Tagarchief: Seksueel misbruik

Schrijft hij nu alweer over Robotham?

Een nieuwe Robotham is altijd een feest. Op dit moment valt er weinig te vieren, dus blijf ik lekker bloggen over deze Australiër in Britse dienst. Joe O’Loughlin is een klinisch psycholoog met de ziekte van Parkinson en hoofdpersonage van negen thrillers. Behalve een kleine vermelding in Meisje zonder leugens speelt hij geen rol in dit tweeluik, maar O’Loughlin heeft aan de universiteit gedoceerd waar Cyrus zijn opleiding heeft genoten. Een knipoog naar de lezers van zijn boeken.

Cyrus Haven is een forensisch psycholoog met een enorm jeugdtrauma. Bij Robotham geen personages zonder fysieke of psychische rugzak. Hoe de schrijver het doet weet ik niet, maar met een paar eenvoudige penstreken weet hij altijd geloofwaardige personages neer te zetten waar je onmiddellijk sympathie voor voelt.

Cyrus Haven wordt in Meisje zonder verleden door een studievriend gevraagd te praten met een meisje dat in een jeugdinstelling regelmatig de boel ontregeld. Hij moet bepalen of deze Evie de instelling mag verlaten, omdat ze zegt dat ze 18 is. Evie is een raadsel. Zes jaar geleden is ze gevonden in een huis waar wekenlang een lijk heeft liggen te rotten. Totaal verwaarloosd en misbruikt. Niemand weet wie ze is en haar plaatsing in de instelling is ook geheim.

Evie heeft een gave, al vind ze het zelf een vloek. Ze ziet of iemand liegt en laat Cyrus daar nou net een proefschrift over hebben geschreven. Over menselijke leugendetectors. Haar gave maakt dat ze de mensen om haar manipuleert en angst aanjaagt. Cyrus raakt gefascineerd door de jonge vrouw en wordt meegesleurd in een verhaal waar spoken uit het verleden opduiken. Wat heeft Evie meegemaakt, wie heeft haar misbruikt en wie zit achter haar aan?

De boeken vormen een perfecte tweeluik en het is zwaar aanbevolen om ze vlak achter elkaar te lezen. Nagelbijtend spannend met een lekker plot en personages om bij in te trekken.

Vanessa is 15. Jacob is 42.

Kom en laat je aanbidden, laat je strelen, mijn duistere Vanessa.

Uit: Bleek vuur van Vladimir Nabokov.

Op 15 jarige leeftijd krijgt Vanessa Wye een liefdesrelatie met haar 42 jarige docent Engels.
…of…
Op 42 jarige leeftijd manipuleert Jacob Strane zijn 15 jarige leerling in een seksuele relatie.

Die ambivalentie is waar dit ongemakkelijke, maar overweldigend goed geschreven boek over gaat.

vanessaVanessa verhuist in 2000 naar een kostschool in Maine waar ze langzaam wordt ingepalmd door Strane, docent Engelse literatuur. Zeventien jaar later heeft Vanessa een baantje als receptioniste in een hotel en is Strane nog steeds aanwezig in haar leven. Ze lijkt opgebrand, drinkt veel en slikt pillen.

Haar verhaal wordt heen en weer springend in de tijd verteld. De titel Mijn duistere Vanessa komt uit een gedicht van Nabakov. Met literatuur verleidt Strane Vanessa. Hij geeft haar Nabokov’s Lolita te lezen, zijn manier om haar te laten weten dat hun liefde bijzonder is. Het ongemak tijdens het lezen ligt erin dat Vanessa de relatie met Strane ziet als een liefdesrelatie. Een verboden liefde, maar wel een grote liefde, niet te begrijpen voor anderen. Een relatie die ze zelf ook gewild heeft, althans die overtuiging lijkt ze nodig te hebben om niet onderuit te gaan. Maar is dat vol te houden als ze in 2017 geconfronteerd wordt met verhalen van andere vrouwen die vertellen over hun ervaringen met Strane?

