Moord volgens Turner is geen boek voor tere zielen, vandaar eerst maar even dit symbool. Past ook goed bij deze actiethriller van Tim Willocks omdat het vanaf de eerste pagina schreeuwt om een verfilming.

Het begint op een dinsdagochtend met Turner, een zwarte rechercheur uit Kaapstad, die met 140 km per uur over een verlaten weg scheurt. Het gaat niet goed met hem. Wat volgt is een rechttoe rechtaan verhaal dat start op een zondagavond in Kaapstad.

Na een avond stappen rijdt Dirk le Roux een zwart tienermeisje aan. Hij is straalbezopen en merkt niks van de aanrijding. Later blijkt dat hij zich het incident niet eens kan herinneren. Zijn stiefvader besluit er met het hele gezelschap vandoor te gaan, terug naar de boerderij, uren verwijderd van Kaapstad. Dirk is blank en de dood van een straatarm zwart meisje mag zijn carrière niet in de weg staan. Zijn moeder bezit een mangaanmijn én de dorpsbewoners vlakbij haar luxueuze boerderij. Moederlief doet er alles aan om haar zoon te beschermen.

Turner bijt zich vast in deze zaak. Een eerlijke rechercheur in een corrupte wereld staat op de voorkant. Goed en kwaad zijn net zo duidelijk te herkennen als in een zwart-wit western uit de jaren 50 van de vorige eeuw. Als de rechtschapen sheriff gaat Turner de confrontatie aan met de entourage van Le Roux. Het geweld wordt plastisch beschreven en het aantal lijken stapelt zich nogal op. “Hoogtepunt” is de scène waarin Turner in de woestijn wordt achtergelaten om te sterven van de dorst. Hoe hij zich weet te redden zal je niet gauw zien in een survivalprogramma op National Geographic.

Als je op zoek bent naar een thriller met diepgang kun je Moord volgens Turner beter aan je voorbij laten gaan, al geeft Turners worsteling met zijn gewelddadige rechtschapenheid genoeg reliëf aan het verhaal. Ben je toe aan een actiethriller zonder Scandinavisch geleuter of Amerikaanse seriemoordenaars dan is Willocks je man.