Tagarchief: Michael Robotham

Tip vd Mnd: Michael Robotham

Thrillers, Tip vd Mnd, , ,
 Michael Robotham
Alle titels

Op de website van Michael Robotham staat dat hij meestal in zijn pit of despair te vinden is, een kelderkantoor in zijn huis vlakbij het strand in Sidney. In die put van wanhoop werkt hij om de extravagante leefstijl van zijn vrouw en dochters te onderhouden. Dat moet geen probleem zijn want voordat hij zich stortte op de thriller was Robotham journalist en ghostwriter voor politici, popsterren en anderen die graag hun belangwekkende leven op papier zagen (o.a. Lulu en Geri Halliwell). Van die “autobiografiën” zijn meer dan twee miljoen exemplaren verkocht.

Gelukkig houdt hij het nu alleen bij thrillers want zijn serie rond psycholoog Joe O’Loughlin is van hoog niveau. Over het vierde deel Boetedoening schreven we eerder op dit blog.

Het eerste boek met O’Loughlin is meteen raak. In De verdenking wordt hij verdacht van moord op een voormalige patiënte van hem. Hijzelf is ervan overtuigd dat een andere patiënt de dader is en probeert zijn onschuld te bewijzen terwijl hij er alles aandoet om uit handen van de politie te blijven. Alles is goed in dit boek, een spannend plot, overtuigende personages en een aangename humor.

In het tweede boek, Het verlies speelt politieman Vincent Ruiz de hoofdrol en is O’Loughlin ietwat op de achtergrond, maar weer sleept Robotham je mee.

Met O’Loughlin en Ruiz heeft Robotham een geweldig duo geschapen. Een duo dat niet ongeschonden door de serie komt doordat de misdaad onverbiddelijk hun privésfeer binnenkruipt.

In het pas verschenen De afrekening laat Robotham een andere kant van hem zien. Het verhaal speelt zich voor een groot deel af in Irak waar een journalist op het spoor komt van een grootschalige financiële fraude. Het leven van een journalist in een land dat dreigt te bezwijken onder geweld en corruptie wordt haarscherp neergezet door voormalig journalist Robotham. Het plot is ingewikkeld maar in de handen van deze schrijver even duidelijk als nagelbijtend spannend.

Michael Robotham over zijn laatste boek The Wreckage (De afrekening)

Tweede kans Nicci French

Thrillers, ,
naar Nicci French
naar Nicci French

Eigenlijk was ik persoonlijk wel klaar met de vrijwel jaarlijks verschijnende literaire thrillers van Nicci French. Jonge-vrouw-krijgt-grote-problemen-die-niemand-verdient.
Met Blauwe maandag slaat het schrijversduo een nieuwe weg in, een serie met een vast hoofdpersonage, Frieda Klein.

Frieda Klein is psychoanalytica en heeft geen welkom-mat bij haar voordeur liggen. Ze is eigengereid, heeft geen behoefte aan koetjes en kalfjes en worstelt met de nodige (slaap-)problemen. Ze lijkt hiermee wel wat op haar collega klinisch-psycholoog Joseph O’Loughlin uit de boeken van Michael Robotham, een serie waar ik aan moest denken bij het lezen van dit boek.
Robotham voorziet zijn boeken van de nodige humor. Het schrijversduo staat meestal weinig lollig op de foto, maar French begint in Blauwe maandag zowaar ook met wat humor. Die komt vooral van de bijfiguren als Joseph, een Poolse klusjesman en Frieda’s vroegere mentor Reuben wiens leven een puinhoop is, zoals wel vaker gebeurt bij psychologen in boeken (hoe dat zit in het echte leven weet ik niet).

In de boeken van Robotham komt het kwaad dicht bij de hoofdpersoon. Dit overkomt Klein ook. Het brengt haar in problemen omdat ze moet kiezen tussen haar beroepsgeheim en de veiligheid van anderen. Iets dat we ook van Robotham kennen. Wat we ook kennen van deze Australische schrijver is de politieman die zorgt voor het nodige vuurwerk in het verhaal.

Zo begint dit blog aardig te lijken op een wedstrijdje tussen French en Robotoham. Voorlopig wint Robotham, maar met Klein hebben we een prachtig personage die we in ons hart kan sluiten. Een veelbelovende  eerste uit de serie rond Frieda Klein met een redelijk spannend plot dat lekker op gang komt na een aarzelend begin vanwege de vele personages die geïntroduceerd worden. Dat het ondanks de spanning wat voorspelbaar is nemen we op de koop toe.

Robotham

Thrillers,
Naar recensie
Boetedoening

Michael Robotham is een Australiër  en groeide volgens zijn eigen site op in kleine dorpjes met meer honden dan mensen en meer vliegen dan honden. Zijn thrillers spelen opvallend genoeg in Engeland.
Joe O’Loughlin is een klinisch psycholoog met de ziekte van Parkinson en Boetedoening is het vierde boek waarin hij een rol speelt. Daarnaast schreef Robotham Vuurvast en Nachtboot zonder O’Loughlin. Het is het eerste boek dat ik van deze thrillerschrijver lees en ik moet toegeven dat ik niet goed heb opgelet want Robotham krijgt voor al zijn thrillers juichende recensies.

Ondanks een ingewikkeld plot houdt hij het verhaal helder en spannend en met een tobbende psycholoog als hoofdpersoon krijg je bijna vanzelf de nodige diepgang. Als het even kan begin dan in De verdenking, het eerste boek rond O’Loughlin. In Boetedoening zitten veel verwijzingen naar eerdere boeken en dat kan het leesplezier van ouder werk bederven. Over het verhaal verklap ik niks vanwege datzelfde leesplezier, behalve dat je merkt dat Robotham zelf dochters heeft als hij over O’Loughlin en zijn dochters schrijft. De geweldadige woedeuitbarsting als iemand zijn dochter te na komt is een van de sterkste scènes uit het boek.