Tagarchief: Young Adult

De Chaos van Patrick Ness beter dan De Hongerspelen

De Chaos
De Chaos

Het eerste deel van De Chaos Trilogie verscheen in hetzelfde jaar als het eerste deel van De Hongerspelen, dat is  een overeenkomst die verder niet zo veel zegt. Inhoudelijk zijn er meer overeenkomsten.

In beide verhalen groeien jongeren op in een van ons afwijkende maatschappij. Door de omstandigheden worden ze versneld volwassen en gedwongen keuzes te maken die grote gevolgen hebben.

Todd Hewitt woont in Prentissdorp, een kleine vestiging op De Nieuwe Wereld, een planeet waar kolonisten afkomstig van onze aarde een nieuw bestaan proberen op te bouwen. Al snel blijkt dat de mannen last krijgen van de Herrie, ze kunnen elkaars gedachten horen, maar ook de gedachten van alle andere wezens op de planeet. In Prentissdorp wonen alleen mannen en Todd is de laatste jongen in het dorp. Op zijn verjaardag zal hij worden ingewijd als man.

Voor het zover is ontdekt hij in het nabijgelegen moeras een stilte. Deze ontdekking zet de wereld in het dorp op zijn kop en Todd wordt gedwongen te vluchten. Hij ontdekt dat zijn kleine wereld anders in elkaar steekt dan hij dacht.

Het mes dat niet wijkt en Het donkere paradijs wordt in september van dit jaar afgesloten met Lawaai dat nooit stopt en is een regelrechte aanrader voor liefhebbers van De Hongerspelen. Vooral omdat De Chaos geweldig geschreven is en geen inzinkingen kent zoals De Hongerspelen. De gedachten van Todd tuimelen je tegemoet en daarin wint Ness het van Collins in originaliteit. Bovendien zorgt Patrick Ness voor de nodige humor naast het geweld, de psychologische machtspelletjes en Todds strijd om een beter mens te zijn dan hij is.

De trilogie is al bijna compleet en dus hoef je niet heel lang te wachten op een volgend deel. Dat is wel zo prettig.

Oorlogsverhalen

Ik heb iets met boeken over de Tweede Wereldoorlog. Altijd al gehad. Mijn ouders hadden de complete Lekturama serie ‘de Tweede Wereldoorlog’ en daar heb ik urenlang in zitten bladeren.
Verhalen over de oorlog begonnen voor mij tot leven te komen toen er bij mij op de lagere school uitgebreid aandacht werd besteedt aan 50 jaar vrijheid. Dat was in 1995 en ik zat toen in groep acht. Speciaal voor deze gelegenheid werd in de gemeente Skarsterlân de lesbrief ‘Opdat wij niet vergeten…’ uitgebracht. Een prachtige beschrijving van de oorlog in, onder meer, mijn woonplaats Joure. Ik schrok er dan ook van toen ik ontdekte dat het boekje tegenwoordig bijna niet meer verkrijgbaar is. Gelukkig heeft bibliotheek Joure  het nog wel te leen!

Mijn leeshonger naar oorlogsverhalen is na al die jaren nog niet gestild en dat heb ik vooral te danken aan het feit dat er nog heel regelmatig nieuwe boeken uitgebracht worden. De afgelopen jaren heb ik er alweer heel wat verslonden en daar wil ik, nu de herdenking en viering van 4 en 5 mei weer dichterbij komen, graag een aantal van met u delen.

Om te beginnen ‘Het meisje uit de trein’ van Irma Joubert.  Simpelweg een schitterend boek. De oorlog beleven door de ogen van een zevenjarig meisje is echt confronterend. Joubert weet op een prachtige manier de emoties en ervaringen van verschillende betrokkenen te beschrijven.

Na ‘Het meisje uit de trein’  verschenen ook nog ‘Kind van de rivier’ en vrij recent Pontenilo’Ook deze verhalen spelen zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar dan in Zuid Afrika. Het derde deel in deze trilogie, ‘Kronkelpad’ is net uit. Die staat hoog op mijn verlanglijstje!

Dan nu een heel ander boek, Süskind’. Een klant in Lemmer raadde mij aan dit boek te gaan lezen en daar ben ik nog steeds erg blij om. Wat een verhaal!
De Duitse Jood Walter Süskind, die in de oorlog naar Nederland vluchtte, wordt door de Joodse Raad gevraagd beheerder te worden van de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam. Hiervandaan worden de Joden uit Amsterdam op transport gezet naar Westerbork. Een vreselijke taak, maar Süskind weet dankzij deze functie heel veel kinderen te redden door hen veilig te laten onderduiken. Uiteindelijk werd Süskind samen met zijn vrouw en dochtertje zelf op transport  gezet naar Westerbork. Een indrukwekkend verhaal dat vorig jaar verfilmd is.

In de categorie Young Adult Books werd ‘Een boek voor Hanna’ uitgegeven. Een erg mooi boek over de oorlogsbelevenissen van de 14 jarige Hanna die de kans krijgt naar Denemarken te vluchten en hier probeert een nieuw leven op te bouwen. Wanneer de Duitsers Denemarken binnenvallen wordt Hanna gearresteerd en naar Theresienstadt gedeporteerd. Hanna weet wonder boven wonder in de buurt te blijven van haar vriendinnen uit Denemarken en zij doen wat ze kunnen om te overleven. Niet opgeven, wat er ook gebeurt, dat was het motto. Ik was diep ontroerd.


‘Ik schrijf u vanuit het Vel d’Hiv’ 
is een verzameling van brieven en briefjes die geschreven zijn door joden die tijdens de grote razzia in Parijs opgepakt werden. Over deze zwarte bladzijde in de Franse geschiedenis werd, en wordt nog steeds, amper gesproken. De oorzaak is dat deze razzia, waarbij duizenden joden opgepakt werden, niet door de Duitsers, maar door de Franse politie uitgevoerd werd.
Tatiana de Rosnay gaf met haar boek  ‘Haar naam was Sarah’ eerder al aandacht aan deze gruweldaad en schreef het voorwoord van dit boekje met herinneringen aan die vreselijke dagen in het Vélodrome d’Hiver.

Dit waren de eerste  van een aantal van mijn favoriete oorlogsverhalen. Binnenkort zal ik de andere boeken die ik absoluut wil aanraden hier beschrijven.

Droog vs. Nat

Naar catalogus
Naar catalogus

Met Overstroomd van Eva Moraal hebben we eindelijk onze eigen dystopie.
Klimaatverandering heeft onze wereld weggevaagd. Na De Grote Overstroming is de samenleving opgedeeld in Drogen en Natten, rijken en armen. Nina is de dochter van de Gouverneur en moet nadat haar “Droge” school is weggespoeld, naar een “Natte” school. Daar ontmoet ze Max, een overactieve 17 jarige met een kort lontje. Natuurlijk raken die twee verliefd op elkaar en natuurlijk speelt de hang naar macht een grote rol in het verhaal. Zo zijn er meer clichés die bij het genre horen aanwezig (bijvoorbeeld de beschrijving van de techniek). De kracht van het verhaal ligt niet in de schets van de samenleving, maar in het vertelperspectief waarin Nina’s gedachten afgewisseld worden met die van Max.De schrijfster overtuigt met deze twee jonge mensen, die ondanks de verschillen enorm tot elkaar aangetrokken worden.
STEMPELyab Ieder heeft zijn eigen stijl en vooral Max wordt prachtig neergezet. In flitsend en politiek incorrect taalgebruik krijg je de innerlijke strijd van Max lekker in het gezicht gegooid. Net als de expliciete sexscènes die een verademing zijn in het dystopische genre. Ik bedoel maar, de dystopische wereld is over het algemeen sexloos, een idee dat in tijden van grote belangstelling voor erotiek, onze westerse mens misschien meer moet verontrusten dan zombies die achter je aan lopen.

Met Overstroomd heeft Eva Moraal een ijzersterk boek geschreven, waarin het weer je doet rillen en je je de morele vraag stelt; Wat zou ik doen?

Filmpje op YouTube waarin Eva Moraal laat zien waar ze de inspiratie heeft opgedaan:

Wat te doen als je vader bij de Maffia zit?

Naar catalogus
Naar catalogus

Yep, weer een lekkere YA.

De familie Rispoli uit Chicago heeft een bakkerij en is van Italiaanse afkomst. Eigenlijk weet je dan al dat het foute boel is. Niet dat elke Italiaanse bakker lid is van de Maffia, maar die in Kille woede wel.

Sara Jane Rispoli is 16 jaar, ze bokst, is verliefd en voelt zo nu en dan een oncontroleerbare woede in zich. Als ze na een schoolfeest thuis komt, zijn haar ouders en broer spoorloos en is het huis een puinhoop. Ze komt erachter dat haar ouders haar al die jaren buiten hun criminele activiteiten hebben gehouden, omdat ze een andere toekomst voor hun kinderen willen. De Outfit, zoals de Maffia in Chicago heet, pikt dat niet en er zijn nog andere partijen die achter het geheim van vader Rispoli zitten.

Schrijver Ted Goeglein heeft scenario’s geschreven voor o.a. Tropic Thunder en Dodgeball, beiden met Ben Stiller. Kille woede kan zo verfilmd worden en dan heb je een hele lekker adrenalinefilm met hele lekkere schurken. Om iemand te vinden voor de hoofdrol is een hele uitdaging. Sara Jane heeft ‘ghiaccio furie’, een overerfbare kille woede die de bezitters hiervan een soort Medusa-blik geeft.

Hier en daar vet aangezet, maar over het algemeen gewoon vet. Zeker als je weet dat er nog twee delen komen.

Fantastische nieuwe Young Adult titels, maar…

BZRK
BZRK

Michael Grant kennen we van  Gone. Er zijn inmiddels 5 delen verschenen van deze bizarre maar verslavende serie over jongeren opgesloten in een grote bubble. Met BZRK schreef hij je reinste cyberpunk op raketbrandstof en na lezing kijk je met andere ogen naar nanotechnologie.

De meest bizarre bad guy allertijden zijn er eigenlijk twee. De Siamese tweeling Charles and Benjamin Armstrong proberen de wereld te veroveren door het inzetten van nanobots en biots. Eenmaal overgebracht op iemand kunnen de biots de bedrading in je hersenen veranderen waardoor je gemakkelijk te manipuleren bent. De nanobots worden gebruikt om strijd te leveren, want de broers hebben tegenstanders die over dezelfde nanotechnologie beschikken.

Het strijdtoneel is niet een slagveld ergens in de buitenlucht, de strijd wordt geleverd in de hersenen. De beste gamers besturen de biots en nanobots over oogbollen, zenuwbanen en hersenweefsel.

Het plan van de broers om op een VN-top de wereldleiders te infecteren met de biots en nanobots, zorgt voor een onnavolgbaar en spannend verhaal. BZRK is een fantastisch boek en beslist niet voor watjes, want Michael Grant kijkt niet op een druppel bloed meer of minder. Dankzij zijn beschrijving in het begin van het boek van een vliegtuigongeluk, blijf ik voorlopig aan de grond.

Ik zal er zijn
Ik zal er zijn

Ik zal er zijn is de vertaling van het zeiklied I’ll be there van The Jacksons (excusez-les-mots), het lied dat beide hoofdpersonen bij elkaar brengt. Sam en zijn licht autistische broertje Riddle  zijn afhankelijk van hun paranoïde en geweldadige vader.

In een busje rijden ze door de VS op zoek naar huizen om in te breken. Steeds als het de vader te heet onder de voeten wordt, vluchten ze naar een nieuwe plek. Op een van die plekken ziet Sam Emily zingen in een kerk (jazeker, I’ll be there van The Jacksons). Love at first sight en de eerste keer dat Sam in opstand komt tegen zijn vader. Met gruwelijke gevolgen, zeg je dan.

Holly Goldberg Sloan heeft een mooi en meeslepend verhaal geschreven, dat spannend blijft tot het allerlaatst.
Het enige minpuntje van het boek is dat het nummer van The Jacksons je telkens door het hoofd jengelt, omdat het telkens terugkomt in het verhaal. Het mooiste, spannendste en ontroerendste jeugdboek dat ik in jaren heb gelezen, aldus Francine Oomen. Dus, lezen.

Fantastische nieuwe Young Adult titels, maar…is de titel van dit blog. Dat maar slaat op het feit dat Ik zal er zijn nog niet te leen is in de bieb, maar dat zal binnenkort wel veranderen. Op BZRK moet je wat langer wachten want ik had een leesexemplaar van de uitgever te leen. BZRK verschijnt op 11 oktober.

Magnus van Arjen Lubach

Naar catalogus
Naar catalogus

Arjen Lubach is met Magnus de publieksfavoriet van De Dioraphte Jongeren literatuurprijs geworden. De keuze van de jury viel op Skippy en Glijvlucht. Daar past Magnus prachtig tussen.

Magnus is het verhaal van Merlijn Kaiser, twintiger, epilepticus en toneelschrijver. Hij is net verlaten door zijn vriendin Caro en flink de weg kwijt. Als blijkt dat iemand in Zweden zijn creditkaart gebruikt, gaat hij op onderzoek uit en doorbreekt zo zijn apathische stemming.
Wat volgt is een melancholische, maar ook spannende en grappige, zoektocht naar zijn creditkaart, maar vooral naar zichzelf en de liefde.

Lubach moet wel houden van Merlijn of in ieder geval een groot mededogen hebben met hem. Tijdens het lezen word je zelf een beetje die toneelschrijver met zijn toevallen en dat is de verdienste van Lubach. Hij schrijft helder, mooi en toegankelijk. Onder andere over de liefde en daarvan kun je zeggen dat, mits goed uitgevoerd, ieder mens daar op zijn tijd behoefte aan heeft.

Het stuk waarin Merlijn beneveld de ronde trap van Pacific Parc in Amsterdam opstommeld, was voor mij een feest om te lezen. Dat is mij namelijk ook wel ’s overkomen. Dat maakt de identificatie met de hoofdpersoon nog gemakkelijker. Maar misschien moet ik dat wel helemaal niet vertellen in het openbaar.

In Glijvlucht met Anne-Gine Goemans

Naar catalogus
Naar catalogus

Iedereen in Glijvlucht, dat is wat je Anne-Gine Goemans toewenst. Haar tweede roman, na Ziekzoekers, is een heerlijk boek dat je, zoals Peter Buwalda op de achterkant van het boek schrijft, met heimwee achterlaat. Heimwee naar die merkwaardige wereld in een Hollandse polder waar de geschiedenis van de drooglegging ten onder gaat aan het lawaai van dalende vliegtuigen.

Gieles is 14 jaar en woont met zijn vader en oom in een huis vlakbij een landingsbaan van Schiphol. Zijn vader moet ervoor zorgen dat vogels, vossen en alle andere dieren de banen vrijlaten om ongelukken te voorkomen.

De moeder van Gieles zit in Afrika goed te doen en hij mist haar. Maar Gieles heeft een plan. Hij probeert twee ganzen zover te dresseren dat ze op commando de landingsbaan van het vliegveld onveilig maken, zodat hij na het wegjagen van de ganzen als held door het leven kan gaan. Niet dat hij zonodig held wil zijn, maar zijn grote voorbeeld is Kapitein Sully die een vliegtuig een noodlanding liet maken in de Hudson en daarmee alle inzittenden het leven redde. Iedereen wil in de buurt van Kapitein Sully zijn en dat is precies wat Gieles denkt te bereiken. Eenmaal een held, zal zijn moeder niet meer naar Afrika afreizen.

Voor het zover is maken we kennis met prachtige personages. Vader Willem, zwijgzaam en lijdend onder de afwezigheid van zijn vrouw. Oom Fred die de moederrol op zich heeft genomen. Meike, chatvriendin van Gieles, die van huis is weggelopen en bij het gezin intrekt. Super Waling, een voormalige leraar met een gigantische omvang, die bezig is de geschiedenis van de drooglegging van de polder vast te leggen, met wie Gieles een onverwachte en hartverwarmende vriendschap sluit. Dolly, een gefrustreerde kapster die het liefst het vliegtuiggeweld zo snel mogelijk achter zich laat. Toon, vreselijke vriend van Gieles, die zijn dag doorbrengt met het uitknijpen van puistjes.

Gieles is verliefd op Meike en weet zich geen raad met zijn gevoelens en de bijbehorende fysieke manifestaties. Ondertussen schrijft hij een brief naar een beroemde Franse ganzentemmer voor advies. De brief schrijft hij in het Frans maar is voor ons vertaald in Nederlands, al lijkt daar een online-vertaalprogramma voor te zijn gebruikt, wat de brief een hilarisch karakter geeft. In het verhaal is het relaas van Ide en Sophia, voorouders van Super Waling, opgenomen. Een geschiedenis die je doet verlangen naar een volledige roman van Goemans over de drooglegging.

Kortom, een absolute aanrader deze grappige, ontroerende en hartverwarmende roman die Anne-Gine Goemans het literaire firmament inschiet.

Om helemaal vrolijk van te worden. Glijvlucht heeft een heuse themesong gemaakt door The Hype:

Debuut Robert Williams een aanrader

Luke en Jon
Luke en Jon

Over het boekomslag kun je van mening verschillen, zeker omdat het was genomineerd voor de Mooiste Boekomslag 2011. Opvallend is het, maar tegelijk vraag ik me af of het wel aantrekkelijk genoeg is om de lezers te trekken die het boek verdient. Het lijkt geïnspireerd op het boekomslag van de originele uitgave met toevoeging van een voetbal. Ook niet een omslag om heel erg vrolijk van te worden.

Net zo opvallend als het boekomslag is het verhaal achter dit boek. Robert Williams werkte in een boekhandel en won met dit boek de Not Yet Published Prize voor het beste manuscript geschreven door een boekverkoper(!). De prijs was uitgeloofd door National Book Tokens, de organisatie die de boekenbon verzorgt in Groot Brittannië, t.g.v. het 75-jarig bestaan.
 
Luke is 13 jaar als zijn moeder bij een auto-ongeluk omkomt. Hij verhuist met zijn vader, een begenadigd kunstenaar, naar een bouwvallig huis ergens op het platteland. Ze kunnen net het hoofd boven water houden door het zelfgemaakte houten speelgoed van zijn vader. Luke’s vader verliest zich in de drank en Luke lijkt steeds meer op zichzelf aangewezen totdat hij Jon ontmoet. Jon is net als hij een buitenbeentje in het dorp waar ze wonen. Hij draagt kleren uit de jaren vijftig, is onverzorgd en woont in een huis dat een nog grotere bouwval is dan dat van Luke. Er ontstaat, bijna sluipend, een vriendschap die uiteindelijk voor alledrie een nieuw perspectief geeft aan hun leven.
 
Williams heeft met grote beheersing een hartverwarmend boek geschreven. Nergens wordt het sentimenteel, de emoties en gebeurtenissen worden ingetogen beschreven. Een mooi voorbeeld daarvan is het grote witte paard dat de vader maakt en in gedeeltes een bos insleept om het daar neer te zetten als eerbetoon aan zijn overleden vrouw. Zoiets kan gemakkelijk ontsporen in gesnotter en gesnuif maar Williams vertelt het prachtig. Als het paard klaar is en de vader Luke en Jon meeneemt het bos in, is het langzaam zichtbaar worden van het paard voor de lezer net zo adembenemend als voor de jongens. 

Subtiele Ier

Kreukelig
Kreukelig

Colm Tóibín is kreukelig. Tenminste zo staat hij op de foto en het wonderlijke is dat hij een mooi subtiel boek heeft geschreven met Brooklyn, terwijl je met zo’n kop iemand verwacht die als trainer langs de lijn staat te razen als z’n spelers het niet goed doen.

Tóibín vertelt het verhaal over een jonge vrouw, Eilis Lacey, die in de jaren vijftig een kleine plaats in Ierland verlaat om te emigreren naar de VS. Die emigratie laat ze zich aanpraten door een priester en haar oudere zus Rose. Eilis is een naïeve, onzekere vrouw die haar omgeving bekijkt met een open blik maar afstand probeert te houden om niet uit de toon te vallen.

Subtiel
Subtiel

De schrijver vertelt het verhaal vanuit haar perspectief waardoor het verhaal bijna kinderlijk eenvoudig voortrolt. Langzaam en heel subtiel verandert de toon als Eilis steeds meer ervaart van de wereld om haar heen.

De beschrijvingen van het pension met alleen Ierse vrouwen zijn prachtig doordat Tóibín in het pension een aantal vrouwen laat wonen die vreselijk traditoneel zijn en een paar die zich de Amerikaanse leefstijl hebben aangemeten. Eilis schippert daar wat tussendoor.

Ze krijgt een relatie met een Italiaanse Amerikaan waarna het boek langzaam naar een climax gaat als Eilis teruggaat naar haar ouderlijk huis. Daar maakt ze uiteindelijk een keus voor de rest van haar leven.

Brooklyn staat op de longlist voor de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs 2011, maar is als elk goed jongerenboek buitengewoon geschikt voor volwassenen :-).



Rachel Ward – De chaos

Deadline was het eerste boek van Rachel Ward. De chaos is het tweede deel dat in het Nederlands verschijnt. In juni van dit jaar verschijnt het laatste deel in het Engels.

Naar recensie
Naar recensie
Het is 2026. Adam is de zoon van Jem uit het eerste boek en heeft dezelfde gave of vloek. Hij ziet in de ogen van mensen wanneer ze sterven. Anders dan bij zijn moeder voelt hij ook hoe ze sterven.
Sarah is 17 jaar. Ze wordt geplaagd door nachtmerries waarin haar kind wordt afgenomen door een man die daarna in het vuur verdwijnt. In deze man herkent ze Adam.
Adam ziet aan de sterfdatum van veel mensen dat er op 1-1-2027 een ramp staat te gebeuren en probeert hier bekendheid aan te geven.
Als je niet afhaakt na dit bizarre gegeven wacht je een goed geschreven verhaal, waarin de hoofdstukken van perspectief wisselen tussen Adam en Sarah. Dat wisselende perspectief geeft het verhaal veel vaart en spanning mee. Ward zet beide karakters vol overtuiging neer en hun twijfels, angsten en hoop zorgen ervoor dat je een paar uur volledig verdwijnt in het Londen van 2027.
In deze blogs probeer ik altijd zo weinig mogelijk over de inhoud te vertellen omdat je dan hetzelfde krijgt als een achterflap waarin ten koste van het leesplezier te veel prijs wordt gegeven.
Toch wil ik even kwijt dat wanneer de ramp inderdaad plaatsvindt ik me enigzins ongemakkelijk voelde. Dit leek erg op de gebeurtenissen in Japan waardoor de beschrijving van het schudden van de aarde en het aanstormende water extra huiveringwekkend werd.
 

Interview met Rachel Ward op Leesfeest.nl.

Uit de nieuwsbrief van Lemniscaat van 27 mei 2011:

Deadline wint de KJV-prijs voor beste jeugdboek KJV
Afgelopen zondag won Deadline van Rachel Ward de prijs van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen voor het beste jeugdboek in de categorie 14-16 jaar!