De gevangene

Thrillers

Ken je dat? Dan zit je heerlijk te lezen in een goed boek en dan vergeet je de tijd. Voordat je het weet is het een paar uur verder en lees je de laatste bladzijde. Dat had ik met De Gevangene. Mijn bedoeling was eigenlijk om maar een stukje te lezen, maar ik heb het boek in één keer uitgelezen. Ik kon het boek gewoon niet neerleggen!

Het verhaal wordt verteld in het heden en het verleden. In het heden zit Amelie opgesloten in een donkere kamer. Samen met haar rijke echtgenote Ned Hawthorp is ze ontvoerd. Ze heeft geen idee door wie, maar het is duidelijk dat het om Ned draait. In het verleden lees je over hoe Amelie na de dood van haar vader op straat is beland. Ze leert Carolyn kennen, die haar in huis neemt. Je leest over hoe Amelie de rijke Ned Hawthorp leert kennen en hoe ze in een huwelijk zijn beland.

Het boek pakt je al vanaf de eerste pagina. Het begint namelijk in het heden, wanneer Amelie net is ontvoerd. Ik was meteen geïnteresseerd. De tijdlijnen zijn interessant, boeiend en geen enkel moment saai. Ook leest het verhaal heerlijk vlot door vanwege de prettige schrijfstijl van B.A. Paris. Het plot is goed opgebouwd en ik dacht dat ik wist wie de ontvoerder was, maar daar zat ik dus even flink naast.

De Gevangene is een fantastische psychologische thriller die je niet kunt neerleggen. Wat mij betreft is dit boek zeker een aanrader!

Boek van het jaar

Familie, Literatuur

Soms moet je geduld hebben. Het jaar is bijna voorbij en eindelijk is daar het boek dat mij van de sokken blies. De beesten van debutant Gijs Wilbrink.

Laat ik beginnen met een rijtje.
Alles smelt van Lize Spit, Alleen met de goden van Alex Boogers, De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld. Titels die je meesleuren in prachtig vertelde familieverhalen. Met een scherpe rand en ongemak, om het woord van Rijneveld te lenen.
En nu is daar Gijs Wilbrink met De beesten over de familie Keller. Grimmig, maar o zo mooi.

Wat ik eerst moet vertellen over Tom Keller is het eerste hoofdstuk, een titel die je als lezer meteen uitdaagt. En dan die eerste zin van het boek, een schets van een leven waar we nog niks van weten, maar waaraan je niet meer kunt of wilt ontsnappen.

Ik wil niet veel zeggen, maar volgens mij ging het al mis met Tom Keller toen die twee ooms hem ’s nachts meenamen naar het bos en hem dingen lieten doen die een jongen van negen nog lang niet zou moeten doen.

Hier is een verteller aan het woord die terugkijkt op een lange geschiedenis van een asociale familie. De gebroeders Keller wonen ergens voorbij de IJssel in een afgelegen huis zonder gordijnen, want er komt toch niemand langs. Bovendien, niemand zal het in zijn hoofd halen om naar binnen te gluren. De Kellers hebben namelijk een lange kerfstok die de dorpsbewoners op grote afstand houdt. Dat de ogen van de broers wijd uiteen staan komt regelmatig terug. Net als doorlopende wenkbrauwen een fysiek kenmerk dat weinig goeds beloofd, alhoewel de oudste broer zijn geld verdient met eerlijk werk. De andere twee stropen ongegeneerd, intimideren een ieder die op hun pad komt en dat zijn nog de lichtste misdragingen.

Maar eerst gaan we een Utrechts kraakpand binnen met Isa, een studente kunstgeschiedenis die vooral bezig is met blowen, punkmuziek, drinken en haar vriendin Evra. Los wil ze komen van haar achtergrond, maar als ze bericht krijgt dat haar vader is verdwenen keert ze terug om hem te zoeken.

Meer vertellen is niet verantwoord. Lees zelf wat er is mis ging met Tom. Hoe alles in elkaar grijpt, wie er vertelt en waarom en wie er nog meer vertelt. Waarom de oudste broer uit beeld is, de confrontatie met het kwaad. Ervaar zelf de geur van een vochtig bos, de ongewassen kleren, de gekookte aardappelen en de damp van het kwaad, in de taal van Gijs Wilbrink, een Schrijver.

