Tagarchief: roadtrip

Paradise village, roadtrip van een vader en zoon

mijnboek
Dina Eringa

umbgroveAfwisselend wordt in de ik-vorm het verhaal verteld door Frank, bankier en zijn zoontje Thomas, die met zijn tweeën een autoreis door het westen van Amerika maken.

De reis is een vlucht en Frank vertelt wat er aan de vlucht uit Nederland vooraf ging.
Hoe hij als CEO van een grote bank, zoals hij zelf zegt “eerlijk, hardwerkend, hard voor zijn medewerkers, veel geld verdienend en rijk levend”, ontslag krijgt daardoor thuis zit en belaagd wordt door journalisten. Zijn medebestuurders negeren hem en met zijn zoon ontvlucht hij alle sores voor een korte vakantie naar Amerika. Daar trekken ze rond, logeren in motels en ontmoeten mensen van diverse pluimages. Frank komt tijdens de reis steeds meer tot het besef dat hij zijn zoontje Thomas niet kent en verwachtigen van hem heeft die niet reeel zijn. Langzamerhand dringt het tot hem door dat Thomas anders is, creatief, lief en positief, maar geen studiebol.

Het verhaal eindigt in Paradise village als Thomas wegloopt en de vader zich afvraagt wat hij fout gedaan heeft, “behalve alles wat hij als vader heeft fout gedaan”.

Paradise village is een makkelijk lezend verhaal, dat op lichtvoetige wijze een kijkje geeft in de gedachtewereld van een vader en (oud) bankier en zijn zoontje. Een boek voor een paar lekkere ontspannende uurtjes.

Rotmoevie

Rotmoevie
Rotmoevie

Zaterdag 14 september was ik voor het eerst in de bibliotheek van Amsterdam, sta je wel even te kijken als bibliothecaris uit de provincie, maar daar ga ik het niet over hebben. In de bibliotheek werd de Middag van het Kinderboek gehouden, een hele leuke middag gepresenteerd door Ted van Lieshout, een hele leuke man.
Na afloop werd de Gouden Lijst uitgereikt, de prijs voor het beste jeugdboek voor 12 tot 15 jaar. Naast Rotmoevie van Marian de Smet waren Rebel met vleugels van Marcel Roijaards en Zwarte zwaan van Gideon Samson genomineerd.

In Rotmoevie lift Eppo naar het zuiden als hij wordt opgepikt door de 18-jarige Tabby. Beide hebben een reden om weg te rijden van huis, al hebben de ouders van Eppo erop aangedrongen want hij moet “wat van de wereld zien”.

Het verhaal is een onvervalste roadtrip. Een genre op zich, waarin de hoofdpersoon meestal een verleden achter zich probeert te laten om erachter te komen dat het verleden op de achterbank zit.

Eppo en Tabby krijgen in weerwil van hun verschillende karakters een band met elkaar en er groeit een vertrouwen waarin ze elkaar vertellen wat er gebeurd is, al gaat dat gepaard met het nodige gehakketak. Hoe het zit met Eppo en Tabby wordt langzaam duidelijk in dit juweel van een boek.

De Smet schrijft zo helder dat de zinnen je tegemoet glanzen en je ontroerd het boek dichtslaat, mijmerend over liefde, vriendschap en verdriet. De verhalen van Eppo en Tabby vormen een mooi contrast, maar dat moet je zelf maar lezen.

Het boek van Roijaards staat nog op mijn nog-te-lezen-lijstje, maar de jury van de Gouden Lijst moet er een hele kluif aan hebben gehad om de keus te maken. Zwarte zwaan en Rotmoevie zijn me even lief en beide boeken staan nu gesigneerd in de boekenkast. Tussen alle andere romans want dit zijn volwassen jeugdboeken.

Tsjik, roadtrip

Tsjik van Wolfgang Herrndorf
Naar de catalogus

Je bent een geluksvogel, ik heb dit boek uit en jij kan het nog gaan lezen.

Tsjik is een roadtrip van twee 14 jarige jongens in een gestolen Lada. Maik die door zijn ouders aan z’n lot wordt overgelaten en Tsjik omdat dat gemakkelijker is dan Andrej Tsjichatsjorov.
Beiden hebben geen Facebookvrienden om het zo maar te zeggen. Als Maiks vader twee weken op zakenreis gaat met zijn strakke secretaresse, zijn moeder weer in rehap en het gazon gesproeid is, beginnen ze een roadtrip naar Walachije, Duits voor Nergensland.

Wat volgt is een hilarische reis, met een kennisquiz om het grootste toetje te verdienen, een ex-nazi met geweer, een politie-achtervolging en een poging om hun naam in een korenveld te schrijven met de Lada. Een einmalige trip. Razendknap geschreven, het kan zo op je leeslijst, en bij mij hoef je niet meer aan te komen met gezwam dat die Duisters geen gevoel voor humor hebben. Bovendien zijn Maik en Tsjik allebei op hun eigen manier verliefd en dergelijk gedoe is altijd leuk.

Wolfgang Hernndorf weet als striptekenaar de vaart erin te houden en dat zorgt ervoor dat dit boek leest als een roadtrip die veel te kort duurt.
Awesome zou John Green zeggen en als hij Duits sprak; einzigartig, wunderbar und großartig. Een vette aanrader.

Holly is Solace

Naar The Siobhan Dowd Trust

Haar verleden ligt voor haar en ze kan niet meer terug staat er op de omslag. Het is eigenlijk zo’n zin waarvan je denkt huh, hoe bedoel je?. Toch geeft het goed weer wat er in dit boek gebeurt.

Holly Hogan is 15 jaar en woont in een gezinsvervangend tehuis in Londen tot ze geplaatst wordt bij een kinderloos echtpaar. In een kast vindt ze een blonde pruik. Als ze die opzet voelt ze zich zelfverzekerd en sexy en noemt ze zichzelf Solace. Ze besluit om op zoek te gaan naar haar moeder die in Ierland woont. Tijdens de roadtrip die volgt wordt Holly’s verleden langzaam duidelijk en hoe ze in haar fantasie dat tragische verleden heeft gepimpt. Siobhan Dowd doet dit door de gedachten en emoties van Holly en Solace weer te geven, zodat je meegesleept wordt op deze roadtrip waarin het verleden Holly inhaalt.

Siobhan Dowd  schreef vier jeugdboeken die allemaal bekroond zijn, voordat ze overleed in 2007 op 47 jarige leeftijd. Enkele dagen voor ze stierf stichtte ze de Siobhan Dowd Trust, dat zich inzet voor schrijf- en leesbevordering onder achtergestelde kinderen. Je zou willen dat die jongeren haar boeken lezen, want het zijn prachtige verhalen. De Weg is het laatste boek dat van haar verschenen is in het Nederlands.

Een overzicht van haar boeken.