Tagarchief: Familie

Lavery & Zoon

Ik weet niet precies hoe het werkt, maar sommige boeken lijken me te roepen. Dat klinkt misschien gek maar zo voelt het echt. Laatst nog. Ik was aan het werk in de Bibliotheek in Joure en liep even naar voren om een bakje koffie te halen. Toen ik langs de tafel met nieuwe boeken liep zei iets in mij dat ik me om moest draaien en het volgende moment had ik Lavery & Zoon in mijn handen. Vreemd, dacht ik, want het boek zag er niet per se heel aantrekkelijk uit. Maar goed, dat zegt natuurlijk niets over de inhoud. Ik ben door de jaren heen zo vaak aangenaam verrast dat ik me daar al lang niet meer door laat leiden. Dus hij ging mee.

Afgelopen weekend begon ik in deze 366 pagina’s tellende pil en voor ik het wist had ik hem uit. Wauw. Echt hoor, wat een boek! Ik ging er helemaal in op. Het is zo mooi geschreven dat de tranen me meerdere keren over de wangen liepen. Zo tegen het einde van het boek was dat ook weer het geval en mijn zoon, die me zo zag zitten zei ‘ist sa moai mem?’ Ja, ja en nog eens ja.

Dit is echt zo’n boek dat je niet uit wilt hebben. Ik kan dan zo moeilijk afscheid nemen van de personages. Een verhaal dat zo binnenkomt als deze verdient dan ook zeker een plaatsje op ons blog. Ik ging meteen op zoek naar meer moois van de hand van Jo Browning Wroe maar dit bleek haar debuut te zijn. En wat voor een! Ik hoop dat ze gauw met een volgend boek komt, ik kan bijna niet wachten.

Laat je overigens niet teleurstellen door de inhoudsbeschrijving in onze catalogus, die doet absoluut geen recht aan dit boek. Het kan op geen enkele manier uitdrukken welk effect de schrijfstijl op je heeft. Dus reserveer dit boek en sluit jezelf lekker een dagje af voor de buitenwereld. Daar ga je geen spijt van krijgen.

De andere Amerikanen

Nora krijgt bericht dat haar vader is overleden. Hij is midden in de nacht aangereden op een kruispunt in een klein plaatsje vlakbij het Joshua Tree National Park in Californië. Voor dood achtergelaten op het asfalt van de Highway 62. De politie probeert te achterhalen wie hem heeft aangereden. Dit lijkt het begin van een thriller, maar deze roman is veel meer dan een whodunnit.

Het slachtoffer, Driss, is met zijn vrouw vijfendertig geleden Marokko ontvlucht omdat hij vreesde voor zijn leven. In de Mojave woestijn begint hij een donutwinkel. Na verloop van jaren breidt hij de winkel uit naar een diner. Ze krijgen twee dochters, de oudste ogenschijnlijk gesetteld en Nora. Zij probeert als componist voet aan de grond te krijgen en is de spil in dit verhaal.

Nora keert in shock terug naar haar geboorteplaats om haar moeder bij te staan. De drie vrouwen gaan elk op hun eigen manier om met het verdriet. Nora gelooft niet dat de aanrijding een ongeluk is. Haar zus wil verder en Maryam, de moeder, verwerkt het verdriet in stilte.

Laila Lalami is geboren in Rabat en kwam op haar 24e naar de VS waar ze professor creative writing is aan de Universiteit van Californië in Riverside. De oorspronkelijke titel The Other Americans geeft beter weer wat een van de thema’s in dit prachtige boek is, het alledaagse, sluimerende racisme. Dat schreeuwt de schrijfster niet van de daken, maar wordt subtiel verweven in het verhaal, dat wordt verteld door meerdere personages in korte hoofdstukken. Toch geeft Lalami elk personage diepgang omdat ze iedereen ruimschoots de tijd geeft in het boek. Van de enige getuige van het incident, die zich niet durft te melden bij de politie omdat hij illegaal is, tot de zwarte politievrouw die de zaak onderzoekt. Dat uiteindelijk de toedracht van de aanrijding boven water komt is belangrijk voor het verhaal, maar ondertussen heb je een wonderlijk mooi en goed geschreven verhaal gelezen over familie, rouw, liefde en alledaags racisme. Een absolute aanrader, ook voor thrillerliefhebbers.