Ps. Op dit moment is het boek nog niet in onze collectie, nog even geduld, maar zodra het boek er is, kun je het via deze link reserveren

Lavery & Zoon

Familie, Feelgood, Ontroerend, ,

Ik weet niet precies hoe het werkt, maar sommige boeken lijken me te roepen. Dat klinkt misschien gek maar zo voelt het echt. Laatst nog. Ik was aan het werk in de Bibliotheek in Joure en liep even naar voren om een bakje koffie te halen. Toen ik langs de tafel met nieuwe boeken liep zei iets in mij dat ik me om moest draaien en het volgende moment had ik Lavery & Zoon in mijn handen. Vreemd, dacht ik, want het boek zag er niet per se heel aantrekkelijk uit. Maar goed, dat zegt natuurlijk niets over de inhoud. Ik ben door de jaren heen zo vaak aangenaam verrast dat ik me daar al lang niet meer door laat leiden. Dus hij ging mee.

Afgelopen weekend begon ik in deze 366 pagina’s tellende pil en voor ik het wist had ik hem uit. Wauw. Echt hoor, wat een boek! Ik ging er helemaal in op. Het is zo mooi geschreven dat de tranen me meerdere keren over de wangen liepen. Zo tegen het einde van het boek was dat ook weer het geval en mijn zoon, die me zo zag zitten zei ‘ist sa moai mem?’ Ja, ja en nog eens ja.

Dit is echt zo’n boek dat je niet uit wilt hebben. Ik kan dan zo moeilijk afscheid nemen van de personages. Een verhaal dat zo binnenkomt als deze verdient dan ook zeker een plaatsje op ons blog. Ik ging meteen op zoek naar meer moois van de hand van Jo Browning Wroe maar dit bleek haar debuut te zijn. En wat voor een! Ik hoop dat ze gauw met een volgend boek komt, ik kan bijna niet wachten.

Laat je overigens niet teleurstellen door de inhoudsbeschrijving in onze catalogus, die doet absoluut geen recht aan dit boek. Het kan op geen enkele manier uitdrukken welk effect de schrijfstijl op je heeft. Dus reserveer dit boek en sluit jezelf lekker een dagje af voor de buitenwereld. Daar ga je geen spijt van krijgen.

Magma

Thrillers,

Magma is het eerste deel van de Cold Case-serie en het boek sprak mij voornamelijk aan omdat het geschreven is door een forensisch rechercheur die in het coldcaseteam zit van Amsterdam. Magma gaat ook over een cold case, namelijk over de verdwijning van de 18-jarige Sasha. Haar verdwijning werd vergeten omdat diezelfde avond de dochter van een minister was verdwenen. Zij werd gevonden, maar Sasha niet.

Journalist Lyn Riley, die in oorlogs-en rampgebieden is geweest, is terug in Nederland. Na de vondst van het lichaam van de vermiste docent Roger van Merle besluit Lyn om een artikel te schrijven over de vermiste Sasha. Haar artikel heeft invloed en de zaak krijgt prioriteit. Er wordt zelfs een speciaal team in Den Haag opgericht voor vermissingen. Lyn krijgt de optie om samen te werken met dit team. Maar niet iedereen is blij dat Lyn een artikel heeft geschreven over Sasha en Vichy, de dochter van de minister. Er wordt van alles gedaan om bepaalde gebeurtenissen van die avond niet bekend te laten worden, maar Lyn is vastberaden om uit te zoeken wat er met Sasha is gebeurd.

Magma begint met een interessante proloog en daarna wordt er verteld vanuit het perspectief van journalist Lyn Riley. Lyn is een interessant personage. Ze heeft veel meegemaakt, omdat ze in oorlogsgebieden is geweest. Maar het interessantste aan haar achtergrond: wie is ze eigenlijk? Wat is er in haar verleden gebeurd wat niemand mag weten? Waarom is ze eigenlijk zo geïnteresseerd in vermissingen in Nederland, terwijl ze artikelen schrijft over oorlogs-en rampgebieden. Allemaal vragen die langzaamaan beantwoord worden in het verhaal. Ik vind Lyn een leuk personage en ik ben ook benieuwd hoe ze zich gaat ontwikkelen in de volgende delen. In het begin wordt kort verteld over de vondst van de docent Roger van Merle, maar dit wordt niet verder uitgewerkt. Wat er met Roger is gebeurd, blijft een raadsel.