Kate Elizabeth Russell heeft jarenlang aan dit boek gewerkt. Het lijkt gebaseerd op haar eigen leven, maar daar geeft ze geen uitsluitsel over. Wel heeft ze het verhaal aangepast tijdens de MeToo discussie. Het boek heb ik al dagen uit, maar het blijft spoken in mijn hoofd. Wat een goed geschreven verhaal.

reserveer

Catch & kill

Catch & Kill verwijst naar een heimelijke techniek die wordt gebruikt door tabloidkranten om te voorkomen dat een persoon informatie openbaar maakt die schadelijk is voor een derde partij.

Bron: Wikipedia

farrow

Ronan Farrow kreeg in 2018 de Pulitzer Prijs voor zijn stukken in The New Yorker over de beschuldigingen van seksueel geweld door Hollywood-producer Harvey Weinstein.

De grote Amerikaanse omroep NBC, waarvoor Farrow het verhaal maakt, zet hem onder grote druk om te stoppen met zijn onderzoek en weigert uiteindelijk ook maar iets uit te zenden over Weinstein.
Daarom wijkt Farrow uit naar The New Yorker. Die tegenwerking van NBC kan hij in eerste instantie niet plaatsen.

Catch & Kill is het verslag over de tijd bij NBC en daarna, waarin hij probeert zijn verhaal van de grond te krijgen en te publiceren.

Het boek, waarin namen je om de oren vliegen, leest als een thriller, maar allemachtig wat een hartverscheurend en woestmakend verhaal.
Weinstein probeert alles om zijn seksueel misbruik uit de publiciteit te houden. Omdat het er op lijkt dat ondanks geheimhoudingscontracten de misbruikte vrouwen hun verhaal doen aan Farrow, zet hij de bazen van NBC onder druk en schakelt hij een Israëlisch privédetectivebureau in om dirt over Farrow te vinden. Die volgen zelfs Jonathan Lovett, de man van Farrow. Ze stoppen er uiteindelijk mee omdat Lovett zo’n saai leven leidt. Wat een van de weinige humoristische momenten in het boek oplevert als Lovett in reactie hierop zegt dat hij helemaal niet een saai leven heeft omdat hij regelmatig naar een escaperoom gaat.

Verder vergaat je het lachen in deze adembenemende verslaglegging van praktijken die plaatsvinden in hotelkamers en kantoren. Die jarenlang konden doorgaan doordat betrokkenen niks zeiden en het zelfs faciliteerden. De getraumatiseerde vrouwen die Farrow aan het woord laat, lijken geen uitzondering te zijn. Naast het verhaal over Weinstein, komt NBC zelf aan de beurt waar mannen hogerop vrouwen seksueel belagen.

Je kunt de verhalen alleen maar in stilte lezen en de ongelooflijke moed van deze vrouwen bewonderen om naar voren te komen met hun verhaal.

Nog even over de praktijk van Catch & Kill.
AMI is het bedrijf dat de roddelkrant The National Enquirer uitgeeft. Zij bieden hun diensten aan om schadelijke verhalen op te kopen en weg te stoppen in een kluis. Een kluis die daadwerkelijk bestaat. Een van de side stories in het boek is het verhaal dat vlak voor de Amerikaanse verkiezingen in 2016, medewerkers van het blad belastende verhalen over Trump door de papierversnipperaar halen.
Bekendste Catch & Kill is het verhaal van Stormy Daniels over de korte verhouding die ze had met de multimiljonair. De inmiddels gearresteerde Michael Cohen deed hiervoor de financiële afhandeling. Dat had hij beter over kunnen laten aan de experts van The National Enquirer die dat normaal gesproken discreet proberen te regelen.

Weinstein is aangeklaagd en op borgtocht vrijgelaten in afwachting van de rechtszaak tegen hem in januari 2020. Op het moment dat ik het boek net uit had, kwam ik een foto van Weinstein tegen op Twitter, zittend in een theaterclub, geflankeerd door twee vrouwen. Ik was verbijsterd door de aanblik van de man die zoveel leed heeft toegebracht aan vrouwen en eigenlijk in een cel hoort te zitten. Met genoeg geld kun je dankzij het rechtssysteem in de VS vrij rondlopen in afwachting van je rechtszaak. Geld maakt vrij ($ 1.000.000 borg). Nog verbijsterender vond ik de idee dat twee vrouwen naast hem willen zitten. Alsof er niets is veranderd.

