Tagarchief: Ierland

In één woord: schitterend!

Bestseller, Familie, Ontboezeming, Ontroerend, Romans,

John Boyne, schrijver van ‘de jongen in de gestreepte pyjama’ is terug. En hoe! Zondagmorgen begon ik tijdens de koffie aan zijn laatste boek ‘Wat het hart verwoest’ en ik heb net tijdens mijn lunchpauze de laatste van maar liefst 603 pagina’s omgeslagen.
En hier zit ik nu, nog steeds helemaal in de ban van dit boek.

Boyne vertelt het levensverhaal van Cyril, en de auteur kiest ervoor om zijn lezer op een interessante wijze op de hoogte te brengen van hoe het leven van deze jongen begint. Het eerste personage dat beschreven wordt is namelijk Cyril’s moeder Catherine, die als 16-jarig ongehuwd meisje door de kerk wordt verbannen. Zwanger, iets wat beslist ondenkbaar was in een klein Iers gehucht in het jaar 1945.
Ze probeert een nieuw leven op te bouwen in Dublin en realiseert zich maar al te goed dat zij daarin geen kind kan groot brengen.
Ze staat haar zoontje af voor adoptie en daarna maakt het verhaal een sprong van 7 jaar waarin we een verlegen Cyril en zijn pleegouders Maude en Charles  Avery leren kennen. Er gebeurt heel wat in het jaar 1952 maar voor Cyril is zijn kennismaking met leeftijdgenootje Julian het belangrijkste moment van zijn leven. Cyril is compleet gefascineerd door dit bijdehante kereltje en merkt tot zijn grote verbazing dat hij niet stottert als hij met Julian praat.

Het hele boek heeft een fijne, chronologische volgorde waarbij het verhaal steeds 7 jaar vooruit springt in de tijd en waarin je steeds dezelfde personages terugziet. Wonderlijk genoeg weet Boyne het leven van Cyril’s moeder fantastisch te verweven met dat van Cyril. Ze blijken vlakbij elkaar te wonen en komen elkaar verschillende keren in hun leven tegen, zonder te weten dat ze moeder en zoon zijn. En zo zijn er meer personages die we meerdere keren terug zien. In een ander boek zou dit misschien gekunsteld over kunnen komen, Boyne weet het wél op de juiste manier samen te brengen. Knap!

Ik waarschuw maar vast; dit is een boek dat binnenkomt. Keihard.
Ondanks het beladen onderwerp en de verdrietige gebeurtenissen weet Boyne precies op de juiste momenten humor in te zetten.
Dat is wat dit boek zo bijzonder en maakt en waarom je het gewoon moet lezen. Doen hoor!reserveer deze boeken

Feestelijke laatste riten

Detective, Humor,

laatsteriten
In de proloog vermoordt een man een jonge vrouw terwijl haar baby toekijkt. Met de omslag erbij denk je al gauw dat dit een duistere thriller wordt, maar niets is minder waar. De laatste riten van Jess Kidd is een feest om te lezen.

kiddZesentwintig jaar na de proloog arriveert een hele knappe jongeman, Mahony, in een dorp aan de Ierse kust waar de moord is gepleegd. Hij is op zoek naar zijn moeder. Als baby is hij te vondeling gelegd bij een klooster en een van de nonnen heeft hem een foto nagelaten waarop een jonge moeder een kind vasthoudt.

Mahony brengt het dorp in rep en roer. Niet alleen door zijn uiterlijk waarmee hij de ingedutte vrouwen van het dorp wakker schudt, maar vooral door zijn zoektocht. Orla, de moeder van Mahony, was een losbandige jonge vrouw die de mannen in het dorp gek maakte. Voor de meeste inwoners was het een opluchting dat ze verdween.