Carina van Leeuwen heeft een fijne schrijfstijl waardoor het boek heerlijk vlot doorleest. Het duurt een tijdje voordat er wat vaart komt in het onderzoek naar Sasha en ik kan het boek niet als spannend omschrijven. Ik vind het meer een mysterie dan een thriller, maar dat betekent niet dat ik het boek niet goed vind. Tijdens het lezen heb ik genoten en kon ik hem moeilijk neerleggen. Ondanks dat er geen spanning aanwezig is, wou ik toch graag weten hoe het zou gaan aflopen. Het boek eindigt met een cliffhanger, waardoor ik uitkijk naar het tweede deel.

Magma is een interessant eerste deel van de Cold Case-serie, een prima thriller van Nederlandse bodem.

Antonia Scott

Thrillers

Het is een beetje flauw, maar tijdens het lezen van de trilogie rond Antonia Scott van Juan Gómez-Jurado moest ik terugdenken aan Lisbeth Salander van Stieg Larsson. Een heldin van de buitencategorie met de nodige eigenaardigheden maar vooral erg begaafd.

Scott is mensenschuw en behept met een enorme intelligentie. Ze werkte voor De Rode Koningin. Dit is een internationale organisatie die in het geheim opereert, in het leven geroepen om grote misdaden te bestrijden. Haar werkterrein is Spanje. Op het moment dat de trilogie begint is ze depressief en komt ze haar appartement niet uit.

Rechercheur Jon Gutiérrez van de Madrileense politie krijgt, na een beschuldiging van corruptie, een zaak toegeschoven om zijn eigen reputatie weer wat op te schroeven, maar vooral om Scott bij de zaak te betrekken. Scott laat zich overhalen en onder leiding van Mentor van de organisatie De Rode Koningin storten ze zich op de zaak.

Hiermee hebben we een mooi speurdersduo, de frêle Scott naast Gutiérrez, een boom van een homoseksuele kerel. Scott mediteert elke dag een paar minuten over hoe ze zelfmoord kan plegen. Dat zorgt ervoor dat de apen in haar hoofd rustig worden. Apen, zo noemt ze de rond stuiterende gedachten die ze nauwelijks weet te hanteren. Scott haar kracht is dat ze dingen ziet en verbanden legt, zaken die niet zijn weggelegd voor een gewone sterveling. Dat komt overigens wel met een prijs. Gutiérrez hangt met zijn twee meter erg aan zijn oude moeder, maar weet in de trilogie voor Scott onmisbaar te worden door zijn innerlijke en fysieke kracht.

De trilogie is alleen te lezen in de juiste volgorde. Achter de moordzaak verschijnen de contouren van een tegenstander waar ze geen grip op krijgen. De schrijver geeft deze nemesis langzaam gestalte in de drie delen. Alle gebeurtenissen, alle plotwendingen worden in het laatste deel op een formidabele manier samengeknoopt. Een absolute aanrader deze trilogie die je wel achter elkaar moet lezen om alle lijntjes nog helder te houden. We hebben niet allemaal zo’n hoog functionerend brein als Scott.

En onthutsende familiegeschiedenis

Geschiedenis, Verhalend, ,

Anita Terpstra wist niet meer van het dorp Harkema dan dat haar grootouders er waren geboren. Ze dook de archieven in en kwam daar met een onthutsend verhaal over zeven familiegeneraties weer uit tevoorschijn. Zo ontdekte ze dat spitkeet een ander woord is voor plaggenhut. Tegenwoordig is de Spitkeet een openluchtmuseum waar men kan ervaren onder welke omstandigheden de mensen woonden en leefden in dit Friese dorp. Tot halverwege de twintigste eeuw had men plaggenhutten, kippenhokken en holwoningen als onderdak. Zelfs als verblijfplaats voor een dier waren de holen nauwelijks goed genoeg.

