Categorie archief: Geloof

Perfect gekruid

Whistling Ridge, Colorado. Een kleine gemeenschap in de bergen, een zwaar gelovige bevolking, homoseksualiteit, geweld, drugs, een buitenstaander en de verdwijning van een 17 jarig meisje. Een flinke hoeveelheid ingrediënten. Toch weet Anna Bailey in haar debuut Tall Bones hiermee een kruidig gerecht te serveren.

Abigail Blake laat haar vriendin Emma achter op een feestje bij de Tall Bones, een groep stenen diep in het bos waar de dorpsjeugd graag rondhangt, vrijt, drinkt en drugs gebruikt. Abigail volgt een jongen het bos in, Emma heeft een vermoeden wie dat is, maar weet het niet zeker. Ze is vooral gekwetst dat haar beste vriendin haar alleen op het feest laat.
Als Abigail de volgende dag niet terugkomt, volgt een onderzoek, maar de politie lijkt het al snel op te geven.

De familie Blake heeft niet zo’n geweldige reputatie in Whistling Ridge. Vader Samuel, een getraumatiseerde Vietnamveteraan, is alcoholist en gewelddadig. Zijn vrouw heeft haar ambities al lang opgegeven en weet zich nauwelijks staande te houden in het huwelijk en in de gemeenschap. De opvoeding van haar drie kinderen lijkt ze niet aan te kunnen. In deze ijzige omgeving worstelt Noah, de oudste zoon, met zijn seksualiteit. De jonge Jude, zelf slachtoffer van het geweld, probeert op zijn manier het gezin bij elkaar te houden.

Noah is verliefd op Rat, een Roemeense jongen die in een caravan woont. Rat is degene die de radeloze Emma opvangt als Abigail niet terugkomt. Ze denkt dat Hunter, zoon van een rijke ondernemer, verantwoordelijk is voor de verdwijning. Toch krijgt ze een band met hem.

Zo is er nog veel meer te vertellen over de mensen die dit verhaal bewonen. Waarom praat Noah niet meer met Abigail? Wat is er gebeurd met de vader van Emma, een latino? Bailey wisselt heel vernuftig hoofdstukken Toen en Nu af. Daardoor kom je steeds meer te weten en leer je de hoofdrolspelers beter kennen. Toch houdt ze je tot het eind in spanning wie er verantwoordelijk is voor de verdwijning van Abigail. Dat doet ze in verraderlijke rustige stijl, maar schetst ze ondertussen een hels portret van een gelovige gemeenschap waarin geen ruimte is voor mensen die zich niet voegen naar Gods woord. Deprimerend, maar bloederig mooi.

Indrukwekkende verhalen

Sommige boeken kruipen onder mijn huid. Of ik dat nu wil of niet. Boeken met onderwerpen waar je eigenlijk heel verdrietig van wordt maar die zo mooi geschreven zijn dat ze absoluut de moeite waard zijn om te delen. Ik heb kort na elkaar twee van deze boeken gelezen en omdat de moeizame relatie met een ouder in beide boeken terugkomt deel ik ze samen in dit blog.

Om te beginnen een boek dat me getipt werd door een collega; Mijn moeder wil mijn naam niet weten van Christel Jansen. Dit waargebeurde verhaal over een beroemde celliste die niet weet hoe ze een moeder moet zijn voor haar drie kinderen is verbijsterend. Hoe kan het dat een vrouw met zoveel gaven niet in staat is een warm en liefdevol gezinsleven te hebben? Het is om te huilen. De kinderen groeien op in pleeggezinnen en tehuizen, waar ze liefdeloos en met harde hand behandeld worden. Mijn hart brak bij de verhalen van de beide jongens, die je vanuit hun eigen perspectief leest. Zij hebben beide nog een aantal jaar thuis gewoond maar na de geboorte van hun kleine zusje werd de situatie steeds schrijnender. Toen een tante ontdekte hoe het kindje leefde ontfermde zij zich over haar. In principe waren de kinderen elders beter af, maar diep van binnen willen ze gewoon gezien en geliefd worden door mama…

