De thriller Vergelding van Steffen Jacobsen staat hoog in mijn lijstje van Scandinavische thrillers. Daar kan Winterland van Kim Faber en Jannis Pedersen bij. Op enige afstand weliswaar, want zo goed als Vergelding is een zeldzaamheid. Beide thrillers beginnen met een terroristische aanslag in Kopenhagen.

Signe Kristiansen krijgt de leiding in het onderzoek naar de aanslag. De aanslag wordt niet opgeëist en er zijn weinig aanknopingspunten. De enige aanwijzing die ze hebben zijn camerabeelden waarop de vermoedelijke dader de bom plaatst op een drukke markt. Het lijkt in eerste instantie op een escalatie in een bendeoorlog. Het onderzoek loopt vast en de druk op Signe wordt steeds groter.

Ondertussen opent inspecteur Martin Juncker in een kleine stad op het platteland een nieuw politiebureau. Hij is weggestuurd uit Kopenhagen nadat hij een affaire begon met een juriste. Voor zijn professionele misstap werkte hij nauw samen met Signe. Met twee nieuwe agenten krijgt hij meteen een dubbele moord op zijn bordje. Die twee zijn misschien niet direct een aanwinst voor het korps, maar wel voor het verhaal.

Met twee verschillende verhaallijnen weet je dat ze uiteindelijk bij elkaar komen. De schrijvers nemen hier de tijd voor, maar dat draagt alleen maar bij aan het genieten van deze uitstekende Scandinavische thriller.

Het geheugenwoud van debutant Sam Lloyd is niet voor tere zielen, of het kan zijn dat ik met het klimmen van de jaren steeds gevoeliger wordt.

De dertienjarige Elissa wordt op weg naar een schaaktoernooi ontvoerd. Ze wordt gedesoriënteerd wakker in een stinkende ruimte onder de grond, vastgeketend aan de muur.  Haar lot wordt haar langzaam duidelijk als ze bezocht wordt door de ontvoerder en de twaalfjarig Elijah. Er zijn meer meisjes geweest begrijpt ze uit het contact met Elijah. Ze ziet hem als enige mogelijkheid om uit de kelder te komen en probeert een band op te bouwen. Haar schaakintellect helpt haar hierbij.

Lloyd maakt optimaal gebruik van dit afschuwelijke gegeven doordat Elissa haar ontvoerders niet kan zien in het duister. Ze kan de komst van beiden onderscheiden door de eigen stank van het tweetal.

Hoofdinspecteur Mairéad wordt opgeroepen als de moeder van Elissa alarm slaat. Er zijn weinig aanwijzingen en de tijd tikt, zeker als blijkt dat de zaak lijkt op eerdere vermissingen.

Blijf vooral doorlezen. De wisseling van perspectief tussen Elissa, Elijah en Mairéad zorgt namelijk voor een bijzonder beklemmend gevoel, dat alleen wat lucht krijgt in het verhaal van Mairéad. De gedachten van Elijah zijn verontrustend en het lot van Elissa aangrijpend. De openbaring van het verhaal achter Elijah is een geweldige plotwending. Ondertussen heeft Lloyd je al aardig door de psychologische gehaktmolen gedraaid. Op weg naar een adembenemende finale.