Met soms wel veertien kinderen was de gezinssamenstelling groot en de kindersterfte hoog. Aan deze verpauperde regio, waar de grond weinig vruchtbaar was, werd door overheid en kerk nauwelijks enige aandacht geschonken. De werkloosheids- en criminaliteitscijfers lagen hoger dan elders in Friesland en het was armoede troef in dit heidegebied. De Harrekieten stonden bekend als een eigenzinnig volkje dat moest opboksen tegen het (voor)oordeel van messentrekkers, vechtersbazen, alcoholisten en onbetrouwbaar werkschuw tuig.

Door de erfenis uit vroeger jaren is Harkema nog steeds een berucht dorp. Maar de bewoners wisten zich in twee eeuwen grotendeels aan de armoede te ontworstelen. Tegenwoordig heeft het dorp enige landelijke bekendheid door de successen van de plaatselijke voetbalvereniging Harkemase Boys. In 2003 werd de club zelfs kampioen van de landelijke hoofdklasse in het amateurvoetbal.

Met het boek ‘Al mijn moeders’ wil Anita Terpstra haar voorouders eren en een plaats in de geschiedenis geven. Moeders die het ene kind na het andere baarden en keihard werkten. Hun inspanningen brengt de schrijfster voor het voetlicht en hun levens moeten aan de vergetelheid worden ontrukt, zo lezen we in het nawoord. Door gedegen onderzoek te paren aan een vlotte schrijfstijl, is ze daar ruimschoots in geslaagd.

Onze verloren harten

Literatuur, Young Adult Books

De ouders van Celeste Ng zijn eind jaren 60 van Hong Kong naar de VS verhuisd. Dat ze in de loop van jaren geconfronteerd is met haar “anders zijn”, ligt voor de hand, maar de aanleiding voor Onze verloren harten ligt in het jaar 2016. Eigenlijk was ze een boek aan het schrijven over een moeder, een zoon en haar kunstenaarschap. Met op de achtergrond Trump, gezinnen die aan de grens uit elkaar werden gerukt en de corona epidemie waar Aziaten de schuld van kregen, veranderde haar verhaal.

De economie van de VS herstellende van een enorme crisis. Een crisis waar China de schuld van kreeg. De regering besluit tot extreme maatregelen. Amerikanen van Chinese afkomst, en daarmee eigenlijk iedereen die een Aziatisch uiterlijk heeft, worden gedwongen trouw te zijn aan de vlag. Onder een nieuwe wet, PACT, krijgen de autoriteiten veel ruimte om het leven van deze inwoners aan banden te leggen. Je kunt zonder veel aanleiding opgepakt worden, boeken in bibliotheken worden uit de collectie gehaald en kinderen van Aziatische inwoners kunnen zonder pardon weggehaald worden en bij “patriottische” gezinnen worden ondergebracht.

Met deze dreiging op de achtergrond probeert Ethan zijn 12-jarige zoon Bird op te voeden en veilig te houden. De moeder van Bird is 3 jaar eerder van de een op de andere dag uit hun leven verdwenen om haar gezin veilig te houden. Zij is van Chinese afkomst en erger, ze heeft een gedichtenbundel gepubliceerd waar de strofe “onze verloren harten” uit komt. Die zin wordt gebruikt door mensen die zich verzetten tegen de overheid.

Als Bird 15 is, gaat hij op zoek naar zijn moeder. Halverwege het boek verandert het perspectief en lees je het verhaal van Margaret. Ondergedoken, afhankelijk van goedwillende inwoners is ze uit het zicht gebleven van de overheid. Ze heeft die jaren gebruikt om via een netwerk van bibliotheken, de verhalen op te tekenen van ouders die rouwen om hun kind dat is weggehaald door de autoriteiten.

De kracht van het verhaal ligt erin dat alles wat ze schrijft meer dan plausibel is. Antidemocratische krachten worden na de bestorming van het Capitool sterker. Boeken worden op dit moment uit de collecties van scholen en bibliotheken gehaald. Het anti-Aziatische is aan de orde van de dag.