Dan Een spel van licht van Charles Martin. Het proloog zet al je zintuigen meteen op scherp dankzij een jeugdherinnering van Tucker. Hij en zijn halfbroer Mutt groeien op bij een zeer gewelddadige vader. Een moeder hebben ze niet, ze worden opgevoed door miss Ella, een diepgelovige huishoudster die van ze houdt alsof ze haar eigen kinderen zijn. De ervaringen uit hun jeugd hebben grote invloed op de levens van de broers. Mutt lijdt aan psychische stoornissen en aangezien Tucker niet weet hoe hij hiermee om moet gaan laat hij zijn broer opnemen in een inrichting. Zelf reist hij met zijn camera naar verschillende uithoeken van de wereld in de hoop zijn herinneringen achter zich te laten. Jaren later komen de broers weer met elkaar in contact en proberen ze samen in het reine te komen met de gebeurtenissen, maar zullen ze hun vader ooit kunnen vergeven?

Zoals je ziet zijn beide boeken behoorlijk heftig. Maar toch wil ik ze met je delen. Ze zijn het waard. Ideaal voor dit stormachtige weekend!

Harde leerschool

Door Joanne van Doremalen

Soms tref je zo’n boek, waarbij je de adem inhoudt en je met een toverstaf zou willen zwaaien om de hoofdpersoon te redden…

westover250

Tara Westover schrijft over haar jeugd in een streng mormoons gezin in onze tijd. Je zou de kleine Tara er zo weg willen halen als ze, heel jong nog, van haar godsdienstwaanzinnige en bipolaire vader in een laadbak met schuivend schroot moet klimmen om de boel in evenwicht te houden terwijl hij de bak leeg kiept. Ze raakt gewond maar naar de dokter gaan is tegen vader zijn principes. Haar moeder zou wel anders willen maar volgt toch steeds weer haar man in zijn wanen.

Beangstigend is het, hoe vaak haar broer Shawn om niets kwaad op Tara wordt. Hij buigt haar pols dan zover terug dat deze dreigt te breken, spreekt dreigend over haar plek als vrouw, scheldt haar uit voor hoer als hij een stukje van haar blote armen ziet en dwingt haar om uit de wc-pot te drinken. Haar ouders doen alsof ze hier niets van merken.

Tara houdt van haar ouders, haar zus, haar broers. Ze is loyaal, zelfs als ze bang is. Dat maakt het boek zo aangrijpend, je ziet hoe Tara haar best doet om te verdienen wat haar niet gegeven wordt. Ze leeft geïsoleerd: haar ouders zijn fel gekant tegen onderwijs op school. De kinderen krijgen thuis les van hun moeder maar in de praktijk komt daar weinig van terecht.

Tara leert zichzelf grammatica en wiskunde en ook dat wekt de woede op van haar vader en haar broer Shawn. Als meisje hoeft ze dit niet allemaal te weten. Haar plek is thuis. Het lukt haar echter om toegelaten te worden tot de universiteit. Daar is ze een volstrekt wereldvreemd meisje dat zich diep schaamt voor haar gewelddadige en geïsoleerde jeugd waar ze niet over praten kan.
Als ze in deze eenzaamheid door haar familie in de steek gelaten wordt, dreigt ze zichzelf te verliezen. Op de rand van waanzin worstelt ze met haar verleden, haar gevoel dat ze als vrouw een weg volgt die ze niet volgen mag, de verwijten dat ze verraad pleegt aan haar familie. Steeds weer gaat ze terug naar huis om er te halen wat er niet te halen is. Hoe ze zich hier toch aan ontworstelt… het is een indrukwekkend en aangrijpend beschreven proces.

Tara Westover werd in 1986 geboren in Idaho. In 2014 voltooide ze haar promotieonderzoek aan de universiteit van Cambridge. Het onderzoek ging over de wijze waarop vier intellectuele bewegingen uit de negentiende eeuw, waaronder het mormonisme, om zijn gegaan met familieverplichtingen. ‘Leerschool’ is haar debuut.

reserveer dit boek

Betoverend ongemak

rijneveldErgens begin jaren tachtig op de bibliotheekacademie beweerde docent literatuur Menno Gnodde met een zeker genoegen, dat onze letteren gevuld werd door afvallige gereformeerden. Met Maarten ’t Hart en Jan Wolkers had hij zeker een punt.

