Love is on MY brain!

Feelgood, Leestip, Romans, Romantiek,

Ik ben dol op romantische boeken, vooral die met een vrolijke hoofdpersoon en een “grumpy” man. Ik ben altijd al een liefhebber geweest van “happy endings” en daarom begon ik aan dit boek na The Love Hypothesis van Ali Hazelwood te hebben VERSLONDEN. Het tweede boek Love on the Brain van Ali Hazelwood is precies de feel-good roman die ik iedereen aanraad om te lezen!

Bee, die door verschillende familieleden is opgevoed en in tientallen landen heeft gewoond, verlangt naar een veilig en stabiel leven. Ze dacht dat ze eindelijk de liefde van haar leven had gevonden in Tim, maar ontdekt dan dat hij een affaire heeft met haar beste vriendin wanneer zij allen samen werken. Daarom is ze dolblij wanneer ze de kans krijgt om bij NASA te gaan werken en helmen voor astronauten te ontwikkelen! Maar dan komt ze erachter dat ze moet samenwerken met de vreselijke Levi. Levi kon haar tijdens hun tijd op de universiteit niet uitstaan, ondanks haar vele pogingen om vrienden met hem te worden.

Haar baan verloopt dus niet zonder problemen. Zelfs wanneer ze erin slaagt om met de vreselijke Levi samen te werken, lijkt de rest van haar leven tegen te zitten. Haar werkplek mist essentiële apparatuur en ze kan niemand bereiken om het op te lossen. Maar naarmate het verhaal vordert en alles op zijn plek valt, merkt ze dat alles wat ze dacht te weten over Levi en haar baan langzaam begint te veranderen. Wat als Levi eigenlijk helemaal geen slecht persoon is? Wat als zijn ongemakkelijke gedrag bij haar niet per se betekent dat hij geen interesse heeft?

De manier waarop Levi gewoon zo nuchter was in de omgang met Bee was zo ontzettend grappig. Vanaf het eerste moment dat hij in het verhaal verscheen, was het mij duidelijk dat hij geen idee had hoe hij met deze paarsharige, coole meid moest omgaan. Hij deed me daarom zo erg denken aan Mr. Darcy uit Pride and Prejudice, en ik hou echt heel erg van dat boek (ook de 2005 film natuurlijk!). Verder was Bee zo energiek en gewoon COOL, dat het heerlijk was om in haar hoofd vol grappige wetenschappelijke referenties te duiken. De personages in Love on the Brain zullen echt je hart veroveren en je laten genieten van een onvergetelijk avontuur vol liefde, humor en onverwachte wendingen.

Al met al is Love on the Brain een absolute aanrader voor liefhebbers van dit genre. Het boek biedt een welkome ontsnapping aan de dagelijkse realiteit en laat je achter met een glimlach op je gezicht. Of je nu even wilt ontspannen, jezelf wilt verwennen of gewoon wilt genieten van een positief verhaal, deze feel-good roman zal je zeker betoveren en inspireren.

Als laatste noot wil ik dit bijpassende citaat uit dit Love on the Brain delen voor alle mensen die op dit moment examens maken, met de groeten van een universitaire alumnus:

“if academia ever makes you feel like you’re not good or smart enough . . . it’s not you, it’s academia”

Love on the brain

Het hoge noorden

Scandinavische thrillers, Thrillers,

Anna, Henrik en Milena gaan elk jaar op wandelvakantie. Anna en Henrik zijn al lange tijd een stel en hun goede vriendin Milena wil deze keer haar nieuwe vriend Jacob meenemen. Na wat getwijfel stemmen Anna en Henrik hiermee in, maar of dat wel zo’n verstandig idee was? Jacob komt dwingend en manipulerend over. Hij dringt aan om hun bestemming aan te passen naar Sarak, een grillig berggebied in het noorden van Zeden. Telefoons hebben hier geen bereik en zonder helikopter kan je er niet komen. Langzaamaan verandert de sfeer en wordt het een strijd van leven en dood. Wie overleeft deze tocht?

“Het Hoge Noorden” begint met een radiocommunicatie tussen de traumahelikopter en het ziekenhuis, waaruit blijkt dat er iets ergs is gebeurd in Sarak.

“Ze is onderkoeld en is er behoorlijk slecht aan toe. Aanspreekbaar, maar meer ook niet. ”

Vervolgens springt het verhaal terug naar juli 2019 en wordt het verteld vanuit het perspectief van Anna. De relatie tussen Henrik en Anna verloopt niet helemaal fantastisch, maar de oorzaak hiervan is onbekend. Kort daarna maakt het verhaal opnieuw een sprong, dit keer naar 16 september 2019, waar je een getuigenverhoor met Anna en een rechercheur leest. Het grootste deel van het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Anna en het getuigenverhoor.

Dat Ulf Kvensler een succesvolle carrière als scenarioschrijver achter de rug heeft, is duidelijk merkbaar in het verhaal. Tijdens het lezen van “Het Hoge Noorden” krijg je het gevoel alsof je jezelf in de omgeving van Sarak bevindt en de situatie persoonlijk meemaakt. Het feit dat dit zijn debuutthriller is, valt totaal niet op. Het plot is uitstekend opgebouwd en er gebeurt van alles in het verhaal. Ulf Kvensler hanteert een prettige schrijfstijl en het boek leest vlot. Je wilt alleen maar doorlezen om te weten hoe het gaat aflopen.

Ulf Kvensler heeft met “Het Hoge Noorden” een fantastische thriller neergezet. Ik kijk enorm uit naar meer boeken van deze auteur. Het is zeker de moeite waard om dit boek te lezen!

Russische staatsmaffia

Autobiografisch, Waar gebeurd, ,

In 2015 verscheen het boek Red notice, later vertaald als Vijand van de staat. Het is het verhaal van Bil Browder over zijn leven. Zijn grootvader was leider van de communistische partij in de VS. Iets wat van grote invloed was op zijn eigen jeugd dat hierdoor rood kleurde. De jonge Bill, in al zijn jeugdige opstandigheid, bedacht als 12 jarige dat hij kapitalist wilde worden. Dat lukt hem bijzonder goed in het Rusland van de jaren 90. Hij beheert een tijd lang het grootste hedgefonds in het land.

Dat verandert als zijn hedgefonds in het vizier komt van Russische criminelen met een ambtelijke functie. Hij krijgt allerlei rechtszaken aan de broek. Een van zijn advocaten, Sergej Magnitsky, wordt op een vreselijke manier slachtoffer van de volstrekte wetteloosheid en wreedheid van deze mensen. Browder pleit met medestanders in de VS om een wet aan te nemen die het mogelijk maakt gerichte sancties in te stellen tegen mensen en organisaties uit andere landen die betrokken zijn bij ernstige schendingen van de mensenrechten en corruptie. Uiteindelijk met succes. Deze wet heeft de naam gekregen van genoemde Magnitsky.

Achtervolgd door de staatsmaffia begint net als het eerste boek van Browder met een scene die niet zou misstaan in een politieke thriller. Hij wordt gearresteerd in Spanje omdat er via Interpol een internationaal arrestatiebevel is uitgevaardigd. Er volgen een aantal benauwde uren als blijkt dat het de Russen zijn die om zijn arrestatie en uitlevering hebben gevraagd. Hoe Browder in deze situatie terecht is gekomen lees je in dit verbijsterende verhaal. Zelfs als je na lezing van Vijand van de staat weet hoe de Russen handelen als ze iemand op de korrel hebben en je het nieuws over de oorlog in Oekraïne volgt, blijft het onvoorstelbaar wat een soeverein land uitvreet om zijn belangen veilig te stellen. In de naam van Poetin.

Beide boeken overlappen elkaar enigszins, maar dat is niet storend. In een vlotte stijl en hoog tempo schetst Browder zijn overgang van hedgefonds-eigenaar naar mensenrechtenactivist.

Nog even dit. Ergens in het boek wordt een Russische mop verteld die een inkijkje geeft in die beruchte ziel van de Rus. Een geest verschijnt aan een Rus die drie wensen mag doen. De geest vertelt erbij dat alles wat de Rus wenst, zijn buurman het dubbele krijgt. De Rus denkt even na en zegt: “Steek mijn ene oog uit”.

De vele levens van Rosey Pool

Biografie, Tweede Wereldoorlog

Als Lonneke Geerlings een onderwerp zoekt voor haar promotieonderzoek aan de VU wijst professor Susan Legêne haar op Rosey Pool. Ze kent Pool niet, maar als ze begint te zoeken, raakt ze algauw in de ban van deze vrouw. Ze schrijft haar proefschrift en publiceert later deze biografie. Geerlings is zelf aanwezig op de pagina’s, ze maakt ons deelgenoot van haar zoektocht, twijfels en frustraties. Zelf vond ik dat niet storend. Juist doordat ze 50 jaar na het overlijden van Pool betrokken raakt bij haar onderwerp geeft de biografie een zekere urgentie om de lezer kennis te laten maken met deze bijzondere en vergeten vrouw.

Rosey Pool is in 1905 geboren op de grens van de Jodenbuurt en de Nieuwmarkt in Amsterdam. Doordat het gezin op de grens van de Jodenbuurt woont is het geen doorsnee Joods gezin, als je al van zoiets kunt spreken. De socialistische overtuigingen van haar ouders kleuren haar jeugd rood. Van betekenis zijn voor mensen, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet, lijkt niet voor niets een rode draad in haar leven.

De vele levens uit de titel slaat op de bijzondere levensloop van Rosey Pool. Na een rol in de socialistische jeugdbeweging trouwt ze met linkse activist en advocaat, Gerhard Kramer. Ze verhuist naar Berlijn. Daar krijgt ze een verhouding met een vrouw. In het Duitsland van de jaren 30 voelt ze zich als Joodse vrouw steeds minder veilig. Na de Kristallnacht keert ze terug naar Amsterdam. Ze geeft les aan Joodse vluchtelingen, waaronder Margot en Anne Frank. Uiteindelijk wordt het hele gezin Pool opgepakt en afgevoerd naar Westerbork. Haar ouders en broer worden meteen afgevoerd naar Sobibor. Zij weet op wonderbaarlijke wijze te ontsnappen aan het kamp en gaat verder met haar verzetsdaden terwijl ze ondergedoken zit.

Na de oorlog voelt ze zich steeds minder thuis in Nederland. Ze verhuist met haar geliefde naar Londen. Het feit dat ze Anne Frank heeft gekend, geeft haar later in de Verenigde Staten de mogelijkheid om lezingen te geven. Het frustreert haar wel, omdat het haar vooral te doen is om haar grote passie, de zwarte poëzie, bekendheid te geven. Ze raakt bevriend met bekende zwarte dichters en haar leven in de VS is een van de vele levens van haar.

Pool schreef veel van haar leven op, ze bewaarde brieven, hield plakboeken bij, een schat voor een biograaf. Toen de Duitsers Nederland binnenvielen heeft ze alles wat ze tot dan had bewaard, vernietigd. Geerlings worstelt met de jaren voor de oorlog, waardoor ze zo nu en dan speculeert op wat er gebeurd kan zijn, maar dat is in het geheel geen probleem.
Uiteindelijk brengt ze een ode aan deze bijzondere vrouw die na haar dood in 1971 vergeten is. Jodin, socialist, lesbienne, dichter, verzetsvrouw, tv-maker en nog meer “levens” krijgen door haar gestalte in deze biografie.

Carrie Soto is Back

Sport

Taylor Jenkins Reid heeft het weer geflikt. Carrie Soto is Back is een boek over een sterke vrouw die een comeback maakt in de tenniswereld. Carrie heeft haar carrière beëindigt nadat ze elk record heeft verbroken en twintig grandslamtitels heeft gewonnen. Zes jaar later ziet ze dat haar record wordt afgenomen door de meedogenloze speler Nicki Chan. Carrie haar strijdlust komt terug en ze gaat weer trainen om haar record terug te krijgen.

Als iemand die geen tennis volgt, wist ik niet zeker of dit boek mij net zo zou grijpen als ‘De zeven echtgenoten van Evelyn Hygo’. Toch is dat wel het geval geweest. Het krachtige verhaal en de strijdlust van Carrie Soto zuigt je mee in de wereld van tennis. Taylor Jenkins Reid weet het verhaal van Carrie zo neer te zetten dat je meeleeft met elke tegenslag en elk succes.

Naast het hoofdpersonage Carrie zijn er verschillende interessante personages. De coach van Carrie, haar vader, heeft haar van jongs af aan gecoacht. Je leert veel over Carrie haar band met haar vader, welke niet altijd even soepel verliep. Ondanks de tegenslagen die ze samen hebben gehad staan ze altijd voor elkaar klaar en besluiten ze voor haar comeback weer samen te werken, wat zorgt voor een inspirerend en spannend verhaal. Een ander belangrijk personage in het verhaal is Nicki Chan. Nicki heeft het record van Carrie gebroken. Nicki is de reden dat Carrie besluit terug te komen, maar er gebeuren nog veel meer interessante dingen met dit personage in dit boek.  

Carrie Soto is Back neemt je echt mee in de tenniscarrière van Carrie, de bijzondere relaties die Carrie heeft, de passie die Carrie heeft voor tennis én er worden belangrijke maatschappelijke kwesties aangekaart. Zo wordt er in het boek ingegaan op de verschillen tussen mannen en vrouwentennis.

“We live in a world where exceptional women have to sit around waiting for mediocre men.”

Taylor Jenkins Reid, Carrie Soto Is Back

Wat mij betreft is dit boek een écht een aanrader, die lekker weg leest met veel diverse belangrijke onderwerpen.

Vinex

Leestip, Thrillers,

Het echtpaar Hein en Simone besluit om hun leven in Amsterdam achter zich te laten en te verhuizen naar een nieuwbouwwijk in Amstelveen. De buren lijken aardig, maar achter gesloten deuren schuilt van alles. Zo is buurvrouw Evi niet tevreden met haar huwelijk en begint agent Joyce, die in een revalidatieproject zit, een klein onderzoek om zich nuttig te voelen. Evi en Joyce besluiten om een buurtfeest te houden, onder andere om Hein en Simone welkom te heten, maar dat gaat fataal mis.

‘Vinex’, geschreven door Bernice Berkleef, grijpt direct je aandacht door de prachtige cover. Het verhaal begint met een proloog geschreven door een personage dat in de cel belandt. Hierdoor word je nieuwsgierig naar wat er gaat gebeuren in het verhaal. Hoe belandt diegene in de gevangenis en belangrijker nog: wie is het eigenlijk? Daarna lees je vanuit verschillende perspectieven. Zo lees je over Simone. Zij is, naar mijn mening, het meest interessante personage. Ze heeft een bepaalde drang waardoor zij en haar man Hein perfect bij elkaar passen. Ze is slim, maar heeft geen behoefte om sociaal te zijn tegenover haar nieuwe buren. Verder lees je vanuit het perspectief van Evi, die zich niet gelukkig voelt in haar huwelijk. Haar man Thijs vindt zijn werk belangrijker dan zijn vrouw en kinderen. Haar vriendin en buurvrouw Joyce is een politieagent die tijdens haar werk een ongeluk heeft opgelopen waarbij haar politiepartner om het leven is gekomen. Hierdoor zit ze in een revalidatietraject, durft ze amper op straat te komen en spendeert ze de meeste tijd op het balkon om de buren te bekijken. Ze vindt vooral Hein en Simone interessant en ze vertrouwt hen niet. Als laatste lees je over de tiener Lina, een meisje dat in veel pleeggezinnen is geplaatst nadat haar moeder om het leven is gekomen.

“In haar wit-gele Minion-pyjama rent ze over de overloop. Bij de trap kijkt ze naar beneden… en verstart op haar plek.”

De wisselende perspectieven vind ik een fijne toevoeging aan het verhaal, vooral omdat elk personage iets met zich meedraagt. De auteur zorgt ervoor dat je elk personage goed leert kennen. Niemand is perfect in ‘Vinex’. De schrijfstijl van Bernice Berkleef is prettig en door de wisselende perspectieven en korte hoofdstukken leest het boek vlot door. ‘Vinex’ is niet heel verrassend en spannend, maar ik heb het boek met veel plezier gelezen.

‘Vinex’ is een vermakelijke en interessante psychologische thriller. Zeker een aanrader!

Huisje 13

Leestip, Young Adult Books,

Deze keer eens iets anders dan een thriller, want Huisje 13 is namelijk een YA-Roman. Het heeft een vrolijke cover met een pakkende zin “overleven zonder wifi”. Hierdoor sprak het boek mij al aan, maar de achterflap zorgde ervoor dat ik het boek leende uit de Bibliotheek.

Op haar negende gaan Ronja’s ouders uit elkaar en beide ouders krijgen een nieuwe relatie. Ronja blijft bij haar moeder wonen en kan het goed vinden met haar nieuwe vriend. Af en toe gaat Ronja een weekend naar haar vader. Dan komt Ronja’s wereld ineens op zijn kop te staan. Haar moeder verandert in een ‘wifiwappie’ en wil per se verhuizen naar een stralingsvrijezone. Al die stralingen, daar wordt ze ziek van. Ronja moet gedag zeggen tegen haar vrienden en haar school, maar ook tegen de wifi. In het vakantiepark waar ze komen te wonen is die er namelijk niet. Dit betekent dat ze haar vriendinnen niet kan appen, maar ook veranderingen in haar schoolrooster niet kan zien. Helaas blijft het daar niet bij. Na een uit hand gelopen feestje is Ronja niet langer meer welkom in het huis. Ze krijgt haar eigen vakantiehuisje.

Een droom voor iedere tiener zou je denken, maar zonder stromend water en werkende verwarming is het best pittig. Wat als haar school hierachter komt of, erger nog, haar vader?

Het leuke aan het boek is dat het wordt verteld in twee verschillende tijdlijnen. In het heden, wanneer Ronja in Huisje 13 woont, en in het verleden. In het verleden lees je hoe de situatie met haar moeder uit de hand is gelopen. In het heden lees je over het overleven in een niet functionerend huis. Hierdoor wordt Ronja snel volwassen. Het leven in het vakantiehuisje is niet altijd vervelend. Zo zitten er ook een aantal positieve kanten aan: ze houdt van tuinieren en eigen groentes verbouwen, ze heeft haar eigen plekje én er komt wel een hele interessante jongen op het park wonen.

Voor Ronja gaat het niet alleen om overleven, maar ook het leren inzien dat haar huidige situatie niet ideaal is.

Huisje 13 is een prachtig boek voor jongeren, maar ook voor volwassenen.

The first to die at the end

Bestseller, Leestip, Ontroerend, Young Adult Books, ,

The first to die at the end is een hartverscheurend verhaal geschreven door Adam Silvera over het idee dat het leven niet oneindig is. Wat zou er namelijk gebeuren als er een organisatie zou bestaan die je belt op de dag dat jij gaat sterven? Death-cast is zo’n een organisatie in The first to die at the end. Maar kan deze lijst van mensen die dood gaan echt zijn en wat zijn de potentiële implicaties door ontstaan door deze organisatie? Hier komen we allemaal achter in The first to die at the end. 

De twee primaire hoofdpersonen zijn Orion en Valentino. Orion is een jongen die weet dat tijd niet oneindig is. Orion heeft namelijk een hartziekte waardoor hij het besluit heeft genomen om lid te worden van de zogenaamde Death-cast organisatie. Valentino wilde er eerst niks van weten. Maar, na bijna zijn tweelingzus te zijn verloren in een auto-ongeluk, besluit hij om zich toch aan te melden bij de organisatie. Orion en Valentino ontmoeten elkaar na oogcontact te hebben gemaakt op Times Square tijdens de lancering van de Death-cast organisatie en zijn voor altijd veranderd. 

“… as long as you keep existing, you’ll keep breathing, and if you’re breathing, one day you’ll start living again“

The first to die at the end p. 61

Na het succes van Silvera’s boek They both die at the end in 2017 had ik zeer hoge verwachtingen van deze prequel. Fictieve verhalen over de dood hebben mij nooit aangesproken (ik hou meer van de zogeheten happy endings), behalve wanneer ze zijn geschreven door Adam Silvera. Zelf zou ik echt nooit mij opgeven voor zo’n Death-cast organisatie, maar ik snap wel door dit boek waarom mensen het wel zouden doen. In The first to die at the end ontmoet de lezer namelijk ook mensen in deze organisatie werken en leert de Death-cast organisatie kennen vanuit hun ogen. Door dit boek te lezen leer je als lezer redenen kennen waarom mensen deze organisatie kunnen vertrouwen of wantrouwen.

Adam Silvera’s schrijfstijl helpt enorm om dit heftige onderwerp van sterven toch luchtig te houden. Silvera schrijft vlot en meeslepend en hij weet de emoties van zijn personages goed over te brengen. Het verhaal is ontroerend en de lezer zal zich zeker betrokken voelen vooral bij de personages Orion en Valentino.

Kortom, The first to die at the end is een prachtig boek dat zeker de moeite waard is om te lezen. Het is een verhaal over vriendschap, liefde en de strijd tegen de dood en het zal de lezer zeker ontroeren. Adam Silvera heeft opnieuw bewezen een getalenteerde schrijver te zijn die in staat is om diep emotionele verhalen te vertellen die de lezer niet snel zal vergeten.

Dit boek is te reserveren in het Engels!

Jeen was een fenomeen!

Biografie, Sport, ,

Hij groeide op in de Alde Feanen, een uitgestrekt moeras- en poldergebied ten zuidoosten van Leeuwarden. Zijn ouders hadden een boerenbedrijf. Door het uitbreken van de grote crisis van de jaren dertig werd het gezin hard getroffen. De boerderij moest worden verkocht en vader Halbe werd weer boerenarbeider. Deze gebeurtenis maakte grote indruk op de jonge Jeen. Armoede en ontberingen stimuleerden hem om te laten zien wat hij waard was. De basis voor de enorme dadendrang, die zijn verdere leven zou kenmerken, vond hier zijn oorsprong.

Jeen was een goede leerling en bezocht de Rijkskweekschool in Leeuwarden, iets wat zeer ongebruikelijk was voor iemand uit het arbeidersmilieu. Het vak van onderwijzer was hem op het lijf geschreven. Zijn grootste passie bleef echter het schaatsen. Met een meedogenloze winnaarsmentaliteit zocht hij zijn fysieke grenzen op en was snoeihard voor zichzelf. In bijna duizend wedstrijden reed hij in de prijzen, een palmares waar je u tegen zegt.

Historicus Mark Hilberts heeft een biografie geschreven, die het lezen meer dan waard is.  Sportheld Jeen van den Berg (1928-2014), winnaar van de Elfstedentocht in 1954, heeft hij in de tijd geplaatst en zijn verhaal prachtig opgebouwd. Met zijn lenige pen houdt Hilberts de vaart erin en neemt de lezer mee over een periode van bijna honderd jaar. Van de moeilijke jaren dertig en de oorlogsjaren tot heden. Hij laat zien dat ‘de generaal van het peloton’ op verschillende terreinen baanbrekend verrichtte en meer was dan alleen een succesvolle sporter. Niet minder dan vijftig mensen uit Jeens directe omgeving werden geïnterviewd. De prachtige zwartwit foto’s, vaak afkomstig uit het privé archief van de hoofdpersoon, geven het boek iets extra’s. Helaas kreeg de topschaatser niet de sterrenstatus die zijn tijd- en plaatsgenoot Abe Lenstra wel ten deel viel. Het voetbalstadion in Heerenveen kreeg de naam van deze nukkige, tegendraadse en mysterieuze voetballer. Naar Jeen van den Berg werd nog geen straat, plein of steeg vernoemd. Hij moest het doen met het ereburgerschap van Heerenveen…

“Aan Jeen van den Berg kleefden geen randjes van luiheid en recalcitrantie. Zijn imago van vriendelijke en welbespraakte schoolmeester; toonbeeld van rust en regelmaat, droeg juist niet bij aan de mythevorming“.

Na het omslaan van de laatste bladzijde blijft er voor de lezer maar één conclusie over: Jeen was een fenomeen.

The Invisible Life of Addie LaRue

Fantasy, Geschiedenis, Leestip, Young Adult Books, Romantiek, , ,

Ik dacht oprecht toen The Invisible Life of Addie LaRue van V.E Schwab op Tiktok (booktok) een hit werd een paar jaar geleden dat het echt zo’n typisch overhyped boek zou zijn.  Dit beeld bleef ik denken totdat een van onze collega’s mij forceerde om toch met dit boek te beginnen. The Invisible Life of Addie LaRue heeft mij veranderd als persoon en ik zal NOOIT meer een boek op zijn achterkant beoordelen. 

Ons hoofdpersoon Adeline (Addie) heeft een keuze gemaakt. Om onder een geforceerd huwelijk uit te komen sluit ze een deal met een donkere schaduw die haar ziel als prijs eist. Ze spreekt met hem af dat pas als ze klaar is met leven (hoe lang dit ook maar duurt) mag hij haar ziel hebben:

“Then take my life when I am done with it. You can have my soul when I don’t want it anymore”

The invisible life of addie larue p.50

Om ervoor te zorgen dat de schaduw zo spoedig mogelijk haar ziel krijgt zorgt hij ervoor dat elk persoon die Adeline ontmoet vergeet wie ze is. Ieder persoon die ze ooit heeft ontmoet vergeet Adeline op het moment dat zij uit hun zicht is. Voor meer dan 300 jaar wordt Adeline vergeten door iedereen om haar heen.

Totdat Adeline Henry tegenkomt. Henry, die een werknemer is bij Good Books, herinnert haar op het moment dat Adeline zijn boekhandel in stapt en een boek steelt. Henry is de eerste persoon in 300 jaar die Adeline niet gelijk vergeet en de twee vormen gelijk een band samen.

Dit boek was geweldig en hartverscheurend. Vooral het Engels taalgebruik straalt eruit, want het is niet moeilijk geschreven en toch zit het vol met beeldspraak om ervaringen beter te laten overkomen. Ik kan zo wel honderden citaten opnoemen die ik heb opgeschreven omdat ik ze zo prachtig vond maar ik kies deze om te delen:

“It is like waiting at a neighbor’s door after you’ve knocked, when you know they are home.”

The invisible life of addie larue p.28

Ik vind door het prachtige taalgebruik ook echt dat iedereen dit boek minstens één keertje moet hebben geprobeerd in het Engels. De schrijfstijl van Schwab is ongeëvenaard en moet worden gewaardeerd in haar moedertaal anders kun je vergelijkingen missen die boek het juist zo mooi maken.

Tijdens het lezen van The Invisible Life of Addie LaRue heb je geen idee hoe het boek gaat eindigen. En dat maakt dit boek juist zo vermakelijk. Ondanks de lengte van het boek houdt het je vast tot het einde. Ik vind daarom ook echt dat iedereen The Invisible Life of Addie LaRue moet gaan lezen! 

Maar is Engels toch niet je ding? Dit boek is ook te reserveren in het Nederlands!