De actie die Margaret jarenlang heeft voorbereid en waarmee het boek eindigt is van een grote schoonheid. Of de actie iets verandert in de autocratische maatschappij die de VS zijn geworden, wordt in het midden gelaten. Het is van levensbelang om verhalen te vertellen. Met die boodschap laat de schrijfster je achter, somber gestemd en tegelijk ook geraakt.

Augustus

Thrillers

De achtjarige Jack Thatch woont bij zijn tante Jo, nadat zijn ouders zijn verongelukt. Wanneer hij samen met zijn tante het graf van zijn ouders bezoekt, ontmoet hij Stella. Deze mysterieuze ontmoeting laat Jack niet los en hij raakt geobsedeerd door Stella. Wie is dit meisje? Wie is de vrouw die bij haar was? Allemaal vragen die door zijn hoofd spoken. De volgende dag gaat hij terug naar de begraafplaats, maar Stella is er niet. De dagen daarop ook niet. Tot een jaar later. Op 8 augustus, wanneer Jack het graf van zijn ouders bezoekt, is ook Stella weer aanwezig op de begraafplaats.

Al enkele jaren wordt er op 8 augustus een lijk gevonden. Het lichaam is volledig verbrand, maar de kleding is intact. Detective Faustino Brier tast in het donker naar antwoorden op deze moorden. Zijn enige aanwijzing zijn de vingerafdrukken van Jack Thatch, die gevonden zijn op de ID-kaart van het laatste slachtoffer. Maar een kind kan onmogelijk iets met deze moordzaak te maken hebben. Of wel?

Augustus speelt zich af in verschillende jaren, van 1984 tot en met 2020. Jack is acht jaar wanneer hij Stella ontmoet. Door de jaren heen zie je Jack opgroeien. Zijn obsessie met Stella wordt groter en je vraagt je af wie Stella precies is. Waarom vindt elk jaar op 8 augustus een moord plaats? Heeft Stella hier iets mee te maken? Allemaal vragen die langzaamaan door het verhaal heen worden beantwoord. Niet alleen lees je vanuit het perspectief van Jack, maar ook vanuit die van detective Faustino Brier. Hoe kan iemand verbrand zijn, terwijl de kleren intact zijn? Verder worden de hoofdstukken af en toe afgewisseld met stukken uit een logboek. In deze logboeken wordt gesproken over een Persoon ‘D’. Wie deze persoon is wordt door het verhaal heen steeds duidelijker.

Augustus is een dikke pil van bijna 700 pagina’s lang. Eigenlijk had het boek wel 100-150 pagina’s korter gemogen van mij. De afwisseling van de verschillende perspectieven en de logboeken zijn een interessante toevoeging aan het verhaal. De eerste helft van het boek vond ik goed, maar de tweede helft verloor het grotendeels mijn aandacht. De richting waar het verhaal op ging, was voor mij teleurstellend. Net zoals Barker zijn vorige boek Oorverdovend, die hij samen heeft geschreven met James Patterson, bevat het boek sciencefictionelementen, en hier moet je van houden. Het plot is prima opgebouwd, de hoofdstukken zijn niet te lang en de schrijfstijl is prettig. Toch had ik meer verwacht van Augustus. Het is een prima boek, maar ik hoop dat Barker met zijn volgende boek wat meer richting zijn Sam Porter-serie gaat in plaats van deze sciencefictionthrillers.

L’investigatore privato

Italiaanse literatuur, Thrillers,

Contrera is een schepping van Christian Frascella, de schrijver die ik ken van Ik ben de sterkste. Een prachtig en rauw boek met een hoofdpersoon die net zo’n einzelgänger is als Contrera, de hoofdpersoon uit deze serie thrillers.

Contrera, geen voornaam, woont in de wijk Barriera di Milano in Turijn. Een armoedige, multiculturele wijk. Hij is ontslagen als politieman nadat hij cocaïne wilde stelen uit de bewijskamer. Dankzij zijn vader, wel een gerespecteerde politieman, hoefde hij niet het gevang in. Omdat de opties minimaal waren, is hij een carrière als  l‘investigatore privato begonnen, oftewel een private eye in goed Engels. Hij houdt kantoor in een wasserette, met als enige inventaris een stoel en een koelkast voor zijn coronabiertjes. Hij heeft geen cent te makken. Zelfs in Italië valt er geen droog brood te verdienen met overspel.

