Tagarchief: Eenzaamheid

Kun je liefhebben met een hart vol geheimen?

Bestseller, Familie, Ontboezeming, Ontroerend, Romans, , , , ,

Als ik de titel zie bij het inwerken van de nieuwe boeken ben ik meteen geïntrigeerd. Wat een mooie poëtische titel: Een vraagteken is een half hart. Dat spreekt mij als dichter enorm aan. Het boek begint in het Nu en dat is New York 2017 en later ook in Visby. Daarna speelt het verhaal zich afwisselend af in het Nu en Toen. Toen is Heivide, Gotland, 1979 en Stockholm en Parijs.

Elin is een succesvolle fotografe in New York en ze lijkt gelukkig. Ze werkt zoveel uren op een dag dat er bijna geen privé meer over is. Tot ze een kaart ontvangt vanaf haar geboorte-eiland. Hierna wordt ze overvallen door herinneringen aan haar jeugd. De dingen die toen zijn gebeurd hebben nog steeds een grote invloed op haar leven. En hoe zou het met Fredrik zijn, haar vriend voor het leven? Haar man en dochter zijn ondertussen van haar vervreemd maar laten haar niet helemaal los. Gelukkig maar want Elin heeft hier en daar wel een duw nodig.

Een vraagteken is een half hart neemt je mee en laat je voelen. Het leest als een trein. Het is dan ook geen verrassing dat het een bestseller is. De vertaalrechten werden al aan 25 landen verkocht. En misschien heeft het mijn blog helemaal niet nodig om veel gelezen te worden. Maar ik kan het toch niet laten omdat ik het zo’n prachtige roman vind.

Eerder schreef Sofia Lundberg haar debuutroman, Het rode adresboek. Ook dat werd onmiddellijk een internationale bestseller. Beide boeken zijn in onze bibliotheken te krijgen. Reserveren is handig. Dat kan met onderstaande button of aan de balie van je bieb.

Een bloedmooi boek

Literatuur, Ontroerend, Poëzie,

Anderhalve week geleden liep ik mijn plaatselijke boekhandel binnen. Net op tijd voordat de deuren dicht gingen vanwege het coronavirus.

Ik moest namelijk Daar waar de rivierkreeften zingen hebben. Enkel en alleen gebaseerd op de aanbevelingen op de voorkant van het boek. Daar was mijn oog op gevallen toen ik uit verveling wat over het internet surfde.

Gruwelijk mooi. NYT Book Review
 Adembenemend. The Times

owensBiologe Delia Owens debuteerde op haar 70e met dit boek, een tegelijk verbijsterend en hoopvol gegeven. Verbijsterend omdat ze op deze leeftijd een fantastisch, poëtisch verhaal heeft geschreven.
Hoopvol omdat ze op deze leeftijd een fantastisch, poëtisch verhaal heeft geschreven (voor al die aspirant schrijvers die er maar niet aan toe komen omdat ene boek te schrijven en het eerst maar bij wat blogjes houden).

1969. Het lijk van Chase Andrews wordt gevonden onder een uitkijktoren in het moeras van Barkley Cove in North Carolina.

1952. De zesjarige Kya ziet haar moeder vertrekken uit het huisje waar ze woont met haar ouders en broer Jodie. Het huis staat aan de rand van het uitgestrekte moerasgebied.

Wat volgt is een onwaarschijnlijk mooi geschreven verhaal over de tussenliggende jaren. De vertaalster Mariëtte van Gelder verdient een dikke pluim. De adembenemende en poëtische schrijfstijl blijft overeind in de vertaling.

Te veel vertellen over de inhoud zou een kleine zonde zijn, maar elke lezer zal verknocht raken aan het moerasmeisje Kya. Ze leeft in en met de natuur en probeert zoveel mogelijk andere mensen te mijden. Omdat mensen je teleurstellen of in de steek laten. In tegenstelling tot de natuur, die veranderlijk is maar altijd aanwezig.

Prachtig is hoe Owens haar biologische kennis verweeft in het verhaal. In de beschrijvingen van het moerasleven, in de rol van vrouwen en mannen bij dier en mens, in de observaties van Kya. Het bijna thrillerachtige einde zorgt er voor dat je je hart vasthoudt. Een parel van een boek.

Gruwelijk mooi. Adembenemend.