Het ergste wat je als ouder kan overkomen

Sommige boeken maken zoveel indruk op me dat ik amper onder woorden kan brengen wat ik er van vind. Alleen voor jou is er zo een.

In dit schitterend geschreven verhaal spelen Rob en Anna de hoofdrol. Ze zijn al sinds hun studententijd dol op elkaar en hun geluk wordt uitgebreid met de geboorte van hun zoontje Jack, waar ze ontzettend van genieten. Wanneer Jack 5 jaar is heeft hij soms vreemde ongelukjes. Niet heel ernstig, maar wel opvallend. Alsof hij ineens duizelig is. Anna maakt zich zorgen dat er misschien iets mis is met zijn evenwicht en dringt er op aan dat ze met hem naar de dokter moeten. Rob denkt dat het allemaal wel meevalt, ieder kind is toch wel eens een beetje onhandig? De dokter geeft aan dat Jack een hartstikke gezond kind is maar wat hem is overkomen klinkt een beetje als epilepsie, daarom wil hij voor de zekerheid een CT-scan laten maken.
En dan blijkt dat er ‘iets’ te zien is op de scan… 

Luke Allnutt schrijft openhartig over het ergste wat je als ouder kan overkomen. De angst, de onmacht en het grote verdriet. Ik waarschuw je maar vast, het is hartverscheurend. En toch is dit een van de mooiste boeken die ik de laatste jaren gelezen heb. Ik ga geen verdere pogingen doen om dit te beschrijven, ik raad je aan dit pareltje zelf in alle rust te ontdekken.

Kun je liefhebben met een hart vol geheimen?

Als ik de titel zie bij het inwerken van de nieuwe boeken ben ik meteen geïntrigeerd. Wat een mooie poëtische titel: Een vraagteken is een half hart. Dat spreekt mij als dichter enorm aan. Het boek begint in het Nu en dat is New York 2017 en later ook in Visby. Daarna speelt het verhaal zich afwisselend af in het Nu en Toen. Toen is Heivide, Gotland, 1979 en Stockholm en Parijs.

Elin is een succesvolle fotografe in New York en ze lijkt gelukkig. Ze werkt zoveel uren op een dag dat er bijna geen privé meer over is. Tot ze een kaart ontvangt vanaf haar geboorte-eiland. Hierna wordt ze overvallen door herinneringen aan haar jeugd. De dingen die toen zijn gebeurd hebben nog steeds een grote invloed op haar leven. En hoe zou het met Fredrik zijn, haar vriend voor het leven? Haar man en dochter zijn ondertussen van haar vervreemd maar laten haar niet helemaal los. Gelukkig maar want Elin heeft hier en daar wel een duw nodig.

Een vraagteken is een half hart neemt je mee en laat je voelen. Het leest als een trein. Het is dan ook geen verrassing dat het een bestseller is. De vertaalrechten werden al aan 25 landen verkocht. En misschien heeft het mijn blog helemaal niet nodig om veel gelezen te worden. Maar ik kan het toch niet laten omdat ik het zo’n prachtige roman vind.

Eerder schreef Sofia Lundberg haar debuutroman, Het rode adresboek. Ook dat werd onmiddellijk een internationale bestseller. Beide boeken zijn in onze bibliotheken te krijgen. Reserveren is handig. Dat kan met onderstaande button of aan de balie van je bieb.

Viktor

Met Viktor schrijft Judith Fanto een hartveroverende, waargebeurde familiegeschiedenis over de betekenis van familiebanden. Je bent Joods als je een Joodse moeder hebt. Maar hoe werkt het allemaal in een Joodse familie waarin niet gepraat wordt over opgepakt, gedeporteerd en vermoord. Maar alleen over de onschuldige begrippen: weggehaald, op transport gesteld en omgekomen. Geertje de jongste telg van de familie vind het lastig omgaan met de Joodse identiteit en de angst en schaamte van haar familie. Het lijkt wel of de familie Rosenbaum nog steeds onderduikt.

Geertje gaat op zoek naar haar familiegeschiedenis en zo komen de verhalen van Geertje en haar oud-oom Viktor uiteindelijk samen. Opgroeien in de schaduw van ouders met een oorlogstrauma. Judith Fanto beschrijft het in deze rijke en liefdevolle ode aan haar familie waarin ze haar eigen plek heeft gevonden.

Deze debuutroman over identiteit heeft mij vanaf het begin gegrepen. De sprongen van Geertje naar Viktor maken dat het boek leest als een trein. Als je na het lezen van dit blog zin hebt om deze roman te lezen dan kun je het hieronder reserveren.

Never judge a book by its cover

Door Betty Wiersma

Ik pakte dit boek vanwege het uiterlijk. Een oppervlakkige keuze, zul je misschien zeggen, maar ik moet bekennen dat ik meestal op deze manier kies. Als de buitenkant van een boek mij niet aanspreekt en ik weet niets van de schrijver, dan is de kans erg klein dat ik het lees. Voor mij gaat Never judge a book by its cover dus niet op.

waha

Op de voorkant van dit boek lees ik, in handgeschreven letters, dat het om een moordgeschiedenis gaat. De schrijfster is Zweeds. De combinatie van een Zweedse schrijfster en een moordverhaal bevalt mij meestal goed dus besluit ik het te gaan lezen.

Ik heb er geen moment spijt van gehad, maar het was niet een Zweedse moord met een ontknoping zoals ik het had verwacht. Het is meer een spannend familieverhaal.

Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Tornedal op het Finse platteland. Hier woont het gezin Toimi. De schrijfster laat je kennis maken met de, maar liefst 14, leden van het gezin. Ze doet op een geheel eigen manier, met humor en spanning.

Vader Pentti Toimi is, nukkig, onberekenbaar, ontoegankelijk en regeert met harde hand. De 3 oudste kinderen zijn het huis uit en 2 kinderen zijn op jonge leeftijd overleden. De andere kinderen wonen allemaal nog thuis op de boerderij, waar de omstandigheden hard zijn.

De gezinsleden zijn erg verschillend en toch allemaal onherroepelijk aan de familie verbonden (“Er zit zoveel kracht in gezamenlijkheid”) Annie, de oudste dochter, die inmiddels in Stockholm woont en zwanger is. Esko de oudste zoon die hoopt de boerderij over te kunnen nemen. Hirvo de zoon die met dieren kan praten en al die anderen. Opgroeien in dit gezin heeft beperkingen en is benauwend en er zijn veel botsingen tussen de broers en zussen en hun ouders.

Het gezin Tomio is geen doorsnee gezin door het aantal kinderen en hun overheersende vader. Ik kreeg door het lezen al snel een band met dit gezin. Door de manier van schrijven blijf je nieuwsgierig. Er hangt vanaf de eerste pagina spanning in de lucht. Er moet iets gebeuren met de autoritaire vader van het gezin, dat is duidelijk. Maar gaat moeder Siri ook daarmee akkoord en hoe pakken ze dit aan en wie krijgt welke rol?

Testament is in 2019 verschenen en stond op de bestsellerlijst in Zweden.

Ik begrijp wel waarom. Het is een aanrader.

reserveer

Agneta’s erfenis

Deze roman over het Zweedse landgoed de Leeuwenhof begint in 1913. Een hele andere tijd dan de onze. Waar vrouwen nog niets in te brengen hebben. Maar waar in de grote steden al wel vrouwen zijn die zich inzetten voor meer vrouwenrechten en vrouwenkiesrecht, de suffragettes. Agneta is een dochter uit een adellijk geslacht. Zij ontworstelt zich aan dat milieu en studeert aan de Koninklijke Kunstacademie in Stockholm. Ze woont in een armoedige kamer en heeft een vriend waarvan haar familie nog niet op de hoogte is. Maar dan krijgt ze bericht dat haar enige broer en vader een ongeluk hebben gehad.

Ze haast zich terug naar huis en belooft haar broer om voor het landgoed en de stoeterij te zorgen als hij sterft. Wat ze niet verwacht gebeurt toch. Ze maakt een hartverscheurende keus die eigenlijk geen keus is. Het boek geeft een goed beeld van het leven van een vrouw begin vorige eeuw.

Maar wie is die nieuwe charmante beheerder Max die haar betovert met zijn charme? En hoe kwam het eigenlijk dat de stal in brand raakte? Was er meer aan de hand dan alleen maar een hevige brand?

Als Agneta het heel moeilijk krijgt helpt haar oude vriend Lennard haar uit de brand. En is Agneta echt heel anders dan haar moeder of hebben ze toch meer van elkaar dan ze dacht? Lees het allemaal in deze dikke historische roman. Die ook nog spannend is en romantisch.

En achterin het boek staan al korte beschrijvingen van de nog te komen delen 2 en 3. Een aanrader voor liefhebbers van de serie: De zeven zussen. Dus reserveren maar …

De vrouw van de vuurtorenwachter

Vorige week werd ik op Facebook onder deze afbeelding getagd met de opmerking Irene, dit heb jij! 
En inderdaad, ik herken mezelf er helemaal in 🙂
Ik moet gewoon altijd iets te lezen in huis hebben. Het liefst natuurlijk van die verhalen die je alles om je heen laten vergeten en waar ik dan weer lovende blogs over kan schrijven. Vooral nieuwe boeken zijn altijd welkom. En als die dan ook nog eens geschreven zijn door een auteur die ik niet ken, ben ik helemaal happy.

Karen Viggers kende ik nog niet en De vrouw van de vuurtorenwachter is haar enige boek in onze collectie. Ik denk dat dat nog wel gaat veranderen, want Viggers heeft al meer romans uitgebracht die in het buitenland goed ontvangen worden.

De vrouw van de vuurtorenwachter gaat over de 77-jarige weduwe Mary Mason, die aanvoelt dat ze niet lang meer zal leven. Tot haar grote schrik staat er ineens een man voor haar deur die ze nooit meer hoopte te zien. En dan geeft hij haar ook nog eens een brief, met de nadrukkelijke vraag deze aan de geadresseerde te geven. Een opdracht waar ze als een berg tegen op ziet…

Naast Mary staat haar zoon Tom centraal. Hij keerde 10 jaar geleden gebroken terug van een expeditie naar Antarctica en is daar nog steeds niet helemaal overheen. Wat heeft hij nodig om dat hoofdstuk af te sluiten en verder te gaan met zijn leven?

Een vrouw die haar leven wil afsluiten en haar zoon die juist wil beginnen met leven, om deze bijzondere tegenstelling draait het allemaal in het boek. Viggers weet mooi te omschrijven hoe complex familierelaties kunnen zijn. Hoe goed ken je elkaar nu echt?
Het boek is hier en daar wel wat traag en er zit best veel herhaling in, maar echt storend is dat niet. Het is gewoon een fijne familieroman geworden, met veel aandacht voor de mooie natuur van Tasmanië.

