Tagarchief: sociale media

Over schandpalen en psychopaten

Humor, Informatief, Internet, Non-fictie, Verhalend, , ,

Jon Ronson is een vrij unieke journalist. Het ligt voor de hand om Jon Ronson te vergelijken met Louis Theroux. Net als Theroux heeft Ronson oog voor merkwaardige en controversiële onderwerpen en stapt hij op mensen af met een zekere onbevangenheid waarmee hij zijn de geïnterviewde ontwapent. Groot verschil is dat Theroux een hele batterij medewerkers en researchers achter zich heeft en Ronson alles in zijn uppie doet en daar verslag van doet in goed geoliede proza.

Ronson werd bekend met The Men who stare at Goats, het verbijsterende verhaal over een experimenteel Amerikaans legeronderdeel dat zich bezighield met paranormale oorlogsvoering.

ronson2In De Psychopatentest raakt Ronson gefascineerd door het gegeven dat 1% van de bevolking psychopaat is, maar dat het aantal psychopaten op belangrijke functies veel hoger lijkt te liggen. Ronson gaat op onderzoek uit.
Hij heeft contact met de bedenker van de Psychopaten-checklijst. Met de bedenker van de DSM, het standaardwerk voor psychiatrische diagnostiek (Ronson blijkt zelf al ruim boven een tiental stoornissen te komen). Met vermeende psychopaten en een zelfbenoemde messias.
Verwacht geen duidelijk antwoord op de vragen die Ronson zelf opwerpt. Bijna laconiek vergaart Ronson zijn verhalen en schrijft die met de nodige humor en zelfspot op. En toch zet hij je aan het denken. Al was het alleen maar over de DSM-5. Zijn de geestelijke stoornissen in dit werk wel allemaal stoornissen en wil je ze als stoornis benoemen? Ben je een psychopaat als je 50% van de kenmerken hebt, of pas bij 60%?

ronson1In Dit is vernederend zoekt Ronson contact met een aantal slachtoffers van public shaming op de sociale media. Iemand als Justine Sacco, die een poging tot (weliswaar beroerde) humor zag sneuvelen in een volksgericht. Vlak voordat ze op het vliegtuig naar Kaapstad stapte, tweette ze: Op weg naar Afrika. Hopen dat ik geen aids krijg. Grapje. Ik ben blank!
Tijdens haar vlucht ontplofte internet. Justine Sacco moest ontslagen worden, was een van de meest gematigde tweets die haar deel waren. Sacco’s leven zoals ze dat kende, was voorbij dankzij haar tweet.

Ronson doet verslag van wat er gebeurt als je digitaal afgemaakt wordt. We leven in een tijdperk waar zogenaamde reaguurders beter tot 140 kunnen tellen voordat ze evenzoveel tekens de digitale ether in smijten, 140 tekens vol van eigen gelijk en morele superioriteit. Het is tamelijk schokkend als je ziet wat de impact is van de digitale schandpaal. Uiteindelijk gaat het boek vooral over schaamte en dat illustreert Ronson met uitstapjes naar de gevangenis en een SM-kelder (niet een sociale media-kelder, maar die andere afkorting).

Ronson staat middenin zijn verhalen en brengt controversiële onderwerpen toegankelijk, met de nodige humor en, heel verrassend, met de nodige spanning. Je wilt verder lezen omdat je wilt weten hoe het afgelopen is met die ene psychopaat, of die journalist die zelf verzonnen citaten van Bob Dylan publiceerde. Een plezier om te lezen die Jon Ronson.

Video’s:
Ted Talk over De psychopatentest
Ted Talk over Dit is vernederend

 

 

De droom van Zuckerberg?

Literatuur, Science Fiction, , ,
De Cirkel
Naar de catalogus

Facebook is nog maar voor 1% af, is een uitspraak van Mark Zuckerberg, de grote man van Facebook.
Je vraagt je na lezing van het geweldige boek van Dave Eggers of de resterende 99% er zo uit ziet in de dromen van Zuckerberg. Dat maakt De Cirkel tot een zeldzaam verontrustend boek.

De Cirkel is een megalomaan internetbedrijf met een grote campus waar de slimste koppen werken, die allemaal even blij en positief zijn en zich uitverkoren voelen om bij dit geweldige bedrijf te werken. Je krijgt al snel de indruk dat je terechtgekomen bent in een bedrijfsmatige sekte.

