Soms heb je van die dagen dat je gewoon even een fijn boek wilt lezen. Geen moord en doodslag, geen verdriet en ellende, nee, gewoon een lekker, makkelijk lezend verhaal. Met een vleugje spanning, wat romantiek en misschien wat geheimzinnige onderdelen, maar niet al te ingewikkeld. Zo eentje die je met een zucht van voldoening uitleest. Laat ik daar nou net weer een paar van gelezen hebben. Echt van die boeken die je een vriendin zou aanraden. Bij deze dus!

Om te beginnen De vuurtoren van Connemara van Santa Montefiore. Een bijzonder boek, omdat het verhaal deels beschreven wordt vanuit een wel heel ongebruikelijk personage; namelijk de geest van de overleden Caitlin Macausland. In eerste instantie kun je bijna niet anders dan medelijden hebben met deze door iedereen geliefde vrouw, die op jonge leeftijd overlijdt en haar man en twee kleine kinderen achterlaat. Maar wanneer het verhaal zich ontvouwd begin je toch te twijfelen, was ze wel zo volmaakt als ze leek?
Een heerlijk feel-good boek, waarvan de plot je als lezer al snel duidelijk wordt, maar dat maakt niets uit. Het is een fijn verhaal met gelukkig toch een paar verrassingen op het eind. ‘De zomer is niet compleet zonder een nieuwe roman van Santa Montefiore.’ schrijft weekblad Margriet en dat ben ik helemaal met ze eens!

Dan Het meisje op de rotsen van Lucinda Riley. Dit boek vond ik in de bibliotheek van Joure op de tafel met ‘aanraders van onze leden’. Hier kunnen bibliotheekbezoekers de boeken neerleggen die ze erg goed vonden. Een leuk snuffelplekje voor wie even niets kan vinden, dat blijkt wel. Want wat is Het meisje op de rotsen een mooi boek zeg!
Op een meeslepende manier wordt verteld hoe twee families jaren geleden met elkaar verbonden raakten. En nu, zo’n 30 jaar later, lijkt de geschiedenis zich te herhalen.
Een bijzonder verhaal met onverwachte gebeurtenissen, soms een beetje te mooi om waar te zijn. Gelukkig is dat helemaal niet storend voor het verhaal, sterker nog, het past er wel bij.

Tenslotte dan nog De vertrouweling van Kate Morton. Wat een fijn boek zeg! Er zat helemaal niets voorspelbaars in dit boek, en het einde van het verhaal zag ik al helemaal niet aankomen. Super!
Ik ga er verder niets over zeggen, want dit is echt zo’n boek dat je als lezer helemaal zelf moet ontdekken, dan geniet je het meest!

Zodra ik dit boek uithad heb ik meteen nog een titel van deze Kate Morton aangevraagd, want allemensen, wat kan zij mooi schrijven zeg. Ik zag in de catalogus dat ze in ieder geval nog drie boeken geschreven heeft, dus ik kan nog even vooruit, gelukkig maar! 🙂

Drie heel verschillende boeken dus, maar ze hebben één ding gemeen: ik heb van allemaal evenveel genoten!