Bijna veertig jaar later lijkt het erop dat we met een opleving te maken hebben van romans die in een zwaar gelovig milieu spelen. Met Gerbrand Bakker en Franca Treur als wegbereiders. Nu is daar Marieke Lucas Rijneveld met De avond is ongemak. Achterop het boek een citaat van Lize Spit, die met Het smelt een fantastisch en ongemakkelijk debuut schreef:

“Beklemmend. Bij elk hoofdstuk word je opnieuw kopje-onder gezogen in Rijnevelds donkere wereld bomvol prachtige beelden”.

Een waarheid als een koe. Oudste zoon Matthies gaat schaatsen op een ijskoude dag, maar komt niet terug. Verdronken. Vader en moeder en de drie kinderen blijven achter in een verdriet waar niet over gesproken mag worden. God geeft en God neemt. Hoofdpersoon Jas, een meisje van 10 jaar, vertelt over die noodlottige dag. Anderhalf jaar later is de pijn nog net zo groot en valt het gezin steeds verder uit elkaar.

Hiermee verklap ik niet echt de verhaallijn. Rijneveld schetst de onvermijdelijke neergang die zich vanaf de eerste pagina aftekent. In prachtige beelden, zoals Spit zegt en net als haar boek, waarmee veel parallellen zijn te trekken, laat dit boek je verpletterd achter.

reserveer deze boeken

Prachtige historische romans van Lori Benton

Voor de liefhebbers van historische romans heb ik weer een fijne aanrader: de boeken van Lori Benton. Deze Amerikaanse schrijfster heeft inmiddels vier boeken uitgebracht die ik allemaal met veel plezier gelezen heb. Daarom lijkt het me niet meer dan logisch dat ik er op ons blog even aandacht aan besteed.

Volg mij voorbij de bomen en Aan het einde van de vallei zijn twee prachtige boeken met majoor Reginald Aubrey in de hoofdrol.
In 1757, tijdens de val van Fort William Henry, is zijn vrouw buiten bewustzijn geraakt na een bijzondere zware bevalling en zij weet niet dat het kleine jongetje  het niet heeft overleefd. Wanneer Reginald, buiten zichzelf van verdriet met zijn dode zoon door het fort dwaalt ontdekt hij een jonge vrouw. Naast haar liggen twee pasgeboren, volkomen gezonde jongetjes, het ene kindje is donker, het andere blank. De moeder is diep en slaap en in zijn wanhoop ruilt de majoor zijn dode zoontje om met het blanke kindje. Een beslissing die hem de rest van zijn leven blijft achtervolgen.

Een ongekend heftig begin van het verhaal over het leven van dit kleine jongetje, dat William genoemd wordt. Maar niet alleen zijn leven wordt beschreven, ook het verhaal van zijn tweelingbroer wordt vertelt. Zijn naam is Twee Haviken, een indiaan die met zijn Oneida stam in de bergen leeft, vlakbij de plaats waar William opgroeit bij de blanken.
William heeft nog een zus, Anna, door de majoor als klein meisje in huis genomen is nadat haar ouders om het leven gekomen zijn.
Op een dag ontmoet Anna Twee Haviken en de aarzelende vriendschap die ontstaat groeit langzaam maar zeker uit tot liefde.

Ik vind dat de schrijfster het gevoelsleven van haar personages ontzettend goed weet te verwoorden. Hierdoor krijgt het verhaal echt een extra dimensie. Dat is niet altijd even makkelijk omdat ook de oorlogsscènes die aan bod komen behoorlijk gedetailleerd  verwoord zijn. De rillingen liepen me zo nu en dan over de rug bij het idee dat deze gruweldaden waargebeurd zijn… Maar bovenal is dit gewoon een bijzonder mooi verhaal. Ik zou zeggen: geniet er van.