De 26 jarige Mae wordt op voorspraak van haar studievriendin Annie aangenomen bij het bedrijf, waar ze snel omarmd wordt en ze zich ontwikkelt tot een van de belangrijkste newbies. Haar ideeën passen naadloos in de bedrijfsfilosofie. Het bedrijf streeft naar De Voltooiing, het moment waarop de C van de De Cirkel gesloten kan worden, wat symbool staat voor de volledige uitwisseling van bestanden tussen overheid en bedrijf en De Cirkel alles van iedereen weet.

Met de eerste senator die een cameraatje omhangt, waardoor je haar de hele dag live kunt volgen via het internet, begint een nieuwe fase. Transparantie is het toverwoord. Als je dit niet wilt heb je iets te verbergen als politicus, is het mechanisme hierachter en al snel loopt elke politicus met zo’n ding om. De politici die weigeren verdwijnen al snel van het toneel doordat er kinderporno of wat dan ook op hun computer is gevonden.

Het lijkt misschien overdreven, maar als je dit interview leest met Facebook Directeur Benelux Arno Lubrun, begint dit behoorlijk dichtbij te komen. Hij heeft het over de samenwerking met lokale overheden en wil graag dat je paspoort gekoppeld wordt aan je Facebook-account.

Even wat citaten uit het interview in De Volkskrant die zo uit De Cirkel afkomstig konden zijn:

We proberen bedrijven te helpen om Facebook in te zetten. Ook werken we veel samen met lokale overheden. We zitten in een veranderende wereld en de wetten moeten deze verandering zo goed mogelijk ondersteunen.

Het is belangrijk voor Facebook dat mensen zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Dan zijn mensen bewuster over hun communicatie en worden sociale omgangsvormen beter gehanteerd. Facebook zou mensen het liefst om hun paspoort willen vragen als ze hun gegevens zijn verloren en moeten bewijzen wie ze zijn, of op een andere manier in samenwerking met de overheid de identiteit van de leden controleren.

Het boek van Dave Eggers is naast een heel belangrijk boek, een heel goed boek omdat het zo verrekte aannemelijk maakt welke kant we opgaan met deze informatiemaatschappij en daarmee bijna verplichte kost voor iedere (kritische) burger. Het schetst een maatschappij die voor Zuckerberg utopisch is, maar voor deze lezer dystopisch. Enige bezwaar dat ik heb tegen het boek is dat Zuckerberg een geweldige bron heeft met ideeën voor de laatste 99% voor de voltooing van zijn Facebook. Feit is dat ik na lezing erg onrustig slaap.

ps. een kritisch artikel over Lifelogging, het vastleggen op camera van je leven, staat in De Volkskrant van zaterdag 8 februari.

Delete, hoe een leven langzaam wordt gewist

Thrillers, Uncategorized, Young Adult Books, , ,
Delete
Delete

Drones, Prism, idententiteitsdiefstal, sociale media, het zijn onzalige tijden als je een beetje op je privacy bent gesteld.
In Delete komt de inbreuk van een groep leerlingen die zint op wraak op een populaire, jonge lerares. Dankzij nerd en viespeuk Peter krijgen ze toegang tot haar Facebookaccount en mailbox. Langzaam zetten ze het leven van de nietsvermoedende lerares op de kop. 

De schrijfster wisselt elk hoofdstuk van perspectief en laat zo heel mooi zien hoe graag iedereen “erbij wil horen”. De aanleiding voor de wraak staat in geen verhouding tot de gevolgen, terwijl de groepsdynamiek ervoor zorgt dat er op een bepaald moment geen weg terug meer is.

In een vlotte stijl voert Van den Nieuwenhof langzaam de spanning op en krijg je gaandeweg een bloedhekel aan de leerlingen die al snel de stap maken van kwajongensstreek naar pure kwaadaardigheid.

Juultje van den Nieuwenhof won vorig jaar de Young Adult Thrillerschrijfwedstrijd van Crimezone met dit knappe debuut. Je wordt er niet vrolijk van, maar het zorgt er wel voor dat je alle privacy-instellingen van je accounts nog ’s naloopt.Goedgekeurd