De verrassing van het boek is dat de schrijfster de grenzen van het genre oprekt met bovennatuurlijke verschijnselen en een bijna terloops gevoel voor humor. Mahony ziet de doden, die vooral voor een vrolijke noot zorgen. Zo wonen bij een oud-verpleegkundige op zolder de overleden bewoners van een verpleeghuis. Ze had een hekel aan klagende oudjes en zorgde zelf voor een permanente oplossing. Bij toerbeurt blazen de ex-patiënten ’s ochtends in de havermout van de verpleegkundige, zodat ze die koud naar binnen moet slobberen.

Verder is het dorp bevolkt met allerlei gedenkwaardige personages, zoals een oude, steenrijke actrice die iets van haar gloriedagen hoog wil houden met haar pruik en een jaarlijks toneelstuk. Of wat te denken van een wezelachtige pastoor die op LSD in zijn onderbroek door de straten loopt. De verbeeldingskracht van de schrijfster, de vele wendingen in het verhaal, de mooi beschreven sfeer van het dorpsleven en de lichte en magische toon maken van het lezen een groot feest. Hiertegen legt de aanwezige duistere kant van het verhaal het ruimschoots af.

reserveer

Fijn vervolg Montefiore

Bestseller, Feelgood, Historisch, Romantiek,

montefioreWat tref ik het toch weer. Ik ben gek op vervolgverhalen én op Santa Montefiore dus ik was in de wolken toen ik van mijn moeder hoorde (nog bedankt mam!) dat er een vervolg bleek te zijn op De vrouwen van Kasteel Deverill. 

Het tweede deel in de Deverill-saga heet Als de rododendron bloeit en heeft alles waar je zo van houdt bij Montefiore. Drama, onbereikbare liefdes en onverwachte wendingen.

Het knappe van deze schrijfster vind ik dat je meteen weer helemaal in het verhaal zit. Ik heb het eerste deel meer dan een jaar geleden gelezen maar pakte moeiteloos de draad weer op. Ik wist nog precies wie de personages waren en wat ze in het eerste deel meegemaakt hadden. Zo knap dat Montefiore dit voor elkaar krijgt!

Het verhaal van de drie meiden die we leerden kennen in de vrouwen van kasteel Deverill gaat verder in dit tweede boek. Zou Kitty nu dan toch gelukkig worden met Jack? En zal Celia, die altijd in Londen heeft gewoond, kunnen aarden nu ze naar Ierland komt? En Bridie? Blijft ze in Amerika of kan ze Ierland maar niet vergeten?
Op deze en nog veel meer vragen vind je in Als de rododendron bloeit  het antwoord. Maar zoals we van de schrijfster gewend zijn rijzen er ook weer allemaal nieuwe vragen…

De boeken zijn prima los van elkaar te lezen, maar wil je echt optimaal genieten dan raad ik je toch aan om eerst deel één te lezen. Dan heb je straks extra plezier van dit tweede deel en van deel drie, die in de maak is. Ik kan niet wachten.

Een enkeltje Ierland

Chicklit, mijnboek, Romantiek,

mijnboek
Els van Wier

monchy

Een hippe jonge meid in de rol van James Herriot, het is weer eens wat anders. Enkeltje Ierland gaat over de Nederlandse Lisa, die is verhuisd van Amsterdam naar het Ierse dorpje Brentwood  om daar te gaan werken als dierenarts.

Lisa geniet van het werk op het ruige platteland. Maar waar ze niet gelukkig van wordt, is van de gedachte dat haar eierstokken beginnen te rammelen. Ze is 30 en voor haar gevoel nadert ze haar houdbaarheidsdatum. Ze wil nu toch wel heel graag zo langzamerhand de man van haar leven ontmoeten, zeg maar de vader van haar kinderen. En waar haal je die vandaan tussen al die boeren op middelbare leeftijd?

Via Skype heeft Lisa heel regelmatig contact met haar vriendin in Amsterdam. Even wat anders dan koeien en kippen, maar kletsen over mode, shoppen, eten en diëten. En over de buurman, niet te vergeten. Met deze ingrediënten ertussendoor wordt het toch een echte chicklit.