 

Een moordenaar, een muilezel en een jongen

De bruggenbouwer van Markus Zusak laat me zo nu en dan achter met tranen in mijn ogen. Denk ik bij de eerste bladzijden nog, waar gaat dit over en wil ik wel verder lezen, dat verandert vervolgens snel. En halverwege het boek kan ik met moeite nog stoppen met lezen. Alleen als mijn ogen bijna dichtvallen van de slaap leg ik het boek aan de kant. Gelukkig heb ik vakantie en kan ik de hele dag besteden aan lezen. En dan toch nog veel te snel heb ik het boek uit! Maar het blijft rondzingen in mijn hoofd. Ik lees de eerste bladzijden nog eens. Want het boek is bijzonder geschreven. Op de flaptekst staat: van binnen naar buiten en van achter naar voor. En zo is het inderdaad. Het is een verhaal dat niet hoeft te stoppen. Je kunt na de laatste bladzijde gewoon weer opnieuw beginnen.

Vijf broers in een huis zonder volwassenen. Moeder dood en vader verdwenen. De Dunbar jongens voeden elkaar op volgens hun eigen regels. De bijzondere huisdieren. Een vader die terug keert. Het zijn ingrediënten voor een fantastische roman.

Hoofdstukken met sprookjesachtige titels maken nieuwsgierig. Bijvoorbeeld: het meisje dat uit de radio klom, het wereldkampioenschap sterven of de beschilderde piano. Gewoon beginnen met lezen en op den duur valt alles op zijn plek.

Markus Zusak is een internationale bestsellerauteur. Hij schreef onder andere de wereldberoemde verfilmde klassieker De Boekendief. Hij woont met zijn gezin in Sydney, Australië.

Het appartement aan Central Park

Wat ben ik toch altijd blij met de tafels met nieuwe boeken, in al onze bibliotheken. Hoeveel pareltjes ik daar al niet ontdekt heb, ontelbaar inmiddels. En het mooie is, dankzij ons blog komt een aantal van die fijne boeken daarna lekker opnieuw in de schijnwerpers te liggen, op onze blogtafel! De fijnste plekken in de bieb voor wie op zoek is naar mooie leestips.

Ik heb dit keer een boek van Fiona Davis, een schrijfster waarvan ik nog niet eerder iets gelezen had. Bij nader inzien geen wonder, aangezien ze nog behoorlijk nieuw blijkt te zijn in schrijversland. Maar ik kan je zeggen, hier hoort ze thuis!

Het appartement aan Central Park is een bijzonder verhaal, dat begint in het Londen van 1884, waar Sara Smythe ‘hoofd huishoudelijke staf’ is in het prestigieuze Langham Hotel. Nadat ze voorkomt dat het kind van één van hun belangrijkste gasten uit een raam valt, ontmoet ze de vader van het meisje, Theodore Camden. Deze beginnend architect is bijzonder geïnteresseerd in het werk van Sara en geeft aan dat hij mee werkt aan de bouw van een nieuw appartementengebouw in New York: het Dakota.  Het is een gigantisch en baanbrekend project en hij vraagt zich af of Sara misschien naar New York wil komen om  hoofd van de huishouding in het Dakota te worden.

Daarna verplaatst het verhaal zich naar New York, 1985, waar Bailey Camden net ontslagen is uit een ontwenningskliniek en probeert haar baan als binnenhuisarchitect terug te krijgen, maar dit blijkt niet zo makkelijk als ze had gehoopt. Ze neemt contact op met haar nicht Melinda, die een appartement bezit in het Dakota, in de hoop dat zij iets voor haar kan betekenen. Melinda is van plan haar appartement volledig te laten opknappen en wie kan dat nu beter dan haar nichtje Bailey, die al zoveel renovaties gedaan heeft?

Davis neemt je als lezer stukje bij beetje mee door de levens van Sara en Bailey en dat doet ze heel boeiend. Er zijn verschillende plotwendingen die het spannend en verrassend houden. Net wanneer je denkt te begrijpen waar het verhaal naartoe gaat wordt je ineens op het verkeerde been gezet. Dat vond ik erg knap gedaan!
Daarom vind ik dat Het appartement aan Central Park het verdient om nog een tijdje in de schijnwerpers te liggen, klaar om de volgende lezer te laten genieten. reserveer dit boek