Tagarchief: Jonathan Tropper

Mannenboeken

Psychologische romans, Romans, , ,

Sommige boeken kunnen je compleet verrassen. Zo nam ik kortgeleden een roman mee naar huis waarvan in dacht dat het een echt ‘vrouwenboek’ was. Zo’n lekker romannetje waar je een avondje mee op de bank kruipt om je hoofd eens even lekker leeg te maken.

Tot mijn grote verbazing bleek deze roman door een man geschreven te zijn. Het was een bekend verhaal, van verlies, verbroken relaties en meer, maar dan nu eens vanuit het perspectief van de man. Wat een aangename verrassing!

Deze Jonathan Tropper is echt een geweldige auteur. Natuurlijk, sommige dingen die hij beschrijft zijn voor de hand liggend, maar het is echt erg leuk om eens te lezen hoe mannen bepaalde dingen ervaren. Hij is echt heel volledig, in hoe zijn hoofdpersoon bijvoorbeeld de puberteit doorgekomen is en hoe diep een vriendschap kan wortelen.
Erg mooi en boeiend!

Toen ik tijdens het opruimen in de bieb een ander boek van deze auteur tegenkwam heb ik dat dan ook meteen weer meegenomen. En niet onterecht, want ook 7 dagen, 7 nachten bleek een heerlijk boek te zijn.
Dit hele verhaal speelt zich af tijdens een sjive , een Joods ritueel rondom de rouw waarmee ik helemaal niet bekend was. Nabestaanden rouwen na het overlijden van een dierbare 7 dagen en 7 nachten lang, samen in één huis. De hoofdpersonen in dit boek kunnen normaal gesproken amper een uur in elkaars gezelschap doorbrengen, dus je kunt wel nagaan dat een hele week niet meevalt…

Ik zal verder niets vertellen over de inhoud van het boek, simpelweg omdat het veel te leuk is om zelf te ontdekken hoe dit gaat aflopen. Wat ik wel kan verklappen is dat Tropper je van de ene emotie in de andere slingert. Zo kreeg hij het voor elkaar om een scène die ik helemaal verontwaardigd zal te lezen zo af te sluiten dat ik toch weer zat te lachen.
Dan ben je wat mij betreft een top auteur.

Gelukkig zijn er nog meer boeken van zijn hand verschenen, er is zelfs net weer een nieuwe uit in Amerika. Ik kan niet wachten tot de vertaling binnen is bij ons, Jonathan Tropper is wat mij betreft een blijvertje!

Tip vd Mnd: Jonathan Tropper

Humor, Tip vd Mnd
Naar catalogus
Naar catalogus

Hoe moet je een stuk schrijven over het werk van iemand die ontroerend en grappig kan schrijven over de dood van een geliefde, over mannen die het even niet meer weten, over een disfunctionele familie en over sex met buurvrouwen?

Je kan dan gaan vertellen wat Jonathan Tropper zo humoris- tisch of ontroerend maakt, maar dat wordt al snel net zo interessant als een verhandeling over boekhouden voor het MKB.

Dan maar iets over zijn werkwijze. Op zijn website vertelt Jonathan Tropper over zijn manier van schrijven.
Hij begint met een personage. Na een poosje verzint hij in grote lijn een verhaal. Die grote lijn raakt hij al snel uit het oog waardoor het verhaal een warboel van hoofdstukken wordt. Uiteindelijk moet het boek  zichzelf presenteren uit die warboel, tenminste dat hoopt Tropper elke keer. Als je dit weet is het wonderlijk hoe helder en leesbaar zijn verhalen zijn.

Misschien komt dat wel omdat het lijkt alsof Tropper schrijft volgens het motto: Never change a winning team. Tropper schrijft nl. telkens hetzelfde boek, of beter hij schrijft boeken met telkens dezelfde ingrediënten, maar doet dat verhipte goed.
Hoofdpersoon is een man van rond de 30, afkomstig uit een disfunctionele joodse familie, die door omstandigheden wordt gedwongen een confrontatie aan te gaan met het leven. De omstandigheden worden veroorzaakt door de dood van een familielid, vriend of geliefde. Personages en gebeurtenissen worden stevig aan elkaar gelijmd door ijzersterke dialogen, humor, sex (met o.a. buurvrouwen) en ontroering. En omdat het voor een Amerikaan erg moeilijk het leven anders voor te stellen krijg je er nog een happy end bij.

2012 wordt trouwens een Tropperjaar, een Topjaar, een Tropenjaar.
In april beginnen de opnames van de serie Banshee die hij schreef met geestverwant David Schickler. De serie wordt geproduceerd door Alan Ball, bekend van Six feet under en True Blood. In september verschijnt in de VS een nieuw boek. In die maand beginnen ook de filmopnames van This is where I leave you (Zeven dagen, zeven nachten), waarvoor hijzelf het script schreef. En om het jaar helemaal compleet te maken wordt Het boek van Joe verfilmd in het najaar met Edward Burns en Tropper zelf als producent. Oftewel, hoe je uit de wonderlijke warboel van een schrijftafel een wonderlijk drukke agenda kunt hebben.

