Voor een boekenverslinder als ik is het altijd weer een feest om een nieuwe auteur te ontdekken die lekkere dikke pillen schrijft. Dan heb je extra lang plezier van je boek. Helemaal als er dan ook nog meerdere delen verschenen zijn! Gelukkig word ik regelmatig aangenaam verrast.
Zo stuitte ik laatst letterlijk op Sarah Lark, omdat de klant die haar debuut had gelezen en nu het vervolg wilde aanvragen, het nogal zware boek per ongeluk vlak voor mijn neus op de balie liet vallen. Dat is nog eens een originele kennismaking! 🙂 Ik vroeg deel twee voor deze mevrouw aan en nam op haar aanraden Het land van belofte mee naar huis.

Deze roman met een prachtige omslag is maar liefst 596 pagina’s dik en absoluut een aanrader! Het speelt zich af in 1852 en vertelt het verhaal van twee jonge vrouwen die hun vertrouwde leventje in Engeland achter zich laten om in Nieuw-Zeeland te gaan trouwen.
Alleen dat al, dat vrouwen die nog niet eens volwassen zijn het aandurven helemaal alleen naar de andere kant van de wereld te reizen, vind ik intrigerend. Wat drijft hen?

Gelukkig kom je daar in dit boek snel genoeg achter en leef je vanaf het begin mee met de bescheiden Helen en de opgewekte Gwyneira.

Het is natuurlijk helemaal geweldig dat het verhaal nog niet afgelopen is als je het boek uit hebt. Sarah Lark heeft een prachtig drieluik geschreven waarin Helen en Gwyneira steeds terugkeren.
In het tweede boek Het lied van de wolken maken we kennis met de kleindochters van deze vrouwen en ook dit verhaal is van begin tot eind heel meeslepend. Ik was onder de indruk van de verhaallijn over de jonge Elaine en mijn ogen vlogen over de pagina’s om erachter te komen hoe het af zou lopen. Spannend!

Ik kon dan ook bijna niet wachten om in het laatste deel te beginnen: je moet gewoon doorlezen!
In dit boek draait het allemaal om Gloria, de achterkleindochter en erfgename van Gwyneira. Zij maakt op haar twaalfde dezelfde lange reis als haar overgrootmoeder vroeger, om in Engeland naar kostschool te gaan. Ze mist haar leven in Nieuw-Zeeland vreselijk en zou het liefst zo snel mogelijk teruggaan. Maar dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit en raakt ze nog verder van huis…

En met dit derde en laatste deel is het dan echt afgelopen. Zucht. Ik vind het altijd zo vreselijk jammer om weer afscheid te moeten nemen van al die boeiende personages waar ik een paar weken lang zo van genoten heb! Ik vind de schrijfstijl van Sarah Lark echt heel mooi, zeker ook omdat ze zo uitgebreid en levendig over Nieuw-Zeeland en de Maori-cultuur vertelt. Heel bijzonder!
En om de ervaring compleet te maken: terwijl ik het laatste deel las stond in BNN – 3 op reis Nieuw-Zeeland centraal. De prachtige reis die Chris Zegers door het land maakte en waarbij hij allemaal plaatsen aandeed die ik kende uit het boek, maakte de beleving voor mij extra speciaal. Kan ik iedereen aanraden!