 

 

 

 

 

reserveer deze boeken

reserveer deze boeken

 

Joubert, wat ben je toch goed

joubertToen ik bezig was met het samenstellen van mijn boekenlijstje voor de vakantie zag ik dat de nieuwe Irma Joubert ook alweer in de bieb is. Super! Ik ben groot fan van haar meeslepende manier van schrijven en reserveerde het boek dan ook meteen. Zoals ik wel had verwacht was ik bepaald niet de enige lezer die dit had gedaan en ik kreeg het boek dan ook niet voor mijn vakantie binnen.

Gelukkig stond het voor me klaar toen ik weer terug was zodat ik in mijn eerste werkweek meteen weer een fijn stuk ontspanning in het vooruitzicht had. En wat heb ik er weer van genoten.

Hildegard is het verhaal over een jonge vrouw wiens leven voornamelijk in het teken staat van oorlog. Als jong meisje moet ze al vluchten voor de bolsjewisten en in haar tienerjaren breekt de Eerste Wereldoorlog uit.
Geraakt door de verhalen waarmee haar vaders goede vriend en arts von Stein bij hen thuiskomt, besluit Hildegard als vrijwilligster aan het werk te gaan in het ziekenhuis. Hier staat ze de soms gruwelijk verwonde en getraumatiseerde jonge mannen bij die terugkeren uit de loopgraven.

Na de oorlog blijkt dat het familiekapitaal van Hildegards vader volledig verdampt is en daarom kiest hij een man voor zijn dochter waardoor hun beider toekomst verzekerd is.
Hildegard’s nieuwe woonplaats wordt Berlijn, waar ze trouwt, twee zonen krijgt en nieuwe vrienden maakt. Een aantal relatief gelukkige jaren volgen en dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit. Haar man en beide zonen vertrekken naar het front, kort nadat Hildegard bevallen is van een dochtertje.
Ze zet alles op alles om haar kleine meid te beschermen.

Wat een boek. Ik kan me er geen enkele voorstelling van maken hoe het moet zijn om zo’n groot deel van je leven in oorlogstijd te moeten leven. Wat een verschrikking voor al die mensen, wereldwijd, die zo’n oorlog helemaal nooit gewild hebben en nu hun mannen en zonen zien vertrekken, misschien wel voorgoed.
Hoe houd je het vol, zeker wanneer je ‘de vijand’ bent?

Zoals we gewend zijn van Joubert eindigt ook dit verhaal in Zuidwest Afrika. Ik zal niet verklappen waarom en hoe Hildegard hier terecht komt maar hiermee is het verhaal echt af.

Joubert laat wederom zien wat een fantastische schrijfster ze is.
Ik was volledig in de ban van het leven van Hildegard en baalde ontzettend toen ik het boek eenmaal uit had. Gelukkig voor mij is een tweede deel in de maak. Ik kan niet wachten.

 

 

Griezelig en mysterieus

loneyDe Loney is het gebied tussen de rivieren Wyre en Lune ten noordwesten van Manchester. Een gebied waar stormen de Ierse Zee onveilig maken en de sterke getijden elk jaar slachtoffers maakt. Waar dichte mist plotseling kan opkomen en de zompige bodem je maar moeilijk los wil laten.

Deze streek is de achtergrond van het verhaal dat de verteller begint als hij in het nieuws over de vondst van een kinderlijkje hoort. Dit brengt hem terug naar traumatische gebeurtenissen in het jaar 1976.

Tonto Smith woont met zijn ouders en oudere, geestelijk beperkte broer Hanny in Londen. Het gezinsleven draait om een sterk katholiek geloof, vooral uitgedragen door de moeder. Met Pasen gaat het gezin met een nieuwe priester en twee andere stellen op pelgrimage naar Moorings om het heiligdom te bezoeken waar ooit Sint Anne is verschenen aan een drietal boerenkinderen. Hier hopen ze op een wonder voor Hanny, die nog nooit een woord gesproken heeft. Tonto is de enige die Hanny begrijpt en hij probeert zijn oudere broer voortdurend te beschermen.

Debutant Andrew Michael Hurley heeft zelf een katholieke achtergrond en weet de personages met hun devotie, twijfels, schuldgevoelens en jaloezie mooi neer te zetten. De grote kracht ligt echter in de griezelige en mysterieuze sfeer die hij weet op te roepen en waaraan vanaf het begin geen ontsnappen mogelijk is. De Loney is zelf een personage, iemand voor wie je maar beter gewaarschuwd kan zijn.

Het verhaal lijkt in zwart-wit gefilmd, met onwillige dorpsbewoners, een duister huis dat alleen bij eb bereikbaar is en onheil dat bijna tastbaar wordt. Hurley bouwt het verhaal geweldig op en laat je lang in het ongewisse. Het duurt wel even voordat je De Loney achter je kunt laten, het verhaal kruipt als een kille mist langs je botten.

Grootmeester Stephen King: “De Loney is niet zozeer goed, het is geweldig. Het is literatuur van formaat“. Na een weekend onderdompeling in de onbarmhartige streek De Loney kan ik zijn enthousiasme  alleen maar delen. Gothic horror op zijn best. De vertaling van Bart Kraamer verdient overigens alle lof.

 

Een verborgen schat in een Engels landhuis

Het geheim van Pembrooke parkFinanciële problemen dwingen een Engelse familie uit de betere stand om te verhuizen. De notaris biedt hen namens een onbekende cliënt een interessante huurwoning aan: een stoffig landhuis dat al 20 jaar leeg staat. Abigail, de oudste dochter, zorgt dat het huis bewoonbaar wordt gemaakt voor de familie en stuit op geheimzinnige zaken. De theekopjes staan nog op tafel en de kleren hangen in de kasten. Niemand wil vertellen waarom het huis destijds overhaast is verlaten Er zijn geruchten over moord en een verborgen schat. Abigail wordt nieuwsgierig en gaat op onderzoek uit, wat niet helemaal zonder gevaren blijkt te zijn. Gaandeweg vallen de puzzelstukjes op hun plaats en ondertussen bloeit er iets moois op tussen Abigail en de dominee…

De ingrediënten voor een aangename leeservaring zijn voorhanden: historie, spanning en romantiek. Wat mij betreft had er wel iets meer humor en scherpte in de nogal brave dialogen mogen zitten, maar het verhaal is onderhoudend genoeg.

Julie Klassen is Amerikaanse, maar reist vaak naar Engeland voor onderzoek. Eerder schreef zij onder andere: De juffrouw uit Devonshire, De dansmeester en De stille gouvernante. Hou je van romantiek, 19e eeuws Engeland en Jane Austen, dan zit je goed bij deze auteur. In haar verhalen vinden sterke, intelligente vrouwen hun weg in hun leven en in de liefde. Ook het geloof speelt een rol in haar boeken, maar waarschijnlijk niet zo overheersend dat het veel lezers zal afschrikken.

* Bekijk de boeken van Julie Klassen in de catalogus
* Lees het eerste hoofdstuk

Wat voor boek heeft Michel Faber geschreven?

 Michel Faber - Het Boek Van Wonderlijke Nieuwe Dingen
Michel Faber – Het Boek Van Wonderlijke Nieuwe Dingen

Michel Faber heeft een liefdesroman geschreven.
De liefde tussen Peter en Bea is groot. Een door God gegeven liefde, gelovig als ze zijn. Die liefde verandert als zij op aarde achterblijft en hij miljoenen kilometers ver op de planeet Oasis als zendeling gaat werken. In eerste instantie voelen ze vooral gemis en verlangen.
Als beide ervaringen zo ver uit elkaar gaan lopen dat het vanzelfsprekende begrip tussen de twee verdwijnt, begint hun liefde te wankelen. Faber toont haarfijn hoe een zowel letterlijke als figuurlijke afstand onoverbrugbaar kan worden als de communicatie hapert.

Michel Faber heeft een science fictionboek geschreven.
Het boekenpanel van DWDD was enthousiast over het boek, maar met de opmerking dat je over de science fiction heen moest lezen. Misschien wilden ze lezers die niks hebben met SF niet afschrikken en legden ze daarom de nadruk op het liefdesverhaal.
Toch is Fabers boek pure SF. Geen SF zoals je die tegenwoordig vaak ziet in films, als een soort peperduur Western-decor voor een strijd tussen goed en kwaad. Maar SF als broedplaats voor technologische ideeën, als plaats waar gefilosofeerd wordt over ons mens zijn. Over wat het betekent als je alles wat je kent los laat of het uit vrije keuze is of gedwongen. De berichten van Bea over de gebeurtenissen op aarde worden steeds somberder. Het is een wereld die aan het verdwijnen is. Kan Peter daar wel naar terug?

Michel Faber heeft een boek geschreven over de mens.
De klimatologische omstandigheden van de planeet en de omgang met de Oasiërs, doen Peter steeds verder afdrijven van zijn herinneringen uit en verlangen naar zijn oude leven. Zijn leven tussen de Oasiërs verandert hem van rationeel mens naar een man die bij de dag leeft. Faber laat je die verandering bijna zelf ondergaan. Hoe verder ik in het boek kwam, hoe moeilijker het werd om het weg te leggen en weer te landen in het normale bestaan. Ik heb uren doorgebracht op die verre planeet, in een soort van betovering, los van de Aarde.

Michel Faber heeft een geweldig boek geschreven over de liefde, over geloof, over de teloorgang van onze planeet, over de mensheid.
Het Boek Van Wonderlijke Nieuwe Dingen geeft je een leeservaring die je zelden overkomt. Dankzij de rustige en soepele stijl, dankzij de diepgang, dankzij het lef van Faber om zo’n boek te schrijven.

Michel Faber over zijn boek:

Nieuwe Meacham én nieuwe Joubert!

Voor de lezers die net als ik gek zijn op de boeken van Leila Meacham en Irma Joubert is er goed nieuws: beide schrijfsters hebben een nieuw boek uitgebracht! Dat is toch fantastisch nieuws in de zomervakantie?  Eindelijk tijd om in alle rust te genieten van deze prachtige boeken, want dat zijn het absoluut!

SomersetSomerset is het derde boek van Meacham, na Rozen en Korenblauw  waarover ik eerder al schreef.
Het verrassende aan dit boek is dat dit boek voorafgaat aan Rozen, waardoor het verhaal voor je gevoel echt helemaal compleet is. Je schakelt als lezer moeiteloos terug in de tijd, naar het woelige Amerika in het begin van de 19de eeuw. De slavernij en de Amerikaanse burgeroorlog zijn van grote invloed op de personages uit het boek, die we kennen uit Rozen.

We ontdekken hoe de Tolivers en de Warwicks in Texas terechtkomen en hoe ze daar de DuMonts ontmoeten.
Somerset is opnieuw een prachtige historische roman waar je urenlang plezier van zult hebben.

TolbosZoals ik al zei heeft ook Irma Joubert een nieuw boek uitgebracht, haar zesde alweer! Vorig jaar zomer schreef ik over een andere trilogie van Joubert, die ze toen afsloot met het mooie Kronkelpad. 
Dit jaar verrast ze ons met het vervolg op Het meisje uit de trein en Het spoor van de liefde, waarmee ook deze trilogie compleet is.
Tolbos beschrijft de levens van Katrien Neethling en Wladek Kowalski, die het beide niet eens zijn met de politieke gang van zaken in hun land en hier tegen protesteren. Wladek moet hierdoor zelfs zijn geliefde Polen ontvluchten, helemaal naar Zuid-Afrika waar zijn oom Jakób en tante Gretl wonen, die we kennen uit Jouberts eerdere boeken. Hier ontmoet hij Katrien, in wie hij uiteindelijk een zielsverwant vindt.

En alsof dat nog niet genoeg is heeft ook Sarah Lark, over wie ik een paar maanden geleden schreef, een nieuw boek uitgebracht!
Ik heb het meteen zodra ik ervan hoorde gereserveerd, en ik was niet de enige… Gelukkig is het boek is op dit moment onderweg naar mijn bibliotheek zodat ik het hopelijk morgen mee naar huis kan nemen. Ik kan niet wachten!