Te leen als e-book

Serotonine

Romans, Verhalend, ,

Wakker worden is het pijnlijkste moment van de dag lezen we op de eerste bladzijde van Serotonine, de nieuwste roman van de Franse schrijver Michel Houellebecq. Om die zware horde te verlichten is het reservoir van zijn koffiezetapparaat de avond tevoren al gevuld met water en het filter met gemalen koffie. Met één druk op de knop is de koffie klaar en wordt het tijd voor een sigaret en een antidepressivum in de vorm van een Captorix-tablet, dat de afscheiding van het gelukshormoon serotonine moet verhogen.

Serotonine is niet wat je noemt een vrolijk boek, al valt er genoeg te lachen. De depressieve ik-figuur is de zesenveertig jarige Florent-Claude Labrouste, het alter-ego van de schrijver. Hij blikt terug op zijn leven en vraagt zich af waar het mis is gegaan. De gestrande relatie met zijn hartsvriendin Camille drukt zwaar op zijn gemoed. Hij is nooit in staat geweest richting te geven aan zijn leven en slikt pillen die zijn libido zwaar hebben aangetast, terwijl het bestaan van vrouwen de enige drijfveer in zijn leven lijkt te zijn. Een tikkeltje vrouwonvriendelijk is de hoofdpersoon wel, voor hem zijn de dames –net als cafeïne en nicotine- vooral een genotmiddel.

Een regelrechte pageturner is Serotonine evenmin. De misantropische hoofdpersoon maakt nauwelijks een ontwikkeling door, klaagt voortdurend over zijn omgeving en is niet in staat enige verandering in zijn leven aan te brengen. Zijn beperkte binding met de buitenwereld kalft gaandeweg steeds verder af.

“Ik reed in een 4×4 diesel –ik had dan misschien niet veel goeds gedaan in mijn leven, ik had toch in elk geval bijgedragen aan de vernietiging van de planeet”.

Toch wil je als lezer weten hoe het verhaal afloopt. Slaagt hij erin het contact met Camille te herstellen, brengt een bezoek aan Ameyric, een vroegere vriend van adellijke komaf, misschien uitkomst? Of worden totale eenzaamheid en vergankelijkheid werkelijk zijn deel? Door de goede schrijfstijl is dit boek een genot om te lezen. De ironische passages zijn talrijk en als lezer vraag je je voortdurend af; meent de schrijver dit nou of word ik op de hak genomen? Houellebecq heeft zo’n mooie pen dat het in feite niet uitmaakt waarover hij schrijft, al mag het hier en daar wel iets minder grof.

Boogers, beste schrijver van Nederland II

Literatuur, ,

sproeten

Door Alleen met de goden was ik een aantal dagen van slag. Zelden zo’n urgent en rauw boek gelezen. Het leek mij vreselijk moeilijk voor de schrijver om hierna een verhaal te beginnen. Ik kon me Alex Boogers niet anders dan leeg en buiten adem voorstellen, maar met Onder een hemel van sproeten laat hij opnieuw zien dat hij de beste schrijver van Nederland is. Volgens mij dan.

sproetenHet verhaal begint met de 15 jarige zwarte Harvey die besloten heeft niet meer te praten. De enige met wie hij contact maakt is de even oude Amy. Een gevoelig en creatief meisje, dat thuis te maken heeft met een goed bedoelende maar vooral verongelijkte stiefvader. Jacob is oud en heeft onlangs zijn dementerende vrouw verloren. Alle drie staan ze alleen, al ontstaat er tussen de drie een band die leidt naar de verbijsterende climax.

Boogers lezen is als het drinken van een koppig biertje. Je moet de tijd ervoor nemen, enerzijds om er van te genieten, anderzijds omdat zijn thema’s vragen voor totale overgave. Eenzaamheid, discriminatie, misbruik, rouw, onbegrip, je krijgt het allemaal om de oren in dat prachtige taalgebruik van de auteur.

Bovendien speelt Boogers met de chronologie. Hij laat vooral Jacob en Amy vertellen waardoor langzaam duidelijk wordt wat ze beiden met zich meedragen. Harvey zijn gedachten komen in kleine stukken tot je. Tegen het eind van het boek valt alles samen in de eerder genoemde climax en een epiloog waarin duidelijk wordt hoe goed Onder een hemel van sproeten in elkaar zit. Een unieke, urgente stem in de Nederlandse literatuur.

reserveer deze boeken

 

Wonderschoon

Literatuur, Psychologische romans, ,

benedictwells

Een moeilijke jeugd is een onzichtbare vijand, dacht ik. Je weet nooit wanneer hij toeslaat. Deze overpeinzing van Jules Moreau sluit het eerste deel van Het einde van de eenzaamheid af. Het raakt de kern van het verhaal van Jules en zijn oudere broer Marty en zus Liz.

wellsHet begint als Jules bijkomt in een ziekenhuis na een motorongeluk. Vanaf zijn ziekenhuisbed vertelt hij in fragmenten het verhaal van zijn leven. Hoe hij als elfjarige zijn ouders verliest en hij met zijn broer en zus op een internaat terecht komt. Het begin van zijn eenzaamheid.

De enige met wie hij contact krijgt is de mooie Alva, met wie hij, de woorden van zijn vader in gedachten, een vriendschap voor het leven wil. Omdat vriendschap het langer volhoudt dan liefde.

Wells vlecht met de herinneringen van Jules een verhaal dat je vanaf het begin meevoert, waardoor zijn verdriet en eenzaamheid voelbaar worden. Over zijn ouders en vooral over het schuldgevoel dat hij heeft tegenover zijn vader. Over Marty, die van nerd uitgroeit tot een succesvolle internetondernemer. Over Liz, de prachtige zus die een wild leven lijdt. Jules voelt zich in de steek gelaten door beiden, maar Wells laat subtiel zien hoe zij met het verdriet om de dood van hun ouders omgaan. Niet in staat hun jongere broer te beschermen of te troosten, omdat ze zelf overeind proberen te blijven tegen de onzichtbare vijand.

Als Alva uit zijn leven verdwijnt, zoekt Jules zijn eigen eenzame weg. Pas als zij terugkomt lijkt Jules het geluk te vinden en zich te verbinden met een ander.
In het wonderschone slothoofdstuk, Een ander leven, slaagt Jules er in zijn verdriet een plaats te geven en een einde te maken aan de eenzaamheid die tot dan zijn gevoelsleven bepaalde.
Daarmee kom je vanzelf terug op de eerste zin van dit prachtige boek, Ik ken de dood al heel lang, maar nu kent de dood mij ook. Jules kiest voor het leven.

reserveer deze boeken

Slapeloze nachten

Thrillers

raabeOp de achterkant van dit thrillerdebuut lacht Melanie Raabe een vrolijke lach geaccentueerd door een donkere krullenbos. Die lach zet je op het verkeerde been, want De val is een grimmige en uitermate spannende psychologische thriller. De val hield mij ’s nachts uit slaap.

Linda Conrads is een succesvol literair schrijfster en leeft al ruim elf jaar een teruggetrokken leven in haar villa aan de Starnberger See. Afgezien van een hulp in de huishouding, haar tuinman en literaire agent, ziet ze niemand. Haar teruggetrokken leven heeft haar een bijna mythische status gegeven.Met deze beschrijving zou je bijna een stomend verhaal uit de Bouquetreeks verwachten, met de komst van een nieuwe tuinman ofzo. Maar al gauw zit je in het intrigerende verhaal van een 38 jarige vrouw die twaalf jaar eerder haar doodgestoken zus heeft gevonden. In een flits ziet ze nog net de moordenaar vluchten door de tuindeuren. De moord is nooit opgelost.

De eenzame Linda wordt prachtig beschreven, haar twijfels, angsten en het zelfverkozen isolement. De thriller schiet in de nagelbijtende stand als Linda’s leven op de kop wordt gezet wanneer ze in een journalist op tv de moordenaar van haar zus herkent (daar geef ik misschien te veel weg). De schrijfster weet dit verhaal over wraak en/of gerechtigheid geweldig neer te zetten. Ze verrast met nieuwe gezichtspunten en de vondst van een verhaal in een verhaal draagt bij aan de spanning. Dat verhaal is het nieuwste boek van Linda schrijft, gebaseerd op de moord van haar zus en haar wapen om de moordenaar uit de tent te lokken.

Een aanrader voor liefhebbers van Zusje van Rosamund Lupton.