Dit is de tweede roman van Charlotte de Monchy. De eerste was Zes maanden zonder.  Hoewel de boeken zich afspelen in Ierland, worden ze allebei aangeprezen als “100% Nederlandse feelgood”. Een beetje jammer van Enkeltje Ierland is dat het happy end wel heel plotseling komt, alsof de bladzijden ineens op waren.

Maar dat zien we door de vingers. Alleen van het omslag van beide boeken word je al vrolijk. Net wat je nodig hebt op een dag in februari dat de regen tegen de ruiten slaat.

Echte feel-good romans

Bestseller, Historisch, Romans, Tweede Wereldoorlog, , , , ,

Soms heb je van die dagen dat je gewoon even een fijn boek wilt lezen. Geen moord en doodslag, geen verdriet en ellende, nee, gewoon een lekker, makkelijk lezend verhaal. Met een vleugje spanning, wat romantiek en misschien wat geheimzinnige onderdelen, maar niet al te ingewikkeld. Zo eentje die je met een zucht van voldoening uitleest. Laat ik daar nou net weer een paar van gelezen hebben. Echt van die boeken die je een vriendin zou aanraden. Bij deze dus!

De vuurtoren van ConnemaraOm te beginnen De vuurtoren van Connemara van Santa Montefiore. Een bijzonder boek, omdat het verhaal deels beschreven wordt vanuit een wel heel ongebruikelijk personage; namelijk de geest van de overleden Caitlin Macausland. In eerste instantie kun je bijna niet anders dan medelijden hebben met deze door iedereen geliefde vrouw, die op jonge leeftijd overlijdt en haar man en twee kleine kinderen achterlaat. Maar wanneer het verhaal zich ontvouwd begin je toch te twijfelen, was ze wel zo volmaakt als ze leek?
Een heerlijk feel-good boek, waarvan de plot je als lezer al snel duidelijk wordt, maar dat maakt niets uit. Het is een fijn verhaal met gelukkig toch een paar verrassingen op het eind. ‘De zomer is niet compleet zonder een nieuwe roman van Santa Montefiore.’ schrijft weekblad Margriet en dat ben ik helemaal met ze eens!

Het meisje op de rotsenDan Het meisje op de rotsen van Lucinda Riley. Dit boek vond ik in de bibliotheek van Joure op de tafel met ‘aanraders van onze leden’. Hier kunnen bibliotheekbezoekers de boeken neerleggen die ze erg goed vonden. Een leuk snuffelplekje voor wie even niets kan vinden, dat blijkt wel. Want wat is Het meisje op de rotsen een mooi boek zeg!
Op een meeslepende manier wordt verteld hoe twee families jaren geleden met elkaar verbonden raakten. En nu, zo’n 30 jaar later, lijkt de geschiedenis zich te herhalen.
Een bijzonder verhaal met onverwachte gebeurtenissen, soms een beetje te mooi om waar te zijn. Gelukkig is dat helemaal niet storend voor het verhaal, sterker nog, het past er wel bij.

De vertrouwelingTenslotte dan nog De vertrouweling van Kate Morton. Wat een fijn boek zeg! Er zat helemaal niets voorspelbaars in dit boek, en het einde van het verhaal zag ik al helemaal niet aankomen. Super!
Ik ga er verder niets over zeggen, want dit is echt zo’n boek dat je als lezer helemaal zelf moet ontdekken, dan geniet je het meest!

Zodra ik dit boek uithad heb ik meteen nog een titel van deze Kate Morton aangevraagd, want allemensen, wat kan zij mooi schrijven zeg. Ik zag in de catalogus dat ze in ieder geval nog drie boeken geschreven heeft, dus ik kan nog even vooruit, gelukkig maar! 🙂

Drie heel verschillende boeken dus, maar ze hebben één ding gemeen: ik heb van allemaal evenveel genoten!