonder te veel weg te geven begrijp je al snel dat de paniekaanvallen van Peter en de ingehouden agressie van Bel een reden hebben. Dezelfde reden waarom iedereen achter Peter en Bel aan zit.

Pollock heeft een razendsnelle, gecompliceerde thriller geschreven, waarin je samen met Peter op zoek moet naar de verbijsterende waarheid. De beschrijvingen van Peters paniekaanvallen zijn fabuleus. Hiervoor putte Pollock uit zijn eigen worsteling met zijn psyche. Sterk aanbevolen.

reserveer