Op het SuderBlog is eerder over drie in het Nederlands vertaalde boeken geschreven:

Zeven dagen, zeven nachten
Leven na Hailey
Het boek van Joe

Jonathan Tropper: Het boek van Joe

Humor, Literatuur,
Naar catalogus
Naar catalogus

Joe is 17 jaar geleden uit Bush Falls vertrokken om nooit weer terug te keren. Hij heeft een bestseller geschreven over zijn jeugd waarin hij afrekent met de bevolking met hun basketbal-religie en homofobie.
Als zijn vader na een beroerte in coma raakt, gaat hij toch terug naar de plaats waar hij zijn jeugdliefde achterliet. Al snel krijgt hij een milkshake over zich heen en een pak slaag van ellendeling Sean.

Wat volgt is een terugblik op het jaar 1986 en zijn vriendschap met Wayne en Sammy. Zijn seksuele obsessie voor de moeder van Sammy en zijn liefde voor Carly en de confrontatie met familie, vrienden en vijanden

In het programma 24 uur van Wilfried de Jong vertelde Jochem Myjer over zijn voorliefde voor romkoms, romantische komedies, en feelgood-movies. Zelf vindt hij zich een pleaser om zijn publiek even een paar uur alles te doen vergeten.

Mocht Myjer ’s een keer rustig op de bank kunnen zitten dan zijn de boeken van Jonathan Tropper een aanrader voor hem, een geschreven variant op de feelgood-movies. Ik ken in ieder geval geen andere schrijver die humor en ontroering en levensechte personages zo verbluffend neer kan zetten als Tropper. De man schrijft boeken om van te houden.

Jonathan Tropper – Leven na Hailey

Humor, Literatuur, ,
Naar catalogus
Naar catalogus

Ik had een vrouw. Ze heette Hailey. Nu is ze er niet meer. En ik ook niet.

Er zijn veel boeken geschreven over het verwerken van de dood van een geliefde, maar weinig zijn tegelijk zo grappig en ontroerend als Leven na Hailey van Jonathan Tropper.

Doug Parker is in rouw. Een jaar geleden verloor hij zijn vrouw Hailey door een vliegtuigongeluk. Hij slijt zijn dagen met het gooien van stenen naar konijnen en het eten van afhaalmenu’s. Hij heeft zich opgesloten in zijn huis omdat medelijden net zoiets is als een scheet, die van jezelf is nog te doen maar die van een ander is niet te harden (een aforisme uit het boek).

Verder vecht puberende stiefzoon Russ op school, is zijn vader aan het dementeren, wil zijn zwangere tweelingzus scheiden, gaat zijn jongere zus trouwen en probeert zijn moeder dit alles te verwerken met veel wijn en pillen. En toch zorgt zijn familie ervoor dat hij de draad weer oppakt, want het leven gaat door.

Hoe dat leven eruit ziet laat Tropper zien in een geweldig boek waar scherpe humor en ontroering elkaar afwisselen. Je gaat houden van de licht-gestoorde familie Parker die met al zijn eigenaardigheden aan je voorbij trekt.

Droge grappen, dodelijke dialogen

Humor, Literatuur,
Jonathan Tropper
Jonathan Tropper

‘Pa is dood’, zegt Wendy terloops, alsof het eerder gebeurd is…
‘Hoe is het met mam?’
‘Je kent mam toch? Ze wilde weten hoeveel fooi ze de lijkschouwer moest geven’.

Hiermee begint het derde boek van Jonathan Tropper dat in het Nederlands is vertaald en deze dialoog zet meteen de toon van dit bijzonder grappige boek met een scherp familierandje.
De 7 dagen en nachten slaan op de sjivve die de familie van Judd houdt nadat zijn vader is overleden. De sjivve is een gezamenlijke rouwperiode waarin familie, vrienden, buren en ongewenste personen hun medeleven kunnen betonen.
Het leven van Judd staat op de kop nadat hij zijn vrouw in bed heeft betrapt met zijn baas, terwijl hij haar wilde verrassen met een verjaardagstaart vol brandende kaarsen. Het laat zich raden waar de taart uiteindelijk belandt en in wat voor crisis Judd terechtkomt.
Met zijn familie om hem heen wordt het er in eerste instantie niet veel beter op. Vanwege de geweldige dialogen en een hilarische maar ook ontroerende ontrafeling van de familiebanden is het al snel duidelijk waarom Tropper’s boek binnenkort verfilmd wordt. Deze Joodse familie verdient het grote canvas, maar allereerst een grote schare lezers.