Pod Save America, podcast met op 1.00 uur een interview van Jonathan Lovett (de man van) en Ronan Farrow:

Boogers, beste schrijver van Nederland II

sproeten

Door Alleen met de goden was ik een aantal dagen van slag. Zelden zo’n urgent en rauw boek gelezen. Het leek mij vreselijk moeilijk voor de schrijver om hierna een verhaal te beginnen. Ik kon me Alex Boogers niet anders dan leeg en buiten adem voorstellen, maar met Onder een hemel van sproeten laat hij opnieuw zien dat hij de beste schrijver van Nederland is. Volgens mij dan.

sproetenHet verhaal begint met de 15 jarige zwarte Harvey die besloten heeft niet meer te praten. De enige met wie hij contact maakt is de even oude Amy. Een gevoelig en creatief meisje, dat thuis te maken heeft met een goed bedoelende maar vooral verongelijkte stiefvader. Jacob is oud en heeft onlangs zijn dementerende vrouw verloren. Alle drie staan ze alleen, al ontstaat er tussen de drie een band die leidt naar de verbijsterende climax.

Boogers lezen is als het drinken van een koppig biertje. Je moet de tijd ervoor nemen, enerzijds om er van te genieten, anderzijds omdat zijn thema’s vragen voor totale overgave. Eenzaamheid, discriminatie, misbruik, rouw, onbegrip, je krijgt het allemaal om de oren in dat prachtige taalgebruik van de auteur.

Bovendien speelt Boogers met de chronologie. Hij laat vooral Jacob en Amy vertellen waardoor langzaam duidelijk wordt wat ze beiden met zich meedragen. Harvey zijn gedachten komen in kleine stukken tot je. Tegen het eind van het boek valt alles samen in de eerder genoemde climax en een epiloog waarin duidelijk wordt hoe goed Onder een hemel van sproeten in elkaar zit. Een unieke, urgente stem in de Nederlandse literatuur.

reserveer deze boeken

 

Achter de stilte van Beate Teresa Hanika

Naar recensie
Achter de stilte

Achter de stilte is een boek over seksueel misbruik, maar Hanika heeft hiermee geen verhaal geschreven dat je verslagen achterlaat. Dat komt door de, voor dit thema, ongebruikelijke lichte toon  en door het hoopvolle einde.

Justine is 13 jaar en vertelt het verhaal dat we al te vaak te horen krijgen.
Ze woont met haar oudere zus bij haar ouders, haar oudere broer studeert en is het huis uit. Haar vader is een vervelende man die geen aandacht heeft voor zijn dochter. Moeder heeft last van migraine en is daardoor alleen met zichzelf bezig. Van haar ouders moet ze elke dag eten brengen naar opa, die volgens hen slecht voor zichzelf kan zorgen nadat oma is overleden.

Opa zit aan haar.

Het verhaal is in een mooie, vloeiende stijl geschreven. Hanika weet Justine subtiel neer te zetten als 13-jarige met een vreselijk geheim, die dankzij de Poolse buurvrouw van opa, haar vriendin Lizzy en vriendje Klap de kracht vindt om haar verhaal te vertellen. 

Tijdens het lezen overvalt je een grote woede jegens de opa, je krijgt de drang om met een Mercedes Benz ’s even flink te keer te keer gaan, maar ook jegens de ouders en de oudere broer. Die woede wekt Hanika op door het onbeschrijfelijke niet in je gezicht te smijten, maar door de subtiliteit van Justine’s stem die steeds krachtiger wordt. Ze weet zich uiteindelijk te  ontworstelen aan het haar opgelegde schuldgevoel en de morele druk van de omgeving. Ontroerend, prachtig boek.

Duitse recensie van het boek: