Tagarchief: Kindermishandeling

Indrukwekkende verhalen

Sommige boeken kruipen onder mijn huid. Of ik dat nu wil of niet. Boeken met onderwerpen waar je eigenlijk heel verdrietig van wordt maar die zo mooi geschreven zijn dat ze absoluut de moeite waard zijn om te delen. Ik heb kort na elkaar twee van deze boeken gelezen en omdat de moeizame relatie met een ouder in beide boeken terugkomt deel ik ze samen in dit blog.

Om te beginnen een boek dat me getipt werd door een collega; Mijn moeder wil mijn naam niet weten van Christel Jansen. Dit waargebeurde verhaal over een beroemde celliste die niet weet hoe ze een moeder moet zijn voor haar drie kinderen is verbijsterend. Hoe kan het dat een vrouw met zoveel gaven niet in staat is een warm en liefdevol gezinsleven te hebben? Het is om te huilen. De kinderen groeien op in pleeggezinnen en tehuizen, waar ze liefdeloos en met harde hand behandeld worden. Mijn hart brak bij de verhalen van de beide jongens, die je vanuit hun eigen perspectief leest. Zij hebben beide nog een aantal jaar thuis gewoond maar na de geboorte van hun kleine zusje werd de situatie steeds schrijnender. Toen een tante ontdekte hoe het kindje leefde ontfermde zij zich over haar. In principe waren de kinderen elders beter af, maar diep van binnen willen ze gewoon gezien en geliefd worden door mama…

Dan Een spel van licht van Charles Martin. Het proloog zet al je zintuigen meteen op scherp dankzij een jeugdherinnering van Tucker. Hij en zijn halfbroer Mutt groeien op bij een zeer gewelddadige vader. Een moeder hebben ze niet, ze worden opgevoed door miss Ella, een diepgelovige huishoudster die van ze houdt alsof ze haar eigen kinderen zijn. De ervaringen uit hun jeugd hebben grote invloed op de levens van de broers. Mutt lijdt aan psychische stoornissen en aangezien Tucker niet weet hoe hij hiermee om moet gaan laat hij zijn broer opnemen in een inrichting. Zelf reist hij met zijn camera naar verschillende uithoeken van de wereld in de hoop zijn herinneringen achter zich te laten. Jaren later komen de broers weer met elkaar in contact en proberen ze samen in het reine te komen met de gebeurtenissen, maar zullen ze hun vader ooit kunnen vergeven?

Zoals je ziet zijn beide boeken behoorlijk heftig. Maar toch wil ik ze met je delen. Ze zijn het waard. Ideaal voor dit stormachtige weekend!

De perfecte moeder

Ik denk dat veel mensen net als ik het sneupen in de bieb erg missen. Het is geweldig dat je alles wat je lezen wilt kunt aanvragen via de afhaalservice maar ik lees meestal boeken waar ik toevallig tegen aanloop en dat kan nu natuurlijk niet. Gelukkig zijn er momenten dat ik even naar kantoor moet om iets te halen of te regelen en dan maak ik dankbaar gebruik van het feit dat ik een zeldzaam rondje door ‘mijn’ bibliotheek kan maken. Zo stuitte ik vorige week op De perfecte moeder. Dat is nog eens een titel. Een perfecte moeder, zou het echt bestaan? En moet je het willen? Tuurlijk niet, niemand is perfect maar toch word ik erdoor getriggerd en het boek gaat mee naar huis.

Het eerste wat opvalt wanneer je het boek openslaat is een vermelding over Stichting Het Vergeten Kind.

Duizenden kinderen in Nederland kunnen niet meer thuis wonen. Ze zijn verwaarloosd of mishandeld. Ze zijn gevlucht voor geweld of uit huis geplaatst, omdat ze niet meer veilig waren. (…)

Oh jee, mijn hart krimpt nu al ineen. Wil ik dit boek wel lezen? Ik besluit het wel te doen en daar ben ik blij om.
Ondanks het heftige onderwerp is dit een schitterend boek. Het wordt nergens zo erg dat je niet door wilt lezen, in tegendeel, ik kon dit boek niet wegleggen. Esther Boek (goeie naam trouwens 😉 ) heeft een fantastische manier van schrijven, ze weet precies de juiste snaar te raken en trekt je in sneltreinvaart door het verhaal.

In korte hoofdstukken lees je om en om het verhaal van Helena en haar moeder Nelleke, dat zich afwisselend tussen 1968 en 2018 afspeelt. Deze tijdsprongen geven het verhaal precies de juiste dosering en het maakt dat je niet kunt wachten hoe het verder gaat. Ik zal, zoals gewoonlijk, verder niet op de inhoud ingaan maar ik kan je wel vertellen dat ik het slot van dit verhaal absoluut niet aan zag komen.
Ik ben onder de indruk van Esther Boek en ga meteen op zoek naar meer van haar hand. En dat is er gelukkig, ik reserveer Het leven dat ik kende. Net als De perfecte moeder een boek met een maatschappelijk thema. Want dat is wat Esther graag verwerkt in haar boeken: “Ik schrijf niet over het ‘hoe’ maar over het ‘waarom’. Waarom doen mensen wat ze doen.”
En dat doet ze op een ontzettend boeiende manier. Genieten!


De luchtvegers

luchtvegersDe tafel met nieuwe boeken in de bieb van Sneek ligt aardig vol. Ik loop er omheen, hier en daar een boek oppakkend, om het na de achterkant te hebben gelezen weer terug te leggen. Totdat ik de roman De luchtvegers in handen heb. Wat trekt mij aan? Niet de titel, al maakt die wel nieuwsgierig. Ook niet de omslagfoto want de zwart-wit foto vraagt niet meteen de aandacht. Iets in de naam van de auteur, Coco Schrijber, die mij nog onbekend is misschien? Even lezen of het wat is. De beschrijving op de achterkant maakt dat ik het boek mee naar huis neem.

Coco Schrijber won de Nederlandse Persprijs voor haar film First Kill en een Gouden Kalf voor Bloody Mondays & Strawberry Pies. Met haar essays werd ze genomineerd voor de Jan Hanlo Essayprijs en met haar speelfilmscenario Ola en de dingen voor de Visser-Neerlandiaprijs. De luchtvegers is haar romandebuut en ik ben benieuwd, zeer benieuwd. Mijn verwachtingen na deze opsomming van prijzen en nominaties zijn groot. En het mooiste van alles is dat ze zijn uitgekomen. Wat heeft Coco Schrijber een fantastisch boek geschreven. Ik hoop echt dat het niet bij dit debuut blijft want ik wil meer, veel meer.

Waar het boek eigenlijk over gaat? Ik zou zeggen: reserveer een exemplaar en lees het. Adriaan van Dis zegt dat deze roman geschreven is met een toverstaf en barst van de energie. Beter kan ik het niet beschrijven. Nou vooruit dan, een tipje van de sluier: over een dochter, een moeder, een oorlog, het klooster, Amsterdam en waarom we niet altijd worden wie we hadden willen zijn. Ik geef het boek in ieder geval mee aan klanten die ook van schrijfster Griet Op de Beeck houden. Lezen dus!