Anne-Gine Goemans neemt de tijd om een roman te schrijven.
Ziekzoekers, haar debuut waar ze de Anton Wachterprijs mee won, kwam in 2007 uit. Glijvlucht verscheen eind 2011, maar is volledig het wachten waard geweest. Een prachtig verhaal over de 14 jarige Gieles, zijn verliefdheid op Meike, de afwezigheid van zijn moeder en de ganzen die moeten zorgen dat zijn moeder nooit meer naar Afrika gaat.
Daarover verscheen eerder een recensie op dit blog.
Ziekzoekers speelt in de bollenstreek waar Roelof Zeevoet zijn vader opvolgt die een succesvol internationaal bollenbedrijf leidde.
Nietsnut Roelof lijkt daar niet de meest geschikte persoon voor te zijn.
Ziekzoekers scheiden de gezonde bollen van de zieke. Zo lijkt Goemans haar personages aan een strenge maar liefdevolle blik te onderwerpen.
Beide romans spelen zich af in het Nederlandse polderlandschap. Het landschap dat meer schrijvers als Gerbrand Bakker en Franca Treur inspireert tot het schrijven van mooie verhalen. Je kunt bijna spreken van polderromans als op zich staand genre. Een omgeving waar een bijna ouderwets soort Nederland achtergrond is voor verhalen over herkenbare Nederlandse families en waar de grotestadsproblemen ver weg lijken. Anne-Gine Goemans is in ieder geval een aanwinst voor ons polderlandschap met haar verhalen, heldere stijl en humor.
Iedereen in Glijvlucht, dat is wat je Anne-Gine Goemans toewenst. Haar tweede roman, na Ziekzoekers, is een heerlijk boek dat je, zoals Peter Buwalda op de achterkant van het boek schrijft, met heimwee achterlaat. Heimwee naar die merkwaardige wereld in een Hollandse polder waar de geschiedenis van de drooglegging ten onder gaat aan het lawaai van dalende vliegtuigen.
Gieles is 14 jaar en woont met zijn vader en oom in een huis vlakbij een landingsbaan van Schiphol. Zijn vader moet ervoor zorgen dat vogels, vossen en alle andere dieren de banen vrijlaten om ongelukken te voorkomen.
De moeder van Gieles zit in Afrika goed te doen en hij mist haar. Maar Gieles heeft een plan. Hij probeert twee ganzen zover te dresseren dat ze op commando de landingsbaan van het vliegveld onveilig maken, zodat hij na het wegjagen van de ganzen als held door het leven kan gaan. Niet dat hij zonodig held wil zijn, maar zijn grote voorbeeld is Kapitein Sully die een vliegtuig een noodlanding liet maken in de Hudson en daarmee alle inzittenden het leven redde. Iedereen wil in de buurt van Kapitein Sully zijn en dat is precies wat Gieles denkt te bereiken. Eenmaal een held, zal zijn moeder niet meer naar Afrika afreizen.
Voor het zover is maken we kennis met prachtige personages. Vader Willem, zwijgzaam en lijdend onder de afwezigheid van zijn vrouw. Oom Fred die de moederrol op zich heeft genomen. Meike, chatvriendin van Gieles, die van huis is weggelopen en bij het gezin intrekt. Super Waling, een voormalige leraar met een gigantische omvang, die bezig is de geschiedenis van de drooglegging van de polder vast te leggen, met wie Gieles een onverwachte en hartverwarmende vriendschap sluit. Dolly, een gefrustreerde kapster die het liefst het vliegtuiggeweld zo snel mogelijk achter zich laat. Toon, vreselijke vriend van Gieles, die zijn dag doorbrengt met het uitknijpen van puistjes.
Gieles is verliefd op Meike en weet zich geen raad met zijn gevoelens en de bijbehorende fysieke manifestaties. Ondertussen schrijft hij een brief naar een beroemde Franse ganzentemmer voor advies. De brief schrijft hij in het Frans maar is voor ons vertaald in Nederlands, al lijkt daar een online-vertaalprogramma voor te zijn gebruikt, wat de brief een hilarisch karakter geeft. In het verhaal is het relaas van Ide en Sophia, voorouders van Super Waling, opgenomen. Een geschiedenis die je doet verlangen naar een volledige roman van Goemans over de drooglegging.
Kortom, een absolute aanrader deze grappige, ontroerende en hartverwarmende roman die Anne-Gine Goemans het literaire firmament inschiet.
Om helemaal vrolijk van te worden. Glijvlucht heeft een heuse themesong gemaakt door The Hype: