Amy Mackenzie heeft een bekend bedrijf in de bloemsierkunst. Ze heeft een uitgebreide lijst van klanten, waaronder de architect James Elliot en zijn vrouw Eleanor. Amy probeert deel uit te maken van hun wereld, maar wordt nooit echt geaccepteerd. Dan wordt ze ingehuurd door het stel om de bloemen te verzorgen voor een feest. Amy ziet dit als een kans om het leven te leiden dat ze altijd al heeft gewild, maar dan wordt een van de gasten dood aangetroffen en kijkt iedereen naar Amy…

De Bloemist wordt verteld vanuit het perspectief van Amy en af en toe vanuit een ander perspectief tijdens het politieverhoor. Het verhaal grijpt direct je aandacht vanaf het eerste hoofdstuk, aangezien Amy in het ziekenhuis ligt en ondervraagd wordt door de politie “ ‘Dat is niet helemaal waar’, verbeter Kilner hem. ‘We hebben nóg een getuige.’ Even vlamt er iets van verbazing in me op. Waar hééft ze het over? We waren maar met zijn drieën in de kamer. Daarna springt het verhaal drie maanden terug voor het dodelijke ongeval en leer je Amy kennen. Ze is een bekende bloemist, houdt van haar werk maar heeft geen vrienden. Ze probeert wanhopig ergens bij te horen, maar mensen accepteren haar niet. Totdat ze via Facebook een wandelgroep ontdekt en zich daarbij aansluit. Al snel raakt ze bevriend met een vrouw, maar of dat wel zo verstandig was?

De hoofdstukken zijn wat aan de lange kant, wat eigenlijk niet mijn voorkeur heeft, maar dankzij de prettige en vlotte schrijfstijl van C.L. Pattison leest het boek lekker weg. Amy is een interessant personage en goed uitgewerkt. Je leert haar goed kennen gedurende het boek en later kom je erachter waarom ze moeite heeft met het maken van vrienden. Verder is de opbouw van het verhaal goed uitgewerkt en bevat het een verrassende plotwending. Verwacht geen spannend verhaal, aangezien er niet veel spanning in zit. Dit stoorde mij eigenlijk niet.

De Bloemist is een uitstekende psychologische thriller en ik kijk uit naar meer boeken van C.L. Pattison!