Tagarchief: Autobiografisch

Alsof opgroeien nog niet lastig genoeg is

Autobiografisch, Bestseller, Familie, ,

Een hand geven, iemand aankijken wanneer diegene tegen je praat, antwoord geven op een vraag van de juf op school; allemaal dingen die de meeste kinderen al best lastig vinden om te leren. Maar hoe leer je jezelf dit soort sociale vaardigheden aan wanneer je eigenlijk alleen maar met je hond durft te praten? En hoe houd je het in vredesnaam een hele dag vol in een klas vol luid pratende kinderen en onverwacht lawaai?

In Zondagskind zie je de wereld van een opgroeiend kind door de ogen van Jasmijn, een meisje met autisme. Maar omdat het verhaal zich eind jaren 80 en begin jaren 90 afspeelt, wordt het autisme niet herkend. Zo is ze nu eenmaal zegt haar moeder, wanneer Jasmijn zich terugtrekt in haar slaapkamer wanneer er visite is. Of wanneer ze met haar handen voor haar oren door het winkelcentrum loopt. En omdat ze liever met haar hond speelt dan met andere kinderen.

Judith Visser weet met dit boek precies de juiste toon te raken. Dat kan ook bijna niet anders wanneer je weet dat de schrijfster haar eigen jeugd met je deelt. Ik vind het ontzettend knap dat Judith haar belevenissen precies zo heeft opgeschreven zoals zij ze destijds heeft beleefd. Hierdoor begrijp je des te meer hoe vreselijk intens en overheersend de wereld op je over kan komen wanneer je niet kunt filteren. Je hoort alles, ziet alles en ruikt alles, tegelijkertijd, en dat is gewoon heel erg veel. Bij Judith uitte deze overprikkeling zich in zware migraine aanvallen, waardoor het leek alsof haar hoofd implodeerde.

Toch wordt dit boek nergens zwaar op de hand.  Alek Dabrowski, boekenrecensent bij o.a. Radio Rijnmond weet het treffend samen te vatten:

 ‘Soms kan een roman waarin gedetailleerd elke levensfase wordt beschreven gaan vervelen. Bij ‘Zondagskind’ had ik dat helemaal niet. Juist de details en de uitputtende beschrijvingen van wat er in Jasmijn omgaat na iedere verandering in haar leven maken het verhaal boeiend.’

Judith Visser is bij het grote publiek bekend als thrillerauteur maar wat ben ik blij dat ze ervoor gekozen heeft een uitstap te maken naar het romangenre en daarmee dit schitterende werk afleverde. Zondagskind is haar meest persoonlijke boek tot nu toe en  dit is bekroond met de Hebban Literatuur Clubprijs 2018, waarmee ze concurrenten als Arthur Japin, Haruki Murakami en Tommy Wieringa met een overvloed aan stemmen ver achter zich liet. Lezen dat boek! reserveer dit boek

 

 

 

Vrouwen

Literatuur, Non-fictie, Waar gebeurd,

9200000022071131Blijkens een artikel in de Leeuwarder Courant (5 juli jl.) van recensent Arie Storm is er in boekenland een prominente ontwikkeling gaande waarbij we worden overstroomd door een door een golf van vergeten klassiekers die nieuw leven wordt ingeblazen. Een goed voorbeeld hiervan is Stoner van Ted Williams, dat in al 1965 verscheen, maar onlangs opnieuw werd uitgebracht en op deze plaats werd besproken.

Ook het werk van de in 1994 overleden Amerikaanse schrijver Charles Bukowski wordt opnieuw onder de aandacht gebracht. Vrouwen is misschien niet zijn beste, maar wel zijn meest humoristische boek. Dat blijkt al op de eerste bladzijde waar staat dat elke overeenkomst met bestaande personen op toeval berust. In werkelijkheid is het boek sterk autobiografisch.

Het leven van de hoofdpersoon Henry Chinanski speelt zich grotendeels af in Los Angeles, waar hij op onverbloemde wijze verslag doet van zijn ervaringen met vrouwen. Ze verdwijnen net zo makkelijk uit zijn leven als ze zijn gekomen en hij doet geen enkele moeite daar verandering in aan te brengen. Verder drinkt de schrijver als een tempelier en met 300 katers per jaar moet hij wel over een maag van gietijzer beschikken. Dat hij ondanks zijn overmatig drankgebruik nog in staat is om regelmatig literaire lezingen te verzorgen mag een wondertje heten. De meester van het kale taalgebruik spaart zichzelf niet en stelt de zaken niet mooier voor dan ze zijn. De avonden worden gevuld met drinken, het draaien van klassieke platen en het rammen op een typemachine. Het mag geen verwondering wekken dat Chinanski met deze levenswandel regelmatig oog in oog komt te staan met de zelfkant van het bestaan. Een flinke doses zelfspot houdt hem op de been.

In de wereld draait door kreeg ‘Vrouwen’ bij de bespreking van het boek van de maand een eervolle vermelding. NRC handelsblad kende 4 sterren toe.

9200000022071129Wie iets rustiger wil beginnen zou met de novelle Postkantoor van start kunnen gaan. Hier beschrijft Bukowski het geestdodende werk op het postkantoor en de conflicten die hij uitvecht met de starre bazen. Ook hier doet de hoofdpersoon zich tegoed aan buitensporig drankgebruik. Eveneens autobiografisch.