Contrera heeft een ex en een puberdochter, met wie hij voortdurend in de clinch ligt. Hij slaapt al jaren bij zijn zuster Paola, de enige vrouw die onvoorwaardelijk van hem houdt, tot grote ergernis van zijn zwager. Liefde krijgt hij ook van de beide kinderen van Paola, daarmee houdt het met de liefde wel op.

Contrera’s karakter is op z’n zachtst gezegd hopeloos. Hij ging vreemd. Zijn ex trouwens ook met een toenmalige collega, die nu zijn beste en enige vriend is. Wilde met de opbrengsten van de cocaïne naar Costa Rica. Zonder vrouw en kind overigens. Hij stapelt leugen op leugen om zich uit situaties te redden die hij zelf gecreëerd heeft, waardoor zijn leven steeds ingewikkelder wordt. En is als veertigjarige erg gevoelig voor mooie vrouwen.

In het eerste deel van de trilogie blijft het nog redelijk binnen de perken met zijn karakterfouten, maar in het tweede deel loopt het behoorlijk uit de hand. Het zorgt wel voor de nodige humor, want hij kan het eigenlijk niet helpen. Zijn mond is sneller dan zijn brein, om over zijn libido maar te zwijgen. Met al zijn tekortkomingen vergeet je als lezer bijna dat Contrera wel een hele goede speurder is. Waar de politie het allang heeft opgegeven of verkeerde conclusies heeft getrokken, weet Contrera de ware toedracht te ontrafelen.

Voor liefhebbers van het private eye genre is Contrera een personage om van te houden en bovendien zijn er drie delen vol gênant gedrag, lijken, knappe vrouwen en familieproblemen. Genoeg redenen om deze thrillers te lezen.

Nog even over de omslagen van de serie. Die zijn van Claudia Claas. Ze springen er echt uit in dit genre waar uitgevers elkaars ontwerpen vooral lijken te kopiëren. Ik vind ze prachtig in al hun eenvoud en de weergave van aanwijzingen uit het verhaal.

Dochter van de vuurhoeder

Thrillers, Young Adult Books,

Daunis heeft een witte moeder en een vader die behoorde bij de Ojibwe-stam. Zij is de dochter van de vuurhoeder, degene die bij ceremonies verantwoordelijk is voor het vuur. Haar gemengde afkomst zorgt er voor dat ze heen en weer geslingerd wordt tussen twee werelden, de stad in Michigan waar ze woont en het reservaat van de Ojibwe. Het verlies van haar vader en de recente dood van haar oom David hebben haar getekend. Met David had ze een sterke band en ze twijfelt aan de officiële lezing van de doodsoorzaak. Hij zou zijn overleden aan een overdosis meth.
Ze staat op het punt om te gaan studeren en daarmee te verhuizen naar een andere staat, als haar beste vriendin Lily voor haar ogen wordt vermoord door een vriend die verslaafd is geraakt aan meth.

In de aanloop naar de moord lees je veel over de gebruiken en de positie van de inheemse bevolking, waar ijshockey een belangrijke rol speelt in het leven aan het Bovenmeer. Waar drugsverslaving een groot probleem is.
Daunis begint voorzichtig een relatie met Jamie die is aangetrokken om het ijshockeyteam te versterken. Na de moord op Lily wordt ze benaderd door de FBI om undercover te gaan en te helpen bij het ontrafelen van de drugshandel in het gebied. Het verhaal van Daunis leest lekker weg, maar krijgt een nieuwe dimensie als dit thrillerelement het verhaal binnensluipt.

Het leven van de stam in het huidige Amerika krijgt alle ruimte van de schrijfster, Angeline Boulley. Ze is zelf lid van de Ojibwe-stam en vond dat er te weinig verhalen zijn over inheemse vrouwen. De tekst is gekruid met niet vertaalde woorden en zinnen in de taal van de stam. Met haar debuut heeft ze een lekker weg lezende Young Adult geschreven, die de lezer meezuigt in de wereld van de oorspronkelijke bewoners van de Verenigde Staten.